Dagblaðið Vísir - DV - 31.05.1999, Blaðsíða 4

4
MÁNUDAGUR 31. MAÍ 1999
Fréttir
Gríðarstemning með okkar fólki í Eurovisionhöllinni í Jerúsalem:
Sumum Svíum fannst
að ísland ætti að vinna
DV, Jerúsalem:
Andrúmsloftið meðal íslending-
anna í Jerúsalem var rafmagnað
þegar laugardagurinn rann upp.
Fólk vissi að ísland yrði ofarlega í
Eurovisionkeppninni en enginn
þorði að segja það. Allir voru nokk-
uð vissir um að viö yrðum í einu af
funm efstu sætunum. Eftir því sem
leið á daginn sannfærðist fólk enn
frekar. í skoðanakönnun sem var
gerð á lokaæfingunni á föstudaginn
varð ísland í efsta sæti, ísland var í
toppsætinu í veðbönkum og einnig í
áhugamannaklúbbum. Fólk fann að
eitthvað var að gerast.
Þegar komið var í höllina um
kvöldið var mikill hiti og spenna í
lofti. Meðbyrinn með íslenska lag-
inu var greinilegur. „Þið verðið að
vinna,“ sagði ísraelskur sjónvarps-
tökumaður við íslendingana. Mjög
margir gestir héldu greinilega með
litla landinu í Norður-Atlantshaf-
inu. Margir ísraelar voru famir að
veifa íslenska fánanum.
Stemningin í salnum var sterkust
og mest klappað þegar íslenska liðið
kom upp á sviðið. Klappið hélt
áfram lagið út og straumarnir góðir.
Selma og hennar fólk stóð sig með mlklum sóma í Jerúsalem og margir töldu
að hún hefði átt skilið að vinna.
Allt ætlaði um koll að keyra þegar
íslendingarnir höfðu lokið sér af.
Fram að þessu hafði Króatía skap-
aö mesta stemninguna en fremur
lítið var klappað þegar Svíþjóð
lauk sínu lagi.
Þegar úrslitin lágu síðan fyrir
um kvöldið - annað sætið og 146
stig - sagði ein norsk stúlka við
tíðindamann DV að hún væri
eyðilögð - íslendingar hefðu átt að
vinna. Meira að segja sumir Svíar
voru ósáttir við úrslitin: „Þið hefð-
uð átt að vinna.“ Stemningin á
staðnum var með íslandi þótt það
Sænska söngkonan Charlotta Nil-
son náði fyrsta sæti með laginu Take
me to your heaven.
skilaði ekki beint sigurstigum.
Selma söngkona Björnsdóttir
var í raun eini íslendingurinn sem
hélt sér á jörðinni ailan tímann.
Eftir keppnina voru íslending-
arnir feiknalega ánægðir enda hef-
ur landið aldrei náð svona langt
áður. Selma var himinlifandi og
Þorvaldur Bjarni Þorvaldsson
líka. í hópnum ríkti almenn gleði
og hamingja.
Breska söngkonan Kalli sagði
eftir keppnina að Selma væri frá-
bær. Það væri ótrúlegt hvernig
hún gæti bæði dansað „eins og
brjálæðingur en sungið eins og
engill á meðan." „Nú takið þið
okkur í gegn á breska listanum,"
sagði hún. -kpj/-Ótt
Frændur vorir, Svíar
Já, það munaði ekki
miklu að við sigruðum
í Eurovision. Vantaði
bara nokkur atkvæði
upp á að íslendingar
stælu sigrinum eins og
Manchester gerði fyrr í
vikunni. Æsispennandi
atkvæðagreiðsla, þar
sem Sviamir, skepn-
urnar, sigu fram úr á
lokasprettinum. Jæja,
kannski eigum við
ekki að tala illa um
Svíana, greyin. ímynd-
ið ykkur, ef við hefðum
unnið. Þjóðin heföi
gengið af göflunum, is-
lendingar hefðu fengið
mikilmennskubrjál-
æði, forsetinn hefði
þurft að sæma Selmu
riddarakrossi hinnar
íslensku fálkaorðu og
Bjöm menntamálaráð-
herra hefði þurft að reisa hér tónlistarhöll í ein-
um grænum.
Sigurinn hefði kostað okkur milljarða í útgjöld-
um og það akkúrat á þeim tímapunkti þegar rík-
isstjómin er mynduð upp á nýtt undir því fororði
að þjóðin spari. Stöðugleikinn er fyrir mestu, seg-
ir Davíö og allur stöðugleiki hefði fokið út í veð-
ur og vind ef Selma hefði unnið og Island þurft að
halda keppnina að ári.
Já, Svíarnir björguðu okkur frá þessari koll-
steypu, björguðu stöðugleikanum, enda eru Svíar
frændur vorir og vinir og svo kannski Þjóð-
verjamir, þessir andskotar, sem ekki gáfu okkur
eitt einasta atkvæði af því að þeir vora hræddir
um að við mundum vinna. En þeir töpuðu líka,
Þjóðverjar, og það var gott á þá eins og Bayem
Munchen að tapa, enda komnir í æflngu í ósigr-
um og skilja ekki og vita ekki að þeir áttu mest-
an þáttinn í því að íslenska ríkistjórnin slyppi
fyrir horn með stöðugleikann.
Við verðum, að efla vináttu- og stjómmála-
tengsl við Þýskaland og forsætisráðherra þyrfti
helst að fara aftur í opinbera heimsókn til Þýska-
lands, til að þakka fyrir sig.
En annað sætið var flott hjá Selmu og miðað
við allar móttökumar í ísrael og hvað Selma var
algjörlega lömuð af geðshræringu vegna þeirrar
athygli sem hún vakti, var þetta frábær frammi-
staða og íslenska þjóðin hélt niðri í sér andanum
fram eftir öllu laugardagskvöldi og ýmist hló eða
grét yfir úrslitunum.
Hún grét yfir því að tapa svona naumlega og
flestum líður eins og Bæjurum eftir leikinn í
Barcelona. En ráðherramir hlógu af gleði í anda
þess stöðugleika, sem nú er tryggður. Eurovision
hefði nefnilega getað kollvarpað kosningaúrslit-
unum og ef Selma hefði ekki lamast vegna athygl-
innar hefðum við unnið og við getum þakkað at-
hyglinni, Svíunum og Þjóöverjunum fyrir að hafa
sloppið með skrekkinn.
En samt, samt var þetta skítt að tapa, af því að
við vorum svo nálægt því að sigra. En það er ekki
Selmu að kenna, heldur þessum þjóðum sem hafa
ekki tónlistarsmekk. Og Svíunum, frændum vor-
um, sem brugðust ekki frekar en fyrri daginn, að
gefa okkur langt nef. Dagfari
sandkorn
Sjgurvissa
Útvarpið þótti fara heldur
geyst í fréttaflutningi sínum á
föstudag þegar Björn Bjama-
son menntamálaráðherra var
beinlínis spurður að því hvar ís-
lendingar ættu að
halda Eurovision-
keppnina að ári.
Slík var sigurviss-
an. En ekki var á
vísan að róa í
þessari keppni
eins og íslending-
ar ættu að vita
manna best. Þó
Selma Björns-
dóttir stæði sig eins
og hetja fór sænska meiköppgell-
an sem söng Abbalagið með sigur
af hólmi með því að bjóða áheyr-
endum með sér í draumaveröld...
Skattafár
Eftir á að hyggja andar
kannski einhver léttar þar sem
sigur í Eurovisionkeppninni
hefði leitt af sér ógurleg læti við
byggingu ráðstefnu- og tónlistar-
miðstöövar sem Ingibjörg Sól-
rún Glsladóttir borgarstjóri
setti á oddinn í
kosningabarátt-
unni í fyrra. En
það eru svo sem
fleiri en borgar-
stjóri sem vilja
slíka miðstöð, þar
á meðal öflugir
þrýstihópar alls
kyns menning-
armógúla. Bygging
tónlistarhúss og ráðstefnumið-
stöðvar hefði aukið verulega á
þensluna sem ríki og sveitarfélög
eiga víst að hamla gegn, og senni-
lega haft verulegar skattahækk-
anir í för með sér. Er nokkuð víst
að þær hafa ekki verið efst á
óskalista Selmu...
Hinn vinalausi
Mikið uppnám varð innan
stærsta sjávarútvegsfyrirtækis
Vestfirðinga, Básafells hf., þegar
Guðmundur Kristjánsson,
framkvæmdastjóri frá Rifi,
keypti sig inn í fyrirtækið með
það fyrir augum að
ná yfirráðum þar.
Þetta mistókst og
nú situr hann
uppi áhrifalaus
með hlut sinn.
Stjómendur
Básafells eru
sagðir með það á
hreinu að Ein-
ar Oddur Krist-
jánsson alþingismaður og Hin-
rik Kristjánsson, sem stjórnar
frystihúsi Básafells á Flateyri,
séu höfuðpaurar í málinu og nú
er þess beðið að uppgjör fari fram
og Einar Oddur og Hinrik hljóti
verðskuldaða ráðningu. Vestra
gengur Guðmundur undir nafn-
inu „hinn vinalausi“...
Heiðurssætið
Miklar breytingar hafa orðið
á borgarstjórn á þessu kjörtíma-
bili, svo miklar að
menn hafa séð fyr-
ir sér alveg nýja
borgarstjórn í lok
kjörtímabilsins. í
þvi sambandi
var nefnt að ef
kjörtímabilið
væri aðeins
lengra gæti far-
ið svo að Gylfi Þ. Gíslason,
sem var í 30. sæti R-listans, heið-
urssætinu, mundi setjast í borg-
arstjórn. Hingað til hefur heið-
urssætið þótt örugg trygging fyr-
ir því að menn þyrftu ekki að
setjast í borgarstjórn. En ekkert
er öruggt í henni veröld og líkur
á að erfitt muni reynast að skipa
heiðursssæti listanna í komandi
borgarstjórnarkosningum. Og
nóg hafa vandræðin verið fyr-
ir...
Umsjón Haukur L. Hauksson
Netfang: sandkorn @ff. is