Þjóðviljinn - 22.06.1988, Síða 7

Djass
Nýplata og tónleikaferð
Steingrímur Guðmundsson: Við stefnum að því að spila frumlega tónlist og bjóða uppá eitthvað nýtt
Fyrsta hljómplata djasssveitar-
innar Súldar er nýkomin út,
heitir Bukoliki, og er tekin upp á
hundrað tímum í Stefi, nýju
stúdíói í Kópavoginum. Mánu-
daginn tuttugasta lagði Súld svo
upp í tónleikaferð til Kanada, þar
sem hljómsveitin spilar á alþjóð-
legum djasshátíðum. Meðlimir
Súldar eru þeir Steingrímur Guð-
mundsson slagverksleikari,
Szymon Kuran fiðluleikari, Stef-
án Ingólfsson bassaleikari, Lárus
Grímsson hljómborðs- og flautu-
leikari og Maarten van der Valk
víbrafón- og slagverksleikari.
- Við Szymon og Stefán stofn-
uðum Súld fyrir tveimur árum, og
höfum starfað síðan, reyndar
með smáhléum, segir Steingrím-
ur.
- Ég kynntist Szymoni þegar
ég kom aftur frá Bandaríkjunum
eftir fjögurra ára tónlistarnám og
spilamennsku. Við vorum með
svipaðar hugmyndir um þá tónlist
sem við vildum spila, og þannig
fæddist Súld. Frá upphafi var ætl-
unin að gera tónlist sem væri
fersk og opin fyrir sem flestum
stefnum innan djassins.
- Við leitumst við að spila tón-
list sem hefur okkar eigin karakt-
er, og þá á ég við að við viljum
móta það form sem við erum að
glíma við eftir okkar eigin höfði.
Við stefnum að því að vera með
eitthvað frumlegt, vera ekki með
það hefðbundna heldur bjóða
uppá eitthvað nýtt. Við blöndum
þannig saman hinum ýmsu tón-
listarstefnum, sem þó flokkast
undir að vera djass.
Bukoliki
Geturðu sagt mér eitthvað frá
tónlistinni á Bukoliki? Hefur
orðið mikil breyting á tónlist ykk-
ar síðan þið byrjuðuð að spila?
- Stór þáttur í okkar tónlist er
spuni fyrir hvert hljóðfæri, og
það ríkir þannig mikið frelsi fyrir
hvern og einn. Mikið af tónlist-
inni er samið í þessum djassstíl
sem byggir á melódíum og sóló-
um.
- Þegar við byrjuðum sem tríó
má segja að tónlistin hafi verið
hrárri. í hljómsveit þar sem eru
fiðla, bassi og trommur eru marg-
ir möguleikar fyrir bassann og
trommurnar til að tjá sig, og það
var mjög skemmtilegt og spenn-
andi, en erfitt til lengdar. Þegar
Súld hafði starfað einhvern tíma
ákváðum við að bæta við gítar-
leikara, sem var Tryggvi Hubner,
en hann hætti síðastliðið haust,
og Lárus Grímsson kom í stað-
inn.
- Hljómsveitin breyttist nokk-
uð mikið við að Lárus bættist í
hópinn, áður var öll tónlistin eftir
okkur Szymon og Stefán, en nú
semur Lárus líka. Þar við bættist
að Lárus tekur mikið af sólóum
eins og aðrir meðlimir hljóm-
sveitarinnar og þá fannst okkur
ófært að hafa ekki hljóðfæri sem
gæti spilað hljóma, og þá fengum
við Maarten til liðs við okkur.
Hann á án efa eftir að færa hljóm-
sveitinni skemmtilega og áhuga-
verða tóna, hann spilar meðal
annars á concas trommur og er
mikil fylling fyrir hljómsveitina.
- Það má segja um tónlistina á
plötunni að hún sé kannski fastari
í formi en það sem við gerðum
upphaflega, sólóin eru orðin
styttri, og tengist betur með til-
komu hljómborðsins.
Nú komið þið allir sinn úr
hverri áttinni og fáist við nokkuð
ólíkar tegundir tónlistar utan
Súldar. Hvernig kemur sú blanda
út?
- Hún kemur mjög vel út. Við
getum nýtt okkar reynslu, ég
lærði til dæmis indverska tónlist
„Við bindum miklar vonir við framtíð Súldar," Maarten, Lárus, Stefán, Steingrímur og Szymon. Mynd - E. Ól.
og tilraunamúsík í Bandaríkjun-
um, Lárus lærði rafeindatónlist í
Hollandi og Szymon og Maarten
spila í Sinfóníuhljómsveitinni,
Szymon er varakonsertmeistari
og Maarten slagverksleikari. Þar
að auki spilum við með dans-
hljómsveitum um helgar og ég
hef spilað með hinum ýmsu djass-
böndum, til dæmis fór ég í tón-
leikaferð til Hafnar á Hornafirði
með Guðmundi Ingólfssyni.
- Að mínu mati er það til góðs
að meðlimir hljómsveitar komi
sem víðast að og séu með sem
ólíkasta reynslu. Eg held að þeim
mun meiri reynslu sem menn hafi
af annarri tónlistarsköpun, þeim
mun betra sé það.
250 konsertar
á níu dögum
Hvernig er hugmyndin að Kan-
adaferðinni til komin?
- Við spiluðum á djasshátíðum
í Montreol og Toronto í fyrra-
sumar og fengum mjög góðar við-
tökur, þannig að við endurtökum
leikinn núna. í þetta sinn spilum
við í fjórum borgum, þar af á
þremur alþjóðlegum djasshátíð-
um í Toronto, Calgary og Mont-
reol. Síðan förum við til Winni-
peg og spilum fyrir íslendinga.
- Stærst af þessum alþjóðlegu
djasshátíðum er sú í Montreol.
Þar verða 250 konsertar á níu
dögum, og allur miðbær borgar-
innar lagður undir hátíðina. Það
verður spilað á fjórum útisenum,
í tónleikahöllum og á bjórkrám.
Það verða spilaðar þarna allar
tegundir af djassi, þátttakendur
eru allt frá Ellu Fitzgerald til
ECM tónlistarmanna.
- Við höfum verið að hugsa
um að gera heimildarmynd um
ferðina ef okkur tekst að skrapa
saman nægu styrktarfé, því það
er náttúrlega dýrt að gera svona
mynd. En ef af því verður mun
Edda Sverrisdóttir kvikmynda-
gerðarmaður gera myndina.
Framtíð Súldar
Eruð þið eitthvað farnir að
hugsa um hvað þið gerið eftir
Kanadaferðina?
Við stefnum að ferð um landið
í haust. Við höfum aldrei spilað
annars staðar en í Reykjavík og í
Kanada, en við teljum okkar tón-
list eiga alveg jafn mikið erindi
úti á Iandi og í Reykjavík. Ég sá
það í tónleikaferðinni á Höfn að
það er mikill áhugi fyrir djassin-
um úti á landi, ekki síður en hér.
Önnur framtíðaráform?
- Við bindum miklar vonir við
framtíð Súldar og teljum að best-
ur árangur náist með því að halda
hljómsveitinni saman sem lengst,
með sömu meðlimunum. Við
erum farnir að æfa öðruvísi.
Áður höfðum við yfirleitt mara-
þonæfingar fyrir konserta og lítið
sem ekkert þar á milli, en nú
æfum við reglulega. Til að mynda
höfum við æft daglega undanfar-
ið til að undirbúa Kanadaferðina.
Og svo langar okkur til að fara í
tónleikaferðir víðar en til Kan-
ada, til dæmis til Skandinavíu og
víðar um Evrópu.
L
MENNING
Umsjón: Litja Gunnarsdóttir
Skáldskapur
Nýljóðabóká 17. júní
Ari Gísli Bragason: Égyrki umþessi klassísku hugðarefni, lífið og
ástina, sorg og gleði
„Þú sem þykist vita lausn
gátunnar
gakktu um í villu þinni kœri vin
en mundu bara það
að eftir að Jesús steig hér niður
hefur rekstur fyrirtœkisins
gengið vel.“
Þannig hljómar eitt af ljóðun-
um, reyndar einungis hluti af
ljóðinu „Do you know your fell-
ow man“, í fyrstu ljóðabók Ara
Gísla Bragasonar, Orð þagnar-
innar. Bókin kom út á þjóðhátíð-
ardaginn, 17. júní, og er hún gef-
in út á kostnað höfundar.
Ari Gísli er fæddur í Reykjavík
1967, hefur fengist við ýmis störf,
til dæmis verið blaðamaður og nú
síðast gerði hann þáttinn Skáld
götunnar fyrir Sjónvarpið. Hann
segist einna helst vera að leita
fyrir sér um þessar mundir, „allt
óákveðið um framtíðina“.
- Þessi ljóð hafa safnast fyrir
hjá mér undanfarin ár, og mér
fannst vera kominn tími til að
koma frá mér þessum blessuðu
gelgjuárum. En þetta er auðvitað
það besta úr safninu.
- Sum þessara ljóða hafa birst
áður í dagblöðum, skólablöðum
og í ljóðabókinni með skáldskap
nemenda MR sem kom út um
mánaðamótin apríl-maí. Ætli
það séu ekki um sex ljóð í bókinni
sem hafa birst áður á einhvern
hátt.
Er eitthvert meginþema í bók-
inni?
- Það er lífið, og ástin, sorg og
gleði, þessi klassísku hugðarefni.
Ég sæki mitt yrkisefni til sjálfs
mín og minna hugðarefna, þann-
ig að ég tileinka bókina sjálfum
mér, það er eðlilegast. Það er
kannski einna helst Sókrates,
hundurinn minn, sem á þakkir
skildar.
Áttu þér einhverjar fyrirmynd-
ir eða lærimeistara við skáld-
skapinn?
- Noel Coward er mitt uppá-
hald. Brian Ferry er sá tónlistar-
maður sem mér fínnst mest varið
í, og í kvikmyndunum skiptir
Sergio Leone mig mestu máli.
Ætlarðu að halda áfram að yr-
kja, eða kannski snúa þér að öðr-
um formum skáldskapar?
- Ég held áfram að yrkja, því
ég hef mikinn áhuga á ljóðaform-
'inu. Hugsanlega reyni ég líka við
önnur form skáldskapar, það eru
Ari Gísli Bragason: Það eiga ör-
ugglega eftir að opnast fyrir mér
nýjar víddir.
svo mörg form sem ég þekki ekki
nógu vel enn, og sem ég á eftir að
prófa. Það eiga örugglega eftir að
opnast fyrir mér einhverjar nýjar
víddir.
í Orðum þagnarinnar eru
teikningar eftir Ragnheiði
Clausen, Melkorku Ólafsdóttur
og Margréti Blöndal.
LG
ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 7