Dagblaðið Vísir - DV - 11.11.1999, Blaðsíða 19

- ' ' ,y FIMMTUDAGUR 11. NÓVEMBER 1999
enmng
Að ringlast í Ringlunni
Bókmenntir
ringluð I þessu nýja umhverfi en lætur þó heillast um
stundarsakir, fær glýju í augun af dásemdum Ringlunn-
ar og er á góðri leið með að tælast inn í þetta framand-
lega umhverfi. En bróðir hennar áttar sig á neyslu-
blekkingunni og reynir af fremsta megni að halda syst-
ur sinni utan við ringlið. Inn í söguna brýst svo skáld
sem hefur fengið nóg af blekkingum nútímans, hreiðrar
um sig í húsi á Salteyri og heldur Eilífi við efnið: reyn-
ir að sýna honum fram á að það smæsta í tilverunni er
yfirleitt merkilegra en það stærsta.
Saga ísaks er paródía á neysluþjóðfélagið og nýaldar-
spekina sem viUir fólki sýn, leiðir það á glapstigu svo
það hættir að hugsa sjáf-
stætt; lætur ginnast af
endalausum tilboðum sem
snúast um ekkert þegar
upp er staðið. Hugmynd
hans er að ýmsu leyti
frumleg og Kringlan er
réttnefnd Ringla því þeir
eru ófáir sem ringlast þar
inni. En úrvinnsla höf-
undar á efni sínu er
klisjukennd og gamal-
dags. Gamla þemað um
borg og sveit er allsráð-
andi; sveitin er góð, borg-
in er vond, og Ýsafold er
ekki hólpin fyrr en hún
kemur aftur í sína gömlu
góðu sveit! Einnig eru hér
sterk tengsl við Granda-
veg 7 eftir Vigdísi Gríms-
dóttur en þar hugsast
Fríða og Haukur á eftir
dauða Hauks, og
systkinin í
báðum bók-
um reyna að
hafa vit hvort
fyrir öðru.
Mávarnir sem
eru stöðugt á
sveimi yfir
Reykjavíkurborg
minna á fræga bíó-
mynd Hitchcocks en
sú vísun er verulega illa útfærð hjá ísak. Af hverju máv-
ar? Hvaða hlutverki gegna þeir? Að öllum líkindum eiga
þeir að vera tákn græðgi eða illsku, en ísak tekst ekki
að gæða þá svo sterkri ímynd að hún virki sem hrylling-
ur á lesandann.
Þannig er Mannveiðihandbókin frekar slöpp paródia
en þó má sjá snjalla útúrdúra eins og þegar ísak snýr út
úr 23. sálmi Davíðs og segir: „Kortið er minn hirðir, mig
mun ekkert vanta, / það gleður augu mín, fyllir maga
minn, / lengir líf mitt..." (284)
Isak gerir í bók sinni heiðarlega tilraun til að vekja
nútímamanninn til vitundar um firringu og gerviþarfír
- sem ekki er vanþörf á. En bygging sögunnar er of los-
araleg og endalokin einnig, þannig að ringlaður lesandi
fer örugglega beint í „Ringluna“ að fá sér kaffi!
DV-mynd Pietur
Isak Harðarson:
Mannveiðihandbókin
Forlagið 1999
Mannveiðihandbókin
er fyrsta skáldsaga ísaks
Harðarsonar sem fyrir
löngu hefur getið sér gott
orð fyrir frumleika í
ljóðagerð. Mannveiði-
handbókin er ekki síður
frumleg þótt margt
skorti til að hún geti
kallast heillegt skáld-
verk.
Sagan segir af Eilífl
Eilífssyni, sem reynir að
ráða tungumál hafsins,
en aðalpersónumar eru
börn hans Eilífur og Ýsa-
fold sem eru nátengd en
missa tengslin að hluta
til þegar Ýsafold flytur
frá smáþorpinu Salteyri
til Reykjavíkur. Að hluta
til segi ég því þótt systk-
inin séu aðskilin „hugs-
ast“ þau á, ná tengslum
þegar þau vilja og geta.
Ýsafold fer að vinna í
Ringlunni, risastórri búð
þar sem borgarbúar
neyta og njóta, og býr hjá
undarlegri konu sem er á
kafi í nýaldarfræðum og
telur Ýsafold hafa ein-
hverju sérstöku hlut-
verki að gegna fyrir
mannkynið. Ýsafold er
ísak Harðarson.
Hið talandi tríó
Ragnar Björnsson ehf.
Dalshrauni 6, Hafnarfiröi, sírni 555 0397, fax 565 1740
Trio Parlando hélt
tónleika í Salnum á
þriðjudagskvöld.
Tríóið skipa þau Rún-
ar Óskarsson klar-
ínettuleikari, Héléne
Navasse, flautuleik-
ari frá Frakklandi, og
hollenski píanóleik-
arinn Sandra de Bm-
in. Rúnar og Sandra
em íslenskum tónlist-
arunnendum að góðu
kunn fyrir leik sinn
en öll eiga þau sam-
eiginlegt að hafa lok-
ið prófl frá Sweelinck
konservatoriunni í
Amsterdam.
Tríóið leggur metn-
að sinn í að flytja
nýja tónlist og var
efnisskrá tónleikanna
á þriðjudaginn í samræmi við þá stefnu. Fyrsta verkið
var eftir ástralskan Breta, Andrew Ford, Ringin the
Changes frá 1990 fyrir hassaklarínett, piccoloflautu og
píanó. Tónskáldið leikur sér þar að því að stefna saman
skörpum andstæðum hljóðfæranna og var gaman að
fylgjast með framvindu þessa margslungna verks og
hvernig hljóðfærin höfðu áhrif hvert á annað í sannfær-
andi flutningi tríósins.
Tónlist
Arndís Björk Ásgeirsdóttir
Frumflutningur var á verki Olivers Kentish, Berg-
máli, sem var samið fyrr á þessu árið fyrir tríóið. Þetta
er stórskemmtilegt verk, skýrt og skorinort í formi, þar
sem greina má óma frá liðinni tíð með íslenskum keim.
Skemmtileg samtvinning raddanna komst vel til skila í
flutningi tríósins sem var hreinasta afbragð og hélt
manni fast við efnið allan tímann. Rún fyrir bassaklar-
ínett eftir Elínu Gunnlaugsdóttur er samið fyrir Rúnar
og skírskotar það bæði til nafns hans og leyndardóma
tónlistarinnar. Þetta
verk lýsir allt af næmi
tónskáldsins fyrir
hljóðfærinu og ómi
þess og var einkar
áhrifamikið í flutningi
Rúnars.
Hrífandi flutningur
tríósins á verki
tangósnillingsins
Astors Piazzolla, La
muerte del angel, sendi
svo áheyrendur glað-
beitta út í hléið og ekki
minnkaði gleðin við
flutning þeirra Rúnars
og Söndru á Sporð-
drekadansi Kjartans
Ólafssonar (sporð-
dreka) frá 1986. Þar
„leggur hann tilfinn-
ingar og lyndiseinkunn
örlagabræðra sinna til
grundvallar" eins og fram kemur í efnisskrá og geislaði
flutningurinn af leikgleði og öryggi.
Sónata fyrir flautu og píanó óp. 14 eftir Bandaríkja-
manninn Robert Muczynski var næst á dagskrá en hún
er i efnisskrá sögð vera mikill Everest-tindur fyrir
flautuleikara. Ég hef áður í dómi hælt Söndru de Bruin
í hástert fyrir spilamennsku sína og ekki brást hún von-
um mínum á þessum tónleikum. Hún er feiknarlega
fmn píanisti og var leikur hennar í sónötunni sem og
öðrum verkum i einu orði sagt pottþéttur, Navasse kann
líka augljóslega sitthvað fyrir sér og hljómaði þetta
flotta stykki lauflétt í meðförum þeirra svo að hrein
unun var á að hlýða. Síðast á efnisskránni var svo II
volto della notte fyrir flautu, bassaklarínett og píanó eft-
ir ítalann Paolo Perezzani þar sem flytjendur náðu
kynngimagnaðri næturstemningu með toppspila-
mennsku.
Má því með sanni segja að tríóið beri nafn með rentu
þar sem það talar til manns á músíkmáli sem virðist
vera hljóðfæraleikurunum j£ifn eðlislægt og móðurmál-
ið og voru þessir tónleikar með þeim áhugaverðari og
eftirminnilegustu sem undirrituð hefur sótt I langan
tíma.
Trio Parlando: Toppspilamennska.
DV-mynd E.ÓI.
SUMIR ERU SIFELLT MEÐ NAUNGANN
MILLI TANNANNA