Dagblaðið Vísir - DV - 12.02.1996, Blaðsíða 4

4
MÁNUDAGUR 12. FEBRÚAR 1996
Fréttir
Karl Ágúst Úlfsson í Spaugstofunni:
Síðasti þáttur sam-
inn á sjúkrabeði
- lagöur inn á hjartadeild Sjúkrahúss Reykjavíkur
Það fór ekki fram hjá neinum
sem sá þátt Spaugstofunnar í Ríkis-
sjónvarpinu um helgina að niður-
skurðaráform heilbrigðisráðherra
fengu dágóða meðhöndlun liðs-
manna „Enn einnar stöðvarinnar".
Hins vegar vissu færri að handrit
þessa þáttar var samið á sjúkrabeöi
af aðalhandritshöfundi Spaugstof-
unnar, Karli Ágústi Úlfssyni. Karl
hefur undanfarna daga verið til
rannsóknar á hjartadeild Sjúkra-
húss Reykjavíkur eftir að hafa
misst meðvitund. Karl sagði í sam-
tali við DV í gær að ekki væri enn
vitað hvað amaði að sér en hann
fengi vonandi að útskrifast af
sjúkrahúsinu næstu daga.
„Vissulega hafði það sín áhrif á
þáttinn um helgina að hann var að
mestu saminn inni á sjúkrahúsi.
Maður verður að setja sig inn í hlut-
ina. En heilbrigðismálin hafa það
mikið verið í fréttum að þau hefðu
hvort eð var lent í þættinum," sagði
Karl Ágúst.
Karl sagði að hann hefði átt við
ákveðið heilsuvandamál að stríða
um nokkurn tíma.
„Ég hef misst meðvitund
nokkrum sinnum, af óskýrðum or-
sökum. Það gerðist fyrir 10 dögum
eða svo. Þá var ég lagður inn og hef
verið hérna síðan í rannsóknum. Ég
fékk góðfúslegt leyfi læknisins til að
skreppa niður í Sjónvarp í upptökur
vegna þáttarins um helgina. Það
gengur illa að vera alvarlega veikur
þegar setja þarf upp þátt í hverri
viku. Einhvern veginn verður að
bjarga því,“ sagði Karl.
Félagar Karls í Spaugstofunni
komu til hans á sjúkrahúsið í byrj-
un síðustu viku og lögöu drög að
þætti helgarinnar. Hann sagði að
næsti þáttur yrði líklega unninn
með svipuðu sniöi, þ.e. af sjúkra-
beöi á deild B7 í Sjúkrahúsi Reykja-
víkur. Aðspurður vildi hann ekki
lofa frekara spaugi af heilbrigðis-
ráðherra og niöurskurðaráformum
í næsta Spaugstofuþætti.
-bjb
Karl Ágúst Úlfsson á sjúkrabeði á deild B7 á Sjúkrahúsi Reykjavíkur með
tölvuna sér tll halds og traust. Á þessum stað var handrit Spaugstofuþáttar-
ins um helgina samið og hefur Karl lagt drög að næsta þætti.
DV-mynd S
Sjötugur sparisjóðsstjóri
Baldvin Tryggvason, sparisjóðstjóri Sparisjóðs Reykjavíkur og nágrennis,
er sjötugur í dag. Af því tilefni tók hann á móti gestum í Borgarleikhúsinu í
gær þar sem boðið var upp á hátíðlega dagskrá. Meðal þeirra sem heiðruðu
Baldvin og eiginkonu hans, Halldóru Rafnar, voru Björn Bjarnason mennta-
málaráðherra og eiginkona hans, Rut Ingólfsdóttir, sem hér sjást saman á
góðri stund. DV-mynd S
Akureyri:
Einn í haldi
Einn þeirra fimm sem Akureyrar-
lögreglan handtók vegna gnms um
fikniefnamisferli í lok síðustu viku
er enn í haldi. Þremur var sleppt nú
um helgina en krafist hafði verið
gæsluvarðhalds yfir þeim líka.
Einni stúlku var sleppt á fimmtu-
dagskvöldið.
Fólk þetta hefur viðurkennt að
hafa átt og notað flkniefni. Við hús-
leit fannst amfetamín og hass og
einn úr hópnum hefur viðurkennt
að hafa notað E-pillur. Rannsókn á
máli þess sem enn situr inni verður
rannsakað betur í dag.
-GK
Trillukarl sýknaður af meintum ólöglegum steinbítsveiðum:
A eftir aö draga
dilk á eftir sér
- segir Arthur Bogason, hæstánægður með röksemdafærslu dómarans
„Ég er hæstánægður með rök-
semdafærslu dómarans fyrir niður-
stöðunni. Það er þetta sem við höf-
um verið að tuða um í mörg ár en
við litlar undirtektir ráðamanna.
Við eigum nú eftir að sjá hvort mái-
inu verður áfrýjað en ef það verður
ekki gert mun þessi niðurstaða án
efa eiga eftir að draga dilk á eftir
sér,“ segir Arthur Bogason, formað-
ur Landssambands smábátaeigenda,
um sýknu Héraðsdóms Vestfjarða á
skipstjóra krókabáts sem reri eftir
steinbít á banndegi.
Málavextir eru þeir að ákærði,
Sveinbjörn Jónsson, skipstjóri á
krókabátnum Sæstjömunni ÍS-188,
reri ásamt a.m.k. ellefu öðrum
krókaleyfishöfum til fiskjar út af
Vestfjörðum á degi sem var bann-
dagur fyrir krókaleyfishafa. Allir
veiddu þeir steinbít og lönduðu hon-
um á Suðureyri. Fjórum dögum síð-
ar kærði Fiskistofa skipstjóra
krókabátanna fyrir ætlaðar ólögleg-
ar línuveiðar. Mál tólfmenninganna
sætti opinberri rannsókn og í kjöl-
far hennar var höfðað mál á hendur
Sveinbirni einum. Sveinbjöm játaði
að hafa stundað veiðamar en taldi
fráleitt að þær fælu í sér brot á fisk-
veiðilögum þar sem veiðar á stein-
bít hefðu aldrei veriö háðcu- tak-
mörkunum samkvæmt lögum um
stjóm fiskveiða.
Héraðsdómur Vestfjarða kemst
að þeirri niðurstöðu að stein-
bítsveiðin hafi aldrei verið tak-
mörkuð með lögum um stjóm fisk-
veiða. Því hafi öllum mönnum verið
heimil veiði á steinbít þar sem skýrt
og ótvírætt lagaboð hefði þurft til
þess að fella veiðamar undir sömu
takmarkanir og voru á veiðum
þeirra stofna sem sættu takmörkun-
um samkvæmt reglugerðum þar að
lútandi. Þetta hafi ekki verið gert og
þess vegna hafi reynst nauðsynlegt
að sýkna ákærða.
„í framhaldinu reikna ég með að
við munum hafa samband við dóm-
arann sem flutti málið fyrir vestan
til þess að kanna hvort inni í mynd-
inni geti verið að skoða í hvaða rétti
þessir banndagar hafi verið settir i
gegnum tíðina. Menn hafa sótt um
að fá að fara á lúðu, hákarl eða eitt-
hvað slíkt sem er svo fjarri því að
vera í kvóta og því hefur öllu verið
neitaö. Nú er kannski bara að skap-
ast flötur til þess að endurskoða
þetta aiit saman,“ segir Arthur
Bogason. -sv
Dagfari
Smokkur til rannsóknar
Þeir gerast ekki merkilegri
smokkarnir en smokkurinn hans
Rimmers, breska togarasjómanns-
ins. Þessi eini og sami smokkur
hefur farið í að minnsta kosti þrjár
mismunandi DNA- rannsóknir og
sitt sýnist hverjum vísindamannin-
um.
Nú er sem sagt komið í ljós að
smokkurinn, sem í fyrstu var tal-
inn Rimmers og síðan var ekki tal-
inn Rimmers, var Rimmers. Ekki
það að Rimmer hafi mótmælt því
sérstaklega að smokkurinn væri
hans eða ekki hans heldur að hann
eigi ekki sæðið sem fannst i
smokknum og að því leyti þykir nú
sannað að sæðið sem fannst í
smokki Rimmers og talið var vera
sæði úr Rimmer var aUs ekki sæði
Rimmers þótt þetta kynni að hafa
verið smokkur Rimmers.
Allt hefur þetta verið leitt í ljós
með rannsóknum færustu vísinda-
manna hérlendis sem erlendis
þannig aö ekki fer á milli mála að
þetta er merkilegur smokkur og
merkilegt sæði.
Þessi merkilega saga sæðisins og
smokksins hófst með því að kona
nokkur íslensk kærði Michael
Rimmer fyrir nauðgun um borð í
togara. Rimmer hefur í sjálfu sér
aldrei neitað því að hafa haft sam-
ræði við konuna en neitar því að
um nauðgun hafi veriö að ræða.
Þegar konan kærði hina meintu
rannsókn var hún með mikla
áverka sem gáfu til kynna að hún
hefði verið beitt ofbeldi. Rimmer
hefur aftur á móti neitað að hafa
beitt ofbeldi við hugsanlegar sam-
farir við konuna og þar stendur
hnífurinn í kúnni. Það þykir sem
sagt sannað að Rimmer hafi haft
samræði við konuna um borð í tog-
ara og konan segir sér hafa verið
nauðgað en hver tekur mark á
konu sem fer um borð í togara?
Undir þessum kringumstæðum
er smokkurinn og sæðið einu sönn-
unargögnin, enda fannst umrædd-
ur smokkur um borð í þeim sama
togara sem er vettvangur hinnar
meintu nauðgunar. Þaö þótti sem
sagt sannað að smokkurinn var
Rimmers.
Þessi smokkur var tekinn í
DNA- rannsókn hjá íslenskum vís-
indamönnum og þar þótti sannað
að smokkurinn væri Rimmers og
notaður við nauðgunina.
Rimmer var samstundis stungið
inn og hefur setið í prísund sinni
til skamms tíma eða þangað til
norskir rannsóknarmenn uppgötv-
uðu að sæðið sem var í smokknum
var alls ekki Rimmers og Rimmer
áfrýjaði til Hæstaréttar sem dæmdi
hann saklausan.
Fyrir þetta varð Rimmer þjóð-
frægur maður og fékk viðtöl við sig
í fjölmiðlum sem sýnishorn af
manni sem var hafður fyrir rangri
sök fyrir nauðgun sem hann hafði
aldrei framið og fyrir að nota
smokk sem var með sæði sem
hann átti ekki.
En ekki liðu nema nokkrir dagar
þar til FBI sá ástæðu til að blanda
sér í málið enda er meint nauðgun
um borð í togara með alvarlegri
glæpum og þeir hjá FBI sáu náttúr-
lega að maður sem er dæmdur fyr-
ir að nota smokk og sleppur síðan
úr fangelsi fyrir að eiga ekki sæðið
sem er í smokknum er með dular-
fyllri málum og grafalvarlegt mál
ef það kemur í ljós að smokkur er
með sæði sem er úr öðrum manni
en á smokkinn.
Er skemmst frá því að segja að
FBI staðfesti niðurstöður hinnar
erlendu rannsóknarstofu að Rim-
mer gæti út af fyrir sig átt smokk-
inn en ekki sæðið sem var í
smokknum.
Út af þessu öllu hafa spunnist
langvarandi umræður í hinu ís-
lenska vísindasamfélagi, hvort
ekki megi lengur treysta vísind-
unum hér heima fyrir því að
ákveða hver eigi sæði sem er í
smokk sem tiltekinn maður á. Að
því leyti er þessi smokkur að verða
með frægari smokkum í réttarsög-
unum og kjaftasögunum svo ekki
sé talað um sæðið sem fannst í
smokknum eftir að búið var að
nota hann. Sennilegasta skýringin
er sú að smokkurinn hafi verið
notaður oftar en einu sinni og
þannig hafi menn ruglast á sæði
þeirra sem hafa brúkað hann. Þess
vegna á að rannsaka smokkinn en
ekki sæðið sem var í honum.
Dagfari