Þjóðviljinn - 27.07.1986, Qupperneq 19

Að kvöldi dagsföstudagsins
11. júlí lögðu tæplega áttatíu
manns upp frá athafnamið-
stöð Flokksins í hina árvissu
Þórsmerkurferð Æskulýðs-
fylkingarinnar. Varveðurmeð
miklum ágætum þó ekki grillti í
eldhnött þann er vor ágæta
pláneta sveimar um sér og
öðrum til dægradvalar.
Engra boða var beðið, heldur
ekið sem leið lá austur fyrir fjall
og áð var á Hellu á Rangár-
völlum. Þar var ennfremur upp í
vagninn tekinn félagi Orri Vé-
steinsson og bar hann hópnum
nýjustu fréttir af árangri upp-
graftar þess er stundaður er á
Stóru-Borg undir Eyjafjöllum.
Voru þær á þá leið að nú fari
mokstri þar, með teskeiðum og
tannburstum, brátt að ljúka þar
sem Anna sjálf er nú loks fundin.
í Mörkina var komið um mið-
nættið og eins og lög gera ráð
fyrir slóu menn upp búðum sín-
um.
Að því loknu hófust raddæf-
ingar fyrir kvöldvökuna sem ráð-
gerð var á laugardagskvöldið og
var öðrum Þórsmerkurgestum,
(sem almennt gegndu nafninu
„dýr Merkurinnar“) kynntur
rjómi sósíalískra söngbókmennta
við orðstír eigi alllítinn.
„Því rauði fáninn okkar merki er...'
Óbyggðirnar kalla
Sumarferð Æskulýðsfylkingarinnar í Þórsmörk helgina
Leið svo af nóttin.
Að morgni laugardags ein-
beittu menn sér mjög að átökum
rísandi dags og hófu búkteygjur
og aðra slíka iðkan sér til líkam-
legs undirbúnings fyrir gönguferð
þá er lagt var upp í um hádegisbil.
Var þá gengið uppúr Húsa-
Áð í göngunni miklu.
dalnum, framhjá Snorraríki og
yfir heiðina niður í Langadal.
Þaðan var svo lagt á Valahnjúk á
toppi hvers okkur bárust váleg
tíðindi.
Þeir sem aftastir gengu, báru
þeim er framar fóru þær fréttir að
í hæla þeirra alla leiðina upp,
hefðu glefsað Þorsteinn nokkur
Pálsson og aðrir úr fulltrúaráði
fhaldsins á Suðurlandi. Þar sem
ljóst er að ekki er rúm fyrir bæði
Allaballa og íhaldið á toppnum
vægði sá er vitið hefur meira.
Yið lögðum af stað í búðirnar.
Á leið okkar þangað varð á
vegi okkar hellir einn sem Sóttar-
hellir nefnist og voru þær fjöl-
mörgu lygasögur sem honum
tengjast að sjálfsögðu rifjaðar
upp.
Eftir u.þ.b. 4 tíma labb var
komið í tjaldbúðirnar og gjörðu
menn þá ýmist: sumir hölluðu sér
en aðrir léku knattleik við dýr
Merkurinnar og höfðu sætan
sigur.
Nú stóð fyrir dyruiil griUveisl-
an mikla, en með í för voru ófáir
niðursneiddir afturganglimir af
sauðfé. Skipti engum togum að
flóðgáttir heimsins galopnuðust
svo að ekki var örgrannt um að
sumir hygðu á arkarsmíð hópn-
um til bjargar. Ekki varð það nú
úr, en almannarómur var að úti-
grilluð kjötsúpa væri kostafæða.
11.-13. júlísl.
Sökum votviðrisins fór hin
þrautskipulagða kvöldvaka fram
í tvennu lagi. Hluti hópsins fór að
iðka söng og aðra skemmtan í
Sóttarhellinum og varð ekki
meint af, meðan aðrir leituðu
skjóls undan vatnavöxtunum í
tjöldum sínum en ekki var kvöld-
vakan verri fyrir það.
Styttist þessi saga nú mjög, en á
sunnudeginum var lagt af stað
heimleiðis um nónbil og gekk
hún áfallalaust utan hvað grjót
nokkurt tók miklu ástfóstri við
hjólbarða rútunnar, svo miklu að
klækjum varð að beita til að
vinna hann lausan úr prísundinni
milli dekkjanna.
Allt leystist það þó að lokum
og á minjasafni ÆFAB er nú
hægt að berja gripinn augum.
Æskulýðsfy Ikingin.
Tarsan konungur fararstjóranna.
Hluti af hópnum hvílir lúin bein. Myndir: Sölvi
IGALT)
KÓGI
Sunnudagur 27. júlí 1986 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 19