Dagblaðið Vísir - DV - 20.06.2000, Blaðsíða 14

14
ÞRIÐJUDAGUR 20. JÚNÍ 2000
ÞRIÐJUDAGUR 20. JÚNl 2000
27
Útgáfufólag: Frjáls fjölmiölun hf.
Stjórnarformaöur og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aöstoðarritstjóri: Jónas Haraldsson
Augiýsingastjórí: Páll Þorsteinsson
Ritstjóm, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiðsla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiðlunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 4611605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiðlun hf.
Filmu- og plötugerö: isafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuöi 1950 kr. m. vsk. Lausasöluverö 180 kr. m. vsk., Helgarblað 250 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og i gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viðtöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Burðarþol er ekki allt
Mannvirki á Suðurlandi stóðust jarðskjálftann á laugar-
daginn. Þök féllu ekki og veggir stóðu uppi, þótt sumir
færðust til. Þetta góða burðarþol er mikil framför ífá ár-
inu 1896, þegar 3692 hús hrundu á Suðurlandi, og sýnir, að
menn hafa lært nokkuð af reynslu fyrri jarðskjálfta.
Hins vegar kom í ljós, að frágangur húsa á svæðinu var
í mörgum tilvikum mun lakari en burðarþolið. Hlaðnir
veggir reyndust vera spilaborgir, svo sem búast mátti við.
Þeir hrundu, þótt húsin stæðu að öðru leyti uppi. í sum-
um tilvikum féllu vikurplötur ofan í rúm.
Jarðskjálftinn varð sem betur fer á miðjum degi. Að
næturlagi hefði hann getað valdið slysum á sofandi fólki
og jafnvel manntjóni. Okkur ber að læra af þessari heppni
og finna leiðir til að ganga betur frá húsum. Ekki er nóg,
að burðarþol burðarveggja fari eftir reglugerðum.
Það sýnir andvaraleysi manna á fyrri áratugum, að eitt
af hverjum tíu húsum á Suðurlandi er hlaðið úr holsteini,
þótt alla öldina hafi verið vitað, að reikna má með sjö
stiga jarðskjálftum á svæðinu. Þetta er svipuð fásinna og
smíði ibúða á þekktum skriðu- og snjóflóðasvæðum.
Síðan farið var að smíða reglugerðir um burðarþol hafa
menn haldið áfram að reisa milliveggi úr léttum steinhell-
um, sem reistar eru á rönd. Slíkar hleðslur hafa auðvitað
engan burð og eru hrein manndrápstæki í jarðskjálftum.
Þær hefði skilyrðislaust átt að banna fyrir löngu.
Betra er seint en aldrei að gefa út reglugerð um frágang
húsa á skjálftasvæðum. Þegar hafizt verður handa við að
lagfæra tjón og greiða það af sameiginlegu tryggingafé, er
mikilvægt, að ekki verði gengið aftur frá húsum á sama
vonlausa háttinn og hingað til hefur verið leyft.
Flest brýnustu öryggistækin stóðust skjálftann á laug-
ardaginn, þar með taldar brýr og leiðslur, aðrar en hita-
veitur. Símstöðvar og bílsímastöðvar stóðust vandann, en
gemsastöðvar fóru sumar hverjar úr sambandi um tíma.
Alvarlegast var, að FM-útvarp lokaðist í hálftíma.
FM-útvarpið á Suðurlandi kemur frá sendi í Vest-
mannaeyjum, þar sem vararafstöð var svo illa og aulalega
búin, að hún tók ekki við af aðalrafstöðinni fyrr en eftir
rúmlega hálftima hlé. Þetta er eitt af því, sem snarlega
þarf að kippa í liðinn að fenginni reynslu.
Ríkissjónvarpið staðfesti veruleikafirringu sina með
því að sýna boltaleiki, þegar þjóðin þurfti á fréttum að
halda. En það gerði ekki mikið til, því að þjóðin hefur lært
að venjast því, að vegna boltafíknar segi sú stofnun ekki
einu sinni fréttir á hefðbundnum fréttatimum.
Jarðskjálftinn á laugardaginn var 6,5 stig á Richter og
segir ekki fyrir um, hvað muni gerast við 7 stiga skjálfta
eins og urðu árin 1896 og 1912. Munurinn á 6,5 og 7 er
margfaldur á kvarðanum, sem notaður er. Þetta var því
alls ekki hinn margumtalaði Suðurlandsskjálfti.
Því er ekki hægt að fullyrða, að þau öryggisatriði, sem
stóðust þennan skjálfta, muni einnig standast mestu
skjálfta, sem samkvæmt reynslunni geta orðið á þessu
svæði. En við vitum, að það, sem brást, muni einnig
bregðast í meiri skjálfta, ef ekkert verður að gert.
Þótt mörgmn finnist tjónið hafa orðið mikið og það
muni vafalaust nema háum fjárhæðum, þegar allt verður
saman talið, má kalla þetta fremur ódýra viðvörun um, að
einblínt hafi verið á burðarþol mannvirkja, en síður hug-
að að öðrum atriðum, sem hættuleg geta verið.
Fyrir tveimur árum sinntu heimamenn lítt úttekt Verk-
fræðistofnunar Háskólans á stöðu mála. Jarðskjálftinn á
laugardaginn ætti að geta vakið þá til verka.
Jónas Kristjánsson
I>V
Skoðurí
Hlutleysi - óraunhæf draumsýn
Fyrir allnokkru sat ég
fund um vamarmál þjóðar-
innar sem haldinn var af
SVS og Varðbergi. Fundur-
inn komst í fréttimar aðal-
lega af þeim sökum að á
meðal framsögumanna var
Steingrímur J. Sigfússon,
en vinstrimenn eru fremur
fátíðir gestir hjá samtökun-
um sem ég nefndi að ofan.
Auðvelt fórnarlamb
Á fundinum var ýmislegt
rætt og þótti mér margt æði
fróðlegt. Framsögumenn
komu vel undirbúnir og fluttu góð
erindi. Fljótlega myndaðist nokkur
gjá á milli skoðana meginþorra fund-
armanna annars vegar og Steingríms
hins vegar. Steingrímur taldi æski-
legast, að minnsta kosti í framtíð-
inni, að ísland væri hlutlaust og tæki
ekki þátt í hemaðarbandalögum.
Fundarmenn virtust hins vegar á
þeirri skoðun að hlutleysi íslands
væri draumsýn sem væri með öllu
óraunhæf. Um leið og ísland yrði
hlutlaust yrði það auðvelt fómar-
lamb sterkari þjóða. Þetta rökstuddu
menn með góðum rökum, reynsl-
unni. Island var hlut-
laust fyrir stríð og því
gat hvaða ríki sem var,
í því tilfelli Bretland,
hemumið landið.
Ég er ósammáia báð-
um aöilum. Vissulega
fellst ég á rökin um að
hlutleysið sé óraunhæft
en það er aukaatriði því
ég fellst ekki á þá for-
sendu sem báðir aðilar
gáfu sér - að hlutlaust
ísland, ef þaö væri
framkvæmanlegt, væri
eftirsótt markmið. Hlut-
leysi landsins er í mínum huga
ekki óraunhæf draumsýn heldur
óraimhæf martröð.
Geta Svíar hreykt sér?
Hvað er svona stórkostlegt við
það að taka ekki afstöðu? Hvers
vegna líta menn það alltaf girnd-
araugum að geta setiö hjá þegar
þjóðir heimsins þurfa að grípa til
aðgerða gegn ofbeldi? Er hlut-
leysi Svía í seinni heimsstyrjöld-
inni t.d. eitthvað sem Svíar geta
hreykt sér af? Af og frá. Það er
ekkert aðdáunarvert við það að
Hafsteinn Þór
Hauksson
laganemi
„Island á aldrei að verða hlutlaust í vamarmálum. Það á að
taka skýra afstöðu með lýðrœðinu og með frelsinu. Og í hvert
sinn sem ráðist er gegn þessum sjálfsögðu réttindum og þau
brotin á ísland að styðja aðgerðir frelsinu til vamar.“- Sam-
vörður 2000 við œfingar á íslandi.
sitja hjá þegar þjóðir heimsins
eru beittar ofbeldi og kúgun. í
mínum huga ættu Svíar ekki að
hreykja sér af því að hafa horft
aðgerðalausir á nágranna sína
svipta sjálfstæði og frelsi af hin-
um nasísku harðstjómm.
ísland á aldrei að verða hlut-
laust í varnarmálum. Það á að
taka skýra afstöðu með lýðræð-
inu og með frelsinu. Og í hvert
sinn sem ráðist er gegn þessum
sjálfsögðu réttindum og þau
brotin á ísland að styðja aðgerð-
ir frelsinu til varnar.
Ekki ill nauðsyn
Ég lit ekki á veru íslands í
NATO sem illa nauðsyn. Mig
dreymir ekki um að þjóðin kom-
ist einhvem tímann út úr þeim
félagsskap. Ég lít á NATO sem
sjálfsagðan vettvang þjóðarinnar
til þess aö framfylgja stefnu
sinni - þeirri stefnu að þegar
ráðist er gegn lýðræðinu og sak-
laust fólk kúgað af harðstjórum
muni ísland ekki vera hlutlaust
og horfa aðgerðalaust á heldur
taka afstöðu og fylgja henni eftir.
Hafsteinn Þór Hauksson
Menningartengsl
Island á marga frábæra einstak-
linga sem gert hafa garðinn frægan
með störfum sínum og framlagi til
menninga og vísinda. Enn er þjóðin
í sjöunda himni yfir afrekum söng-
konunnar Bjarkar og dáist að kon-
unni sem er trú rödd hjarta síns og
hefur með tónlist sinni skipað sér í
fremstu röð listamanna í heiminum.
Þessi afburða listakona vann á dög-
unum enn einn sigurinn með leik
sínum í myndinni Myrkradansinn
og hlaut Gullpálmann sem
er ein æðsta viðurkenning
sem veitt er á sviði leiklist-
ar i heiminum.
Frú Vigdís Finnbogadótt-
ir, forseti íslands árin 1980
til 1996 bar hróður lands og
þjóðar um víða veröld. Ást
hennar á islenskri tungu og
menningu, virðing hennar
fyrir landinu sjálfu og þjóð-
inni sem það býr kom fram
i hverri ræðu hennar og rit-
uðu máli. Frú Vigdís opnaði
margar dyr og var ötul og
farsæl í embættistíð sinni. Lítil þjóð
út við nyrsta haf fékk að baða sig í
ljóma sem fylgdi nafni hennar og var
sama hve langt að heiman leiðin lá
allir vissu að forseti Islands var kon-
an frú Vigdís Finnbogadóttir.
Þótt frú Vigdís hafi lokið gifturík-
um starfsdegi sem forseti íslenska
lýðveldisins er ekki þar með sagt að
hún sé sest í helgan stein. Öðru nær.
Mér gafst tækifæri á að ræða við
frú Vigdísi á dögunum og komst þá
að þvi mér til undrunar hve önnum
kafln hún er. Hún er eftirsótt og
glæsilegur fulltrúi þjóðarinnar sem
kemur víða fram. Hún ver tíma sín-
um til að viðhalda tengslum sem tví-
mælalaust eru þjóð hennar til heilla.
- Hvar sem hún kemur fram kemur
hún fram sem íslendingur.
Þýðingarmikil söluvara
í Reykjavík er haldin vegleg lista-
hátíð annað hvert ár og í ár er
Reykjavík meira að segja ein af
menningarborgum Evrópu. Hver hst-
viðburðurinn öðrum glæsilegri ber
fyrir augu og okkar frægasti dansari,
Helgi Tómasson stjómandi San
Francisco ballettsins steig á
Qalir Borgarleikhússins
með hóp sinn sem dansaði
Svanavatnið fyrir þakkláta
áhorfendur. I sumar verður
kristnitökuhátíð á Þingvöll-
um og landafunda er minnst
í Ameríku.
Vinna við að kynna
menningarborgina erlendis
er gifurleg, en hefur skilað
sér í mjög auknum áhuga á
landinu og þjóðinni sem
þar býr. Sá er lika tilgang-
urinn því menning er þýð-
ingarmikil söluvara.
En það vakna ýmsar spumingar,
vitandi það að fleiri þjóðir eiga sér
foma menningu og fljótt fennir í
sporin. Hvemig verður fylgt eftir því
mikla brautryðjendastarfi sem unnið
er viö að gera Reykjavík að menn-
ingarborg Evrópu? Verður kynning-
arstofan sem nú er starfrækt opin
áfram? Kemur hún til með að hafa á
að skipa starfsfólki sem á faglegum
grundvelli sér um að koma íslensku
listafólki á framfæri og fá til lands-
ins erlenda listamenn?
Árið 2000 líður í aldanna skaut, en
fólk mun búa áfram í þessu landi.
Gera embættis- og yfirmenn þjóðar-
innar sér grein fyrir því hve verð-
mæt hverskonar kynningarstörf em
fyrir okkur öll?
Ber þjóðin gæfu til aö meta og
vemda þau menningartengsl sem afl-
ast með störfum fyrrverandi forseta
okkar frú Vigdísar Finnbogadóttur?
Verum vakandi. Hlúum að þeim
verðmætum sem við eigum í þegn-
um og menningu landsins. Hugsum
til framtíðar.
Gunnhildur Hrólfsdóttir
Frú Vigdís Finnbogadóttir, fyrrv. forseti íslands. - „Hún er
eftirsótt og glœsilegur fulltrúi þjóðarinnar sem kemur
víða fram. Hún ver tíma sínum til að viðhalda tengslum
sem tvímœlalaust eru þjóð hennar til heilla. - Hvar sem
hún kemurfram kemur hún fram sem íslendingur.“
Með og á móti
íwsítw
samkomum?
Ekkert áfengi í íþróttamannvirkjum Frelsi er til góðs
j Mér finnst þetta
fara eftir tilefn-
H inu. Aldurssam-
setning skiptir
máli, staðsetning,
tími, aðstæður til löggæslu á
svæðinu og hvemig annarri
gæslu á svæðinu er háttað.
Yfirleitt er ég t.d. andvíg því
að leyfa áfengissölu í íþrótta-
mannvirkjum. Samkvæmt
reglum Reykjavíkurborgar
og Akureyrar eru tækifæris-
leyfi ekki veitt í íþróttamannvirkjum
í tengslum við íþróttaviðburði. Þar
Þorgerður
Ragnarsdóttir
hjá Áfengis-
varnarráöi
segir ekkert um það þegar
notast er við íþróttamann-
virki fyrir annars konar
skemmtanir. Það gerir málið
flóknara. Ef ákveðið er að
leyfa áfengisveitingar við
slíkar aðstæður ætti t.d. að
setja aldurstakmark um inn-
göngu. Þar ættu böm og ung-
lingar ekki að vera á ferli
nema í fylgd með fullorðnum.
Reglur hafa hins vegar lítið
að segja ef þeim er ekki fylgt
eftir af lögreglu og ábyrgum leyfis-
höfum.
rÁfengi er lögleg
söluvara á íslandi
og allir eldri en 20
ára mega neyta
þess.
Að stjómvöld banni sölu
áfengra drykkja á samkom-
um fullorðinna er að mínu
mati forræðishyggja af verstu
sort.
íslendingar hafa sopið r
brjóstbirtuna á ýmsum sam-
komum, eins og í göngum og réttum,
um aldir og á þessi þjóðlegi siður
jafnt erindi við jarm Elton Johns
Björgvin
Guötnundsson
eins og sauökindarinnar.
Vínmenningin þarf líka að
breytast og hefur þessi for-
ræðishyggja meðal annars
valdið því að landinn hefur
þurft að þjóra landa og
brennivín vegna banns við
sölu bjórs hér í áratugi og
fáranlegs opnunartíma
ÁTVR. Frelsi í þessum mál-
um er tfl góðs eins og í öllum
öðrum málum.
-HT
Á tónleikum Elton John og á Tónlistarhátíö Reykjavíkur var leyft aö selja áfengl á svæðinu. Þetta er nýmæli á opinberum samkomum og ekki eru allir á
eitt sáttlr með þessa þróun.
Ummæli
Skólagjöld og jafnrétti
„Jafnrétti felst ekki
síst í því að bjóða sem
flestum góð og jafngOd
tækifæri. Ef unnt er
að fjölga þessum tæki-
færum með því að
innleiða skólagjöld er
þá ekki verið að auka
jafnrétti? Alþingi samþykkti frumvarp
mitt tO nýrra háskólalaga samhljóða
en þar er gert ráð fyrir einkaskólum,
sem starfa m.a. á þeirri forsendu að
innheimta skólagjöld. Aðsókn að þess-
um skólum hefur aldrei verið meiri
en einmitt á þessu vori, sem sýnir, að
nemendur kunna vel að meta þessi
nýju tækifæri."
Björn Bjarnason menntamálaráðherra í
viötali í Degi 17. júnl.
Hæfileikar oj
„Ég kýs nú að líta
svo á, að feriU ein-
staklings innan fyrir-
tækis ráðist af hæfi-
leikum hans, og
kannski að einhverju
leyti heppni, frekar en
kynferði.... Hlutur
kvenna hefur verið of lítOl í íslensku
viðskiptalífi og er enn. Kannski vegna
þess að stjómendur fyrirtækja eru
flestir á miðjum aldri og menntuðu
sig á þeim tíma þegar andinn var ann-
ar og konur stóðu körlum ekki jafn-
fætis hvað menntun varðar."
Sigriöur Hrólfsdóttir, framkvstj. hjá
Eimskip, I Mbl. 17. júnl.
Skólagjöld viö Háskólann
„Það þarf kannski
ekki að koma á óvart
þótt virkir sjálfstæðis-
menn telji það ekki
ffágangssök að tekin
verði upp skólagjöld
við háskólann. Hin
pólitíska hugmynda-
fræði þeirra býöur einfaldlega upp á
slíkar útfærslur, þótt vissulega hafi
sjálfstæðismenn verið mikOvægur
hluti þjóðarsáttarinnar sem hér hefur
ríkt áratugum saman um að mögu-
leikar manna tO æðri menntunar ættu
að vera jafnir."
Birgir Guömundsson aöstoöarritstj.
I Degi 17. júnl.
S j álf stæðisbaráttan
„Saga sjálfstæðisbaráttu þjóðarinnar
á 20. öldinni er ekki bara saga atburð-
anna. Hún er líka saga einstaklinganna
sem komu við sögu og ekki bara þeirra
einstaklinga, sem vom þátttakendur í
stjómmálabaráttunni, sem leiddi tO
sjálfstæðis okkar heldur líka saga
þeirra sem sköpuðu þá menningararf-
leifð sem íslendingar 20. aldarinnar
skOja eftir sig og em ríkur þáttur í
ímynd okkar sem sjálfstæðrar þjóðar."
Úr forystugrein Mbl. 17. júnl.
heppni
L2 ITQ F &JOVTRJ .
HLI-E7JNF?,
31% FELLCJR'
SLVf'SHÖT TJL
^ . KVÆMT &RLLU91
Maðkur í mysunni
Vonbrigði, aftur vonbrigði og enn
meiri vonbrigði hafa verið viðbrögð
ýmissa aðila við nýjum tiflögum Haf-
rannsóknastofnunar um aflamark
næsta fiskveiðiárs þar sem gert er
ráð fyrir verulegum samdrætti botn-
fiskveiða frá fyrri horfum. Viðbrögð-
in eru skiljanleg í ljósi þess að flest-
ir áttu von á auknum aflaheimOdum
og að á þriðja áratug hafa veiðar ver-
ið takmarkaðar með einum eða öðr-
um hætti svo sem skrapdagakerfi,
sóknarmarki og aflamarkskerfi.
Mismunandi kerfi
Þessar aðferðir hafa haft það að
markmiði að koma í veg fyrir að
veiðar íslendinga sem eiga aflt sitt
meira og minna undir fiskveiðum
lentu í sama fari og veiðar ýmissa
annarra þjóða s.s. Kanadamanna við
Nýfundnaland, veiðar I Norðursjó,
Eystrasalti og nú síðast í Barentshafi
þar sem orð eins og hrun eru ekki
flokkuð sem svartagaUsraus.
Á skrapdagakerfi og sóknarkerfi
hafa verið taldir ýmsir meinbugir
sem leiði einkum til sóunar þar sem
kapphlaup sé um veiðar og tOhneig-
ing tO að afkastageta veiða og
vinnslu vaxi úr hófi fram með þeim
afleiðingum að fyrirtæki berjist í
bökkum og bönkum eins og haft hef-
ir verið að orði. Á margan hátt ann-
an hafa veiðar verið takmarkaðar.
Nægir að nefna hömlur á lengd
skipa eða stærð sem heimOt er að
fiska innan ákveðinnar fjarlægðar
frá landi.
einnig
takmörkun
Slíkar aðgerðir hafa iðu-
lega leitt tO hinna furðuleg-
ustu undanbragða þegar
reynt er af fremsta megni
að sniðganga reglur. Hafa
slik brögð oftar en ekki
bitnað á öryggi skipa og
sjófæmi þar sem rými hafa
verið opnuð tO að ná niður
mælingu og skorið framan
af stefni. Árstíðabundnar
lokanir svæða, reglur um
bann við notkun ákveðinna
veiðarfæra og hömlur á
ástimplað afla skipa eru
þekktar aðferðir við
sóknar í fiskstofna.
Þessum aðferðum hefir gjarnan
verið beitt samhliða almennum
sóknartakmörkunum. Aflamarks-
reglan er talin hafa þá kosti, sé aflt
með feUdu, að stuðla að vemdun og
skynsamlegri nýtingu fiskstofna
samhliða því að styrkja rekstur fyr-
irtækja greinarinnar þar sem
ákveðnum óvissuþætti er eytt í
rekstri þeirra. Stjómir útgerða búa
því yfir meiri vissu um væntanlegt
magn afurða og aðfanga og geta því
gengið að því sem gefnum hlut að
fyrirtækin fá ákveðið aflamagn til
vinnslu á tOteknum tíma.
Á að taka skellinn allan?
Nú hefir það hins vegar gerst að
fiskifræðingar Hafrannsóknastofn-
unar telja sig hafa ofmetið stærð ým-
issa fiskstofna og því sé þörf á að
minnka veiðar nokkurra fiskteg-
Kristjón Kolbeins
viöskiptafræöingur
geta
unda verulega frá fyrra
fiskveiðiári. Sannast nú hið
fornkveðna að mannlegt sé
að skjátlast og að aflir eigi
leiðréttingu orða sinna
nema presturinn í stólnum.
Óvissa aflamarkskerfis-
ins er því fyrir hendi engu^
síður en annarra kerfa sem
notuð hafa verið við tak-
mörkum sóknar og úthlut-
un sóknarfæra. AUur rekst-
_ ur býr við óöryggi þar sem
breytingar rekstrarskilyrða
orðið með ófyrirsjáanlegum
hætti. Á það jafnt við um breytingar
verðs afurða og aðfangaverðs sem
fyrirtækin þurfa vegna rekstrar síns
og aörar aðstæður markaðar.
Þótt aflamarkskerfi sem byggir á
fiskveiðidánartölu sóknar sé að
grunni tO reist á einfaldri stærð-
fræði sé ekki um markstofna líkön
að ræða er erfitt að taka tOlit tO
breytinga ytri skOyrða svo sem um-
hverfisþátta. sem orsakað geta
skekkjur í mati stofnstærðar. '4-
Eins og nú er ástatt viöist þó full
ástæða tO að haldið verði fast við
efri mörk núverandi aflareglu þar
sem eftirgjöf gæti leitt til varanlegr-
ar brenglunar hennar. Athugandi er
þó hvort ekki ætti að taka skeUinn
til fuUs og lækka hana niður á stig
kjörsóknar vegna langtímahags-
muna, samhliða því að kannað verði
hvað hafi í raun farið úrskeiðis á
aldarfjórðungi.
Kristjón Kolbeins

„Eins og nú er ástatt virðist þó full ástœða til að haldið verði fast við efri mörk núver-
andi aflareglu þar sem eftirgjöf gæti leitt til vararilegrar brenglunar hennar. Athugandi
er þó hvort ekki œtti að taka skellinn til fulls og lœkka hana niður á stig kjörsóknar....“