Þjóðviljinn - 27.10.1989, Síða 2

SKAÐI SKRIFAR
Ég skapa
söguna
aftur á bak
Ég, Skaöi, hefi jafnan haft mikinn áhuga á
mannkynssögunni. Mér finnsf svo merkilegt
að hugsa um jafnt hvunndags sem á helgi-
dögum um alla þessa atburði og uppákomur
sem gerðust hingað og þangað. Alltaf þegar
þessir Framsóknarkommar sem ráða
landinu, Steingrímur og Ólafur Ragnar eða
hvað þeir þykjast heita, eru að gera einhverja
andskotans vitleysuna enn, þá hugsa ég til
Hitlers og Stalíns og Filippusar annars Spán-
arkonungs og Djengis Khans og ívans
grimma og allra þeirra kóna og þá verð ég
svo glaður í sálinni og sæll yfir því að hafa
valið mér tiltölulega rólegan stað og tíma til
að fæðast á.
Ég held það mundi sljákka svolítið í þessu
sívælandi kvörtunarliði ef það kynni söguna
betur og vissi til dæmis að meira að segja hjá
Frakkakóngi í Versölum, þar sem allt var í
gulli og flúri og dýrum gripum, var ólíft með
öllu fyrir einfaldri skítalykt. Ekki síst á morgn-
ana þegar hundrað þjónar marséruðu með
koppa næturinnar eftir óralöngum göngum
hallarinnar. Það er eins og ég hefi alltaf sagt:
mesti velgjörðarmaður mannkynsins áður en
Sjálfstæðisflokkurinn minn var stofnaður var
sá sem fann upp vatnskiósettið.
Það er líka afskaplega freistandi að hugsa
um söguna frá því sjónarmiði að hún hefði
getað orðið allt öðru vísi eða kannski alls ekki
orðið.
Ég hefi til dæmis verið að fylgjast með
þessum sjónvarpsþáttum um heimsstyrjöld-
ina síðari og þar koma hundvísir menn og
fjasa mikið einmitt um þetta: það sem ekki
þurfti að gerast. Ef nú þessi hefði gert þetta
þá hefði hinn ekki getað, já og svo framvegis.
Þið skiljið hvað ég meina.
Ef að Stalín hefði tekið mark á viðvörunum
um að Hitler væri að koma til að hjóla í hann,
þá hefði Rauði herinn ekki beðið gífurlegt
afhroð fyrst og Rússar hefðu ekki misst tutt-
ugu miljónir manns heldur kannski tíu og
stríðinu hefði lokið ári fyrr.
Ef að Frakkar hefðu ráðist inn í Þýskaland
að vestan meðan Hitler var önnum kafinn í
Póllandi þá hefðu Þjóðverjar kannski tapað
stríðinu strax á fyrsta ári þess.
Ef Bretar og Frakkar hefðu ekki svikið
Tékka í Munchen 1938 heldur stutt þá með
öllum ráðum ásamt Rússum, þá hefði Hitler
skroppið saman eins og blásinn belgur, í sem
glettin ungfrú stakk ástar títuprjóni, eins og í
vísunni segir.
Ég er alveg með á þessum nótum þótt mér
verði stundum á að reyna að snúa út úr
þessu í huganum og spyrja sem svo: Já, en
um hvað ætti að gera stríðsmyndir ef allir
hefðu gert eitthvað annað en þeir gerðu og
varla nokkurt stríð, og hvað hefði orðið um
íslendinga sem hefðu þá engan stríðsgróða
fengið og væru enn í dag eins og hverjir aðrir
afdalamenn í neftóbaki og slori?
Mér finnst líka stundum að þeir sem eru
eitthvaö að efast um söguna fram og aftur,
þeir grípi nokkuð seint í rass hennar. Þeir eru
alltaf að tala um eitthvað sem gerðist en hefði
ekki þurft að gerast eftir að þetta fól, Adolf
Hitler komst til valda.
Mér finnst miklu skynsamlegra að ráðast
að rótum meinsins, því hvað sagði ekki Ása-
Þór þegar hann henti steininum í klof skess-
unnar stórmígandi: Á ska! að ósi stemma!
Það er nefnilega og akkúrat það. Ef nú lækn-
irinn sem tók á móti barni hjá Klöru Schickl-
gruber þann tuttugasta apríl árið 1889 hefði
nú haft sitt vit á því að drekka sig fullan ein-
mitt þann dag en ekki daginn eftir eins og til
stóð, og ef hann hefði nú verið svo fullur að
hann missti barnið á steingólfið svo það
hrökk úr því öndin, þá hefði þetta barn aldrei
orðið Adolf Hitler og þá hefði aldrei verið neitt
vesin í heiminum, nema kannski hann Stalín.
Það hefði verið mikið næs og konfí eins og
hún frænka mín litla, hún Villa, hefði sagt.
Og þó Skaði, hugsaði ég með sjálfum mér
og hleypti mér í heilastormsveip.
Og þó. Ef ég gæti nú ekki huggað minn
anda og leitað mér æðruleysis andspænis
nútímanum með því að lesa um Hitler og
hyski hans, hvernig ætti ég þá að sætta mig
við þruglið, vitleysuna og ofbeldið í þessum
Leitis-Gróu Framsóknarkommum, sem
stjórna íslandi nú?
ROSA-
^ GARÐINUM
ÓÞOLANDI GALLAÐ
SKÓLAKERFI!
Maður sér bláókunnugt fólk
kyssast á almannafæri án sérstaks
tilefnis og maður sér líka til hám-
enntaðs fólks sem hefur ekki hug-
mynd um það hvernig á að kyss-
ast.
Ellert B. Schram í DV
SLAUFAN
Á ÞORSKINN
Ég var á Spáni í fimm daga og á
hverjum degi voru í kringum
fimmtíu blaðamenn og ljósmynd-
arar kringum mig. Þetta vakti
auðvitað mikla athygli á íslenska
saltfiskinum.
Linda í DV
EG VILEKKI ÞESSI
DÖNSKU ÁHRIF!
í myndum númer 4 og 5 saumar
hún strætómiða og skókassa-
pappír inn á myndflötinn ásamt
hrifsildi úr danskri símaskrá.
D V
í STAÐINN FYRIR
SÓSÍALISMANN
Auglýsingar leika á langanir
fólks um skárri jarðvist
Morgunblaóió
SKORTUR Á NOR-
RÆNU SAMSTARFI
Frændum vorum Dönum virð-
ist einkar lagið að klúðra banka-
ránum. í júní 1987 reyndu þrír
bankaræningjar að sprengja upp
peningaskápinn í bankanum í
Munkebo. Þrátt fyrir sex tilraunir
til að sprengja skápinn lét hann
ekki á sjá. Bankinn sjálfur var
hinsvegar algjörlega jafnaður við
jörðu.
Morgunblaóió
þústóðstátindi
HEKLU HÁM
Fjölmiðlar nærast á málflutn-
ingi óvandaðra stjórnmálamanna
sem draga umræðuna niður í
svaðið, segir forsætisráðherra.
Tíminn
huggunerað
TÍMANSTÖNN
Ég viðurkenni þó að það þurfi
að reyna að auka frjálsræði í
landbúnaðarmálunum þó ég viti
satt að segja ekki hvernig eigi að
fara að því.
Ég held þó að þessi mál eigi
eftir að leysast af sj álfu sér með
tíð og tíma. Sú kynslóð bænda
sem nú hokrar á eftir að líða
undirlok.
Tíminn
NEIÞAÐGERAÞEIR
í VIRÐINGARSKYNI
Það er fáránlegt að halda því
fram að ráðherrar kaupi áfengi í
auðgunarskyni.
Steingrímur Hermans-
son i Tímanum
2 SlÐA — NYTT HELGARBLAÐ Föstudagur 27. október 1989