Dagblaðið Vísir - DV - 22.07.2000, Blaðsíða 20

20
LAUGARDAGUR 22. JÚLÍ 2000
DV
Helgarblað
Því ekki að prófa eitthvað alveg nýtt næst þegar farið er út að borða?
Nammi namm ... kanín-
ur, selir og höfrungar
- spennandi réttir á veitingastöðum borgarinnar
Þrátt fyrir aö innflutningur á
matvörum sé takmarkaður hér á
landi þá er samt ótrúlegustu rétti
aö finna á veitingahúsum landsins.
Lambið og nautið er að sjálfsögðu
alltaf klassiskt þegar farið er út að
borða en fyrir þá sem eru nýjunga-
gjarnari er úr nógum öðrum réttum
að velja ef marka má lauslega könn-
un Helgarblaðsins á matseðlum höf-
uðborgarinnar.
Kanínukjöt mlnnlr ð blöndu af kjúkllngl og lambl.
Safaríkar kanínur
Kanínur hafa lengi verið talin
falleg og sæt dýr en þær eru einnig
mjög ijúfar undir tönn eins og hægt
er að komast að á veitingahúsinu
Humarhúsinu.
„Ef þú blandar saman kjúklingi
og smávegis af lambakjöti þá færðu
líklega svipað bragð og það sem er
af kanínukjötinu," segi Tyrfingur
Tyrfingsson, einn af eigendum
Humarhússins. Veitingastaðurinn
hefur boðið upp á alíslenskt kan-
ínukjöt síðasta árið og hefur það
mælst vel fyrir hjá gestum staðar-
ins. Kjötið er matreitt á einfaldan
hátt og borið fram með humarhöl-
um. „Þetta er algjörlega fitusnautt
og safaríkt kjöt sem verið hefur
mjög vinsælt,“ segir Tyrfingur en
veitingastaðurinn hefur einnig boð-
ið upp á hrefnukjöt sem er ekki
heldur hversdagskostur á öllum
veitingahúsum.
Blóðmiklir selir
Þeir sem halda að maður verði að
fara til Grænlands til þess að
smakka sel hafa öldungis ekki rétt
fyrir sér. Nóg er að fara á
Laugarás 1 því veitinga-
húsið Lauga-Ás hefur boð-
ið upp á selkjöt á ákveðn-
um árstíðum síðastliðin
ár. „Það er algengur mis-
skilningur hjá fólki að sel-
kjötið sé hreint spik. Það
er ekki til spik á þessu
kjöti sem við erum með en
það er svokallað fillé sem
er kjötið aftan á hálsinum
á dýrinu," segir Öm Am-
arsson, matreiðslumaður á
Lauga-Ási.
Kjötið er meðhöndlað
eins og nautasteik, er
steikt eða grillað „medium
rare“ og borið fram með
villibráðarsósu og gratineruðum
kartöflum. „Þetta er mjög blóðmik-
ið kjöt og það er smásjávarbragö af
því. Það minnir á hrefnukjöt en er
þó þéttara í sér,“ segir örn og bæt-
ir við að þetta kjöt hafi faflið gest-
um staðarins vel í geð. „Við höfum
stundum verið að gefa fólki að
smakka því það eru margir sem eru
með svo rangar hugmyndir um
þetta kjöt,“ segir Öm sem er ekki
með selkjöt á matseðlinum á sumr-
in en verður með það á boðstólum
seinna í vetur.
Hvað er það sérkennilegasta sem þú hefur borðað?
„Ég borðaðl einu sinni kálfsheila í
Lo. -don sem ég verð að segja að
hafi verið mjög merkilegur matur.
Það var ekkert veriö að fela heil-
ann í sósu heldur kom hann bara í
hellu lagi á diskinn. Ætli það hafl
ekki heft mann við að njóta matar-
ins að maður vissi hvað maður var
að borða.“
- Tyrfíngur Tyrfíngsson, matreiöslu-
maður á Humarhúsinu.
„Ég smakkaði krókódílakjöt einu
slnni í Banuaríkjunum. Það var
mjög sérstakt þar sem maður vissi
varla hvort maður var að borða kjöt
eða fisk. En þetta var mjög spenn-
andi réttur.“
- Auöunn Valsson, matrelðslumað-
ur á Einari Ben.
segir Auðunn og ítrekar
að það sé afls ekkert sjó-
bragð af því.
Höfrungur í forrétt
Veitingahúsið Skólabrú
hefur verið með höfr-
ungasteik á seðlinum hjá
sér sem aðalrétt en hefur
svissað þeim rétti út í bili
og býður i staðinn upp á
höfrung i forrétt.
„Við erum með höfr-
ungacarpache með engi-
ferdressingu, parmesa-
nosti og kirsuberjatómat-
salati," segir yfirkokkur
staðarins, Guðmundur H.
Halldórsson.
Margir hafa líklega smakkað
nautacarpachio en munurinn á
þessum tveimur réttum er, að
sögn Guðmundar, sá að
höfrungurinn er rauð-
ari og smakkast
eins og nauta-
kjöt með lifrar-
keimi. „Höfr-
ungakjötið
er mjög
gott
kjöt
og
„Hóstarkirtlar úr lambi og kálfi eru
matreiddir á íínustu veltingastóðum
Evrópu en ég hef einnig smakkað
þá hér á landi. Þetta er ekki slæm
fæða, sérstaklega ef maður veit
ekki hvað maður er að borða fyrr
en eftlr á.“
- Orn Arnarsson, matrelðslumaður
á Lauga-Ási.
fólki hefur fundist spennandi að
smakka þetta,“ segir Guðmundur
og bætir við að honum finnist
gaman að sjá
hvernig
margt
sé
orðið að mat í dag sem var áður
fyrr kastað. Að hans sögn finnst
honum íslendingarnir vera
óhræddir við að prófa eitthvað
nýtt og dæmi um það eru sniglam-
ir sem þóttu mikfl nýlunda á sín-
um tíma en runnu þó furðu vel
niður kokið á landanum.
„í Frakklandi er allt notað í
matreiðslu, eins og t.d. heilar
og hóstarkirtlar, sem þykja
mikið lostæti," segir Guð-
mundur en hann hefur
einmitt sjálfur borðað slíkan
mat af bestu lyst. Það er lík-
lega bara tímaspursmál
hvenær slíkt fer að verða
daglegt brauð á íslenskum
matseðlum. -snæ
„Þegar ég bjó á sínum tíma í Frakk-
landi þá smakkaði ég sveppa-
gratineraðan lambaheila sem var
mjög góður forréttur."
- Guðmundur H. Halldórsson, mat-
relðslumaður á Skólabrú.
Hvað með höfrung í forrétt?
Sjófuglarnir vinsælir
Margir veitingastaðir borgar-
innar bjóða upp á ýmiss konar sjó-
fugl, svo sem skarf, lunda og súlu.
„Við erum með steikta langvíu
með rúsínu- og rommsósu á mat-
seðlinum hjá okkur,“ segir Auð-
unn Valsson, yfirmatreiðslumeist-
ari á Einari Ben. „Langvían, lund-
inn og teistan eru mjög líkir fugl-
ar á bragöið. Kjötið, sem er dökkt,
er léttsteikt og með viflibráðarfíl-
ing,“ upplýsir Auðunn. Staðurinn
er einnig með hvalkjöt á seðlinum
sem fallið hef-
ur vel í kramið
hjá gestum.
„Hvalkjötið er
meðhöndlað
eins og nauta-
kjöt, það er
borið fram
léttsteikt
og
smakk-
ast
ems og
nauta-
kjöt,“
Plokkfiskur er góður en...
afhveiju aö sitja heima yfir
rúgbrauði og plokkfiski
þegar svo margt
spennandi er í boöi á
veitinga-
stööunum?