Þjóðviljinn - 11.05.1990, Blaðsíða 2

Þjóðviljinn - 11.05.1990, Blaðsíða 2
SKAÐI SKRIFAR Ég malda í móinn gegn auglýsingum Ég, Skaði, verð að viðurkenna það að oft verð ég andskoti þreyttur á fjölmiðlum. Til dæmis hélt ég að það hefði nú verið meira en nóg, að bæði Tíminn og DV sögðu dag- lega fregnir af karlafarinu á Stefaníu prinsessu af Mónakó. En þegar Morgun- blaðið mitt bættist við og spurði stórum stöf- um hvort Stefanía þessi væri ekki að stað- festa ráð sitt loksins (enda hefði hún tilkynnt á 25 ára afmælinu sínu að hún væri fullorð- in) - þá var mér öllum lokiö. Hvað kemur það okkur við hjá hvetjum þessi stelpugála sefur eða sefur ekki? spurði ég Ólaf frænda minn sem er mikið inni í tjölmiðlum og þannig. Þú spyrð eins og fávís kommi, frændi, sagði Ólafur. Auðvitað kemur það fólki við, allir kariar sem ekki geta kvænst til fjár og allar konur sem ekki geta valið úr körium, þau fá kikk og útrás við þetta og uppbót í sálinni og sætta sig betur við heiminn. Ég veit það ekki, sagði ég. Mér finnst allt vera að fyllast í fjölmiðlum af djöfullegu skrumi og auglýsingamennsku sem er yfir- þyrmandi eins og Víkverji minn segir og svo Jónas hjá DV, sem skrifar að menn séu ekki lengur að auglýsa vöru eða innihald heldur eru menn barasta að selja eitthvað sem þeir kalla ímynd og ertómt fals og vitleysa. Þvæla er þetta í þér Skaði, sagði Ólafur. Auðvitað em menn að selja ímynd en ekki vöm og upplýsingar um hana. Hvaða upp- lýsingar heldurðu að hægt sé að setja í aug- lýsingar um gos og tannkrem? Akkúrat öngvar enda varðar engan um þær. Hins- vegar er hægt að gefa það til kynna að sá sem drekkur spræt eða sevenöpp hann færist eitthvað nær því að vera sætur og töff og hafa kvenhylli og vera miklu yngri en hann er og kunna jafnvel á sjóskíðum. Þetta hefur alltaf verið svona. Enda er vemleikinn ekki til heldur bara hugmyndir okkar um hann eins og Plató sagði fyrir meira en 2000 ámm. Ekki veit ég hvort vemleikinn er til, sagði ég, en hitt veit ég að ég þekki skemmdan fisk og vont súkkulaði þegar ég smakka. Þú skalt ekki vera viss um það, sagði Ó- lafúr. Ef ég kæmi því nú inn hjá þér að lítið eitt skemmdur fiskur væri meinhollur and- skoti, heldurðu ekki að þú mundir syngja annan sálm þá? Ég vil hafa raunsæi, sagði ég. Ég er sammála honum Jónasi hjá DV, ég vil til dæmis ekki að kjósendur gefi skít í öll góð mál og fari eftir meintum persónuleika þeirra sem eru í framboði. Ég vil ekki að Stein- grímur fái að valsa um sem ímyndaður klett- ur í hafinu eða Ólafur Ragnar sem ábyrgur bókhaldari hjá ríkinu. Ég veit það er sárt frændi, sagði Ólafur. En hvað er það á móti því að okkur hefur tekist að skapa nýja fmynd Davíðs Odds- sonar sem er hættur að vera hrekkjusvín en er bæði vitur og góðgjam? Fagmennskan lifi. Það kumraði svolítið í mér, en ég lét samt ekki sannfærast. Það er eitthvað að, frændi, sagði ég, ekki allt með felldu í okkar veldi. Það er líka eins og Víkveiji segir: engu líkara en þessir sölumenn haldi að allir jarðarbúar geti lifað á einhverskonar sölumennsku! Á hverju ættu þeir annars að lifa? spurði Ólafúr. Það getur hver asninn sem er fram- leitt allan andskotann, en það þarf klókan mann til að selja. Aðalvandinn í nútímanum er einmitt að fá menn til að hætta að fram- leiða fram í rauðan dauðann, enda er meira en nóg til af lambakjöti, stólum, kóki, Ijóða- bókum, mótorhjólum, lopapeysum, smokk- um og rennilásum. Eina ráðið til að draga úr öllu því flóði er að fá fólk til að selja hvert öðru eitthvað og helst eitthvað sem ekki þarf að vera að framleiða með ærinni- fyrirhöfn. Til dæmis geta menn selt hver öðrum skoðanir, viðhorf, slúður, persónu- leika, framhaldslíf, fým' líf, ást, blíðu, vináttu og bara yfirleitt svona góðan fíling. Þess vegna fannst mér líka svo góð fréttin í einu blaðinu um nýja stálbræðslu sem kemur öll- um í gott skap - enda ætlar hún að ffam- leiða úr brotajámi sem er ekki til. Ólafur Ragnar ætlar að bæta stöðu landsbyggðarinnar... I ROSA- GARÐINUM NU VANTAR OSS LYKIL HINS GULLNA GJALDS Hvað er eftirsóknarverðara hér í heimi en að græða peninga á náunganum? Alþýöublaóiö BENT Á AÐRA MÖGULEIKA Hvað er sælla en að hafa glas í annarri hendi, hljóðnema í hinni og auga myndbandsvélar fyrir framan sig? Tíminn HIN NÝJA FORYSTUSTÉTT Hestar teyma 3000 útlend- inga norður Fyrirsögn í Tímanum FIRRTAR TENNUR A uppboðinu (óskilamuna hjá lögreglunni) að þessu sinni er að finna tanngarða. Ekki eru seldir mjög persónulegir munir svo sem giftingarhringir. Morgunblaóió LÖGREGLAN LJÚF OG BLÍÐ Húsráðendur leituðu til lög- reglunnar þegar návist flugunnar varð óbærileg og tókst lögregl- unni að koma gestinum óboðna á dyr án þess að hann bæri skaða af. Morgunblaóió VÉR LIFUM ÞÓTT VÉR DEYJUM Það er fúrðulegt hversu mik- ill endurnýjunarkraftur býr í okkar litla veiðimannasamfé- lagi. Stjómmálaflokkar fæðast og deyja líkt og gorkúlur á fjós- haug og líka fyrirtækin. Morgunblaóið SÆLIR ERU HÓGVÆRIR Þegar Jón Sigurðsson var sjálfur beðinn um að segja hvernig stjórnandi hann væri, komu smá vöflur á hann, svo sagði hann: „helvíti klár”. Alþýöublaóió EFNAHAGS- UNDRIÐ ÍSLENSKA Islenska stálfélagið tekið til starfa: Framleiða úr brotajámi sem er ekki til? Alþýöublaóió TJA, INGI EÐA INGÓ... Að setja bláan haus á Al- þýðublaðið er álika og að af- henda Inga Bimi leiðaraskrifin Alþýöublaöió VINNUHAGRÆÐING Bæjarstjórinn á ísafirði: Má ekki tala nema á hann sé yrt. Vesturland HINN ALGJÖRI DAUÐI Sláturhúsi slátrað. Fyrirsögn í Noróurslóö FEIMNISMÁL. Sumir (leikarar í sýningu á Dalvík) fóm hreinlega á kostum, en ég nefni engin nöfh. Noröurslóö 2 SÍÐA — NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 11. maí 1990

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.