Dagblaðið Vísir - DV - 17.03.1999, Blaðsíða 10
24 Fermingangjafahandbók DV
MIÐVIKUDAGUR 17. MARS 1999
„Með fermingunni er
ég að staðfesta skírn-
ina, “ segir Bergþára
Kvaran þegar hún er
spurð um tilgang ferm- |
ingarinnar. Berþóra er
eins og önnur ferming-
arþörn í Hallgrímskirkju
nemandi í Austurþæjar-
skála. Aðeins eru tveir
8. bekkir í skálanum
þetta árið sem er mikil
faskkun frá því sem
áður var í þessum
skóla. F>ar sem nemend- |
urnir eru fáir þekkjast
þeir nokkuð vel. Ferm-
ingardagur Bergþóru er
7 1. apríl.
Kannski ég spili
á pfanóið fyrir gestina
- segin Bengþóna Kvaran
Berþóra er ánægö með fermingar-
fræðsluna og telur sig hafa lært
mikið. „Ég hef fengið svör við ýms-
um vangaveltum. Til dæmis hef ég
fengið skýringu á því af hverju við
erum skírð.“
Berþóra á eina eldri systur sem
fermdist borgaralega fyrir átta
árum. Berþóra átti þess kost að
velja um hvaða leið hún vildi fara.
„Foreldrar mínir leyfðu mér að
taka mína ákvörðun. Ég vildi frekar
fermast í kirkju. Mér flnnst borg-
araleg ferming ekki nógu hátíðleg.
Ég er líka trúuð og vil staðfesta
skírnina," segir hún ákveðið.
Bergþóra viðurkennir að það sé
svolítið meira fyrir því haft að vera
stelpa en strákur á þessum degi.
Hún fer í greiðslu klukkan 7 að
morgni fermingardagsins. Undan-
farið hefur hún farið í nokkra ljósa-
tíma. „Annað ætla ég ekki að gera
en ég býst við að eldri systir mín
farði mig svolítið. Alls ekki mikið,
bara pínulítið þannig að það sjáist
varla,“ segir Bergþóra. Hún er þeg-
ar búin að kaupa kjól og skó. Kjóll-
inn er síður með hlýrum, svartur að
lit. Skórnir eru gráir bandaskór.
„Þetta er í tísku núna. Ég fékk að
kaupa þau föt sem mér langaði mest
í.“
Berþóra er í bama- og unglinga-
kór Hallgrímskirkju. Hún hefur
lært á píanó í sjö ár og hefur gaman
af. Hún ætlar kannski að spila fyrir
gestina sína í fermingarveislunni.
„Mér líst nú ekkert alltof vel á
það en mamma vill það endilega,"
segir Berþóra Kvaran.
-jáhj
NITESTAR 300
-10°C. Hlýr og góður fyrir
útilegur sumar, vor og haust.
Fylling; spiral hollow fiber.
Blár/grár að innan. 2.0 kg.
Strekkpoki fylgir.
-5°C. Góður i sumar-
útileguna. Fylling; silicon-
hollowfiber. Svartur/orange að
innan. I.6 kg.
ODYSSEY 35 I.
Bakpoki fyrir dagsferðir.
Ýmsir litir.4 utanávasar.
Bólstrað bak.
SEGLAGERDIN
ÆGIR
SAVANNA 350
4 manna kúlutjald m/fortjaldi.
Stórt og rúmgott. Þyngd 4.4 kg.
SAHARA 250
Flott 2-3 manna kúlutjald
m/fortjaldi. Þrír fíberbogar.
Mjög stöðugt. 5.1 kg.
Veislan verður leikur
einn fyrir mig
- segir Edda Jónasdóttir, móðir Bergþóru
„Ég styð Bergþóru eindregið í
gegnum þetta fermingarferli, líkt
og ég studdi eldri dóttur mína sem
fermdist borgaralega fyrir
nokkrum árum. Þær hafa þetta val
og ég virði þeirra ákvörðun," segir
Edda Jónasdóttir, móðir Berg-
þóru. „Mér sýnist sem fermingin
hérlendis byggist mikið á siðum
og venjum. Ég hef búið í Bretlandi
og Bandaríkjunum um skeið. í
þessum löndum og Norðurlönd-
unum er hlutfall þeirra sem ferm-
ast miklu lægra. Hér má ekki skera
sig úr hópnum. Ég fann það þegar
eldri dóttir mín fermdist borgara-
lega að margir urðu hneykslaðir.
Námskeiðin sem fylgja borgara-
legu fermingunni finnst mér ákaf-
lega þroskandi."
Veislan verður haldin á efri hæð-
inni á Sóloni Islandusi en þar vinn-
ur Edda. Hún ætlar sjálf að sjá um
veisluföng.
„Það vill til að áhugamál mitt er
að elda og baka. Mér líður best í
eldhúsinu og því verður veislan
leikur einn fyrir mig." -jáhj
■ ... J
ÍMjehí Kfl ,!
plV'Jí •
Fermingar
fynn á öldum
Eftir skírnina þar
ferminguna næst að í lífi
einstaklingsins. Að kaþ-
ólskum skilningi er ferm-
ingin eitt af sakrament-
um kirkjunnar. Upphaf-
lega mátti aðeins þiskup
ferma og var því oft tal-
að um að þörn væru
biskupuð. Fór fermingin
fram á þann hátt að
krossmark var gert á
enni fermingarbarnsins
með krisma, sem var
blanda af olífuolíu og við-
smjörs eða balsams,
sem biskupinn hafði vígt
á skírdegi og átti að
endast allt árið.
Upphaflega var smuming þessi
hluti af skímarathöfninni og átti
sér stað strax að niðurdýfingu lok-
inni. Skyldi þessi hluti athafnarinn-
ar tákna gjöf heilags anda sem veitt
væri við skímina.
Mismunandi aldur
fermingarbarna
Á fyrstu öldum kristni skírðu
biskupar einir. Með stækkun safn-
aða var prestum hins vegar veitt
umboð til að framkvæma athöfn-
ina. Biskup annaðist síðan ferm-
inguna sem fór fram síðar eða
þegar barnið komst á biskups
fund. Víðast í Evrópu fóm ferm-
ingar á miðöldum til dæmis fram
í sambandi við biskupsyfirreiðir
eða vísitasíur sem gátu verið farn-
ar með margra ára millibili í hin-
um ýmsu hlutum biskups-
dæmanna. Ytri aðstæður réðu því
mestu um hvenær böm vom
fermd. Fermingarbörn vora þess
vegna á mismunandi aldri, allt frá
þvi að vera nokkurra vikna gömul
upp í það að vera því sem næst
fullvaxta. Þar sem mögulegt var
að koma á fastri skipan voru
bömin oftast 7 til 12 ára gömul.
Þar sem svo háttaði til áttu þau að
hafa hlotið alla þá uppfræðslu í
kristnum fræðum sem kirkjan
krafðist af fulltíða félögum sinum.
Má ætla að hér á landi hafi ferm-
ingaraldur á miðöldum lengst af
verið nokkuð reglulegur vegna
fremur tíðra yfirreiða biskupa.
Próf í kristnum fraeöum
í kjölfar siðbreytingarinnar var
lögð aukin áhersla á uppfræðslu í
kenningu kirkjunnar eins og eðli-
legt má teljast eftir það breytinga-
skeið sem á undan var gengið. í
kirkjum lútherskra manna var nú
almennt tekið að krefjast ákveð-
innar þekkingar í kristnum fræð-
um af öllum þeim er ganga vildu
til altaris. Þar sem ferming hafði
þegar á miðöldum verið notuð til
að kanna kunnáttu fermingar-
barna leið ekki á löngu áður en
endurskoðuð fermingarathöfn
með þetta hlutverk að megin-
inntaki komst á innan mótmæl-
endakirkna. Próf í kristnum fræð-
um, fyrirbæn og blessun vom
helstu efnisþættir í þessari nýju
evangelísku fermingu. Athöfnin
hafði þar með fengið lykilhlutverk
á sviði trúarkennslu kirkjunnar
en taldist að guðfræðilegum skiln-
ingi ekki bæta neinu við skírnina
eins og verið hafði i kaþólskum
sið. Hins vegar var hún snemma
gerð að skilyrði fyrir þátttöku í
kvöldmáltíðinni í þeim löndum
þar sem hún á annað borð var tek-
in upp. Athöfnin var nú fram-
kvæmd af prestum og fór hún
fram árlega í hverju prestakalli.
Allt fram á þessa öld var ferming-
araldurinn nokkuð breytilegur og
réðst að mestu af því hvenær hver
og einn taldist hafa lært nægilega
mikið til að standast þekkingar-
kröfur kirkjunnar. Á 18. öld var
venjulegt að böm væru fermd 9-12
ára gömul. Það var þó síöar talið
fullungt þsir sem bömin áttu að
hafa náð nægilegum þroska til að
taka athöfnina alvarlega. Hækk-
aði fermingaraldurinn því nokkuð
og varð brátt svipaður og nú er.
-jáhj