Dagblaðið Vísir - DV - 18.02.1998, Blaðsíða 28

MIÐVIKUDAGUR 18. FEBRÚAR 1998
Eftir öll mögru árin er ekki óeðlilegt að salan aukist á ný:
Án stöðugleika er ekki hægt
að gera áætlanir
Gísli Guðmundsson, forstjóri B&L: Kannski kemur meiri stööugleiki meö ECU-myntinni. DV-mynd E.ÓI.
„Mín tilfmning er sú að nú sé
stefnan upp á við aftur og aukin eft-
irspurn eftir vörum og vinnuafli og
nýjum bílum líka,“ segir Gísli Guð-
mundsson, forstjóri B&L. „Það er
líka tími til kominn. Eftir þessi
stóru ár, 1986-8, þegar voru fluttir
inn 55 þúsund bílar, komu mögur ár
svo það er ekkert óeðlilegt að salan
aukist aftur. Þegar maður var strák-
ur að stífla bæjarlækinn varð
straumurinn því meiri sem stíflan
var orðin hærri þegar hún loks
brast. Þetta er svipað lögmál.
Hins vegar eru það vonbrigði að
efsti vörugjaldsflokkurinn skuli
ekki hafa verið lækkaður því að
mnflutningur bíla sem fellur undir
hann er hvort sem er svo lítill að ég
held að ríkið væri ekki að tapa
neinu þar, jafnvel heldur ná meiru
því það eru náttúrlega margar fjöl-
skyldur sem þurfa stærri bíla og að-
stæður hér á landi þannig að þær
kalla á stærri bíla. Það er slæmt að
þetta skyldi ekki vera gert, eins og
búið var að gefa í skyn að verða
myndi. Sá óljósi ádráttur varð til
þess að sú litla sala sem var í þess-
um flokki stöðvaðist alveg því menn
biðu eftir breytingunum.
Það var í rauninni verra að vera
nokkuð að gefa undir fótinn með
þetta. Það versta er að vera alltaf að
breyta gjöldum þannig að engin
festa verður í stjórnsýslunni. Án
stöðugleika er ekki hægt að gera
neinar áætlanir en þær eru aftur
undirstaða allrar velmegunar.
Eðlilegast fyndist mér að vöru-
gjaldið væri aðeins eitt fyrir alla
bíla. Ríkisvaldið fengi sjálfkrafa
meira inn af dýrari bílunum."
Vörugjaldið leggst
þyngra á ódýrari bílinn
- Nú hefur maður heyrt það sjón-
armið að vörugjaldið komi í raun
verst niður á ódýrustu bílunum þar
sem það er lagt á brúttóverð ásamt
flutningsgjaldi.
„Flutningskostnaðurinn er
náttúrlega miklu meiri þáttur í
verði ódýrari bílanna. Það er lítið
dýrara að flytja BMW yfir hafið en
Twingo svo að vörugjaldið leggst
með tiltölulega meiri þunga á ódýr-
ari bílinn."
- Dísilgjaldið er líka til umræðu,
að mér heyrist núna meira en oft
áður.
„Það er talað um að lita olíuna
fyrir þá sem nota hana á annað en
bíla. Það eru ekki nema um 20%
sem myndu nota ólitaða olíu en þau
eiga að borga litunina fyrir hin 80
prósentin. Mér skilst að búnaðurinn
til litunar kosti eitthvað um 500
milljónir svo það virðist vera nokk-
uð erfitt í framkvæmd. Ég hef víða
farið erlendis og víðast hvar kostar
dísilolían nokkurn veginn það sama
og bensínið."
- Nú er Ladan dottin út í bili.
„Já. Ég veit ekki hver framtíðin
verður þar. Þeir hafa átt í viðræð-
um við ýmsa risa í bílaframleiðslu
um samvinnu en ekkert komið út
úr þvi enn þá.“
- Hyundai er aftur á móti frá
Kóreu og þar hafa gengið yfir mikl-
ar fjármálaþrengingar. Snertir það
ykkur?
„Nei, það snertir okkur ekki. Það
voru vangaveltur í blöðum um að
þegar gengi gjaldmiðla ýmissa Asíu-
þjóða féll verulega myndu bílarnir
lækka. En það hafði engin áhrif þar
sem að við kaupum bílana fyrir
Evópumynt. Ég veit með Kóreu-
mennina að þeir eru fullir af áhuga,
berja í borðið og eru ekki að gefast
upp. Ég er sannfærður um að þeir
vinna sig út úr þessu á skemmri
tíma en nokkurn órar.“
- Nú er Hekla líka farin að selja
Hyundai, að vísu aðeins Hyundai-
jeppa.
„Já. Við skoðuðum nú þessa verk-
smiðju fyrir þremur árum, þar sem
þeir framleiða gamla gerð af
Mitsubishi Pajero-jeppum. Við töld-
um þá að þessir bílar væru of gam-
aldags fyrir hinn þróaða íslenska
jeppamarkað."
Er ekki að „gefa" Rover
- Þú nefndir Evrópugjaldmiðla.
Hinir bilarnir, sem þú selur, eru í
Evrópumynt lika. Það er hagstætt
núna að versla fyrir franska franka
en varla fyrir þýsk mörk eða bresk
pund.
„Nei, en svona er lífið. Æskileg-
ast væri að þetta væri stöðugt því
annars þarf alltaf að vera að semja
upp á nýtt. Kannski verður í fram-
tíðinni, þegar við fáum Evrópu-
myntina ECU, meiri stöðugleiki."
- Nú segja keppinautar þínir að
þú sért að gefa Rover-bilana miðað
við það sem þeir ættu að kosta eftir
gengi breska pundsins.
„Það er náttúrlega fjarstæða. En
vafalaust myndum við selja fleiri
bíla ef gengið væri hagstæðara.
Hins vegar er það ánægjulegt ef
keppinautar okkar telja Rover-bíl-
ana hjá okkur á svo góðu verði að
það jafngildi gjöf.“
Margir nýir bílar að
koma
- Hvað er nýtt fram undan hjá
ykkur?
„Það er nú sitt af hverju tagi. Við
erum að fá nýjan sendi- og fjölnota-
bíl frá Hyundai sem heitir H-l.
Hann er til af tveimur lengdum,
sendibíll og smárúta, dísil og bensín
og verður líka til fjórhjóladrifinn.
Við fáum líka lítinn Hyundai sem
heitir Atos og er minni en Accent-
inn. Frá BMW kemur glænýr þrist-
ur, mjög fallegur. Freelanderinn frá
Rover er skammt undan og frá
Renault kemur Kangoo og nýr Clio.
Við getum með sanni sagt að það
séu breyttir tímar hjá okkur. Lengi
framan af vorum við með rússneska
bíla eins og Lödu, með kannski ein-
hverjar fjórar gerðir. Nú erum við
með fjóra framleiðendur og kannski
allt upp undir þrjátiu mismunandi
týpur frá hverjum, þegar allt er tínt
til.“ S.H.H.
Fróðleikskorn:
Framhjóladrif
Langflestir nýir bílar í dag eru
með vélina að framan og fram-
hjóladrif. Vélin liggur þá nánast
ofan á framöxlinum en í sumum
tilfellum rétt fyrir framan hann
eða aftan.
Vélarnar geta hvort sem er ver-
ið þverstæðar eða langstæðar.
Kostir: Góðir aksturseiginleikar.
Bíllinn er síður næmur fyrir hliðar-
vindi. Góð nýting á innanrými.
Gallar: Hætta á að kippir komi
í stýri við snögga aflaukningu frá
vél. Minna veggrip drifhjóla þegar
snöggt er gefið inn og í akstri upp
bratta brekku. Minni hæfni til að
draga kerrur eða húsvagna. Hálka
getur aukið þessa galla.
Vél að aftan
í nokkrum tilfellum hafa bílaframleiðendur valið að hafa vélina að
aftan og drifkrafturinn er þá einnig á afturhjólin. Dæmi um slíka bíla
er gamla VW-bjallan, sportbílar Porsche og eins voru minni bílar Fiat
með þetta drifform um árabil.
Kostir: Engin áhrif frá vél á stýri. Ódýrara í framleiðslu. Góður
þungi á drifhjól.
Gallar: Ekki eins góðir aksturseiginleikar. Bílar eru næmari fyrir
hliðarvindi. Minna farangursrými.
Nýr hugmyndabíll smíðaður í Ástralíu:
Byrjað á öfugum enda
- enginn bílaframleiðandi kom að hönnun eða smíði
Hugmyndabílar eru áberandi á
bílasýningum og á dögunum var
einn slíkur frumsýndur í Ástralíu.
Það sem var óvenjulegt við þenn-
an nýja bíl er að ekkert bílafyrir-
tæki kom að smíði hans og það var
raunar byrjað á öfugum enda við
smíðina því fyrst var þúsundum af
einstökum hlutum safnað saman og
síðan búinn til bíll.
Alls komu 130 fyrirtæki að smíði
bílsins sem fengið hefur heitið „Ax-
cess Australia" en í honum endur-
speglast tækniþekking Ástrala á
ýmsum sviðum, allt frá leðuriðnaði,
rafeindatækni og sólarorkusellum
að ýmsum gerviefnum sem gera bíl-
inn léttari og ódýrari.
Bíllinn er fyllilega ökuhæfur í dag
og það er hægt að stjóma honum með
mannsröddinni einni ef þörf er á.
Mörg þeirra fyrirtækja sem komu
að smíði Axcess smíða í dag hluti
fyrir Ford, Toyota, Mitsubishi og
Holden í Ástralíu, hluti sem þessir
bílaframleiðendur nota til smiði
bíla sinna.
Útkoman er skemmtilegur og
snaggaralegur smábíll sem jafn-
framt því að vera framúrstefnuleg-
ur er eins og hver annar bíll í dag
hvað varðar aksturseiginleika.
Bíllinn er með fjórar hurðir sem
opnast líkt og skeljar, fjórum góðum
sætum og glerþaki með innbyggð-
um sólarorkusellum.
Við smiði bílsins eru notuð efni á
borð við magnesíum, ál og kolþráða-
efni ásamt háþróaðri raddstýrðri
rafeindatækni.
Líklega kemur þessi bíll aldrei í
fjöldaframleiðslu, enda eins gott því
það kostaði um 900 milljónir króna
að smíða þennan eina bíl.
Byggt á Reuter
Miðjumótor
Margir sportbílaframleiðendur hafa valið þá leið að hafa vélina
hvorki að framan né að aftan en setja hana í miðjan bílinn. Vélin er þá
höfð rétt fyrir framan afturöxulinn og getur ýmist verið þverstæð eða
langstæð.
Kostir: Óhemjunákvæmir í stýri. Mjög góð dreifmg á þyngd á öll
hjól. Hægt að nýta aksturseiginleika til fulls ef ökumaöur hefur næga
reynslu.
Gallar: Svo hvikur í stýri að óvanir eru fljótir að missa stjórn á bíln-
um ef þeir gæta ekki að sér. Mjög léleg nýting á innanrými. Mikill há-
vaði inni í bílnum. Vont að komast að vélinni.
Þýskaland:
Þjófavömin virkar vel
minna en á árinu 1996. Þar með
komst tala stolinna bíla aftur niður
fyrir 100.000 frá árinu 1991.
Metár í bilþjófnuðum í Þýska-
landi var á árinu 1993 en þá voru
það um 144.000 bílar sem hurfu úr
vörslu eigenda sinna.
Það er sífellt erfiðara, einkum í
Þýskalandi, að vera bílþjófur. Þar er
endumýjun bílaflotans mun hraðari
en hér á landi og þegar bílar byrj-
uðu að koma með þjófavöm sem
staðalbúnað, sem gerði það að verk-
um að það var alls ekki hægt að
gangsetja bílinn nema að hafa til
þess réttan lykil, á áranum 1993 og
1994, var strax hægt að sjá mikinn
samdrátt í bílþjófnuðum og hann
heldur enn áfram.
Á árinu 1997 var alls stolið 95.300
bílum í Þýskalandi sem er 14%