Þjóðviljinn - 14.09.1990, Blaðsíða 20

f W 3" z— j— v- 9? T 10 3 V
11 n Z 13 7~ JH (2 5- )S2 5~
Ib /? $ ?c7 /6 /9 7- 20 lt )H (0
<7 )i 8 J 11 V 22. 11 5 )0 9 3 6
% $ 6 10 10 ST ? 0 3 // to 3 V 11
?- /9 )0 L li 21 1 SP )l 3 (0 (p 3 11
H 3 iT pp )l 13 7 /3 v r 2 3 ¥ d
9? ) 0 3 1 7- (V) 1/ 8 3 V 21 M
i 9? / <7 H )Z Zá> 3 T Vb 11 'a'
V ? 10 5- 3 9P 8 5' 7' IH 7- //
zS /¥ 9? 9 x/ 2H b PP b Ý (0 ??
1 (p /3 ? PP 3 10 9 3 9P Zf 3 ¥ 9? a
9 9? 10 30 13 9 i/ 8 3“ 9P 73 3/ b
AÁBDÐEÉFGHIÍJKLMNOÓPRSTHMVXYÝb/FA
Krossgáta nr. 113
Setjið rétta stafi í reitina hérfyrir neðan. Þeir mynda þá karlmannsnafn.
Sendið þetta nafn sem lausn á krossgátunni til Þjóðviljans, Síðumúla
37, 108 Reykjavík, merkt: „Krossgáta nr. 113“. Skilafrestur er þrjár
vikur. Verðlaun verða send til vinningshafa.
)? 1? II b 13 23 7 lo IV
• — —
Lausnarorð á krossgátu nr. 109 var Svanhildur. Dregið var úr réttum
lausnum og upp kom nafn Barböru Geirsdóttur, Akurgerði 3d, 600
Akureyri. Hún fær senda bókina „Sjómenn og sauðabændur" í
samantekt Tryggva Emilssonar, sem Mál og menning gaf út 1988.
Verðlaun fyrir krossgátu nr. 113
eru „Blóðugur blekkingaleikur"
eftir lon Mihai Pacepa. Olafur B.
Guðnason stytti og þýddi. Al-
menna bókafélagið gaf út 1990.
Elísabet Berta
Bjarnadóttir
Þórdís
Bachmann
Hver ferö er
fjár verð
í Kaupinhöfn er margt hægt
að gera sér til dundurs þessa
heitu haustdaga. Inn á milli þess
sem reikað er um miðborgina
má koma við í pylsuvagni og fá
sér steikta pylsu með brauði á
10 krónur, í sælgætisbúð að
kaupa handgerðan sleikibrjóst-
sykur eða hjá bakara og fá sér
vínarbrauð. Síðdegis má rölta
um Kristjánshöfn, þar sem ægi-
fagur grængullinn tum Vor
ffelsers kirke teygir sig til him-
ins rétt við innganginn í frístað-
inn Kristjaníu.
A kvöldin má hlusta á djass í
Montmartre eða sjá Ödipus kon-
ung í nútímabúningi í Konung-
lega leikhúsinu. Bókin sem
mesta athygli vekur í Danaveldi
þessa dagana heitir En engels
vinger og er eftir Ebbe Klövedal
Reich. Hafa gagnrýnendur hafið
Reich til skýjanna og einn þeirra
líkti honum við „þann Laxness
sem skrifaði Islandsklukkuna og
hærra er víst ekki hægt að ná á
þessum slóðum.” Bókin fjallar
um Margréti I Danadrottningu
og gerist um aldamótin 1400.
Mest auglýsti geisladiskur-
inn er vitanlega sá frá tónleikum
Pavarotti, Domingo og Carreras
undir stjóm Zubins Metha enda
em bæði platan, kassettan og
myndbandið uppseldar í mörg-
um verslunum.
Ég legg leið mína í vinsæla
bama- og kvenfataverslun á
Strikinu og kaupi þar meðal
annars jakka úr ull og polyester.
Eftir að hafa gengið í jakkanum
í nokkra daga er komið ótvírætt
í ljós að efnið bæði hnökrar og
kmmpast illa svo ég fer aftur
með hann í verslunina, kveðst
vera óánægð með efhið og spyr
hvað sé til ráða.
Afgreiðslustúlkan samsinnir
mér og segir að vel geti verið að
of mikið polyester sé í blönd-
unni. Hún býður mér síðan að fá
jakkann á hálfvirði og ég tek því
rausnarboði fegins hendi
Pistlahöfundur hefur lengi
reynt að fá svör við því hvers
vegna íslenskar verslanir geta
ekki endurgreitt vöm sem verið
er að skila. Arum saman tuldr-
aði afgreiðslufólk eitthvað um
að söluskatturinn (!!!) bannaði
því að endurgreiða vöm en þeg-
ar honum er ekki lengur til að
dreifa er kannski einhver von til
þess að breyting geti orðið á.
Það er engan veginn ömggt að
það henti fólki að taka eitthvað
annað út á inneign sína í versl-
uninni síðar.
Þeir sem em svo óheppnir
að búa við skipulagsleysi í skrif-
borðsskúffunum sínum (eins og
ég) eiga ennfremur á hættu að
innleggsnótan verði að gjörsam-
lega verðlausum pappírssnepli -
eftir að hún týnist — sem hefur
komið fyrir mig oftar en ég kæri
mig um að rifja upp.
Kæm kaupmenn, reynið nú
að koma til móts við oldcur neyt-
endur, annað hvort með því að
kippa svona skilamálum i lag
eða þá að minnsta kosti með því
að gefa okkur greinargóð svör
um hvers vegna það stríðir gegn
landslögum að endurgreiða við-
skiptavini gallaða vöm.
Samstarf foreldra og skóla
Taliö er æskilegra aö foreldrar sitji saman (hópum og kynni sig á fýrsta fundi,
en sitji ekki þegjandi í svona röðum.
Skiptar skoöanir
I umræðunni síðustu árin um
þarfír skólabama, verður vart
nokkurra meginstrauma. Einn
armurinn leggur áherslu á að
kennarar og menntakerfið verði
að taka að sér meira uppeldishlut-
verk þar sem böm og unglingar
séu forræðislaus bróðurpart dags-
ins og þjóðfélagið hafi breyst.
Annar armur leggur á það á-
herslu í málflutningi sínum að
uppeldi bamanna sé á ábyrgð for-
eldranna en skólamir séu mennta-
stofnanir.
Þriðja víddin fer nokkuð bil
beggja og leggur áherslu á aukna
samvinnu milli heimila og skóla.
Þessi vídd á sér málsvara í röðum
kennara, foreldra og fagfólks
heilbrigðis- og félagsmála.
Meiri ánægju
Segja má að þessi vidd leggi á
það áherslu í málflutningi sínum,
að með skýrari og opnari umræðu
milli foreldra annarsvegar og
starfsfólks menntakerfisins hins
vegar, náist meiri samstaða um
allt frá innihaldi náms til ýmissa
umgengnisvenja. Ef við hugsum
þetta myndrænt er þetta hliðstætt
við góða foreldra sem samrýma
sig sem uppalendur eða hjón.
Eins og oft hefur komið fram í
umræðu og könnunum á því,
hvaða hjónabönd reynist viðun-
andi fyrir báða aðila, þá virðist
því þannig varið að ekki skipti
höfúðmáli hvort hjónanna þvoi
oftar upp, hvort sinni félagslífi
meira á kvöldin eða hvort hafðar
séu samfarir einu sinni eða 10
sinnum í viku, heldur hitt hvort
báðir aðilar eru sáttir við þá
verkaskiptingu sem ríkir á milli
þeirra og hvort þeir eru ánægðir
með kynlíf sitt. Þótt markmiðin í
samvinnu foreldra og skóla séu
annars eðlis, þá þurfa aðilamir að
komast að samkomulagi um
verkaskiptingu sem þeir eru sáttir
við. Aukin ánægja í samskiptun-
um er markmið í sjálfu sér og
kemur ekki síst baminu til góða.
Foreldrafundir
I janúar s.I. var gefinn út bæk-
lingurinn „Foreldrasamstarf, hug-
myndir að samstarfi heimila og
skóla”. Útgefandi er Samfok,
samtök foreldra- og kennarafé-
laganna í Reykjavík. Bæklingur-
inn er 17 bls. og skiptist í fjóra að-
alkafia. Þeir fjalla um: uppskrift
að foreldrafúndi, fundarefni fyrir
mismunandi aldursstig, foreldra-
starf og hentug verkeftii, svo
nokkuð sé nefnt.
Styrkur bæklingsins er, hve
hann er settur ffam á einfaldan
hátt og gefúr gott svigrúm til að
fólk bæti inní nýjum hugmyndum
eftir þörfum. í innganginum er
m.a. vitnað í könnun frá Noregi á
því hvað foreldrar og kennarar
telja nauðsynlegt svo að sam-
skiptin á milli þeirra verði árang-
ursrík.
Em þar nefndir kostir eins og
jafnræði, virðing, öryggi, áhugi
og að báðir hlusti. Til að þessi
gæði skapist í samskiptunum þarf
að leggja niður hið gamalkunna
form, að kennarinn sé einn ábyrg-
ur fyrir boðun og fúndum. Um
fundi þar sem foreldrar sitja í
hefðbundinni röð og horfa í
hnakkann hver á öðrum og tala
ekki saman en kennarinn sér um
allt upplýsingastreymi á einhver
að hafa sagt: Ég hef farið á for-
eldrafundi í sama bekknum í átta
ár og enn þekki ég bara tvo ná-
granna mína sem ég kinkaði kolli
til strax í 1. bekk. Kennarinn er
ekki talinn öfúndsverður af því að
eiga að halda uppi fjöri og áhuga
á svona samkundu. Samfok á hrós
skilið fyrir útgáfú bæklingsins.
Hann gæti orðið kveikja að fleiri
foreldrafélögum innan bekkjar-
deilda.
20 SÍÐA — NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 14. september 1990