Þjóðviljinn - 11.05.1990, Síða 21
HELGARMENNINGIN
Sjómennskan
var mín
akademía
Ætli ég sé ekki búinn að mála
allt of mikið, segir Sveinn
Björnsson listmálari, þar sem
hann stendur meðal ótal mál-
verka af öllum stærðum og
gerðum suður í Hafharfirði. En
ég get bara ekki látið það vera,
bætir hann við kankvís.
Þegar blaðamann Nýs Helg-
arblaðs ber að garði er Sveinn
hvergi nærri en góðvinur hans
Hinrik Vagn Jensen er í óða önn
að hengja upp málverk. Hinrik er
hingað kominn frá Danmörku til
að aðstoða vin sinn við uppsetn-
ingu sýningarinnar.
Málaö á sjó
Listamaðurinn kemur
askvaðandi skömmu síðar og
býður blaðamanni upp á rjóma-
vöfflur og kaffi. Þetta kom yfir
mig eins og hland úr fotu, segir
Sveinn, þegar hann er inntur eftir
því hvers vegna hann fór að
mála. Sveinn fór ungur á sjóinn
og tvítugur að aldri settist hann í
Sjómannaskólann. Þaðan útskrif-
aðist hann með skipstjórapróf og
sótti sjóinn um árabil.
Ég byrjaði að mála úti á sjó
þegar frístundir gáfust. Sjó-
mennskan er hörkupúl og oft
voru unnar átján stundir en ekki
hvílt nema í fimm. Sjómenn eru
allra manna sannsöglastir, þeir
eru ekki sí og æ með þennan nú-
tímahálfkæring, segir Sveinn.
Menn hafa gott af því að vinna
og vera þreyttir bæði á sál og lík-
ama. Nú til dags er ekki hugsað
um neitt nema peninga. Auðvitað
er ekki hægt að lifa á listinni,
þeir sem selja mikið og gera fátt
annað en að mála eru eflaust ekki
góðir málarar, segir hann og
glottir.
Ég kvíði því að ungir menn
fari að taka sig svo alvarlega að
þeir haldi sig geta lifað af listinni
einni saman. Sjálfur segist hann
ekki kæra sig um að kaupa
myndir af iðjuleysingjum.
Sveinn málar suður í Krísu-
vík, þar er gott að vera, segir
hann. Allir hafa gott af því að
komast burt úr peningavafstrinu
Moliére móður
Fantasíuleikhópurinn sýnir á næstunni ímyndunarveikina með pompi og pragt
Áhugaleikhópurinn Fantasía
leggur nú nótt við dag í undir-
búningi að leikritinu ímyndunar-
veikinni eftir Moliére. Fantasíu-
menn hafa fengið til iiðs við sig
skraddaranema úr Iðnskólanum
og listnema úr Fjöltæknideild
Myndlista- og handíðaskólans.
Hárkollugerðarmennirnir,
þau Sigurbjörg, Jóhann, Elsa,
Ásta og Guðrún segjast hafa lagt
út í þessa vinnu af einskærri for-
vitni. Úti í hinum stóra heimi eru
kollugerðarmenn sprenglærðir en
listnemarnir létu það ekki aftra
sér. Eftir tilsögn niðri í Þjóðleik-
húsi var fjárfest í hampi og hár-
kollugerðin hafin.
Búningasaumur er í höndum
stúlkna sem ýmist eru að taka
sveinspróf í klæðskeraiðn eða
kjólasaumi frá Iðnskólanum í
vor. Saumakonurnar eru íjórar,
Ólöf, Oddný, Jóna María og Sól-
veig. Þær segja að allar frístundir
þeirra undanfarið hafi farið í
búningasauminn. En vinnan er
þess virði, þetta hefur verið bæði
skemmtilegt og lærdómsríkt.
Við notuðumst við gömul
snið og myndir úr búningasögu-
bókum. Útkoman er bræðingur
úr öllu saman. Mikil vinna fór í
að granisa og leita að ódýrum
efnum. Við notum allt mögulegt,
gamlar blúndur og gardínuefni
svo eitthvað sé nefnt.
Við vorum í búningasögu í
vetur hjá Karli Aspelund og án
hans hjálpar hefðum við aldrei
treyst okkur til að hanna og
sauma búningana, segja sauma-
konumar.
Fantasíuhópurinn hefur verið
önnum kafinn síðan æfingar
Vagnadansins hófust I nóvember
síðastliðnum. Sú sýning hefur
verið valin af Bandalagi ís-
lenskra leikfélaga til að vera full-
trúi íslands á norrænni áhuga-
leikhópahátíð í Svíþjóð í sumar.
Fantasía er átta manna á-
hugaleikhópur og hefur hópurinn
sett upp tvö verk, Vagnadans og
Ég býð þér von sem lifir. Þau
verk eru bæði framúrstefnuleg og
frumsamin af hópnum og þólti
Fantasíu mál til komið að takast
á við klassíkina.
Þetta mun vera í íyrsta skipti
sem lítill áhugaleikhópur ræðst í
að hanna bæði búninga og hár-
kollur fyrir eina sýningu. Slíkt er
þeim Hestum ofviða sökum
kostnaðar. En öll vinnan við upp-
setningu Moliére er gefin. Stærsti
kostnaðarliður hópsins, segja
þau, er leiga á húsnæði en verkið
verður sýnt í Skeifunni 3c.
Imyndunarveikin verður
væntanlega frumsýnd 27. maí
næstkomandi.
BE
og vera einir með sjálfum sér.
Krísuvíkin er góður staður, þar er
eilíf þoka og rigning. Ekki eru
jarðskjálftamir verri, í hrinunum
fer pensillinn eitthvað annað en
maður ætlaði.
Blaðamaður hefur orð á lit-
unum í myndum Sveins. Málar-
inn segir konur hafa betri
litasmekk en karla. Karlmenn em
óttalega púkalegir, segir hann,
allt að tólf fermetra stórar. Nú er
þetta orðin lenska hjá listamönn-
um. Ég málaði stórar myndir á
ámm áður af því að menn verða
að vera ungir og sterkir til að
ráðast í slíkt. Vatnslitamyndimar
voru meira að segja stórar hjá
mér, segir Sveinn. En þær þóttu
ekki merkilegar á sínum líma, nú
eru menn aftur á móti mjög
hrifnir af þeim.
Sveinn Bjömsson listmálari opnar yfirlitssýn-
ingu á verkum sínum í Hafnarborg á morgun
Fantasíufólk, skraddarar og parrukpúðrarar. Á myndina vantar Versali.
Myndir. Jim Smart
sérstaklega í litavali á fötum.
Auk þess em konur áhugasamari
um listir en karlar, segist Sveinn
hafa tekið eftir. Það er ánægjuleg
þróun að konur em fjölmcnnari á
sýningum hjá mér en karlar, þrátt
fýrir að þær hafi ekki meiri tíma
aflögu en karlmenn.
Lífið er ævintýri
Talið berst að verkum Sveins,
þau em orðin óteljandi og þótti
listamanninum erfitt að velja þau
úr sem sýnd em í Hafnarborg nú.
Sveinn vinnur myndir í olíu,
vatnsliti, akryl og jafnvel í stein
og tré. Hér áður fyrr var ég einn
fárra sem máluðu stórar myndir,
Á meðan ég var hetja hafsins
málaði ég myndir frá sjónum en
síðan hætti ég því. Ég mála mest
ævintýri. Ævintýrin em alls stað-
ar ef menn kæra sig um og nenna
að gefa þeim gaum, segir hinn sí-
ungi listamaður. Þegar engin æv-
intýri gerast bý ég þau bara til,
segir hann, og bendir á myndir
sem eru fullar af uppdiktuðum
fantasíum.
Á sýningunni í Hafnarborg
em myndir sem Sveinn málaði á
ámnum 1975 til 1985. Þar sýnir
hann auk þess nokkrar klippi-
myndir í fyrsta skipti. Kannski
mig hafi brostið kjark til að sýna
Ég er aldrei ánægður með myndimar, þeir sem enj ánægðir með verk sín
em staðnaöir. Stöðnun er sama og dauöi, segir hinn síungi Sveinn Bjöms-
son. Mynd: Kristinn.
þær fyrr, kannski gleymdi ég
þeim einfaldlega en hér hanga
þær nú.
Sýningin er haldin í tilefni af
65 ára afmæli Sveins en hann
fæddist árið 1925 á Skálum á
Langanesi. Auk þess á málarinn
Sveinn 40 ára starfsafmæli. Segja
má að þetta sé 105 ára afmæli,
sem ég fagna hér í Hafnarborg,
segir Sveinn. Listasafnið sem
GaHarar hafa eignast er
stórskostlegt. Hér er mun betra
að sýna en á Kjarvalsstöðum, þar
er loftið ómögulegt og til lýta.
Þau hjónin Sverrir Magnússon
og lngibjörg Siguijónsdóttir eiga
svo sannarlega þakkir skildar
fyrir þetta framtak sitt. Menn
geta ekki alltaf gert að því þótt
þeir auðgist og mættu fieiri auð-
menn taka sér þau hjónin til fyr-
irmyndar, segir Sveinn að lokum.
Sýningin í Hafnarborg opnar
á morgun og stendur til 27. þessa
mánaðar. Salurinn er opinn alla
daga frá kl. 14-16.
BE
Kolla kailluð (Sólkonungsstíl.
Píanóleikarar
útskrifasf
Kolbrún Jónsdóttir heldur
tónleika í sal Tónlistarskólans í
Reykjavík að Skipholti 33 á
morgun kl. 17. Tónleikar þessir
eru burtfararpróf Kolbrúnar sem
píanóleikara frá Tónlistarskólan-
um. Á efnisskránni verða verk
eftir J.S.Bach, Schubert, Sjosta-
kovitsj o.fi. Aðgangur að tónleik-
unum er ókeypis.
Halldóra Aradóttir píanóleik-
ari þreytir burtfarartónleika sína
frá Tónskóla Sigursveins í Lista-
safni Sigurjóns Ólafssonar á
morgun kl. 14.30.
Halldóra mun fiytja verk eftir
Bach, Beethoven, Schumann,
Rachmaninov og Rorem. Allir
eru velkomnir á tónleikana.