Dagblaðið Vísir - DV - 25.04.1997, Blaðsíða 10

10
FÖSTUDAGUR 25. APRÍL 1997
Spurningin
Eru of margir frídagar
á íslandi?
Eyþór Víðisson, starfsmaður á
geðdeild: Nei.
Hermann Auðunsson verslunar-
maður: Þeir mættu ekki vera fleiri.
Jón Ólafsson: Nei, það er aldrei
nógu mikið af þeim.
Gísli Birgisson sölumaður: Nei,
þetta er passlegt eins og það er.
Róbert Arason nemi: Það er aldrei
nóg af þeim.
Hafrún Víðisdóttir, vinnur í
Múlakaffi: Já, eiginlega.
Lesendur
Gömlum gildum
kastaö á glæ
- milljónum velt á bileigendur
□ R- 18765 □
155x305 mm
200x280 mm
130x240 mm
Númer á bifreiöar Stærðir:110x520 mm, 200x280 mm og 155x305 mm Litir: Blár rammi og blátt letur á hvítum grunni. H - 192
Númer á bifreiöar sendiráöa Stærðir:110x520 mm, 200x280 mm og 155x305 mm Litir: Hvítur rammi og hvítt letur á grænum grunni. nBH3lnl33ci
Númer á eftirvagna, hjólhýsi og tjaldvagna Stærö:110x520 mm. Litir: Blár rammi og blátt letur á hvítum grunni. □ CH □ 123 ;
Skráningarplötur íslenskra ökutækja. - Tillögur.
Snorri Bjamason, Blönduósi,
skrifar:
Okkur er sagt að gömlu bílnúm-
erin skuli hverfa fyrir árslok 1998.
Þar er 110 milljónum kr. velt á bíl-
eigendur. Þarna er nútímahugsun-
arhætti rétt lýst. Fégræðgi og virð-
ingarleysi fyrir þvi sem íslenskt er.
Maður skyldi ætla að skrásetning-
arnúmer bifreiða ættu að vera glögg
skilríki sem segðu fólki einhver
deili á viðkomandi bíl. Ekki bara
MÖ og ME eða aðrir merkingarlaus-
ir staflr.
Margir eru búnir að hafa sömu
númerin í marga áratugi og líta á
þau sem kennitölu, hluta af okkar
daglega lífi. Hvaða ástæða er til að
taka það frá okkur fyrst við höfum
gaman af að líta þau sem okkar.
Þessi númerabreyting á sér orðið
langa sögu og harla einkennilega.
Eftir langar fæðingarhríðir á þingi
kom loks þessi óskapnaður sem allir
hafa nú fyrir augunum.
í mörg ár var aðeins skráð í skoð-
unarvottorðin ásamt gömlu númer-
unum. Árið 1998 komu nýju spjöldin,
af nokkrmn stærðum og lögun, svo
að þau féllu í til þess gerðar grópir á
bílunum. Þessi spjöld skyldu sett á
alla nýja bíla sem kæmu til landsins.
Gömlu númerin hyrfu svo með bíl-
unum sem fyrir voru.
Nú er bílafloti landsmanna farinn
að fá á sig fjölþjóölegt yfirbragð.
Samkvæmt fréttinni í DV eru enn
eftir um 40.000 bílar með gömul
númer. Það eru þau sem eiga að
hverfa fyrir árslok 1998. Þetta kostar
eigendur þeirra 110 miljónir. En
margt er skrýtið í kýrhausnum. Fyr-
ir einu eða tveimur árum komst
háttvirt Alþingi að þeirri niðurstöðu
að það skipti í rauninni engu máli
hvaða stafir væru á þessum spjöld-
um ef þeir væru bara ekki fleiri en
sjö, engin tvö eins og mættu þeir
mynda orð. Hvaða orð sem fólki
dytti í hug, heimskuleg eða gáfuleg.
Fyrir þennan greiða þarf aðeins
að borga litlar 26 þúsund krónur. Nú
vil ég gera það að tillögu minni að
við, þessir 40.000 bíleigendur með
gömlu númerin sem verða að skipta
þeim nauðugir viljugir, fáum að
flytja stafina okkar yfír á nýju
spjöldin og borga þá aðeins þessar
110 milljónir. - Með fullri virðingu
fyrir fjárþörf rikissjóðs.
Hlægileg hræsni í prestastétt
Halla skrifar:
Ég get ekki orða bundist yfir mál-
efnalegum óforum prestastéttarinn-
ar í landinu. Verður nú flest hey í
harðindum. Þegar Spaugstofan er
orðin aðalmál starfsmanna ríkis-
kirkjunnar er fokið í flest skjól. Til
skammar má það vera að farbann
skuli sett á leiklistarfólk í landinu,
vegna grínþáttar um páskahelgina
síðustu.
Hún er orðin aðhlátursefni, van-
hæfni þeirra sem ráðnir eru í hinar
svokölluðu betri stöður hjá þvi
opinbera. Stjórnmálaflokkamir
troða þessu aumingja fólki hér og
þar, sem er því sjálfu aðeins til van-
sæmdar. Það þarf sterk bein til að
þola góða daga, og það má starfsfólk
Þjóðkirkjunnar vita að það er ekki
að gera guði sínum gott með því að
sniðganga bæði umburðarlyndi og
háttvisi í samskiptum við meðbræð-
ur sína.
Ríkiskirkja ætti ekki að eiga sér
stað, og þetta fólk hefur ekki treyst
sér til að kjósa presta í almennum
kosningum, því þá er hættan á að sá
„rétti“ eða sú „rétta“ komist ekki
að. Það er svo erfitt að koma fram
fyrir dóm kjósenda. Stórmannleg er
þessi hjörð ekki, enda farið að
fækka í félagsskapnum.
Ég skora á stjómmálamenn fram-
tiðarinnar að leggja ríkiskirkjuna
niður, og gefa ungum guðfræðing-
um möguleika á að vinna sig upp i
sinni fræðigrein á eigin spýtur - í
frjálsum söfnuðum. Þá sjáum við
hvað í þeim býr. Verst að þeir eldri
em nú að fara á launaskrá eftir-
launamannanna, sem hafa mun
betri laun þar en mín sem miðast
við Sóknartaxtana.
Sundrung í meðferðarmálum alkóhólista
Öll eru þessi meðferðarúrræöi byggð á hugmyndafræöi AA-samtakanna og
því grunnurinn sá sami.
Ómar Rafn Valdimarsson skrif-
ar:
íslendingar standa öðrum þjóðum
feti framar í meðferðarmálum og
umræða um alkóhólisma og með-
ferðarmál er ekki lengur feimnins-
mál. Hundruð landsmanna hafa gef-
ist upp á Bakkusi og þar með stigið
fyrsta skrefið í átt til nýs lífs. Þótt
svo að íslensk meðferðarmál séu í
traustum höndum, þykir mér þau
vera e.t.v. á of mörgum höndum.
Hér er fjöldi meðferðarheimila og
úrræða, svo sem: SÁÁ-batteríið,
Teigur, Stuðlar, Krísuvík og Hlað-
gerðarkot. Síðan reka einhver trúfé-
lög einnig meðferðarþjónustu hér á
landi.
Eftir því sem ég best veit eru
þessi meðferðarúrræöi öU byggð á
hugmyndafræði AA-samtakanna, og
því grunnurinn sá sami. Og því
spyr sá sem lítið veit: Er þetta sama
starf ekki í höndum of margra að-
ila? Einhvers staðar stendur: „Við
samhæfðum reynslu okkar, styrk og
vonir“. Er það ekki hugmyndin á
bak við þetta allt? Að samhæfa
reynsluna og standa saman en ekki
fitja upp á nefið, þegar minnst er á
hinn aðilann?
Fróðlegt væri að heyra frá þeim
sem reka meðferðarheimili fyrir ís-
lenska ríkið, ásamt t.d. yfirlækni á
Teigum og yfirlækni á Vogi og for-
manni SÁÁ. Ein spuming sérstak-
lega sem fróðlegt væri að fá svar
við: Telja þessir aðilar að betri ár-
angur myndi nást með sameinuðu
starfi allra þessara aðila, heldur en
að hver sé að pukrast í sínu homi?
Geta þessir aðilar allir ekki unn-
ið saman í sátt og samlyndi eins og
AA- stefnan boðar? Ef ekki, þá
hvers vegna? Tökum nú saman
höndum og stuðlum að því að æska
þessa lands sem nú vex upp verði
meövitaðri en nokkru sinni fyrr, og
ef í óefni fer, eigi hún kost á bestu
meðferðarúrræðum í heimi.
I>v
Búðasögur frá
Everestfjalli
S.Þ.Á. skrifar:
Er nokkur ástæða til að vera
að birta fréttir frá strákunum í
Everest-leiðangrinum fyrr en
þeir annað hvort komast upp á
tindinn eða hætta viö að fuilu?
Þetta er orðið ekkert annað en
rokna grín sem meira að segja
Spaugstofumenn komast ekki
hjá að taka fyrir. Þessar búða-
sögur fram og til baka, kvefþest-
ir eða andartepputilfelli - allt er
þetta nauðaómerkilegt og
einskis nýtt fyrir okkur hér á
landinu kalda. Viö könnumst
við þetta allt og enginn áhugi
fyrir svona vitleysu.
Tekjuskatts-
frumvarpið
Sigurbjöm hringdi:
Ég gef nú ekki mikið fyrir
þetta nýja tekju- og eignarskatts-
framvarp, sem í raun felur ekki
í sér neinar bætur fyrir okkur
launþegana. Þessi smánarhækk-
un, um 4% á samningstímabili
kjarasamninganna, er lítils virði
eins og allir sjá. Ég held að ráða-
menn ættu bara að sleppa öllu
sem heitir frekari niðurfelling
gjalda og skatta fyrir almenning
í landinu. Þeir hugsa hvort eð er
bara um þrýstihópana, sjómenn
og svo sjálfa sig. Þar em ekki
vandkvæðin um skattaafslátt og
launabætur. Ég vænti einskis af
þessu frumvarpi.
Hótum Tyrkjum
Guðbjörg skrifar:
Ég er sammála þeim sem
skrifað hafa um mál Sophiu
Hansen og dætur hennar í Tyrk-
landi um að sýna þurfi meiri
hörku af okkar hálfu til að
greiða úr málum hennar að
fullu. í Tyrklandi er karlaveldi
og þar í landi tekur enginn dóm-
stóll mark á neinu öðru en því
sem kemur frá æðstu stjóm rík-
isins. Þess vegna verðum við að
hóta Tyrkjum á stjórnmálaleg-
um forsendum, t.d. með stjóm-
málaslitum við Tyrki. Island
vegur kannski ekki þungt í þeim
efhum en Tyrkir myndu óttast
afleiðingarnar á alþjóðavett-
vangi. Látum nú til skarar
skriða.
Er hér olíu
að finna?
Sig. Magnússon skrifar:
Mér finnst undarlegt að opin-
berir aðilar skuli ekki fýrir
löngu vera búnir að láta kanna
til fullnustu hvort hér sé olíu að
finna við landið. í frétt i Sjón-
varpinu og á Stöð 2 eru þessi
mál í fréttunum. Annars vegar
vegna olíu við Færeyjar og hins
vegar vegna greinaskrifa í DV
að undanfömu þar sem þekktir
aðilar, bæði þingmenn og vís-
indamenn (nú síðast fyrrv. odd-
viti í Öxarfjaröarhreppi), ræða
málið af alvöru. Maður gæti
haldið að eitthvað lægi að baki
þögn ráðamanna um þetta mál.
Kannsi þrýstingur eða hótanir
verði málið kannað frekar!!
Lottóið lönd
og leið
María hringdi:
Maður fer nú að verða leiður
á þessu hjá Lottóinu að láta
þetta annars heimskulega happ-
drætti spila á okkur með sífelld-
mn endurtekningum um að
vinningurinn hafi ekki gengið
út. Nú er hann fjórfaldur, fimm-
faldur og svo núna sexfaldur!
Hvers vegna getur þetta happ-
drætti ekki orðið við óskum
fjölda manna sem hafa bæði
skrifað og hringt um að hafa
vinningana fleiri en smærri?
Þetta með 12,15 og 20 milljónir í
einum vinningi er bara mgl.
Rétt eins og þessi happdrætti
em nú alla jafnan.