Dagblaðið Vísir - DV - 20.11.1998, Side 18

m a t u r
ARGENTÍNA ★★★ Barónsstíg lla, s. 551
9555. „Bæjarins besta steikhús hefur dalað.”
OpiO 18-23.30 v.d., 18-3 um helgar.
CAFÉÓPERA ★ Lækjargötu 2, s. 522 9499.
„Undarlegir stælar og takmarkaöur áhugi á mat-
reiöslu." Opib frá 17.30 til 23.30.
CARPE DIEM ★ Rauðarárstíg 18, s. 552
4555. „Hátt verölag hæfir ekki tilviljanakenndri
og brokkgengri matreiöslu staöarins." Op/'ð kl.
18-20 virka daga, 18-23 um helgar.
CREOLE MEX
★★★★ Laugavegur
178, s. 553 4020.
„Formúlan erliklegtil
árangurs, tveir eig-
endur, annar i eld-
húsi og hinn i sal, og
fókusinn á mat-
reiösluhefðum skil-
greinds svæðis, i
þessu tilviki suður-
strandar Bandaríkj-
anna, Louisiana,
Texas og Nýju-
Mexikó." Opiö
11.30-14 og 18-22
á virkum dögum en
18-23 um helgar.
EINAR BEN ★★ Veltusund! 1. 5115 090.
„Leggur meiri áherslu á umbúöir en innihald.
Býöur yfirleitt ekki upp á vondan mat og verður
því seint jafnvinsæll og Fashion Café eöa Planet
Hollywood." Opiö 18-22.
FIÐLARINN Á ÞAKINU ★★★ Sklpagötu 14,
Akureyrl, s. 462 7100 „Matreiöslan stóð ekki
undir háu veröi en hún hefur batnaö. Þjónust-
an var alltaf góö en nú er of mikiö treyst á lær-
linga." OpiO 12.30- 14 og 18-22.
HARD ROCK CAFÉ ★★ Krlnglunni, s. 568
9888. „Staöurinn hæfir fólki, sem þolir tvöfalt
verð fyrir góða hamborgara og daufa ímynd þess
aö vera úti að boröa. Þjónustan jafn alúðleg og
ágæt og fýrr." Opib 11.30-23.30.
HÓTELHOLT ★★★★★ Bergstaðastrætl 37,
s. 552 5700. „Listasafnið á Hótel Holti berí mat-
argerðarlist af öörum veitingastofum landsins.
Þar fara saman frumlegir réttir og nærfærin mat-
reiðsla, sem gerirjafnvel baunir aö Ijúfmeti." Opib
12-14.30 og 19-22.30 virka daga, 12-14.30 og
18-22 föstu- og taugardaga.
HÓTEL ÓÐINSVÉ ★★ v/Óðlnstorg, s. 552
5224. „Stundum góöur matur og stundum ekki,
jafnvel f einni og sömu máltíö." Opib 12-15 og
18-23 virka daga, 12-15 og 18-23.30 föstu-
og laugardaga.
IÐNÓ ★★★ Vonarstrætl 3, s. 562 9700.
„Matreiðsla, sem stundum fer sínar eigin slóð-
ir, en nær sjaldan hæstu hæöum. Enginn réttur
var að neinu leyti misheppnaður, en fáir minnis-
stæöir." Opib frá 12-14.30 og 18-23.
ÍTALÍA ★★ Laugavegl 11, s. 552 4630.
„Eignarhaldið er ítalskt, kokkarnir eru ítalskir og
gæðaþjónustan er hálfítölsk. Það, sem tæpast
hangir í ítölskunni, er matreiöslan." Opib
11.30-11.30.
JÁTVARÐUR ★★★ Strandgötu 13, Akureyrl,
461 3050 „Skemmtilega hannaður staöur
meö fínlegri matreiðslu, ef sneitt er hjá fiski,
svo og elskulegri þjónustu sem getur svarað
spurningum um matinn." Opib 11.30-14 og
18-22.
KÍNAHÚSIÐ ★★★★ Lækjargötu 8, s. 551
1014. „Margt er þaö, sem dregur, matreiösla,
verðlag og andrúmsloft, sem samanlagt gera
Kínahúsið aö einni af helztu matarvinjum miö-
bæjarins." Opib 11.30-14.00 og 17.30-22.00
virka daga, 16-23 laugardaga og 17-22 á
sunnudögum.
KÍNAMÚRINN ★★ Laugavegl 126, s. 562
2258 „Kfnamúrinn eitt fárra frambærilegra veit-
ingahúsa hér á landi, sem kenna sig við aust-
ræna matreiöslu." Opib 11.30 til 22.30 aita
daga nema sunnudaga frá 17.00 til 22.30.
LAUGA-ÁS ★★★★ Laugarásvegl 1, s. 553
1620. „Franskt bistró að íslenskum hætti sem
dregur til sín hverfisbúa, sem nenna ekki aö
elda f kvöld, barnafjölskyldur utan úr bæ og
feröamenn utan af landi ogfrá útlöndum." Opib
11-22 og 11-21 um helgar.
LÆKJARBREKKA ★★ Bankastrætl 2, s. 551
4430. „Matreiðslan rambar út og suður, góð,
frambærileg eða vond eftir atvikum." Opib
mánudaga-mibvikudaga 11-23.30, fimmtu-
daga-sunnudaga 11-0.30.
MADONNA ★★★ Rauðarárstíg 27-29, s.
893 4523 „Notaleg og næstum rómantfsk
veitingastofa meö góöri þjónustu og frambæri-
legum ítalfumat fyrir lægsta verö, sem þekkist
hér á landi." Opib 11.30-14.00 og 18.00-
22.00.
MIRABELLE ★★★ Smlðjustíg 6., s. 552
2333. „Gamal-frönsk matreiðsla alla leiö yfir í
profiteroles og créme brulée." Opib 18-22.30.
PASTA BASTA ★★★ Klapparstíg 38, s. 561
3131. „Ljúfir hrfsgijónaréttir og óteljandi til-
brigöi af góöum pöstum en lítt skólað og of upp-
áþrengiandi þjónustufólk." Opib 11.30-23 virka
daga og 11.30-24 um hetgar. Barinn er opinn til
1 virka daga og til 3 um helgar.
LA PRIMAVERA ★★★★ Austurstrætl 9, s.
5618555. „Sjálfstraust hússins er gott og næg
innistæða fyrir þvf." Opib 12.00-14.30 og
18.00-22.30 virka daga og um helgar frá
18.00-23.30.
RAUÐARÁ ★ Rauðarárstíg 37, s. 562 6766.
„Túrista-steikhús." Opib frá kl. 18 og fram eftir
kvöldi. Hversu lengi fer eftir absókn.
Meira á næstu síiu -
Það má aldrei hugsa: „Æ, ég fer bara í Ijótu nærbuxurnar mínar, það sér þær hvort sem er.
enginn.“ Maður veit aldrei hvað getur gerst. Það er þetta stóra EF sem nauðsynlegt er að
hafa í huga - alltaf. Ef til dæmis slys ber að höndum eða ástarævintýri, óvænta heimsókn
eða skyndilega sundferð. Þá skiptir mjög miklu máli að vera í almennilegum nærfötum.
Nærfötin segja nefnilega heilmikið um þann sem í þeim gengur og það borgar sig að vera
viðbúinn öllu. Fókus býður hér upp á fimm ábendingar um viðeigandi nærfatanotkun.
A leiðinni í sund
veitingahús
Hún: Ef um er að ræða veiði-
ferð skal öllum vopnum tjaldað
og veiðidressið dregið upp. Það
er næstum allt leyfilegt á
djamminu og nauðsynlegt að
vera öllu viðbúin, það gæti allt
gerst. í vel heppnaðri veiðiferð
er ömurlegt að þurfa að stoppa
I miðjum klíðum þegar það nf\-
ast upp að nærbuxurnar eru
óvart úr angórusettinu sem var í
jólapakkanum frá pabba og
mömmu. Það er alveg sama
hvað það er kalt úti, maður
leggur þetta á sig. Sérstaklega
svona rétt fyrir jólin. Og þó. Þeir
eru til sem finnst aðlaðandi að
kona kunni að klæða sig í kulda.
En þeir eru fáir - og gamlir.
Einnig þarf að athuga vel allt
sem snertir sokkabuxurnar.
Sjokköpp koma sér vel á með-
an á veiðunum stendur en eftir
að hann brtur á geta þær valdið
vandræðum. Sérstaklega morg-
uninn eftir þegar komið er að
því að troða sér aftur í þetta
furðuverk. Þá er ákveðin hætta
á svita og þá koma líka keppirn-
ir allt of vel í Ijós. Þetta skal
framkvæma á bak við luktar dyr
salernisins.
Ekki gaman lengur?
íslenzkum veitingahúsum hefur
farið aftur á síðasta áratug aldar-
innar eftir stöðnun á síðari hluta
níunda áratugarins. Hveitisúp-
umar hafa fest sig i sessi; fita flýt-
ur um diska; rjómi, smjör og ost-
ur em enn töfralausn margra
matreiðslumanna.
Um og upp úr 1980 varð bylting
í matargerð á íslandi. Á nokkmm
stöðum, einkum í Grillinu og á
Holti og síðar í Amarhóli heitn-
um leysti létta, nýfranska línan af
hólmi hina þungu, dönsku mat-
reiðsluhefð millistríðsáranna. Á
skömmum tíma tóku íslenzk veit-
ingahús fomstu í matargerðarlist
Norðurlanda og öfluðu sér fjöl-
þjóðlegrar viðurkenningar, sem
þau eru enn að éta út.
Vafasamt er, að orðsporið hald-
ist endalaust. Bandaríkjamenn
em fjölmennastir í hópi þeirra er-
lendu ferðamanna, sem notfæra
sér þjónustu vandaðra veitinga-
húsa hér á landi. Þeir munu
smám saman átta sig á, að ís-
lenzkir matreiðslumeistarar
standast ekki lengur samanburð
við það, sem þeir þekkja heima
fyrir.
Nánast ekkert hefur gerzt í mat-
argerðarlist íslendinga í tæpa tvo
áratugi. Til viðbótar við ný-
franska „cuisine nouvelle" á
Griili, Holti og Arnarhóli kom þó
snemma jarðbundið „cuisine ter-
roir“ á veitingahúsinu við Tjöm-
ina, í kjölfar hliðstæðra breytinga
í Frakklandi, höfuðvígi matar-
gerðarlistarinnar.
Hljómgrunninn vantaði fyrir
þessar framfarir. Viðskiptavinim-
ir héldu áfram að biðja um rjóma-
bættar sveppasúpur og meira
magn af rjómabættum sveppasós-
um út á steikurnar. Matreiðslu-
menn hrökkluðust frá hreinni út-
gáfu hinna nýju matreiðsluhefða
til þess að taka tillit til gamaldags
þarfa heimamarkaðarins.
Á sama tíma hafa báðar ný-
frönsku línumar fest sig i sessi i
umheiminum. Beztu matreiðslu-
menn Norðurlanda hafa tekið þær
upp og farið fram úr íslenzkum
starfsbræðmm sínum, sem enn
berjast við að vinna sigur í mat-
reiðslusýningum á sviði aftur-
haldssamrar matargerðarhefðar.
Sigur „cuisine nouvelle" og
„cuisine terroir“ hefur hvergi orð-
ið eindregnari en í Bandaríkjun-
um, þar sem vel stætt fólk er al-
mennt meðvitað um nauðsyn þess
að losna við óþarfa fitu og óþarft
kólesteról úr mat. Þeir ferðamenn
frá Bandaríkjunum, sem hafa ráð
og áhuga á að koma hingað, era
margir orðnir vanir léttu matar-
æði.
Góð veitingahús á Manhattan
bera af góðum veitingahúsum í
Reykjavík eins og gull af eiri. Þar
nota matreiðslumeistarar ekki
hveiti, rjóma, smjör eða ost í mat-
Sigur „cuisine nouvelle“ og „cuisine terroir“ hefur hvergi orðið
eindregnari en í Bandaríkjunum, þar sem vel stætt fólk er almennt
meðvitað um nauðsyn þess að losna við óþarfa fitu og óþarft
kólesteról úr mat.
reiðslu. Þeir nota jurtaolíur og
fara sparlega með þær. Hitaein-
ingafjöldi er minni og kólesteról
minna en hér. Eðlisbragð hráefn-
isins fær að njóta sín.
Okkar mönnum ber að vakna,
þegar fiskur og annað sjávarfang
er orðið að meginþætti matar-
gerðarlistarinnar á Manhattan.
Þar er hráefnið nærri eins gott og
hér á landi, en matreiðslan heldur
nærfæmari og fjölbreytnin marg-
falt meiri en hér. Þeir þurfa ekki
lengur að koma til íslands til þess
að fá góðan fisk.
Á góðum veitingahúsum á Man-
hattan er fiskur kominn upp fyrir
nautasteikur í verðlagi og á eftir
að fara mun hærra eins og reynsl-
an hefur orðið í Frakklandi og
Suður-Evrópu. Því er mikil fram-
tið fólgin í aðgangi að góðu sjávar-
fangi og kunna að fara með það að
hætti þeirra nútímamanna, sem
fylgjast með þróun matreiðslu-
hefða.
Þess vegna er kominn tími fyr-
ir islenzka veitingamenn og mat-
reiðslumeistara að hætta að sofa á
lárviðarsveigum atburða, sem
gerðust fyrir tæpum tveimur ára-
tugum. Þeir beztu þurfa að hlaupa
í bátana og róa lífróður á eftir
þeim, sem hafa verið að sigla
fram úr þeim á síðasta áratug ald-
arinnar.
Þar sem almenningsálitið er
fomt i sniðum á þessu sviði hér á
landi, er nauðsynlegt fyrir þá að
taka fomstu um að breyta því.
Þeir geta leitað samstarfs við lík-
amsræktarfólk, útivistarfólk og
aðra þá, sem líklegastir em til að
vilja matargerðarlist i samræmi
við nýjan lífsstíl.
Eftir að hafa í tæpa tvo áratugi
hvatt íslendinga til að fara út að
borða á góðum veitingahúsum er
satt að segja hart að sjá engan ár-
angur og þurfa að fara til Manhatt-
an til að hafa gaman af að fara út
að borða. Jónas Kristjánsson
Nærbuxur eiga alltaf
að vera hreinar
Hún: Konur horfa. Þarna er á
ferðinni ákveðin samkeppni. Konur
blaðra og baktala. Besta trixið er
að mæta í samstæðum nærfötum
sem eru keypt í útlöndum svo aðr-
ar geti ekki hermt. Sterkur leikur að
koma í samfellu, einu númeri of Irt-
illi, þannig að brjóstin þrýstist að-
eins upp og virki stærri og maginn
ýtist inn. Þá segir kannski einhver:
„Guð, hvað þú hefur grennst!"
Alltaf gaman að heyra það. Það má
samt ekki vera í það litlum nærföt-
um að erfitt verði að troða sér í
þau. Konur sjá alltaf í gegnum
svona hluti.
Hann: Allir karlmenn eru sammála um að best sé að vera í víðum boxers
þegar maður er veikur, eða jafnvel svona afanærbuxum með klauf, millisíð-
um. Um að gera að láta fara vel um sig - og líka litla vitleysinginn. Mjög
áríðandi að vera ekki að höfða á einn eða annan hátt til kynþokkans því ef
óvæntan gest ber að garði er vandræðalegt þegar í Ijós kemur að hann er
vita kraftlaus vegna veikindanna. Spurning um að láta hann dingla. Nota
tækifærið og leyfa honum að anda, blessuðum. Jafnvel er sniðugt að
sleppa hreinlega nærbuxunum og vera bara á stuttbuxum eða í íþróttabux-
um. Svo eiga sumir ofsalega fáar nærbuxur, kannski bara fernar og þar af
einar Ijótar. Þá er tilvalið að nýta þessar Ijótu í veikindunum og nota tímann í
að þvo þessar fáu flottu. Það er líka ofsa gott að vera í nærbol þegar maður
er veikur. Alltaf að passa að manni verði ekki kalt.
Hún: Vera bara í einhverju þægilegu og víðu án þess þó
að kaldur gustur leiki um dýrðina. Óþarfi að bjóða blöðru-
bólgu heim í bland við hin veikindin. Eitt skal þó athuga,
það er aldrei að vita hvað getur gerst þegar maður er veikur.
Það er til dæmis ákveðin hætta á meðvitundarleysi og þá
vill engin vakna með 28 ára karlkyns lækni við hliðina á sér
(hringlausan) og vera í gömlum, upplituðum og götóttum
naríum með föstu bremsufari úti um allt. Þetta ætti sjúk
kona ávallt að hafa i huga og klæðast þess vegna sam-
stæðum en hlutlausum nærfatnaði. Varast skal þó að of-
gera, það er óeðlilegt að fársjúk kona sé í eldrauðum og
sexý blúndujúníformi þegar læknir kemur að henni í yfirliði.
Hvítur toppur eða þægilegur brjósthaldari og venjulegar
nærbuxur í stíl eiga mun betur við.
Hann:
I búningsklefanum sýnir
maður flestum nærfötin sín. Þar eru hins vegar engar kon-
ur. Þess vegna er tilvalið að fá útrás fyrir karlmennskunni
og mæta í einhverju rosa kallalegu. Jafnvel netabol, sveitt-
um og ógeðslegum. Þarna má líka mæta í þröngum hvít-
um Fruit of the Loom-bómullarbuxum sem viðeigandi er
að tosa langt upp á maga, a.m.k. upp fyrir nafla. Framan á
þeim þarf að vera pissgulur blettur og lykt í stíl. Svo er
hægt að fara í hreint þegar maður kemur upp úr.
T
18
f Ó k U S 20. nóvember 1998