Þjóðviljinn - 19.09.1986, Blaðsíða 7

Umsjón:
Sigríður
Arnardóttir
DlðDVIUINN
„Það var gaman að sjá hve Færey-
ingar eru trúir sínum kúltúr, þeir eru
ekki að reyna að vera neitt amerík-
anseraðir", sögðu þær Birna og Hel-
ena. „Á Ólafsvöku gengur annar hver
maður í þjóðbúningi og er stoltur af
honum".
Birna og Helena lýsa sumri í Færeyjum.
Fólkið hefur fátt annað að gera en fara á
trúarsamkomur. Konurnar læðast í öl-
klúbbinn í myrkrinu
„Við vorum að vinna í virki
(þ.e. frystihús á færeysku) í Fug-
lafirði í Faereyjum. En svo sprakk
það í loft upp þannig að við þurf-
tum að fá okkur vinnu í öðru
virki“, sögðu þær Birna Gunnars-
dóttir 21 árs og Helena Braga-
dóttir 20 vetra í samtali við Þjóð-
viljann, um sumar í Færeyjum.
Aðspurðar af hverju þær hefðu
farið í sumarvinnu til Færeyja
sögðu þær: „Við sátum á kaffi-
húsi í vor þegar kunningi okkar
sagði okkur frá kynnum sínum af
Færeyjum. Okkur fannst það
bara fyndin og sniðug hugmynd
að skella sér í fisk til Færeyja. Við
höfðum aldrei kynnst smápláss-
um að neinu ráði, hvað þá unnið í
fiski. Við drifum í því að senda
umsóknir til 14 frystihúsa en
fengum aðeins svar frá einu. Lík-
eru alveg brjálæðislega gestrisn-
ir. Við fengum t.d. lánaðan bíl
hjá bláókunnugu fólki. Þegar við
síciluðum honum eftir marga
klukkutíma buðu þau okkur í
mat. Maður hafði það á tilfinn-
ingunni að hægt væri að banka
upp á hjá hverjum sem er hvenær
sem er og fá sér í svanginn.“
„Annars er eiginlega ekki hægt
að lýsa þessu sumri. Þetta er
eitthvað sem maður hefur upp-
lifað og fólk skilur varla. Við
hlógum eiginlega í allt sumar.
Það voru svo mörg fyndin smá-
atriði hjá Færeyingum. Þarna var
allt svo ólíkt því sem maður á að
venjast á íslandi. Ekkert stress.
Sumarið var í raun mikið frí.
Fólkið er með gott kaup. Við
fengum 310 kr. íslenskar á tím-
ann í fiski og svo var enginn bón-
Það eru ekki nýtískulegar blokkir
innan um gömlu timburhúsin,
heldur byggja þeir ný hús sem
falla alveg inn í gamaldags um-
hverfið. Bæirnir eru mjög fallegir
og snyrtilegir."
Ertu gift?
„Færeyingar koma til dyranna
eins og þeir eru klæddir. T.d.
voru þeir forvitnir um þessar ís-
lensku stelpur fyrst í stað og þá
gengu þeir bara að okkur og
sögðu: „Ertu gift? Hvað ertu að
gera hér?“ Þetta var mjög fyndið
og óvenjulegt fyrir okkur fyrst.
Þarna var enginn að látast. Nú,
og í útliti eru þeir mjög líkir okk-
ur íslendingum, nema hvað fær-
Helena Bragadóttir og Birna Gunnarsdóttir.
Þó vínskömtun sé við líði í Færeyjum hafði fólk sín ráð til að ná í aukabjórskammt.
Þessi lumargreinilegaáárangursríkum ráðum.
lega er það vegna húsnæðis-
skortsins að við fengum ekki
fleiri svör, því það vantar fólk í
vinnu“.
Brjálæðisleg
gestrisni
Birna og Helena voru í Fugla-
firði í allt sumar nema að þær fóru
stundum til Þórshafnar. „Við fór-
um oft á puttanum til Þórshafnar.
Það var mjög auðvelt, allir vildu
taka okkur upp í og sögðu okkur
heilmikið um landið. Færeyingar
us. Þess vegna kynntumst við
konunum í frystihúsinu vel, það
gafst tími til að tala saman. Fær-
eyingar vilja ekki vinna yfir-
vinnu. Þeir geta vel lifað af 8
stunda vinnudegi.“
Segið okkur meira hvernig
Færeyingar eru.
„Þeir eru mjög sveitalegir og
það er svo skemmtilegt að þeir
eru alls ekkert að reyna að vera
neitt öðruvísi. Færeyingar eru
einlægir og standa við sinn kúlt-
úr. Þeir reyna t.d. að halda
heildarsvipnum í byggingarlist.
í fiskvinnu
í Fuglafirði
í Færeyjum
Föstudagur 19. september 1986 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 7