Þjóðviljinn - 18.12.1985, Blaðsíða 8

Þjóðviljinn - 18.12.1985, Blaðsíða 8
BvEKUR Ljóðsögur af eldi og regni Vij'dís Grímsdóttir: Kldur og rcgn. Krjálst framtak. 132 hls. Vigdís Grímsdóttir hóf skáldferi! sinn með bókinni Tíu myndir úr lífi þínu sem kom út árið 1983 og eru smásögur tengdar með ljóð- um. Sú bók var sérstæð oghlaut prýðilegar viðtökur. í bókinni sem Vigdís sendir frá sér að þessu sinni eru tólf stuttar smásögur. Unt nokkrar þeirra gildir aö söguþráður í þeim er ó- Ijós; þær eru afar ljóðrænar, og sumar væri jafnvel réttara að nefna Ijóð en sögu (sbr. t.d. bls. 63-65, 127-32). Kyrrstæðiseigin- leiki þeirra gerir það að verkum að kannski mætti lýsa þeim sem myndum eða málverkum fremur en sögum. Stundum notar Vigdís endurtekiö viðlag eins og í dans- kvæði, t.d. „Og börnin þfn sof- andi varnarlaus í myrkrinu" (52- 54) og „og ég verð hjá þér“ (69- 72). Um allar sögurnar verður sagt að þær krefjast umhugsunar af lesanda, þaö nægir ekki að lesa þær einu sinni. Yrkisefni sækir Vigdís sér í ævintýri og goðsögur jafnt sem hvunndag nútímamanna, textinn hefur fjölþætt táknmál að geyrna og án efa vandlega úthugsað frá hendi höfundar. Hinsvegar verð- ur það þungt í vöfum á stundum, erindið einatt óþarflega óljóst fyrir minn smekk; svo torrætt táknmál má ef til vill kalla of- vinnslu. Torræðu táknmáli hættir til að verða skrúfað, og mér hefur raunar sýnst undanfarið að reyndari höfundum en Vigdísi hætti til slíkrar tilgerðar. Ég vil benda á fyrstu söguna í bók Vig- dísar sem dæmi um ofhlæði í táknum. Það er auðvitað óþarfi að tákn í sögu gangi alltaf upp eins og púsluspil; of „auðveldri" bók hættir til að verða ómerkileg í augum lesenda. En þess vand- fundnari sem (einhver) túlkun verður, þess þolinmóðari þarf lesandinn að vera. En að því rek- ur að tákn eru svo torráðin að þau verða að teljast einkamál: óskiljanleg. Eða eins konar draumur. Þær sögur sem mér finnast skemmtilegar í Eldi og regni eru jafnframt sögurnar þar sem höf- undur gætir hófs í notkun tákna og hefur tiltölulega skýran þráð; og þar finnst mér frásagnargáfa hennar njóta sín best. Þetta á t.d. við fyrri helming sögunnar „Hún finnur net umlykja sig" (Leikur). I Eldi og regni segir meðal ann- ars frá álfum og hellisbúum eða útilegumönnum, í einni sögu er blár engill eða kvendraugur, í þeirri fyrstu er rætt um epli Ið- ÞÝDDAR BÓKMENNTIR Hér koma fjórar sögur eftir D.H. Lawrence, einn fremsta og umdeildasta höfund Bretaá þessari öld. Sögumar fjalla á ólíkan hátt um samskipti fólks, og ekki hvað síst um samskipti kynjanna, það sem færir fólk saman og það sem skilur það að. Aðeins ein bók hefur komið út áður á íslensku eftir D.H. Lawrence, Elskhugi lafði Chatterley og var útgáfa hennar stöðvuð af yfirvöldum. Var hún talin of bersögul. Verð kr. 994 Hringir í skógi aflaði höf- undinum eftirsóttustu bókmennta- verðlauna sem úthlutað er íheimalandi hennar, S.-Afríku. Hringir í skógi er saga sjálf- stæðisbaráttu einstaklinga og þjóðar. Saga sem hrífur lesand- ann og vekur hann ótvírætt til umhugsunar um örlög manns ogheims. Verðkr. 1288 unnar. Ein sagan segir frá svartri konu og annarri hvítri sem eru báðar dæmdar og verða skipreika en lifa af á eyðiey uns þær bíða örlög Ikarusar: smíða sér vængi og hætta sér á flugi of nærri sól- inni. Þessi þjóð- og goðsagna- minni tengir Vigdís nærtækari veruleika, stundum skemmti- lega, en stundum er aftur á móti eins og hún hafi leitað langt yfir skammt. Hitt sýnist mér aftur á móti auðsætt af stíl og söguefnum Vig- dísar Grímsdóttur að hún hefur talsverðan metnað sem höfund- ur. Og ég held að hún hafi flest það til brunns að bera sem þarf til að skrifa góðar bækur. Árni Sigurjónsson Og sonur rís gegn móður Auður Haralds. Baneitrað samband á Njálsgötunni. Iðunn 1985. Konráð er táningur hér í bæn- um og býr hjá móður sinni sem er ekkja. Hann eróþolandi letijálk- ur og hávaðafrík en honurn finnst að sínu leyti að móðir hans sé fullkomlega óþolandi. Þau eiga í stríði og um þetta stríð er bókin - eins þótt stelpa í Hafnarfirði komi nokkuð við sögu. Stríðið milli stráks og mömmu stendur oftar en ekki um græj- urnar sent þurfa helst að vera á fullu og svo vasapeninga sem eru aldrei nógir. Bardaginn fer fram í orðum aðallega: hvort mun kjafta hitt í mát? I þeim svipting- um öllum dettur Auði Haralds ýmislegt skemmtilegt í hug. Það verður ekki sagt að hún sé daufur penni. Hitt er svo verra, að fyrr en síðar fara þau Konráð og móð- ir hans að spóla í fastmótuðum hlutverkum. Komast ekkert áfram og kófsvitna undan linnu- lausu álagi, undan þeirri kvöð að Auður Haralds segja nú enn eitthvað sniðugt. Fyrirgangur í orðum stingur nokkuð í stúf við tíðindaleysið í sögunni að öðru leyti. Þau stóru vandamál heimsins eru á sveimi í sögunni. Konráð er sífellt að heimta af móður sinni að hún taki í alvöru afstöðu gegn kjarnorkuvá og mengun og öðr- um skepnuskap. Hún svarar þvf til að það þýði ekkert að leggjast í víl, maður verði að halda áfram að lifa. Minna verður úr þessurn málum en skyldi, ekki síst vegna þess að lesandanum finnst ekki að Konráð hafi reiðilestur um „ykkur” sem „látið mig lifa í skugga sprengjunnar" til annars en yfirvarps til réttlætingar á fólsku sinni við mömmu. 8 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Miðvikudagur 18. desember 1985

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.