Dagblaðið Vísir - DV - 12.08.1998, Blaðsíða 15

MIÐVIKUDAGUR 12. ÁGÚST 1998
15
Auglýsingaskilti
í betri stofunni
Eg hef farið í Sundlaug
Vesturbæjar frá því ég var
krakki. Lærði meira að
segja að synda þar og
braust þar einu sinni inn
með stóru krökkunum um
hábjartan dag einhvern
tíma þegar laugin var lok-
uð en ekkert hélt aftur af
okkur. Auðvitað kom
löggan og skrifaði okkur
niður. Það var voðalegt að
vera skrifaður niður. Líka
út af því að enginn vissi
nákvæmlega hvað í því
fólst. En þessi litla laug
með bárujárnsklæðning-
vrnni umhverfis er auðvit-
að fyrir löngu orðin
„raritet“ svipað og Reykja-
víkurapótek, Mokka og
Brynja á Laugavegi.
Þar sameinast líkami og sál
í Sundlaug Vesturbæjar ríkir
sérstakur andi og stundum finnst
manni að ekkert vanti nema saxó-
fónleikara á sundlaugarbakkanum
á sólskinsdögum og kannski lítið
kaflíhús sem seldi ís. En hvað um
það.
Fyrir fáeinum árum voru sett
upp auglýsingaskilti á sundlaugar-
bökkunum. Ég man sem betur fer
ekki frá hverjum en auðvitað getur
heilinn ekki komist hjá því að rifja
það upp: Kafíi og teiknimyndablöð
(Segi ekki frá hverjum). Þessi skilti
blasa við þegar maður syndir í átt
að stökkpöllunum.
Fyrst var bara eitt skilti, ég man
það. Svo bættust fleiri við. Sund er
auðvitað ekki bara sund. Sund er
trúarlegt atriði. Sundlaugar eru
nokkurs konar helgidómur. Þar
sameinast líkami og sál. Enginn
getur nákvæmlega útskýrt hvað
gerist í sundlaugum, það er eins og
með skáldskapinn og ástina, til-
gang lífsins. Eitthvað sem hver og
einn á líka fyrir sjálfan sig. Og þá
eru þarna þessar auglýsingar.
Aldrei friður
Nú má ekki skilja mál mitt svo
að ég sé á móti
auglýsingum. Mér
ftnnst auglýsingar
eitt alskemmtileg-
asta eftii sem ég
veit um. Tilkynn-
ingar í útvarpi:
Sendingin komin.
Kjólabúðin. Eða
allar þessar útúr-
snúnu sjónvarps-
auglýsingar sem
maður veit aldrei
um hvað snúast.
Hreyfanleg aug-
lýsingaskilti. Allt
þetta ber vott um
dásamlega hug-
myndaauðgi og
stórbrotnar til-
finningar. Um-
fram allt: allsráð-
andi frumleiki og einfaldleiki. Og
alltaf veriö að segja sögu. Það vant-
ar ekki. Það liggja heilu skáldsög-
urnar að baki nýjustu GSM-auglýs-
ingunum.
En auglýsingar i útvarpi og sjón-
varpi eru frábrugðnar auglýsing-
unum í Sundlaug Vesturbæjar að
því leyti að þær eru keyrðar á sér-
stökum tímum. En þessi skilti eru
alltaf þarna. Það er aldrei friður
fyrir þeim. Þau blasa við í hvert
skipti sem maður kemur úr kafi.
Þar með verður jafnfram ómögu-
legt að ímynda sér að maður sé
annars staðar en maður er.
Á kirkjur og prestakjóla
Ég man eftir því þegar auglýs-
ingaskilti fóru að birtast meðfram
fótboltavöllum og loks á vellinum
sjálfum og svo á búningum leik-
manna. Ég var stundum að hugsa
um hvort þetta truflaði ekki leik-
inn. Allt í einu er málið farið að
snúast um annað en maður hélt.
Eða hvað? Er það ég sem hef
brenglað raunveruleikaskyn? - Það
væri þá ekki í fyrsta sinn.
Ég endurtek; mér leiðast ekki
auglýsingar almennt. En ég vil fá
að vera í friði fyr-
ir þeim sums
staðar. Hvenær
verða auglýsinga-
skilti komin utan
á heimahús? Við
aðskilnað ríkis og
kirkju verða auð-
vitað sett upp
auglýsingaskilti
utan á kirkjurn-
ar, svo inn í þær
og loks á presta-
kjólana. Eða
hvemig ætlar kirkjan annars að
lifa af. En heimahús? Er það ekki
hámark frumleikans. Hvað fæ ég
borgað fyrir það?
Ég ætti kannski að bjóða Kóga-
kóla að setja upp auglýsingaskilti
utan á húsið mitt og fjárhag mín-
um væri borgið? Eða - ég er með
betri hugmynd: Ég er til í að hafa
það í stofunni. En þá verður það
líka að vera blikkandi.
Elísabet Jökulsdóttir
Stundum finnst manni að ekkert vanti nema saxófónleikara á sundlaugarbakkanum á sólskinsdögum og
kannski lítið kaffihús sem seldi ís.
Kjallarinn
Elísabet
Jökulsdóttir
rithöfundur
„En þessi skilti eru alltaf þarna.
Það er aldrei friður fyrir þeim.
Þau blasa við í hvert skipti sem
maður kemur úr kafi. Þar með
verður jafnframt ómögulegt að
ímynda sér að maður sé annars
staðar en maður er.“
Er Alþýðubandalagið að klofna?
Ýmsir andstæðingar Alþýðu-
bandalagsins, a.m.k. til þessa,
virðast nú allt í einu famir að
hafa áhyggjur af flokknum. Þeir
keppast við, í ótta sínum við það
nýja afl sem viröist vera að mynd-
ast á vinstri kanti sjómmálanna,
að gera lítið úr þeirri samfylking-
ammræðu sem nú ætlar að skila
árangri. E.t.v. er það líka von
þeirra að með því að gera lítið úr
hlut Alþýðubandalagsins og tala
um að Alþýðuflokkurinn sé að ná
því markmiði sínu að leysa Al-
þýðubandalagið upp í eindir takist
þeim að ala á þeirri sundmngu
sem nokkuð hefur farið fyrir í fjöl-
miölum að undan-
fömu. Ég verð
hins vegar að
hryggja þessa
sömu menn, Al-
þýðubandalagið er
ekki að leysast
upp í eindir, það
stendur sterkt um
þessar mundir og
aldrei hefur sam-
fylking verið unn-
in í jafn mikilli einingu og einmitt
nú.
Markviss skref
Með samþykkt aukalandsfund-
arins 4. júlí sl. urðu kaflaskil í
þeirri samfylkingarumræðu sem
átt hefúr sér stað í meira en ára-
tug. Fjölmargir landsfundir, fyrr-
um flokksráðsfundir og miðstjórn-
arfundir Alþýðubandalagsins hafa
fjallað um það meginhlutverk okk-
ar að samfylkja vinstra fólki,
virkja samtakamátt okkar til
breytinga á því þjóðfélagi sem við
búum í - breytinga í átt til meira
réttlætis.
Landsfundur Alþýðubandalags-
ins, sem haldinn var fýrir tæpum
þremur árum eða haustiðl995, fól
þá nýkjörinni forystu ákveðin
verkefni í þessum efnum.
Niðurstaða landsfundar Alþýðu-
bandalagsins í nóvember á síðasta
ári bar vott um ótvíræðan vilja
um samfylkingu félagshyggjufólks
þó ákvörðun um form þess sam-
starfs hafi verið vísað til auka-
landsfundarins sem haldinn var
nú i upphafi júlimánaðar.
Mikill meirhluti
Á fundinum nú í júlí greiddu
yfir 70% landsfundar-
fulltrúa tillögu okkar
Margrétar atkvæði
sitt. Tillögu sem hófst
á þessa leið „Lands-
fundur Alþýðubanda-
lagsins samþykkir að
stefnt skuli að sam-
eiginlegu framboði
Alþýðubandalags, Al-
þýðuflokks, Samtaka
um kvennalista og
annarra félags-
hyggjuafla í öllum
kjördæmum landsins
í næstu kosningum
til Alþingis." Tæp
30% kusu aðra til-
lögu frekar, tillögu
sem borin var fram
af Steingrími J. Sig-
fússyni og 33 öörum
landsfundarfulltrú-
úm. Sú tillaga fól það i sér að fara
það sem kallað hefur verið hægar
í sakirnar, m.a. að efla samstarf en
að ekki verði boðið fram sameigin-
lega við næstu kosningar.
Vilji landsfundarins var því af-
dráttarlaus en auk þess veit ég að
fjölmargir þeirra sem völdu held-
ur tillögu Steingríms og félaga
voru ekki á móti nánu samstarfi
og hugsanlega sameiginlegu fram-
boði, bara ekki strax. Margir
þeirra standa að ákvörðun lands-
fundar nú að henni tekinni. Enn
aðrir segja: „Ég ætla
að hinkra aðeins og
sjá hvemig þetta þró-
ast.“ Fram að þessu
hafa stóru viðbúrð-
irnir í sögu vinstri-
stjórnmála verið þeg-
ar hlutar úr einum
flokki hafa gengið til
samstarfa eða í kosn-
ingabandalag með
öðrum flokki. Það er
ekki að gerast nú. Nú
eru flokkarnir, sem
heildir, að ganga til
samstarfs.
Heild en ekki
klofningur
Þeir sem vilja gera
mikið úr „klofningi"
og úrsögnum hafa því
ekki mikið til síns
máls. Þótt allar úrsagnir sem enn
hefur frést um séu taldar og þeir
sem hafa verið að ganga til liðs við
Alþýðubandalagið ekki teknir með
i dæmið stendur samt eftir að vel
yfir 95% flokksfélaga fylgir forystu
flokksins í þessum leiðangri. Tal
um klofning Alþýðubandalagsins
er því óskhyggja þeirra sem þegar
eru famir að óttast það afl sem
væntanlegt framboð okkar sem að-
hyllumst jöfnuð, félagshyggju og
kvenfrelsi, getur leitt af sér.
Jóhann Geirdal
„Fram að þessu hafa stóru við-
burðirnir í sögu vinstristjórnmála
verið þegar hlutar úr einum flokki
hafa gengið til samstarfa eða í
kosningabandalag með öðrum
flokki. Það er ekki að gerast nú.u
Kjallarinn
Jóhann Geirdal
varaformaður Alþýðu-
bandalagsins og oddviti
J-listans í Reykjanesbæ
Með og
á móti
Sýndi Norðurlandamótið undir 16
ára að íslenska knattspyrnan væri
að dragast aftur úr?
Kvótaskipt
„Það er nú erfitt að segja til
um það hvort við séum að drag-
ast aftur úr en
fyrir stundum
þá hafi þetta
okkar staðið i
stað frá árinu
1995, hvað sem
hver segir. Ég
vil meina að á
þessu liði sé
kvótaskipting
líkt og er í sjáv-
arútvegi. Liðið
er valið með
ég held að þrátt
ágætan árangur,
drengjalandslið
tilliti til þeSS að Guöjón Guftmunds-
jafnræðis se maöur.
gætt milli stórhöfuðborgarsvæð-
isins og landsbyggðarinnar.
Þetta lið hefur ekki alltaf á und-
anfömum árum teflt fram bestu
leikmönnunum sem til eru í
þessum aldursflokki. Ég veit að
knattspymufomstan má ekki
heyra á þetta minnst og hefur
hryllt við þegar um þetta hefur
verið talað. Ef knattspyrnufor-
ustan ætlar að ná einhverjum ár-
angri með þessi unglingalið á
komandi árum þarf að taka til
hendinni og menn þurfa að fara
að vinna að þessu eins og menn.
Þéttamá ekki vera einn allsherj-
ar félagsmálapakki. Það hafa
komið góðir leikmenn utan af
landi en það segir ekki til um
það hvemig liðið á að vera valið
í dag. Menn eiga ekki að sætta
sig við þennan árangur og er ég
ansi hræddur um að í þessu til-
felli hafi ekki besta liðið verið
valið.“
Hugsað til
undirbúnings
„Eg er ekki
sammála því
að við séum að
dragast aftur
úr ef tekið er
mið af þessu
móti. Þetta er
nokkuð kafla-
skipt mót af
okkar hálfu og
við eigum tvo
mjög slaka
leiki og aðra
mjög góða. Við stóðum einna
best í írunum sem síðan unnu
mótið. í þeim leik áttum við skil-
ið jafntefli og siðan sigram við
Færeyinga stærst allra liða á
Magnús Gylfason,
þjálfari undir 16
ára landsliöslns.
mótinu. Viö veljum ávallt okkar
besta hugsanlega landslið en
undirbúningur fyrfr þetta mót er
ekki nálægt því eins góður og
hjá hinum þjóðunum sem við
vorum að leika við. Þetta er
spuming um fjármagn og þau
era að eyða miklu meiri pen-
ingum I sitt unglingastarf. Við
hugsum mest um A-landsliö og
tökum bara þátt í mótum með
yngri lándsliðin. Þetta er stefhan
hjá KSÍ. Síðustu árin höfum við
byrjað á þessu verkefni með 16
ára liðið og liðið hefur síðan vax-
ið komið mjög sterkt inn þegar
líður á veturinn. Við höfum oft
spilað til úrslita í Evrópu þar
sem við höfum staðið okkur
mjög vel. Þetta vex hjá okkur
þegar á líður, verkefnin era fá og
ef við ætlumst til einhvers árang-
urs á Norðurlandamóti þurfum
við að fara móta liðið strax um
páskana og vera klárir með það
löngu, löngu fyrr.“ -ÓÓJ
Kjallarahöfundar
Athygli kjallarahöfunda er
vakin á því að ekki er tekið við
greinum í blaöið nema þær ber-
ist á stafrænu formi, þ.e. á tölvu-
diski eöa á Netinu.
Netfang ritstjórnar er:
dvritst@centrum.is