Dagblaðið Vísir - DV - 14.04.1999, Síða 10

Dagblaðið Vísir - DV - 14.04.1999, Síða 10
10 \ennmg MIÐVIKUDAGUR 14. APRIL 1999 Stundir milli stríða Caput hópurinn stend- ur nú á þessu ári fyrir tónleikaröð, þar sem meðlimir hópsins koma fram á einleikstónleik- um. Fyrstur í röðinni var Siguröur Halldórs- son sellóleikari sem hélt tónleika í Salnum í Kópavogi á sunnudags- kvöldið. Boðið var upp á efnisskrá að hætti Caput, sem samanstóð af verk- um frá síðustu tveimur áratugum og svo sónötu Kodálys fyrir einleiks- selló, ópus 8, frá 1915. Klingende Buchstaben, eða Klingjandi bókstafir, eftir Alfred Schittke frá 1988 var samið í tilefni 40 ára afmælis sellistans Alexanders Ivshkins og er unnið út frá þeim bók- stöfum í nafni hans, sem einnig tákna nótur, sem birtast svo í ýmsum myndum eins og sagt er í efnisskrá. Það virkaði á mig sem pínulítið heilakreistulegt í byrjun frá hendi höfundar og ekki alveg tandurhreint frá hendi Sigurðar, en úr þeim hlutum rættist er líða tók á og var verkið í heild ágætlega flutt með tilheyrandi fiffi. Daninn Hans Abra- hamsen átti næstu tvö verk Hymne frá 1990 og Storm og stille frá 1988, ágæt verk bæði tvö og hnitmiðuð og gerði Sigurður þeim góð skil með afar sannfærandi leik. Ego is Emptiness frá 1998, eftir Svein L. Björnsson, passaði ágætlega inn í efnisskránna sem svona stund milli stríða, með einfaldri tærri línu sem Sigurður hummaði með líkt og hann væri aleinn í heiminum og fórst það vel úr hendi. Uppreisn æru Hinn fjölbreytti og litríki hljóðheimur sell- Sigurður Halldórsson sellóleikari. Tónlist Arndís Björk Ásgeirsdóttir ósins birtist svo í öllu sínu veldi í verki Haf- liða Hallgrímssonar Solitaire, enda þekkir hann hljóðfærið út og inn og notfærir sér þá möguleika sem hljóðfærið býður upp á í verkinu, án þess að það hljómi nokkurn tíma eins og í einhverju tilraunaskyni. Verkið er í 5 köflum, Oration, Serenade, Nocturne, Dir- ge og Jig, sem eru hver um sig algerir gull- molar og voru hreint afbragðs vel leiknir af Sigurði - ekki síst Serenaðan, þar sem strengim- ir eru plokkaðir og boginn látinn eiga sig, sem var alveg glimrandi fínt, eða sorgar- ljóðið nr. 4, sem var verulega magnað og seiðandi í meðforum hans. Þetta verk gerir miklar kröfur til flytj- anda og síst minni ger- ir sónata Kodálys sem var síðust á efnis- skránni. Þetta er mik- ið meistaraverk og tímamótaverk fyrir sellóið, en með því fékk sellóið uppreisn æru sem einleikshljóð- færi, eftir þá löngu þögn sem hafði ríkt allt frá dögum Bachs. Sigurður lék sónötuna af þeim mikla þrótti og tilfínningahita sem hún býður upp á, þannig að alger unun var á að hlýða, hvergi dauður punktur og flestar þær tækniþrautir ágætlega leystar sem í verkinu leynast og þá sérstaklega í hinum skemmtilega ungverskættaða lokakafla, þar sem aUt ætlar um koll að keyra. Sigurði lætur vel að túlka þessa tón- list og greinilega hafði hvergi verið kastað til höndunum í undirbúningi þessara tón- leika, enda hef ég það fyrir vist að hann ætli sér að hljóð- rita þessa efnisskrá og hlakka ég til að fá að njóta þess að hlýða á hana aftur. Sigurður Halldórsson, selló, Salurinn, 11. apríl Draumalandið Einn kunningi minn sagði mér nýlega að uppáhalds tómstundaiðja sín væri að flauta hetjutenóratryllinn Sjá dagar koma falskt - og reyna þannig að líkja eftir tónlist úr hryllings- mynd. Víst er að mörgum tenómum finnst hryllilegt að konur séu að taka að sér „karl- mannsverk" og syngja Sjá dagar koma, en svona teygir jafnréttisbaráttan sig víða. Rannveig Fríða Bragadóttir söng Sjá dagar koma á Kirkjubæj- arklaustri fyrir ekki svo löngu síðan, og nú hefur Judith Gans sópran fetað í fótspor hennar, eins og heyra má á nýjum geisladiski sem ber heitið Draumalandiö. Þar er 27 einsöngslög að fínna og er undirleikari Jónas Ingi- mundarson. Jónas var líka undirleikari Rann- veigar Fríðu á Klaustri, svo óneitanlega berast böndin að píanóleikar- anum; kannski er hann að gefa hetjutenórum langt nef og benda þeim á að þeir geti ekkert sem konur geti ekki gert eins vel. Á efhisskránni em margir slagarar eftir Sig- valda Kaldalóns, en þar er líka að fínna almennileg sönglög á borð við Sólroöin ský eftir Áma Bjömsson og íslenskt vögguljóö á hörpu eft- ir Jón Þórarinsson. Vel unninn og smekklegur Karlakórinn Fóst- bræður liðsinnir undirleikar- anum í fyrstu Geislaplötur Jónas Sen Judith Gans sópran- söngkona. þremur lögunum, en það era Draumalandiö eftir Sigfús Einarsson, Þei, þei og ró, ró eftir Björgvin Guðmundsson og Sjá dagar koma, sem er eftir Sigurð Þórðarson. Svona „bak- raddaö karlakórahumm" er alltaf hálf hall- ærislegt og hljómar eins og tónlist í Jólaæv- intýri Mikka eða einhverri álíka væminni Disneymynd. Þess ber að geta að karlakór- inn Fóstbræður er langt frá því að vera slæmur kór, þeir eru bara ekki á réttum stað hér. Að öðru leyti er þessi geisladiskur vel unninn og smekklegur, túlkun og hraðaval era alls staðar sannfærandi, nema kannski í Sólskríkjunni eftir Jón Laxdal, sem er heldur hæg og klunnaleg. Jónas Ingimundar- son er ágætis undirleikari og hefur greinilega leiðbeint söngkonunni af kunnáttu, enda syngur hún prýðilega þó hún sé kannski örlitið nef- mælt. í bæklingnum sem fylgir diskinum er vitnað í ritdóm eftir Jón Ásgeirsson um tónleika með Judith Gans, þar sem segir að fram- burður söngkonunnar sé ótrúlega góður og innlendir söngvarar mættu taka hann sér til fyrirmyndar. En ef vel er að gáð og heymartólin sett upp, heyrir maður að Judith hefur ekki tekist að breiða al- mennilega yfír Texashreiminn. Fyrir út- lending er þetta samt ágætt og mega bæði söngkonan og undirleikarinn yfirleitt vel viö una. Draumalandið Romantic Art Songs of lceland Judith Gans, sópran Jónas Ingimundarson, píanó Árni gefur út bók um Chopin í fyrradag var hér sagt frá dálítið óvenjuleg- um - og kannski ekki grafalvarlegum - hug- myndum bandarísks tónlistargagnrýnanda en hann vildi halda upp á 150 ára dánarafmæli tón- skáldsins Chopins með því að banna allan flutn- ing á verkum hans í eitt ár þar eð hann telur að það mundi verða til þess að við nútímamenn endurapp-; götvuðum nýjabrumið í þeim. Þetta er kannski ekki alveg það sem nestor ís- lenskra pianóleikara, Ámi Kristjánsson (á mynd), mundi leggja til. Niutíu og þriggja ára gamall er hann að gefa út bók um Chopin í tilefni af áðumefhdu dán- arafmæli hans og er hún byggð á ævilöngum kynnum af og túlkun á tónlist hans. Áður hefur Ámi þýtt bækur um önnur heimsþekkt tónskáld. Að hluta til er bók Áma ævisaga Chopins þar sem sérstaklega er farið ofan í saumana á sam- bandi hans við skáldkonuna George Sand en að auki gaumgæfir Ámi og brýtur tU mergjar að- skUjanleg tónverk hans. Viðrar hann hugmynd- ir sínar um það hvemig beri að leika þau en það hlýtur að vera fengur fyrir aUa unnendur þess- ara tveggja meistara píanótónlistarinnar. Selma Guðmundsdóttir píanóleikari sá um að slá öU skrif Áma inn á tölvu, en Kristján Áma- son, skáld og sonur höfundar, ritstýrði bókinni, sem er rúmlega 100 bls. að stærð. Útgefandi er Stapaprent í Kefíavík. Aperto Reykjavik Eitt helsta tímarit helgað nýlistum og framúr- stefnu, Flash Art, hefur hingaö tU ekki látið sig varða það sem er að gerast í íslenskri myndlist. í febrúarhefti tímaritsíns er þó gerð bragabót því þar birtist grein eftir HaUdór Bjöm Runólfsson listfræðing um nokkrar efnUegar listaspírur á vettvangi nýlistar, Gabríelu FriðrUcsdóttir (á mynd), Ás- mund Ásmundsson, Margréti Blöndal, Katrínu Sigurðar- dóttur, Hönnu Styrmisdótt- ur og Þórodd Bjarnason. Greininni, sem nefnist Aperto Reykjavik, fylgja ljósmyndir af verkum þeirra aUra og verða á endanum hluti af sér- stöku kynningar- prógrammi á heimasíðu tímaritsins sem opnuð verður innan tíðar. Verðim greinin vænt- anlega tU þess að vekja athygli á þessum lista- mönnum víða um heim en Flash Art er lesið í um 100 löndum. Aldamótahús til framtíðar Sú hugmynd hóps áhugamanna um hönnun og byggingarlist, að standa fyrir byggingu svo- neöids „aldamótahúss" í hinu nýja Staðarhverfi í Reykjavík í tUefni af aldalokum og menningar- borgarárinu 2000, er að mati umsjónarmanns menningarsíðu með því allra skynsamlegasta sem bryddað hefur upp á í tengslum við þessi umræddu tímamót. Hér er verið að gefa einum helsta arkitekt okkar af yngri kynslóð, Guö- mundi Jónssyni (á mynd), tækifæri tU að teikna „venjulegt" og tiltölulega ódýrt einbýlishús sem gæti haft fordæmisgUdi fyrir byggingu slikra húsa á landinu í nánustu framtíð. Ekki er van- þörf á slíku for- dæmi, ef marka má húsin sem spretta upp eins og gorkúlur í úthverfum borgar- innar. Sömuleiðis er Guðmundi uppálagt að nota tU bygging- arinnar besta ís- lenska hráefni sem gefst og aðra þá kosti sem íslenskur byggingariðnaöur býður upp á. Sem gerir aö verkum að húsið fuUbúið kem- ur tíl með að hafa „umtalsvert auglýs- ingagUdi fyrir ís- lenskar framleiðslu- vörur, jafnt á inn- lendum sem erlendum markaði, „ eins og Eyjólf- ur Pálsson í Epal, einn aðstandenda „aldamóta- hússins“ segir i viðtali. Umsjón Aðalsteinn Ingólfsson

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.