Þjóðviljinn - 01.12.1989, Blaðsíða 12

Geng ekki berserksgang
lengur
Malcolm McDowell hefur
verið einhver litríkasti per-
sónuleiki breskrar kvik-
myndagerðar síðustu tvo ára-
tugi. Hann hefur leikið í fjölda
kvikmynda, bæði stórra og
smárra, góðra og vondra, en
hefur verið öllu minna í sviðs -
Ijósinu aðundanförnu miðað
við næstliðinn áratug. Þegar
þessum einstaka leikara
skaut upp sem sérstökum
gesti á kvikmyndahátíðinni
EuropaCinema á Ítalíu gat
undirritaður hreinlega ekki
staðist (Dann möguleika að ná
viðtali við kappann.
McDowell staldraði mjög stutt
við í Viareggio, fremur litlum
strandstað norðarlega á vestur-
strönd Ítalíu, en þar var hátíðin
haldin að þessu sinni. Hann kom
þangað sem aðalleikari ítölsku
kvikmyndarinnar Maggio Music-
ale sem var fulltrúi ítala í keppni
hátíðarinnar. McDowell átti að
mæta á blaðamannafund um hálf-
átta leytið en mér tókst að króa
hann af á öðrum stað í húsinu
klukkustund fyrr og reka úr hon-
um garnirnar.
Maðurinn sem í upphafi ferils
síns var tákn byltingarsinnaðra
ungmenna hefur tekið miklum
breytingum á undanfömum
árum. Mestu skiptir að hár hans
er að mestu hvítt að lit en þótt
fáeinar hrukkur hafi bæst í andlit
hans er það aðeins til að skerpa
skapgerð hans. Verkefnaval hans
hefur einnig breyst, frá trílógíu
Andersons If..., O Lucky Man!
og Britania Hospital og meistara-
verki Kubricks, A Clockwork
Orange, í smærri og Iítt þekktari
myndir og framhaldsþætti síðustu
árin með viðkomu í umdeildum
myndum á borð við Caligula og
Cat People. Þessar vangaveltur
voru lagðar til hliðar um stund og
eðlilegast að byrja á að spyrja
McDowell hvemig honum hafi
líkað að leika í Maggio Musicale.
Hætturað
berja og
nauðga!
„Mér finnst hlutverk mitt í
myndinni ákaflega heillandi því
ég hafði aldrei fengist við neitt
Breski leikarinn
Malcolm McDow-
ell hefur átt mjög
litríkan feril í kvik-
myndum síðustu
tvo áratugina.
Hann hefur sjald-
an leikið ljúf-
menni ogjafnvel
tekist að hneyksla
sína dyggustu að-
dáendur en
McDowell er enn
mjög afkastamikill
leikari. Nýtthelg-
arblað hitti hann á
kvikmyndahátíð á
Italíu
þessu líkt fyrr. Ég leik leikstjóra
sem er að setja upp ópera og
lendir í ýmsum lítils háttar vand-
ræðum á meðan. Til hans kemur
ungur strákur sem verður honum
ráðgáta og minnir hann ískyggi-
lega á sjálfan sig. Ég hafði aldrei
hugsað út í hlutverk leikstjórans
á þessu sviði og vissi lítið um óp-
eruuppfærslur þannig að fyrir
mér var þetta mjög skemmtileg
reynsla. Hinsvegar var þetta hlut-
verk kannski ekki mjög erfitt
fyrir mig vegna þess að ég veit
hvert hlutverk leikstjóra er í al-
mennum skilningi."
Ertu ánægður með útkomuna?
„Satt að segja hef ég ekki séð
myndina og er nokkuð spenntur
að sjá hvernig tókst. Ég hafði
mjög gaman af því að leika í
Maggio Musicale en það var
einnig mjög erfitt. Við tókum
hana á aðeins sex vikum sem var
mjög strembið. En það var um-
fram allt skemmtileg og heillandi
reynsla að leika í myndinni."
Hvað með feril þinn að undan-
förnu? Nú varst þú boðberi upp-
reisnar yngri kynslóðarinnar á
þínum fyrstu leikaraáram og
tókst á hendur við mörg djörf
hlutverk, en í seinni tíð hefur far-
ið heldur minna fyrir þér. Hvað
liggur að baki?
„Ja, reyndar er það ekki svo að
ég hafi dregið mig í hlé frá kvik-
myndaleik heldur er hann fremur
á öðru sviði í dag. Sem dæmi þá
hef ég leikið í sex kvikmyndum á
þessu ári sem verður að teljast
mjög mikið. En ég geri mér grein
fyrir því að persóna mín er allt
önnur í dag en hún var fyrir 20
árum og þvf fæ ég eðlilega úr allt
öðram handritum að moða. Þeg-
ar ég horfi á kvikmyndir einsog
If... og Clockwork Orange finnst
mér ég varla sjá sjálfan mig leika
því það er orðið svo langt síðan
og persónuleiki minn hefur einn-
ig tekið breytingum. Ég meina,
ég geng ekki um berjandi fólk og
nauðgandi konum! Eða altént
geri ég það ekki lengur. Ha, ha,
ha!“
ítalir gó&ir
En nú hefur þú í ríkari mæli
leikið í ódýrari kvikmyndum sem
ekki era líklegar til mikilla vin-
sælda. Hvers vegna leikur þú í
myndum einsog Maggio Music-
ale?
„Við skulum átta okkur á því
12 SÍÐA — NYTT HELGARBLAÐ Föstudagur 1. desember 1989