Dagblaðið Vísir - DV - 26.03.1999, Blaðsíða 14

lögfræoinga
O.J. Simpson er búinn að finna
ráð til að bjarga fjárhag sínum sem
hefur væntanlega versnað eitthvað
eftir að hann tapaði einkamáli sem
fjölskylda Nicole Brown höfðaði á
hendur honum og þurfti að borga
33,5 milijónir dala í skaðabætur.
Þessi fyrrverandi fótboltamaður
mun nú á næstunni birtast á sjón-
varpsskjám Bandaríkjamanna og
auglýsa Dial-A-Lawyer eða Hringdu-
í-lögfræðing þjónustuna. En fólk
getur tæpast búist við því að fá jafn-
góða lögfræðiaðstoð og O.J. fékk á
sínum tfma því gamli lögfræðingur-
inn hans er farinn f fangelsi.
Kannast ekki við
kynlífsklúbba
Hjónin Tom Cruise og Nicole Kid-
man eru nú á kafi í lögsókn á hend-
ur slúðurblaðinu The National
Enquirer. í grein sem blaðiö birti
var ýjað að þvf að hjónin hefðu
búið sig undir hlutverk sín f sfð-
ustu mynd Stanley Kubricks, Eyes
Wide Shut, meö því að fara á kyn-
lífsklúbba og skoða S&M myndir.
Einnig var sagt að Kubrick heitinn
hefði hvatt þau til að taka ecstasy.
Hjónin segja að verið sé að reyna
að sverta minningu Kubricks og
lofa því að blaðið verði tekið til
, bæna.
irtyard,
útfuiluir
ifgafullu
tópa.
American History X greinir frá
ungum manni og hvernig fjölskylda
hans sundrast þegar hann fremur
morð. Myndin er sögð frá sjónarhomi
Dannys Vinyard (Edward Furlong).
Hann lýsir bróður sínum, Derek (Ed-
ward Norton), sem hefur verið í einu
allsherjar reiðikasti eftir að faðir
hans var myrtur við skyldustörf sín
með slökkviliðinu. Við fylgjumst með
hvemig afburðagáfaður og duglegur
drengur fyllist af svo miklu hatri og
reiði að það endar með þriggja ára
fangelsisvist.
Myndin gerist á einum sólar-
hring og einnig í endurliti. Hún
byrjar í raun þegar Derek kemur út
úr fangelsinu og í faðm fjölskyld-
unnar. Seinna er greint frá því að
Derek hafi átt stóran þátt í því að of-
sækja minnihlutahópa með samtök-
um sínum, D.O.C. Þegar út er komið
virðist allt vera óbreytt. Kærasta
hans vill hann enn þá, móðir hans
einnig og Danny, litli bróðir hans, er
allshugar feginn að átrúnaðargoð
hans er aftm- komið heim til sín. En
Derek er breyttur maður og vill ekk-
ert hafa lengur með sína gömlu félaga
að gera og hefur því skiljanlega mikl-
ar áhyggjur þegar hann sér að litli
bróðir hans stefnir í alveg sama farið.
Hann ákveður að reyna að gera eitt-
hvað í málunum og þar með er
dramatísk forsenda myndarinnar
komin á gott skrið. En Danny er kom-
inn á kaf í alls konar rasistafræði og
vill ekki viðurkenna að Derek sé orð-
inn annar maður. Hann skilar inn
ritgerð um Mein Kampf í skólanum
og er tekinn inn á teppi fyrir það.
Honum er gert að skrifa
ritgerð um Derek eða vera rekinn úr
skólanum. Þegar Derek sjálfur tekur
vel í þetta renna tvær grímur á
Danny. Hvort á hann að tjá sínar eig-
in tiifinningar um bróður sinn og
þann hræðilega glæp sem hann
framdi eða taka afstöðu með félögmn
sínum í D.O.C. og líta á bróður sinn
sem hetju og píslarvott?
David McKenna er handritshöf-
undur og segir hann að myndin sé til-
raun til að ijalla um ástæður fyrir
hatri. Hvers
vegna hatar
fólk hvað
annað? Hann
segir að í
þessu tilfelli
byrji hatrið
innan fjöl-
skyldunnar.
McKenna
tók fjöldann
allan af
; „snoðhaus-
; um“ í viðtal
og eyddi
gífurlegum
tíma í að
fylgjast með þeim við leik og störf.
„Ég hafði séð margar grunnhyggnar
heimildarmyndir um þessi efni og
mig langaði að sýna hvernig góðir
krakkar úr góðum fjölskyldum geta
umbreyst og týnst.
Leikstjóri myndarinnar er Tony
nokkur Kaye og hefur hann aðallega
unnið við auglýsingagerð og tónlist-
armyndbönd. Hann er einnig þekktur
fyrir að taka myndir sínar sjálfur og
er þessi mynd engin undantekning.
Hann var staddur hér á landi fyrir
skemmstu við að mynda auglýsingu.
Hver veit nema hann geri aðra mynd
í fullri lengd á næstunni? Anne
Dudley semur tónlistina og muna ef-
laust margir eftir henni vegna ósk-
arsins sem hún fékk fyrir The Full
Monty á sínum tíma. Hún samdi
einnig tónlistina í The Crying Game
og hefur unnið með popptónlistar-
mönnum á borð við Frankie Goes to
Hollywood og fyrrverandi umboðs-
manni Sex Pistols, Malcolm McL-
arens. Myndin hefur fengið mikið lof
gagnrýnenda og verður hún frum-
sýnd í Háskólabíói í kvöld.
Ari Eldjárn
Öfgahópar í Bandaríkjunum hafa komið sér vel fyrir á Netinu. Þetta gósenland frelsis og fjölbreytni hefur
ýtt mjög undir vöxt þessara hópa og gert öfgamönnum kleift að þefa uppi skoðanabræður sína.
Sækja meira svigrúm á Netið
Kynþáttahatur er ekkert nýtt af
nálinni og eins og fram kemur í kvik-
myndinni American History X eru til
j þar í landi ýmsir hópar sem segjast
berjast gegn blökkumönnum, gyðing-
um, innílytjendum og alls konar
minnihlutahópum. í myndinni er
sagt frá litlum hóp, D.O.C., sem er
stofnaður af aðalpersónu myndarinn-
ar Derek Vinyard. Vinyard segir að
hópurinn sé alls ekki samansafn af
sveitalubbum í hvítum sloppum sem
brenni krossa heldur séu þetta vönd-
uð og góð samtök sem beiti sér fyrir
því að hvítir krakkar geti gengið um
götur í hverfi sínu óáreittir. Mikil
hugsjón það. Samtökin gera hins veg-
ar ekkert af viti, eru mest í því að
halda sóðaleg partí, álíka sóðalega
tónleika, vitna í Hitler, snoða sig og
ráðast á innflytjendur, blökkufólk og
. gyðinga.
En eru margir svona hópar starf-
andi í Bandaríkjunum? Erfitt er að
segja til um það. Það er helst að
svona hópar séu áberandi á einum
vettvangi: Netinu. Þar er að frnna fordómarnir skína í gegn og tilgang-
þónokkurt magn af reiðilegum
heimasíðum með margs konar hláleg-
um röksemdum fyrir því að hvíti
maðurinn sé öllu æðri. „Hræsni",
„afætur“, „víðsýniskjaftæði", og fleiri
stór orð koma oft fyrir og oftar en
ekki er innflytjendum kennt um allt
sem farið hefur úrskeiðis í þjóðfélag-
inu. Alls konar ósanngjamar spum-
ingar eru settar fram, t.d. er spurt
hvers vegna meirihluti bandarískra
tukthúslima sé svartir karlmenn.
Margir ganga alla leið og halda því
fram að ástæðan fyrir því sé sú að
þeir séu einfaldlega óæðri, að þeir
muni aldrei geta aðlagast siðuðu sam-
félagi og best væri að „senda þá bara
heim með bananabátnum".
Sumir átta sig þó á því að það er
ekkert vit í svona tali og reyna að
vera fágaðri sem rasistar. Þessir
menn halda þvi fram að þeir hafl ekk-
ert á móti blökkumönnum, þeir vilji
bara ekki búa með þeim. Þetta er
ekki orðað á jafn óheflaðan máta en
urinn helgar meðalið. Enginn af þess-
um mönnum býður upp á neina lausn
á þessum „vandamálum" nema þá
kannski einn og einn fanatíker sem
vill fara að stunda þjóðflutninga á
nýjan leik.
Flestar ganga þessar heimasíður út
á að tala um aús konar hættulegar
bækur og ræða alls konar galla á
menningu minnihlutahópanna. Hip-
hop tónlist er tekin alveg sérstaklega
fyrir og hef ég sjaldan lesið aðra eins
vitleysu á ævi minni og þegar ég las
eitthvert bréf mn tilurð hip-hop tón-
listar, að einhver eiturlyfjabaróninn
hefði fundið hana upp til að auka sölu
á varningi sínum og að öll hip-hop
tónlist sé bara gerð til að upphefja eit-
urlyf. í bréfinu er sagt að ástæðan
fyrir því að engan gruni nokkum
skapaðan hlut sé sú að allir séu svo
uppfullir af „víðsýniskjaftæði" að
þeir taki ekki eftir því að samhliða
hlustun á þessa tónlist blossi upp
sterk eiturlyfjafíkn. Merkileg rök-
semd. Hvergi er þó útskýrt hvemig
tónlistin veki þessar kenndir og að
lokum er tíundað að best sé bara að
skjóta alla þessa rappara og losna
þannig við eiturlyfjavandann.
Ef til vill er þetta dálítið öfgakennt
dæmi, en svona er hugsunarháttur-
inn. Menn fálma út höndunum þang-
að til þeir grípa í eitthvert efni sem
þeim er illa við og reyna þá að rétt-
læta hatur sitt með því að kenna efn-
inu um hina og þessa hluti. En á Net-
inu er minna um stórtæka rasista.
Mest em þetta bara einhverjir vit-
lausir krakkar í leik sem þeim finnst
bæði hættulegur og fullorðinslegur.
Hin ýmsu samtök greina frá fjölda fé-
laga og em það oft furðulega háar töl-
ur. Ber því ekki að taka þær alvar-
lega. En einn fáfróður krakki að
„flippa" á Netinu getur vissulega orð-
ið tíl þess að umbreyta hugsunar-
hætti ótal ungmenna og því er þetta
hættulegt. Netið getur verið öflug
málpípa.
Ari Eldjám
■
11!
f Ó k U S 26. mars 1999
1-