Þjóðviljinn - 27.10.1990, Blaðsíða 16

Þjóðviljinn - 27.10.1990, Blaðsíða 16
EYJAR .aVladaga ARNARFLUG INNANLANDS hf. Reykjavíkurflugvelli - Sími 29577 SPURNINGIN Hvernig fannst fér sumarið? dag er fyrsti vetrardagur) Ernst Hemmingsen hagfræðingur: Það var fínt, ég fór í sumarfrí að Kirkjubæjarklaustri. Ólafur Hall nemi: Þetta var fínt sumar, en ég fór ekki í neitt sumarfrí. Sigrún Sigurjónsdóttir verslunarmaður: Það var bara mjög gott en mig vantaði peninga til að fara í sumarfrl. Hrönn Hákansson hjúkrunarfræðingur: Mérfannst sumarið alveg meiri- háttar en það var bara allt of Líkkistur Eg segist vera húsgagnasmiðu r Yngvi Zophaníasson líkkistusmiður: Það má líta á kistur sem síðasta rúmið sem fólk leggst til hvílu í Líkkistusmíði er trygg at- vinnugrein og styðst við langa hefð. Fólk deyr og þá þarf að smíða kistu. 1 fyjTa dóu 1715 manns á íslandi. Árið þar áður dóu 1818 manneskjur í landinu. í kjallara við Laufásveg starfa tveir aldnir menn við að smíða kistur utan um fólk og hafa starf- að við þetta í áraraðir. Yngvi Zophaníasson er 66 ára gamall smiður og hefur verið að smíða kistur í þessum kjallara í fjórtán ár. Faðir hans smíðaði líka kistur. Yngvi segist smíða að jafnaði um 250 kistur á ári og samkvæmt því hefur hann smíðað kistur utan um 3.500 látna Islendinga. - Þetta er mikil handavinna og maður leggur alltaf vinnu i kis- tumar. Rétt eins og ef maður væri að smíða rúm. Það má líta á kistur sem síðasta rúmið sem fólk leggst til hvílu í, segir Yngvi við Þjóð- viljann. Líkkistusmíði er ekki sérstök iðn. Yngvi vann áður við smíðar ýmiss konar. Hvítar kistur Þegar Þjóðviljinn kemur í kjallarann eru sex kistur á fremra gólfí. Símon Konráðsson er að mála eina þeirra hvíta, og það sést greinilega á gallanum hans að hann hefur málað margar kistur hvítar. Hann er orðinn 71 árs, en hefur unnið þama í 12 ár. Alltaf að mála. Ekki þó alltaf með hvítu. Sumir vilja fá svarta kistu, aðrir græna. Kistumar sem standa þama á gólfinu núna em af ódýrari gerð- inni, en kosta yfír 40 þúsund krónur með virðisaukaskatti og öllu. Maður sleppur ekki við vaskinn þótt maður sé dauður. Þessar kistur em smíðaðar úr Yngvi hefur smlðað utan um 3,500 manns á þeim fjórtán ámm sem hann hefur starfað við líkkistusmíði. Myndir Jim Smart. spónaplötum, en lok og sökkull em úr fúm. Á hliðunum em bronsaðir blómsveigar, sem hafa verið steyptir í gifs. Fyrir endun- um em þrír túlipanar gerðir með sama hætti. Þær em fóðraðar inn- an og það em blúndur umhverfis. En kistur geta verið af ýmsum stærðum og gerðum. Yngvi segir að þær minnstu séu 60 sentímetr- ar en þær stærstu 210 sentímetrar. Svo er hægt að fá allar stærðir með tíu sentímetra bili frá 60 og upp í 210. Þessar kistur em til á lager. Sérpantaðar En svo er hægt að sérpanta. Til dæmis liggur fyrir pöntun frá manni sem var illa haldinn fyrir nokkmm árum, en lifir enn. Kist- an bíður hans. Yngvi segir líka frá manni á Húsavík sem fékk sér pólitiska kistu. Hún var dumbrauð og fal- leg, en á henni vom engir krossar. Það skiptir greinilega máli hvemig smiðað er utan um fólk áður en það fer niður i jörðina. Dýmstu kistumar hjá þeim í kjall- aranum við Laufásveginn geta kostað allt að 80 þúsundum króna. Þær em úr eik, glærlakk- aðar. Yngvi tekur sér vikutíma til þess að afgreiða sérpöntun. Vinnan þeirra Yngva og Sím- onar er eins og hver önnur vinna. Vinnustaðurinn er eins og hver annar, nema það er verið að smíða hluti sem tengjast dauðanum. Yngvi segir að sumum finnist óhugnanlegt að koma niður í kjallarann þeirra. - Ef ég er í sam- kvæmi með fólki sem ég þekki ekki pg það spyr hvað ég geri segi ég: Eg er húsgagnasmiður. Eg veit ekki hvemig það myndi virka á fólk ef ég segðist vera líkkistu- smiður, segir Yngvi. Það virðist ekki ffáleitt að spyija hann i þessu umhverfi hvort hann trúi á líf eftir þetta líf. Hann játar því, en grínast með að hann trúi ekki á endurholdgun. Segist ekki hafa áhuga á að koma hingað aftur. -gg Slmon Konráðsson hefur málað líkkistur (12 ár.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.