Þjóðviljinn - 01.02.1987, Blaðsíða 2

FLOSI
Niky
skamriritur
af áhugamálum unglinga
Nýafstaðin er umfangsmikil könnun á áhuga-
málum unglinga á Reykjavíkursvæðinu.
Það sem vekur hvað mesta athygli í sam-
bandi við þessa rannsókn er að áhugi unglinga
á skátahreyfingunni og trúmálum virðist um
þessar mundir í lágmarki.
Engar ályktanir hafa enn verið dregnar af
þessari könnun, en Ijóst er að gífurlega um-
fangsmikið félagsvísindalegt starf bíður nú sál-
fræðinga, félagsfræðinga, afbrotafræðinga, at-
ferlisfræðinga og æskulýðsfræðinga almennt.
Margir af mætustu félagsvísindamönnum
þjóðarinnar telja fullvíst, án þess að þó sé hægt
að slá neinu föstu á þessu frumstigi málsins, að
rannsóknin gefi nokkra vísbendingu um það
hvert hugur unglinga í dag stefnir.
Einn af mætustu og virtustu sálfræðingum
þjóðarinnar sagði raunar á málþingi fyrir
skemmstu að í dag væri það smokkurinn og það
sem í hann er látið sem ætti hug og hjörtu, sálir
og líkama unga fólksins í landinu.
Hjá unglingum í dag eru það fyrst og fremst
holdsins lystisemdir sem eiga uppá pallborðið.
Kristin kirkja hefur lengi predikað það að fólk
eigi að fara eftir vissum siðareglum þegar sam-
farir eru annars vegar og það fellur nú ekki í
kramið í dag, en skátahreyfingin hefur bókstaf-
legá barist gegn því með oddi og eggju, að fólk
léti undan holdlegum fýsnum.
í Skátabókinni, biblíu skátahreyfingarinnar
segir meira að segja orðrétt á blaðsíðu 219:
Oft stafar þessi fýsn af slæmri meltingu,
eða of mikilli og góðri fæðu, hægðateppu,
eða hún orsakast af því að sofið er í of
heitu rúmi, með of mörgum ábreiðum.
Fýsnin getur verið mjög hættuleg, því hún
veiklar mann bæði andlega og líkamlega
ef hún kemst uppí vana.
Það er hægt að lækna þetta með
breyttum rúmbúnaði, köldu baði sem
tekið er tafarlaust, eða þá með leikfimis-
æfingum, armæfingum ýmiskonar, hnefa-
leikum, o.s.frv.
Það kann að vera erfitt að standast
freistinguna í fyrsta skipti, en er þér hefur
tekist það einu sinni, gengur það betur
eftirleiðis.
Ef þú verður æ ofaní æ fyrir óþægindum
af þessum sökum skaltu ekki leyna því,
heldur fara til föður þíns eða skátaforingja
og ræða málið, þá verður öllu kippt í lag.
Þetta hefur sjálfsagt þótt góð latína á dögum
Baden Powels, en nú er öldin önnur.
Þess vegna er það nú að æskublómi íslensku
þjóðarinnar hefur snúið baki við skátahreyfing-
unni og kristinni kirkju en hallað sér í æ ríkari
mæli að stóðlífi og smokkaböllum. Satt að segja
skil ég blessuð börnin ósköp vel og hefði vafa-
laust verið sama sinnis og þau í dentíð.
Það virðist einkum vera í menntastofnunum
landsins sem smokkurinn fer eina óslitna sigur-
för, enda hafa hinir menningarlegu fjölmiðlar
ríkisins, sjónvarp og útvarp lagt þessu þjóð-
þrifamáli ótæpilega lið.
Nú hefur smokkurinn verið gerður að tákni
Fjölbrautarskólans í Breiðholti og settur í
skjaldarmerki stofnunarinnar. Þegar nemend-
urnir fá svo aftur að koma á hátíðarsal skólans
munu allir syngja skólasönginn einum rómi:
- Undir smokksins menntamerki
mætum Breiðholtsskóla í.
Eigi smokkurinn erindi í einhverjar
menntastofnanir, þá má tvímælalaust slá því
föstu að hvergi sé hann jafn ómissandi og í
Verslunarskóla íslands. Þessa ályktun má
draga af sjónvarpsþætti í vikunni, þar sem ung-
lingstelpur innanvið tvítugt og drenghnokki á
sama reki voru tekin tali í beinni útsendingu.
Þarna var það rætt hvort stelpum þætti ekki
öruggara að smokkar væru notaðir þegar marg-
ir strákar færu uppá þær sama kvöldið og það
var á telpunum að heyra að þeim fyndist það
svona almennt og í það heila tekið.
Herrarnir voru frekar á því að í hita augna-
bliksins væri ekki nokkur leið að leiða hugann
að neinu öðru en því sem til stóð.
Að lokum gaf stjórnandi þáttarins öllum þátt-
takendum smokk og þau flýttu sér heim.
Og þar raulaði pilturinn, sem hafði sagt að
stundum gleymdist smokkurinn í öllu írafárinu
útaf því sem til stóð:
Stígur framá stokkinn
stutti teipuhnokkinn.
Leggur hönd á lokkinn
lætur á mig smokkinn.
Á blindraletri
til heljar
( tímaritinu Hesturinn okkar
birtist eftirfarandi klausa um
daginn:
Hestinum Okkar barst bréf á
dögunum frá venslafólki
manns sem er látinn fyrir þó
nokkru síðan. Hefur fólki
þessu þótt H.O. vera svifa-
seinn að taka manninn út af
áskrifendalista sínum því svo
hljóðar bréfið.
Herra (Frú) ritstjóri.
Við getum alls ekki komið
þessu blaði til skila, þar sem
„Jón Jónsson" dó í febrúar
1985.
En ef þið viljið reyna, þá er
það í lagi frá okkar hálfu. Þær
upplýsingar sem við getum
gefið ykkur, er að hann var
jarðsettur í „Bröttuhlíðar-
kirkju“ A-Hún.
En það er trú okkar að hann
hafi ekkert með blaðið að
gera, nema þið komið því á
blindraletur, því gleraugun
urðu eftir... ■
mönnum og öðru fjölmiöla-
fólki. Þaðvarþvíeinumblaða-
manni Þjóðviljans mikið áfall
þegar hann var staðinn að því
að beygja orð sem vísar til
kvenkyns nautgripa vitlaust í
fréttatexta.
Blaðamaðurinn fékk að
sjálfsögðu rækilega yfirhaln-
ingu í þættinum íslenskt mál
og hefur æ síðam forðast við-
komandi orð einsog heitan
eldinn, og ævinlega sagt
„belja" þegar hann hefur þurft
að vísa til þessarar skepnu.
Sami blaðamaður tók því
gleöi sína á ný þegar hann
hlýddi á ræðu háttvirts
menntamálaráðherra, Sverris
Hermannssonar í umræðum
utandagskrár á þingi á
fimmtudag þegar mál
fræðslustjórans fyrrverandi í
Norðuriands umdæmi eystra
var til umfjödlunar.
Ráðherrann sagði nefni-
lega: „Það er ákaflega alvar-
legt ef hásetinn neitar að
hlýða skipstjóranum. En það
mætti halda að það að jafna
saman sjómönnum og emb-
ættismönnum væri það sama
og að jafna saman heilagri kýr
og“.. Hér kom óþægileg þögn
sem var rofin af skellihlátri
þingmanna og Sverrir hélt
máli sínu áfram : „...heilagri
kú“.B
Hér er kýr
um kú
Að tala rétt mál er það sem er
hvað oftast brýnt fyrir blaða-
Alþjóðamál
og örlæti
íslendingar koma hér og
þar við sögu í alþjóðamálum -
og undir þeirri stjórn sem nú
situr er frarnmistaða einatt því
galli blandin, að ef nokkuð er
þá eru stjórnvöld að svíkja lit,
rjúfa samstöðu með Norður-
landaþjóðum, hvort sem það
er gert í sambandi við út-
færslu á hugmyndum um
Norðurlönd án kjarnorku-
vopna eða tillögur Svíþjóðar
og Mexíkó um frystingu kjarn-
orkuvígbúnaðar.
Morgunblaðið, sem er blaö
allra landsmanna og fullkom-
lega óhlutdrægt í frétta-
mennsku eins og allir vita,
segir jafnan miklar og stórar
fréttir af þessari dapurlegu
„sérstöðu" sem (sland hefur
komið sér í undir forystu utan-
ríkisráðherra Sjálfstæðis-
flokksins. Og af sömu ástæð-
um finnst blaðinu lítið til þess
koma, þegar samtök sem
starfa í nánum tengslum við
Sameinuðu þjóðirnar á sviði
afvopnunarmála, veittu Ólafi
Ragnari Grímssyni viður-
kenningu sem þeir helst fá,
sem hafa lagt eitthvað nýtt
fram til þess málaflokks.
íslendingar eru afar við-
kvæmir fyrir viðurkenningu -
fegurð Hófí hefur verið efni í
ótal greinar, einnig það að
tískufyrirtæki Ijósmyndar ís-
lensk börn í sínum flíkum, svo
að ekki sé talað um þá jarð-
skjálfta í heimsmenningunni
þegar Hannes Hólmsteinn
mætir á fund með sálufé-
lögum. En af þessum verð-
launum sem nú voru nefnd
segir fátt í Morgunblaði, sem
fyrr segir. Þau komast fyrir í
eindálk. Og til dæmis um „ör-
lætið", má nefna þetta niður-
lag hér:
„Þegar Ólafi var veitt viður-
kenningin var honum flutt
kveöja Perez de Cuellar,
framkvæmdastjóra Samein-
uðu þjóðanna. í kveðju þess-
ari kom fram ánægja fram-
kvæmdastjórans með störf
prófessorsins".
Ekki meira um það
feimnismál.B
Af skrifum
um kóngafólk
Eins og menn vita eru þeir
kóngar og drottningar sem
enn sitja í Evrópu fyrst og
fremst til vegna fjölmiðla. Og í
samskiptum hinnar konung-
legu hefðar og kryddsíldar-
blaðamanna samtímans
kemur einatt fram eitt og ann-
að sem er meira en skemmti-
legt.
Við tökum dæmi úr danska
blaðinu Politiken þar sem við
sögu koma Margrét Dana-
drottning og sonur hennar Jo-
achim prins. Politiken skrifar:
„Hún bætti því þó við, að
konunglegur uppruni hans
kæmi greinilega fram og þá
sagði einn blaðamannanna:
„Þér líkist móður yðar“. Jóak-
im brosti breitt, hneigði höfuð
sitt og sagði: „Thank you“.
Með einum eða öðrum hætti
fundu menn fyrir nærveru
þúsund ára gamallar hefðar
og menningar“.B
Af
mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm m
umburðarlyndi
Við leyfum okkur að sjálf-
sögðu ekki að fara með dár og
spé um baráttu góðra manna
gegn reykingum. Engu að
síður birtum við athugasemd,
sem heyrðist á förnum vegi,
og er ekki úr vegi að menn
hafi bak við eyrað:
- Umburðarlyndi er nú orðið
einna helst hægt að læra af
reykingamönnum. Aldrei
kvarta þeir nokkurn tíma yfir
þeim sem ekki reykja.H
,2 SÍÐA - ÞJÓÐVILJIN^ T w’inudagur 1. febrúar 1987