Þjóðviljinn - 01.02.1987, Blaðsíða 4

Smáauglýsingamarkaðurinn

E'+o?"'

Fatnaður er ekki mikið
auglýstur, en þó er nokkuð um að
fólk vilji losna við leðurjakka í
janúar.
Þegar fer að fjölga í fjölskyld-
unni býðst töluvert úrval af ýmis
konar vörum fyrir barnið, bæði
stólar, kerrur og vagnar. Kemur
sér vel á tímum sem þessum, þeg-
ar stjórnvöld virðast vera á móti
barneignum, og tollskylda fyrr-
„...Má
BlaðamaðurÞjóðviljans lítur
yfir smáauglýsingar vikunn-
arog verður margs vísari
„Contact. Kæru félagar.
Vegna veikinda Eyrúnar hefur
Contact ekki starfað um tíma.
Nú erum við komin á kreik og
allt ffullu fjöri. Nýirfélagar
velkomnir. Sendið línu, við
höfum samband. Pósthólf X
Reykjavík."
???! Já, það má með sanni
segja að einkamáladálkar dag-
blaðanna eru með því forvitnileg-
asta sem hægt er að finna í þeim
fjölda dálkfermetra af smáaug-
lýsingum sem birtast daglega í
DV og Þjóðviljanum. Leyndar-
dómur Eyrúnar verður ekki opin-
beraður hér, það var ekki haft
samband. Kannski var Eyrún
orðin lasin aftur.
Sem kunnugt er af nýjustu
manntölum hérlendis eru konur
lítið eitt fleiri en karlarnir, og það
bera fyrrnefndir einkamáladálk-
ar með sér:
„Strákar! 2 myndarlegar stúlk-
ur óska eftir fylgdarmönnum á
dansleik VÍ. Vinsamlegast send-
ið nafn, mynd + síma á auglýs-
ingadeildina, merkt „Nemó“.“
En sumir svíkja: „Þú hittir mig á
Hrafninum, þú komst ekki í
Hollywood, ég man ekki hei-
milisfangið, hringdu á föstu-
dagskvöldið. Sími x. Sigga.“
Skilaboðin í þeirri næstu eru
einföld: „Tvær eldhressar tví-
tugar stelpur vantar tvo eldhressa
gæja fyrir helgi. Svar + mynd
sendist X, merkt 2&2.“ Já,
heimur versnandi fer! Stelpurnar
eru greinilega hættar að bíða þol-
inmóðar eftir prinsinum á hvíta
hestinum.
Hver vill elska
49 ára gamlan mann?
Samkeppnin um eldhressu
gæjana er hörð en af einhverjum
ástæ.ðum hafa hinir eldri orðið út-
undan. „Vel stæður maður, rúm-
lega sextugur, óskar eftir að
kynnast konu. Hjálp - greiði -
gagnkvæmt." Og: „Rúmlega sex-
tugur háskólamenntaður maður
óskar eftir nánum kynnum við
heiðarlega, greinda og aðlaðandi
konu, helst 50-60 ára. Gagn-
kvæmur trúnaður."
Rúmlega sextugir menn hafa
líklega lítinn séns á móti myndar-
lega manninum um þrítugt, sem
auglýsir sig lausan „með öllu“:
„A íbúð og bíl, óska eftir kynnum
við 20-30 ára stúlku, barn engin
fyrirstaða." „Hver vill elska 49
ára gamlan mann?“ spurði Egil
Ólafsson fyrir nokkrum árum,
allir svöruðu „Ekki ég!“
En finnist engin boðleg/
boðlegur á klakanum má alltaf
reyna fyrir sér erlendis:
„Ertu einmana? Filippseyskar,
sænskar, norskar og pólskar
stúlkur og menn á öllum aldri
óska eftir að kynnast og giftast.
Atvinnuleysi
hjá nautabönum
Ástin tekur mikið pláss í smáauglýsingadálkunum og allmargar blómarósir óska eftir kynnum við „eldhressa gæja fyrir
helgina".
Öllu fer aftur: spænskir nauta-
banar verða nú að slást við
atvinnuleysi í stað þess að etja
kappi við naut mikil og sterk.
Talið er að um það bil fimmti
hver spænskur nautabani gangi
nú atvinnulaus. Ástæðan er ekki
síst sú, að meðan nautaat liggur
niðri á Spáni hafa nautabanar
unnið fyrir sér í Suður-Ameríku.
En þar er nú kreppa og auraleysi
mikið hjá almenningi og því hef-
ur nautaglímum mjög fækkað -
má og vera að önnur skemmtan
gerist blátt áfram vinsælli þar um
slóðir.
Nautabanar fá greitt fyrir
hverja sýningu og komast því
ekki á atvinnuleysisbætur - þess í
stað ná þeir endum saman með
jafn órómantískum störfum og að
bera út mjólk, aka leigubílum
eða stunda múrverk.
Nýir og betri listar, yfir 1000
myndir og heimilisföng. Aðeins
1450 krónur.“
Sá sem er umboðsaðili fyrir
þessa ódýru „hjónabandsmiðl-
un“ ku vera orðinn forríkur á öllu
saman og ætlar næst að reyna
fyrir sér á hvíta tjaldinu.
Fyrir þá sem náð hafa saman,
hvort sem er í gegnum auglýsing-
ar eða á annan hátt, er úr ýmsu að
velja þegar kemur að nautnum
næturinnar. Pan-verslunin fræga
er að vísu hætt að auglýsa en nýir
menn með nef fyrir gróðavæn-
legum viðskiptum bjóða nú upp á
„vandað úrval af nærfötum og
hjálpartækjum ástarlífsins fyrir
dömur og herra. Visa sím-
greiðslur. Ómerktar póstkröfur.
Rómeó og Júlía nútímans.“
Klúbbur aldarinnar
á Varmá
Rómeó og Júlía búa samkvæmt
símanúmerinu í auglýsingunni í
Reykjavík. En landsbyggðin er
ekki skilin alveg útundan, þeir
sem vilja geta gengið í „Klúbb
aldarinnar" á Varmá, en þar hef-
ur risið upp „ný alda“ einsog það
er orðað í auglýsingunni. Síminn
er að vísu á höfuðborgarsvæðinu
en ómerktu póstkröfurnar eru
sendar með hraði. Hægt er að fá
„glæsileg undirföt og hjálpar-
tæki“ á útsöluprís. Bisnessinn er
þó smár í sniðum ennþá því að-
eins er „Opið um helgar“.
Fyrir þá „siðsamari'* er einnig
þjónusta á boðstólum: Sú sem vill
í kirkjulega hnappheldu þarf alls
ekki að spandera í fokdýran
brúðarkjól, því hann má fá
leigðan á vægu verði hjá útsjón-
arsamri saumakonu.
Það getur verið gaman að
geyma minninguna um hina há-
tíðlegu athöfn á myndbandi og þá
er hægt að leigja upptökuvélina
hjá X í Njálsgötunni. Brúð-
kaupsveislan getur verið
mannmörg og skorti borðbúnað-
inn er einnig hægt að leigja hann
hjáSigguísímax. En efþú brýtur
eitthvað verðurðu að borga fullt
verð fyrir hlutinn, að sjálfsögðu.
Að stofna heimili þarf ekki að
vera dýrt því að samkvæmt smá-
auglýsingunum þurfa velflestir
íslendingar að losa sig við eigur
sínar eftir „litla notkun". Ótölu-
legur fjöldi furuhjónarúma er til
sölu dag hvern, hvort sem það er
nú af endingarleysi rúmanna eða
hjónabandanna, og fylgja lítil-
lega rispuð náttborð oft með í
kaupunum.
Perlusaumaðir sel-
skapsskór úr satíni
Eldhúsborð og stólar, sófasett,
sjónvörp, hillusamstæður, gamlir
blómavasar og myndastyttur
ganga kaupum og sölum í góðær-
inu og ef þú vilt gleðja elskuna
þína geturðu fengið ódýrt kvenúr
frá aldamótunum í kaupbæti með
refaskotti. Á sama stað eru lítið
notaðir perlusaumaðir selskaps-
skór úr satíni til sölu.
«0*

■ ***?*>>

m

■sæss*

• tfí UöVú°v tónfi*0

vj7* 1
iSSs-

W'Oi'?'
<S
3?,*

greiðast með
* ,KSúbbur -
m Verðbiéf
nefndar vörur sem lúxus og mun-
að.
Margir íslendingar eru forlag-
atrúar og ýmsir fara því til spá-
konunnar áður en gengið er upp
að altarinu til þess að fullvissa sig
um að þeir þurfi ekki að selja
hjónarúmið lítið notað skömmu
síðar. Það má velja urn margt vilj-
ir þú forvitnast um framtíðina.
Skriftin getur komið upp um þig
og lófalesturinn er að sjálfsögðu
óbrigðull.
Að feta í
fótspor Hermanns
Sértu ólæknandi kaffisjúk-
lingurgeturðu tekið bollann með
til spákonunnar, ef til vill sér hún
hvers konar afkomendur þú
munt eignast í dreggjunum síðan
í morgun. Spilin eru ef til vill
handhægari og hjá Kristínu í
Miðbænum er hægt að velja á
milli fimm tegunda.
Af lestri auglýsinga um þjón-
ustu má sjá að ýmis konar smá-
bisness tíðkast í heimahúsum,
auk þeirrar leigustarfsemi sem
áður er getið.
Vélritun, fatabreytingar, pían-
óflutningar og útfylling skatta-
skýrslunnar er „ekkert mál“ fyrir
„vana menn“ sem þar bjóða
þjónustu sína.
Smáinnflutningur blómstrar
víða og í Flóamarkaði Þjóðvilj-
ans þessa daganna auglýsir kona
ein rússneskar tehettur og grafík-
myndir til sölu.
Undir dálkinum „ýmislegt"
býðst klókur aðili til þess að leysa
út vörur gegn heildsöluálagningu
en stærri spámenn óska eftir
kaupum á viðskiptavíxlum og
enn aðrir selja skuldabréf á góð-
um kjörum. Margir vilja greini-
lega fylgja í fótspor leigubílstjór-
ans Hermanns Björgvinssonar,
enda okur nú löglegt á íslandi.
„Laxafóður til sölu,
má greiðast með laxi“
Velflestir þeirra sem bjóða
þjónustu eða vöru til sölu vilja
peninga sem greiðslu. En undan-
tekningin sannar regluna segir
máltækið og þessa undantekn-
ingu útnefnir undirrituð sem
„smáauglýsingu vikunnar": Lax-
afóður, Silver Cup Noregi. Til
sölu 2 tonn af laxafóðri, stærðir
1,5,2,0 og 7,0 í 25 kílóa sekkjum,
má greiðast með laxi eða 25%
staðgreiðsluafslætti. Upplýsingar
í símum x og z.“ Ég stóðst auðvit-
að ekki freistinguna og hringdi í
símanúmerin sem voru gefin upp
í auglýsingunni. Fyrir svörum
varð eiginkona viðkomandi selj-
anda og kvaðst hún ekkert vita
„hvað hann ætlaði með þetta fóð-
ur“ né heldur hvor hann hyggðist
setja upp fiskbúð ef allir vildu
borga með laxi.
Því miður var eiginmaðurinn
staddur úti á landi og ekkert varð
því af viðskiptunum þann daginn
en hún bauðst til að taka niður
símanúmer mitt. í hinu númerinu
svaraði vinnufélagi laxafóður-
sölumannsins og gat hann upplýst
að fóðrið hefði félagi hans keypt
„af rælni" á uppboði hjá Tollin-
um. Hvað vinurinn vildi með lax-
inn vissi hann ómögulega, en
sagði ekki ólíklegt að hann keypti
hótel næst og þá væri fæðið til í
frystinum!
Þjóðviljinn óskar þessum út-
sjónarsama bissnessmanni alls
hins besta og ef til vill verður
þessi stutta umfjöllun til þess að
laxafóðrið gengur út.
-vd.
4 SÍÐA - ÞJÖÐVILJINN Sunnudagur 1. febrúar 1987