Þjóðviljinn - 08.11.1988, Blaðsíða 16

SPURNINGIN
Hvernig líst þér á Albert
Guömundsson sem
sendiherra íslands í
Frakklandi?
Sigrún Hilmarsdóttir:
Mér líst ágætlega á það, hann
hlýtur að standa sig í því.
Inga Ásgeirsdóttir:
Mér líst ekkert illa á hann þannig
og hef trú á því að hann standi
sig.
Margeir Sigurðarson:
Sem sendiherra í París? Ég held
að hann sé best geymdur þar
sem hann gerir ekkert stórt af
sér.
Gísli Jóhannesson:
Mér líst bara mjög vel á það.
Garðar Einarsson:
Prýðilega, hann er vel þekktur í
Frakklandi þó ekki séu allir sam-
mála honum.
bjómnuiNN
Priðjudagur 8. nóvember 242. tölublað 53. órgangur
SÍMI 681333
Á KVÖLDIN
CQ4Q^Q
ÁLAUGARDÖGUM
681663
Kaþólska kirkjan
Kærieik á ísafold
Hans ágœti Alexandre do Nascimento kardínáli er
alþjóðaforseti Caritas, hjálparstofnunar kaþólsku kirkjunnar
Hans ágæti Alexandre do Nasc-
imento er oddviti kaþólskra
íbúa Angólu sem hann segir sjálf-
ur að séu rúmur helmingur þjóð-
arinnar. Hann ber titilinn
erkibiskup Lúanda og hefur auk
þess verið kardínáli um fímm ára
skeið. Hann var kjörinn forseti
Hjálparstofnunar kaþólsku
kirkjunnar, Caritas Internati-
onalis, í maí árið 1983. Kardínál-
inn sótti okkur Islendinga heim
um helgina. Höfuðmarkmið hans
með komu sinni hingað var að
kanna möguleikana á og búa í
haginn fyrir stofnun Islands-
deildar Caritas.
Hans ágæti er afar viðkunnan-
legur maður, glaðlegur og alþýð-
legur í bragði. Hann hefur reynt
sitt af hverju á viðburðaríkum
ferli og lagt gjörva hönd á margt,
sinnt blaðamennsku, kennt guð-
fræði, numið lögfræði, unnið
með fátækum og réttlitlum
verkalýð á heimaslóðum.
Árið 1961 skarst alvarlega í
odda með porúgölsku nýlendu-
herrunum og skipasmiðum í
Angólu. Þá var do Nascimento
prestur hinna síðarnefndu og
studdi þá íbaráttunni. Fyrirvikið
var hann sendur í útlegð til Lissa-
bonar.
Hans ágæti svaraði góðfúslega
spurningum undiritaðs í vist-
legum húsakynnum kaþólskra að
Hávallagötu 14. í fyrstu barst tal-
ið vitaskuld að orsök heimsókn-
arinnar, Caritas.
„Hjálparstofnunin Caritas er
ekki aldin að árum. Það var við lok
síðari heimsstyrjaldar að hópur
guðsmanna frá Italíu, Frakklandi
og Þýskalandi ákvað að stofna
samtök í því augnamiði að liðsinna
þeim hundruðum þúsunda manna .
sem áttu um sárt að binda, flótta-
mönnum, munaðarlausum,
hungruðum og heimilislausum og
fleiri og fleiri. Það var sama hvar
stigið var niður fœti, hvarvetna
blasti við eymd og eyðilegging,
hvarvetna voru menn sem sárlega
þörfnuðust líknar og kœrleika.
Síðan hefur Caritas Internati-
onalis vaxið fiskur um hrygg og
vart liðið svo ár að stofnunin hafi
ekki fcert út kvíarnar. Páll páfi VI
var mjög áfram um að efla starf
Caritas og stuðlaði að útbreiðslu
hennar. Nú er svo komið að stofn-
unin skiptist í 125 deildir sem
starfa um allan heim.
Caritas er náttúrlega fyrst og
fremst hjálparstofnun en hún er
líka kcerleiksskóli. Starfið er innt
af hendi í anda fagnaðarboð-
skapar Heilagrar ritningar. Carit-
as er efnahagslega sjálfstœð stofn-
un og afar lýðrœðisleg. Lcerðir og
leikir starfa saman í bróðerni og
eru jafnréttháir þegar kemur að því
að velja einstaklinga til forystu-
starfa. Stofnunin er afar lítt mið-
stýrð, deildirnar ácetla starf og
móta stefnu sjálfar, allt fer eftir
þörfum og kringumsteeðum á
hverjum stað.“
Kardínálinn er inntur eftir
stöðu kirkjunnar í Angólu og
samstarfi við ráðamenn sem í '
orði kveðnu aðhyllast einhvers
konar sósíalisma.
„Saga kaþólsku kirkjunnar í
Angólu spannarfimm síðustu aldir
og lcetur nœrri að nú sé rúmur
helmingur landsmanna kristinn.
Kirkjan annast að miklum hluta
menntun og heilsugœslu ílandinu,
börn lcera mörg hver að lesa og
draga til stafs í skólum kirkjunnar
og í afar mörgum sjúkrahúsum og
-skýlum annast nunnur hjúkrun-
arstörf. I þessum efnum er sam-
starf við ráðamenn prýðilegt.“
í fréttatilkynningu kaþólikka
um hingaðkomu hans ágætis er
greint frá því að skæruliðar
rændu honum þann 15. október
árið 1982 og héldu honum föngn-
um í mánuð. Do Nascimento kar-
dínáli svarar játandi þegar hann
er inntur eftir því hvort þetta hafi
verið uppreisnarmenn UNITA-
hreyfingarinnar.
„Satt best að segja veit ég ekki
enn þann dag í dag hví þeir tóku
mig höndum. Þegar þeir létu mig
lausan var ég ekki í ósvipuðum
sporum og Lazarus þegar hann
reis upp frá dauðum. Hann skýrði
aldrei frá reynslu sinni af dauðan-
um.
En án gamans. Vitaskuld var
þetta mikil og merkileg reynsla. Og
það er afar brýnt að viðrceður um
scettir og frið hefjist á milli
stjórnvalda og skœruliða. Kirkjan
er reiðubúin að ganga á milli og
miðla málum. Það er bceði köllun
hennar og skylda. Þótt borgara-
stríðið íAngólu komi umheiminum
máski fyrir sjónir sem vopnaskak
hermanna þá er það blekking
vegna þess að í búðum beggja, eld-
línunni, erfjöldi kvenna og barna.
Það er gömul saga og ný að varg-
öld einsog sú sem nú ríkir íAngólu
bitnar fyrst og fremst á þeim sem
síst skyldi.“
-ks.
Hans ágæti Alexandre do Nascimento, kardínáli í Angólu og alþjóöa-
forseti hjálparstofnunarinnar Caritas. Mynd: James Robert Smart.