Þjóðviljinn - 01.03.1987, Blaðsíða 17
Nafn vikunnar
Islenskir áhorfendur
erui toppurinn
í heiminum
ÞorgilsÓttar fyrirliði íslenska landsliðsins íhandknattleik
Fáir íþróttaviöburðir hafa vak-
ið jafnmikla athygli undanfarið
en landsleikir íslands og Júgó-
slavíu í handknattleik sem fram
fóru hér á landi í síðustu viku.
Mikil ánægja ríkti að sjálfsögðu
með sigurinn á heims- og ól-
ympíumeisturun-um í síðari
leiknum og þá hafa myndir af
„júgóslavneska bragðinu" vakið
gífurlega athygli. En fyrst og
fremst er það hinn öruggi sigur
íslands, 24-20, sem er í brenni-
depli og í tilefni af honum er
Þorgils Ottar Mathiesen landslið-
sfyrirliði úr FH nafn vikunnar að
þessu sinni.
- Hvaða þýðingu hefur þessi
sigur fyrir landsliðið?
„Hann eflir sjálfstraust okkar
og við gerum okkur betur grein
fyrir því að við getum unnið
hvaða lið sem er. Það er líka
mikilvægt að ekkert lið nái sál-
fræðilegum tökum á okkur með
sífelldum sigrum. Að því leyti
höfum við náð mikilvægum ár-
angri undanfarið, jafnteflum við
Rússa og Austur-Þjóðverja og
svo er það þessi sigur á Júgóslöv-
um. Þetta er líka mikil auglýsing
fyrir handboltann og það sem við
erum að gera, fjáröflun HSÍ
gengur betur og við urðum líka
að sýna fólki að við verðskuldum
allan þann stuðning sem okkur
hefur verið sýndur, ekki síst
vegna þess að þetta voru síðustu
landsleikirnir í vetur. Þá var upp-
selt á landsleiki í fyrsta skipti í
áraraðir og við urðum að standa
okkur.“
- Dregur það á einhvern hátt úr
ánægjunni að í lið J úgóslava vant-
aði marga af þeim sem unnu
heimsmeistaratitilinn í fyrra?
„Það hefur að sjálfsögðu ein-
hver áhrif en eftirá breytir það
ekki svo miklu. Júgóslavar eru
með mikla breidd, nýr þjálfari er
að byggja upp nýtt lið fyrir Ól-
ympíuleikana í Seoul. Menn eins
og Vujovic, Vukovic, Isaakovic
og Rnic eru búnir að vinna allt
sem hægt er að vinna og það er
erfitt að ná upp nægilegum metn-
aði hjá þeim héðan í frá. Júgósla-
var eru að ganga í gegnum breyt-
ingatímabil, á meðan við erum
með nánast óbreytt lið sem finnur
að það getur gert enn betur.“
- Var sigurleikurinn algjör
toppleikur hjá ykkur?
„Já, ég held að það sé ekki
hægt að segja annað. Að vísu
eigum við eftir að þróast meira og
margt þarf enn að bæta. Það sem
skiptir öllu máli er að ná 5-6 svip-
uðum leikjum þegar á hólminn er
komið í stórri keppni, það er það
sem vinnan hjá okkur gengur útá.
Nú þurfum við t.d. að þróa
leikkerfin og breyta þeim, eftir
árangur okkar í Sviss eru önnur
lið farin að kryfja okkur betur og
skoða leiki okkar nánar."
- Áhorfendur troðfylltu Höll-
ina í báðum leikjunum. Hvað
hafa þeir mikið að segja og
hvernig eru þeir í samanburði við
áhorfendur erlendis sem þú hefur
kynnst?
„Stemmningin í Höllinni var
ein sú rosalegasta sem ég hef
kynnst á mínum ferli. Það er tal-
að um að heimavöllur gefi 3-4
mörk í forgjöf og hér er það ör-
ugglega í efri kantinum. fslenskir
áhorfendur eru toppurinn í
heiminum, það er engin spurn-
ing.“
- Hvað tekur nú við hjá lands-
liðinu?
„Við erum í fríi til 3. júní en þá
byrja æfingar, 8-9 sinnum í viku,
út þann mánuð. f lok júní förum
við á mjög sterkt mót í Júgó-
slavíu, „Jugoslavian Trophy" og
mánuði síðar er möguleiki á að
farið verið í nokkurs konar sýn-
ingarferð til Bandaríkjanna. Það
er freistandi boð en er óljóst enn.
Um mánaðamótin ágúst-
september er fyrirhugað að fara í
viku til Vestur-Þýskalands og
leika æfingaleiki við félagslið.
Næsta vetur verður farið á sterk
mót erlendis og einnig leikið hér
heima. Við munum eingöngu
leika við sterkar þjóðir frá og
með þeim tíma og fram að Ól-
ympíuleikunum."
- Nú réðust úrslit í B-
keppninni á Ítalíu á
fimmtudagskvöldið og Sovét-
menn og Tékkar tryggðu sér rétt
til að leika á Ólympíuleikunum í
Seoul. Áttirðu von á því?
„Ég reiknaði alltaf með Rúss-
unum en alis ekki Tékkum. Ég
bjóst við að Vestur-Þjóðverjar
færu áfram en sennilega hefur
fjarvera markvarðarins Andreas-
ar Thiel haft mikil sálræn áhrif á
þá. Það er vont fyrir okkur að
þeim skyldi ekki takast að kom-
ast til Seoul því okkar menn í
Vestur-Þýskalandi munu eiga
erfiðara um vik að losna til æfinga
Þorgils Óttar Mathiesen skorar í landsleik og fær til þess góðan stuðning frá
Bjarna Guðmundssyni, sem lék sinn 200. landsleik fyrir (sland sl. mánudags-
kvöld. Mynd: E.ÓI.
og leikja með landsliðinu næsta
vetur. Það er viðkvæmt mál en
bjargast örugglega einhvern veg-
inn.
- í Seoul verða níu geysisterkar
þjóðir, sex efstu frá HM í Sviss og
Sovétmenn, Tékkar og Suður-
Kóreubúar að auki. Stjórn HSÍ
hefur opinberað það markmið
sitt að ísland nái verðlaunasæti á
Ólympíuleikunum. Er það raun-
hæft?
„Þetta er geysilega sterkt og
það er ljóst að það kostar gífur-
Iega vinnu að ætla sér að ná langt.
Það þarf allt að smella saman og
heppnin verður að vera með okk-
ur. En hið opinbera markmið
sem við leikmennirnir setjum
okkur er að vera í einu af sex efstu
sætunum. Þá verðum við áfram
A-þjóð og förum beint í
heimsmeistarakeppnina í Tékk-
osióvakíu árið 1990. En auðvitað
gerum við okkar besta og allt
framyfir 6. sæti yrði skemmti-
legur bónus.“
-VS
__________________LEtÐARI __
Reykjavíkurfundurinn og
Fundur Gorbatsjofs og Reagans í Reykjavík
á síðasta hausti breytti ímynd lands og þjóðar í
augum umheimsins.
Leiðtogarnir tveir komu til þess fundar án
þess að menn ættu í rauninni von á stórvægi-
legum tíðindum. Alþjóðaspekingar töldu, að
Reykjavíkurfundurinn myndi fyrst og fremst
verða vinnufundur þar sem reynt yrði að tryggja
að einhver árangur næðist á þarnæsta
leiðtogafundi.
Hins vegar kom skjótt í Ijós, að Gorbatsjof,
leiðtogi Sovétríkjanna, var reiðubúinn til að gera
samninga í Reykjavík, sem hefðu svo sannar-
lega markað tímamót í afvopnun heimsins. Því
miður reyndist Reagan í of stríðu tjóðri hauka-
liðsins í Washington. Samningavilji varekki fyrir
hendi í herbúðum þeirra og sögulegu tækifæri
var varpað á glæ.
En fundurinn í Reykjavík er ekki einvörðungu
sögulegur fyrir þá sök, að þar var óvænt varpað
fram róttækum hugmyndum að afvopnun stór-
veldanna. Hans verður líka minnst vegna þess
að á honum kom fram einn fyrsti handtæki vott-
ur þess að gleðilegar breytingar voru að verða á
hugsun og viðhorfum sovéskra ráðamanna.
Vegna þessa eru nú nafn Reykjavíkur og
fundurinn á íslandi orðin að einskonartákni fyrir
nýja tegund af umræðu milli stórveldanna á
vettvangi afvopnunarmála, - fyrir nýja von um
heim án kjarnorkuvopna.
Ef til vill skiljum við hjarabúar þetta ekki rétt-
um skilningi. Einangruð frá hinum stóra heimi er
þess tæpast að vænta að þjóðin átti sig á því
hversu mikil breyting hefur orðið á nafni Reykja-
víkur og (slands í vitund heimsins.
Sá Islendingur, sem stendur næst stórat-
burðum í tengslum við afvopnunarviðræður
stórveldanna er Ólafur Ragnar Grímsson. Hann
hefur síðustu árin tekið virkan þátt í undirbúningi
að viðræðum stórveldanna um afvopnun fyrir
hönd alþjóðlegra þingmannasamtaka, sem
hann veitir um þessar mundir forystu. Það þarf
því tæpast að draga skilning hans á þessum
málum í efa. Hann hefur einn landsmanna verið
svo að segja á vettvangi og hlotið fyrir framlag
sitt margvíslegan alþjóðlegan heiður, einsog
landsmönnum er kunnugt af fregnum fjölmiðla
síðustu misserin.
Ólafur Ragnar gerir einmitt að umræðuefni í
nýlegri ritsmíð í DV hversu lítt hin breytta staða
| íslands að loknum Reykjavíkurfundi hafi skilað
sér til íslands.
„Það er að vonum“, segir Ólafur Ragnar í
grein sinni, „að við séum nokkurn tíma að átta
okkur á þessum miklu þáttaskilum. Fjölmiðlar
hér á landi skila almenningi ekki nema litlu broti
af þeirri mynd sem daglega birtist víða um heim.
Á hverjum degi er Reykjavík og ísland áberandi
þáttur í fréttum, leiðurum og greinum stórblaða
bæði í Bandaríkjunum og Sovétríkjunum. í um-
ræðum stjórnmálamanna og fræðimanna eru
nöfnin tvö notuð til að marka mikilvægustu tíma-
mót í glímunni við kjarnorkuvígbúnað-
inn...Tímarit, fræðibækur og ráðstefnur eru
helgaðar þessu viðfangsefni.“
Þennan nýja sess íslands á alþjóðavettvangi
ber auðvitað að varðveita með því að efla þátt-
töku þjóðarinnar í baráttunni fyrir friði og af-
vopnun. En Ólafur Ragnar bendir einnig á þann
frumlega möguleika, að takist okkur að rísa
ný viðhorf
undir þessari nýju vegsemd getur frægð (slands
sem griðastaðar fært okkur í senn margvísleg
tækifæri til aukinnar hagsældar og „möguleika
til að opna nýja markaði fyrir gjaldeyrisskapandi
atvinnuvegi".
í þessu skyni vekur Ólafur Ragnar Grímsson
athygli á fjórum þáttum:
í fyrsta lagi verður ísland að berjast af alefli á
alþjóðavettvangi fyrir afvopnun og styðja andóf
gean auknum vígbúnaði.
I öðru lagi þarf með sameiginlegu átaki að
gera (sland að virtum og eftirsóttum stað fyrir
alþjóðlegar ráðstefnur. Ólafur Ragnar bendir
sérstaklega á að nauðsynlegt sé að koma á
skipulegri samvinnu flugfélaga, hótela, land-
kynningarfyrirtækja og sveitarfélaga á Stór-
Reykjavíkursvæðinu í þessu sambandi.
í þriðja lagi er brýnt að nýta góðvildina í garð
íslands í kjölfar Reykjavíkurfundarins til að opna
nýia gjaldeyrisskapandi markaði fyrir útflutning.
I fjórða lagi þarf, að dómi Ólafs Ragnars
Grímssonar, að ákveða árlega atburði sem
vekja heimsathygli og verða til að staðfesta
orðstír lands og þjóðar. Af því tilefni tekur hann
undir hugmynd um að stofnsetja sérstök
Reykjavíkurverðlaun, sem veitt yrðu reglulega
þeim sem mörkuðu mikilvæg spor í baráttunni
fyrir heimi án kjarnorkuvopna.
Þessar hugmyndir eru allar mjög athyglis-
verðar. Það er brýnt að íslendingar færi sér í nyt
hina nýju stöðu landsins á alþjóðavettvangi í
kjölfar Reykjavíkurfundarins.
Hugmyndir Ólafs Ragnars Grímssonar eru
mikilvægt framlag til þess.
-ÖS
Sunnudagur 1. mars 1987 ÞJÓÐVILJiNN - SÍÐA 17