Dagblaðið Vísir - DV - 10.12.1999, Side 10

Á horni Barónsstígs og Grettisgötu er svolítíl þyrping af sérkennilegum fyrirtækjum. Hlíð við hiið mynda þau
eínhvers konar suðræna Istegade-stemningu með tékknesku ívafi. Mjög djúsí stemning og örugglega ein
sinnar tegundar í öllum heimínum. Fókus þræddi götuhornið '*• ‘'aeddi við kaupmenn og hárgreiðslufólk.
Zifftffl*!^
€Sii iliQl
barónar
Við hliðina á Húsi andanna er
fjölskyldufyrirtækiö Hödd. Lítil
vinaleg hárgreiðslustofa í hornhúsi
og skemmtilega gamaldags. Innrétt-
ingarnar samanstanda af gömlum
húsgögnum, stórum hárblásurum
og á veggjunum hanga götuskilti
merkt Barónsstíg. Hárgreiðaramir
eru tveir, Eiríkur Óskarsson eig-
andi og dóttir hans Sigyn Eiríksdótt-
ir. Þau spjalla glaðlega við kúnnana
og andrúmsloftið er þægilega dægi-
legt.
Er hárkúnstin í puttunum?
„Þetta er andlegur sjúkdómur
sem hrjáir alla fjölskylduna. Hún er
sú þriðja sem er héma,“ segir Eirík-
ur Óskarsson og lítur hlæjandi á
Sigyn dóttur sína. Hún tekur undir
hláturinn og endurtekur: „Andlegur
sjúkdómur!"
Svo þaö liggur beinast viö aö
greiöa fólki?
„Ég kláraði háskólann en fór
samt í hárgreiðslu," segir dóttirin
brosandi og greiðir kúnnanum flm-
lega á meðan.
„Ég er búin að vera í þessu í 30
ár,“ segir hárgreiðslumaðurinn og
bætir við að það hafi verið rakara-
stofa í húsinu áður en hárgreiðslu-
stofan kom. „Ætli það hafi ekki ver-
ið rakarastofa hérna í 60 ár.“
Anna Júlíusdóttir, amma Sigyn-
ar, situr sallaróleg í stól. Hún fylgist
með bamabaminu greiða kúnnan-
um milli þess sem hún kíkir í tíma-
rit.
Kemur þú oft hingaö?
„Já, það er svo gott að koma hing-
að. Voðalega notalegt. Ég kem alltaf
hingað.“
Vikulega?
„Nei, permanentiö er svo vel gert
hjá bamabaminu að ég þarf ekki að
koma vikulega," fullyrðir amman.
Vitiö þiö eitthvaö um búöina
House of the Spirits?
„Hún er lokuð og það er synd. Það
er alltaf verið að spyrja um búðina.
En ég veit ekki hvort hún verður
opnuð aftur,“ segir Sigyn.
Hvaöan koma þessar gömlu mubl-
ur?
„Ég keypti mublumar í einhvers
konar kolaporti í Köben,“ svarar Ei-
ríkur og glottir.
Eru kúnnarnir eingöngu úr ná-
grenninu?
„Nei, nei. Það er alls konar fólk
sem kemur hingað, ekki bara af göt-
unni. En viö höfum líka
fastakúnna," segir Eiríkur hár-
kúnstner og heldur áfram að blása
hárið á glaðlegri eldri konu.
Við hliðina á Tólf tónum og and-
spænis Húsi andanna er kaffivélabúð-
in Kaffiboð. Hún vekur gjaman eftir-
tekt vegfaranda enda eru afar sér-
kennilegar kafiivélar í sýningarglugg-
anum og einn risastór appelsínugulur
appelsinupressari. Einar Guðjónsson
er eigandi búðarinnar og hefur rekið
hana í eitt og hálft ár. „Ég sel ein-
göngu espresso- og cappuchino-vélar
frá ítölsum framleiðanda sem heitir
Lapavoni," segir Einar.
Hvernig stemning er í götunni?
„Það er ágæt stemning fyrir svona
sérvörabúö eins og mína. Ég hef líka
ágæt samskipti við alla. Þá í 12 tónum
og hann Guðmund í sjoppunni. Helsti
plúsinn er sá að þetta er ekki alveg
ofan í miðbænum en samt örstutt
þangað. Fyrir vikið hefur maður aila
miðbæjarkostina en ekki gallana.
Grettisgatan, Barónsstígur og Njáls-
gata era þéttbýlustu svæðin í
Reykjavík. Svo Barónsstígshomið er
mjög lifandi. Auk þess ríkir afar góð-
ur andi héma.“
Er stundum spurt um búðina House
of the Spirits?
„Já, það er spurt eftir henni og mér
fmnst missir að þeirri búð. Hún var
búin að vera lengi og átti greinilega
marga og trygga viðskiptavini. Auk
þess var nafnið gott.“
Ertu einn meö búöina?
„Ég er einn í þessu og sérhæfi mig
í tækjum og kaflivélum fyrir veitinga-
hús.“
Ertu mikill kaffimaður sjálfur?
„Þess vegna er ég nú að selja bestu
vélamar. Ég er svo mikill kafiimað-
ur,“ svarar Einar í Kaffiboðinu.
-AJ
Á homi Grettisgötu og Baróns-
stígs er húðin 12 tónar. Hún er sér-
staklega unaðsleg og allt það sem
Kringlan er ekki. í 12 tónum getur
maður flatmagað i mjúkum sófa,
drukkið rjúkandi kaffi og hlustað
óendanlega og blómstrandi tónlist-
arflóru í þægilegum heymartólum.
Þetta er sérlega notaleg aðstaða í
skammdegisdrunganum. Enda er
það ætlun eigendanna Jóhannesar
Ágústssonar og Pabba Stáltáar.
„Það er stefnan aö fólk komi og
hafi það notalegt. Það getur fengið
kaffi og hlustað á diska en notaleg-
heitin eru aöalatriðið," segir Jó-
hannes.
Hvaö er búöin gömul?
„Búðin er eins og hálfs árs.“
Hvernig kúnnar koma hingaö?
„Sami hópurinn mikið til. Það
em margir fastagestir sem heim-
sækja búðina. Þetta er nokkum
veginn sami hópurinn sem sækir
hingað og maður þekkir marga
kúnnana.“
Ég datt hérna inn um daginn
þegar finnskur strákur var að spila
á harmoníku og maöur í hvítum
kufli aö dansa. Þaö var rauövín á
boöstólnum og mjög skemmtileg
stemning. Eru þiö oft meö svona
uppákomur?
„Við stöndum yfirleitt fyrir upp-
ákomum. Reynum að bjóða reglu-
lega upp á skemmtilegheit."
Koma allir diskarnir aö utan?
„Já, við sérpöntum allt utan frá.
Við erum með litríkt diskaúrval og
ætlunin er að flytja einnig inn
bækur um diska sem hefur ekki
tíðkast hingað til á íslandi,“ út-
skýrir Jóhannes.
Það er engin smá litadýrð sem 12
tónar státa af. Megnið af diskunum
eru ekki fáanlegir í hinum plötu-
búðunum og margir þeirra ansi
eigulegir. Þarna eru gamlar
klassíkar upptökur, söngkempur á
borð við Caruso, indversk kvik-
myndatónlist, Iggy Popp, framúr-
stefnuleg finnsk harmoníkutónlist
og allt barasta milli himins og jarð-
ar.
„Það er lókal stemning á þessu götu-
homi, í öllum þessum litlu skonsum,"
segir Guðmundur Hannesson, sölu-
tumseigandi á Barónsstíg. „Maður er í
góðum kontakt við fólkið í kring. Það
era margir góðir karakterar eins og
náungamir i 12 tónum." Söluturninn á
Barónstígshominu er mjög gulur og
utan á honum stendur Tobacco og Hot
Sausages. Það er einhver suðrænn
búllublær yfir þessum trnni, hann
gæti verið staðsettur í Madrid eða
Havana. Að innanverðu er tuminn
hins vegar rammíslensk sjoppa. Pulsu-
Hús andanna eða House of the
Spirits er ein forvitnilegasta búðin
á Barónsstíg. Búð sem sérhæfir sig
í vörum til yfirskilvitlegra og dul-
rænna athafna. Því miður hangir
skilti á huröinni sem segir búðina
lokaða vegna flutninga. Fókus kík-
ir inn um gluggann og iðar af
hreinni forvitni. Þetta er allt mjög
dularfullt og fátt um jarðnesk svör.
Það er dimmt inni og grillir í alls
konar undarlegar pakkningar.
Gamalt auglýsingaskilti hangir
uppi og lofar nýja sendingu af
tarotspilum. Það er vonandi að
roknasterkir og glaðbeittir andar
grípi í taumana og opni búðina aft-
ur á Barónsstígnum. Hún sómir
sér einstaklega vel í léttu Istegade-
andrúmsloftinu sem ríkir á Bar-
ónsstígshorninu. Það er mikill óðu fjölskyldunni á hárgreiöslu-
sjónarsviptir að galdratöfrabúll- stofunni Hödd. Þau segjast nefni-
unni og nágrannabúðir á einu máli lega vera haldin andlegum skæra-
um það. Svo er aldrei að vita nema sjúkómi.
Hús andanna gæti bjargað greiðu-
lykt í loftinu, vídeóspólumar á sínum
stað, bland í poka og lottómiðar.
Á Aóalturninn sína fastakúnna?
„Já, verslunin byggist 60% á kúnn-
unum úr hverfmu og skólakrökkum
úr nágrenninu, eins og Iðnskóla-
nemunum. Annars kemst maður í
samband við fólk alls staðar aö af land-
inu. Margir skólakrakkanna koma af
landsbyggðinni. Að vísu hef ég bara
átt sölutuminn í eitt og hálft ár en eig-
andinn á undan mér var týpa sem
vissi allt um alla. Svona hverfaverslun
byggist svo mikið upp á persónulegu
sambandi."
Hefur fólk spurst fyrir um House of
the Spirits?
„Ja, hún hefur verið lokuð i fjóra
mánuði og maður saknar hennar. Það
var margt sérstakt fólk sem lagði leið
sína þangað. Það er gaman að þeirri
búð. Hún eykur flóruna og það hefur
soldið verið spurt um hana.“
Sérö þú algjörlega um afgreiösluna?
„Ég afgreiði ásamt dóttur minni.
Konan kemur stundum og ein frænka
ef mikið liggur við. Þetta byggist á fjöl-
skyldunni og hefst með mikilli vinnu.“
f Ó k U S 10. desember 1999