Dagblaðið Vísir - DV - 12.01.2001, Blaðsíða 12
12
____________________________________________________FÖSTUDAGUR 12. JANÚAR 2001
Skoðun DV
Tvöföld Reykja-
nesbraut strax
Á Reykjanesbrautinni.
- „Alltaf hættulegasti vegur landsins, þar til brautin verður tvöfölduð. “
Spurning dagsins
Ertu hjátrúarfull/ur?
Ólafur Öm Steinsson vinnur
hjá gámaþjónustunni:
Nei, alls ekki.
Ragnheiöur Guðnadóttir nemi:
Já, ég myndi segja þaö. Geng aldrei
undir stiga.
Sigurður Óli Sveinsson nemi:
Nei, alls ekki.
Rakel Gísladóttir nemi:
Nei, trúi ekki á neitt svona.
Ágústa Helgadóttir nemi:
Já, mér finnst ekki boða gott þegar
svartur köttur hleypur fyrir bíl sem
ég sit í.
Þóra Björk Gísladóttir nemi:
Jú, jú, alveg eins. Allavega myndi ég
ekki vilja brjóta spegil og fá 7 ára
ógæfu fyrir mig.
Sigrún Kærnested
skrifar:
Talað hefur verið um að ljúka
tvöfoldun Reykjanesbrautar árið
2010. Þetta er að sjálfsögðu allt,
alltof langur tími. Við höfum ekki
efni á að bíða svona lengi. Eða hvað
halda lesendur að við eigum eftir að
missa mörg mannslíf á þessum
tíma? Því miður alltof mörg.
Við íslendingar eigum nóg af góð-
um hönnuðum og verktökum sem
gætu byrjað strax, að umhverfis-
mati loknu, að vinna í þessum mál-
um, og að ég tel, lokið þeim á
skömmum tíma. Hægt væri auð-
veldlega að fá erlent fjármagn til
þessarar mjög svo þörfu aögerðar.
Ég mæli áreiðanlega fyrir munn
flestra sem til þekkja og við eiga að
búa, að þarna mætti koma á
veggjaldi til þess að standa undir,
þótt ekki væri nema hluta kostnaö-
ar af hinu erlenda fjármagni sem til
þarf. Þyrfti ekki að vera nema svo
sem 200, og í allra hæsta lagi 300
krónur fyrir aðra leiðina. Og margt
smátt gerir eitt stórt.
Þeir sem aka brautina daglega, og
stundum tvisvar á dag, t.d. þeir sem
aka til og frá vinnu, ættu að geta
keypt mánaðarkort, sem yrði tölu-
vert ódýrara en stakar ferðir.
Myndu einhverjir telja þetta eftir?
Ég efast um það, því hér eru líf okk-
ar allra sem þarna fara um í húfi.
Reykjanesbrautin er, og verður
alltaf hættulegasti vegur landsins,
þar til brautin verður tvöfolduð, þar
sett vegrið og auk þess svokallaðir
„vökupunktar", sem komið er fyrir
í köntum akreinanna.
Miklar vangaveltur hafa verið
vegna allra þeirra hörmulegu slysa
sem orðið hafa á þessum hættulega
þjóðvegi (ég segi þjóðvegi, því öll
Inga Bjarnadóttir
skrifar:
Mig langar til að byrja á því að
þakka veðurfréttafólki á Stöð tvö
kærlega fyrir að taka til greina um-
kvörtun mína varðandi það að
standa fyrir veðurfréttamyndum í
útsendingu og stíga nú til hliðar við
skjáinn á meðan sýnd eru veöur-
kerfin yfir Bretlandseyjum og Norð-
urlöndunum.
Að fyljgast með veðri og veður-
horfum hjá vinum manns og vanda-
mönnum sem þar búa, færir þá ein-
hvem veginn nær manni. Sérstak-
„Ráðamenn; hér verður að
bæta úr og það strax. Við
getum ekki beðið, því mörg
okkar eigum vandamenn,
kunningja og vini sem aka
Reykjanesbrautina, svo
hœttuleg sem hún er nú.“
þjóðin og flestir erlendir gestir
þurfa að aka þennan veg, þegar þeir
koma eða fara úr landi). En hvað er
það sem gerir þessa akbraut svona
hættulega? Jú, hraðinn. Öll vitum
Ég er búin að vera áskrif-
andi Dagblaðsins allt frá
byrjun og svo DV eftir að
það kom á markaðinn.
Sumir leiðaramir hans
Jónasar eru flugbeittir,
hrein snilld. Hafi hann
þökk fyrir. “
lega er Ingibjörg tillitsöm hvað
þetta snertir. Það er frekar að karl-
við hver hámarkshraðinn er, 90 km.
En eftir honum er langt í frá farið.
Og þetta er þar að auki beinn, mjór
og leiðinlegur vegur að aka. Slysin
verða á u.þ.b. miðri leið milli Kefla-
víkur og Reykjavíkur, í kringum
Kúagerði. Þá er bíllinn orðinn vel
heitur, miðstöðin malar og oft orðið
of heitt í bílnum. Við slíkar aðstæð-
ur getur slys orðið, menn sofna ein-
faldlega við stýrið.
Ráðamenn; hér verður að bæta úr
og það strax. Við getum ekki beðið,
því mjög mörg okkar eigum vanda-
menn, kunningja og vini sem aka
Reykjanesbrautina, svo hættuleg
sem hún er nú.
peningurinn gleymi sér í útskýring-
unum. - Raunar eru þeir einfaldlega
svo sætir, að maður erfír þetta ekki
svo mjög.
Ég vil flytja mínar bestu óskir um
gleði og farsæld á nýbyrjuðu ári til
allra fjölmiðlamanna hjá Sjónvarpi,
útvarpi og dagblöðunum. Ég er búin
að vera áskrifandi Dagblaösins allt
frá byrjun og svo DV eftir að það
kom á markaðinn. Sumir leiðaram-
ir hans Jónasar eru flugbeittir,
hrein snilld. Hafi hann þökk fyrir. -
Ég segi: Áfram með góða, óháða
fréttamennsku. Bestu kveðjur.
Borgin í vetrarskrúða.
- Um stjórn hennar veröur hart barist.
Höfuðborg í vanda
Kristján Einarsson skrifar:
Ég las nýlega grein í Mbl. eftir Júl-
íus Hafstein fyrrv. borgarfulltrúa
sjáifstæðismanna í Reykjavík. Hann
hefur veriö á öðrum vettvangi allra
síðustu árin. Hann ræddi um fjármál
borgarinnar, útsvarshækkunina
væntanlegu og fleira. Ég sé ekki
hvernig ná á borginni úr höndum
R-listans, nema vel hæfir menn komi
til. Ég tel Júlíus einn þeirra. Eflaust
mætti fá fleiri kandidata, t.d. beint úr
viðskiptalífinu. Einn möguleiki er
enn fyrir hendi, og hann er núverandi
forsætisráðherra, sem myndi vinna
borgina auðveldlega. Enginn núver-
andi fulltrúi minnihlutans er þess
umkominn að ná borginni, en borgar-
búum er lifs nauðsyn að breyta yfir-
stjóm Reykjavíkur.
Aldamót löngu liðin
Óttar H. hringdi:
Hver getur haldið því fram með
fullu viti, að aldamótin séu nýafstað-
in? Hvar eru allir stærðfræðingarnir?
Auðvitað eru aldamótin löngu liðin,
þau voru um næst síðustu áramót,
enda héldu flestir upp á tímamótin þá.
Þarf annað en tommustokkinn eða
málbandið til að sanna málið? Frá 0
til 1 er ákveðin lengd, og sama gildir
frá upphafi tímatals til ársins 1 e. Kr.
Þá er liðið eitt ár, og síðan koll af
kolli, þar til kemur að árinu 10 e. Kr.
þá hefst nýr áratugur. Sama var árið
1999, það var síðasta ár aldarinnar og
hin nýja öld hófst því árið 2000. Eru
menn gengnir af vitinu að halda öðru
fram? Þurfa sumir alltaf að vera sömu
bjánamir, áratug eftir áratug?
Flugfrelsið hækkar
Ólafur Gíslason hringdi:
Flugfrelsi á ís-
landi hefur nú aug-
lýst ný verð fyrir
næsta sumar. Flest
þeirra hafa hækk-
að verulega.
Þannig er verð til
Múnchen einum
5000 kr. hærra en í
fyrra, sömuleiðis
til Frankfúrt, og
síðan eru fargjöldin til Suður-Evrópu
ekkert lægri en þau sem Flugleiðir
bjóða. Að vísu munum við eiga kost á
að fljúga með félaginu GO til London
fyrir svipað gjald og í fyrra. Það bjarg-
ar miklu. Ég er ekki viss um að marg-
ir muni notfæra sér flugfargjöld á
hækkuðu verði næsta sumar, svo mjög
hefur þrengt að í efnahagslífi hér meö
hækkun opinberra gjalda, vaxtahækk-
ana og annarra álaga. - Það þarf eitt-
hvað mikið að breytast hér.
Enginn talsmaður?
Sigvaldi skrifar:
Það er enginn vafi á því að þing-
menn þjóðarinnar eru þeir sem mest
eiga sök á öllum þeim fjárútlátum
sem við þurfum að standa undir. Og
er ég þá ekk'i að tala um fastmótuð út-
gjöld vegna helstu málaflokkanna,
menntamála, heilbrigðis-, samgöngu-
mála, o.s.frv. Ég er að tala um mála-
flokka sem ekki tengjast þörfum
þeirra sem standa undir þessum út-
gjöldum. Ailt þetta nýja sem verið er
að „búa til“ að þarflausu, t.d. hinum
og þessum hátíðum, boðum og nýjum
byggingum sem hið opinbera virðist
ætla að kosta. Er enginn talsmaður
skattgreiðenda á Alþingi?
naraaiK
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangið:
gra@ff.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11, 105 ReyKjavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.
Eg ræö
Dagfari kennir í brjósti um Davíð Oddsson
forsætisráðherra þessa dagana. Á honum standa
spjót úr öllum áttum en einkum þó úr
vopnabúri öryrkjabandaiags íslands.
Hvers á Davíð að gjalda? Þessi snillingur sem
stýrt hefur íslenskri þjóð um margra ára skeið
og öðrum fremur framkallað það góðæri sem
gagnast hefur íslenskri þjóð betur en nokkuð
annað.
Slagur Davíðs við öryrkja síðustu dagana eftir
dóm Hæstaréttar er forvitnilegur fyrir margra
hluta sakir. Um tíma leit út fyrir að Davið og
ríkisstjómin yrði að greiða öryrkjum út
hundmð milljóna króna. En enn einu sinni
sneri Davíð á andstæðinga sína og sannaði enn
einn ganginn hve snjall stjórnmálamaður hann í
raun er. Það er auðvitað snjallt hjá Davíð að setja
ný lög eftir dóm Hæstaréttar og tryggja þannig
um ókomin ár að hann geti haldið áfram að berja
á öryrkjum landsins. Flestum öðrum stjómmála-
mönnum, ef ekki öllum, hefði komið það eitt til
hugar að framfylgja dómi Hæstaréttar og láta
öryrkjana fá það sem þeim ber samkvæmt
dómnum. Það var ekki við því að búast að Davíð
færi þessa leið enda standa andstæðingar hans í
pólitíkinni honum langt að baki. Bæði þegar
kemur að almennum ákvarðanatökum í
Davið hefur enn einu sinni komið þeim
skilaboðum á framfœri við þegna þessa
lands að á endanum er það auðvitað
hann einn sem rœður. Til þess að
hnykkja á þessu setur hann bara ný
lög ef þeir sem að honum sœkja gerast
svo ósvífnir að leita réttar síns fyrir
dómstólum og vinna þar sigra.
stjórnmálum og ekki síst þegar átt er við þá
sem minni máttar era í þjóðfélaginu.
Davíð sannaði enn kniHi sína þegar hann
leitaði í vinahópinn eftir úttekt á því hvemig
bregðast mætti við slysinu í Hæstarétti.
Hvemig komast mætti hjá þeim ósköpum að
greiða öryrkjum landsins bætur sem þeim þó
ber eftir dóm Hæstaréttar.
Davíð hefur enn einu sinni komið þeim
skOaboðum á framfæri við þegna þessa lands að
á endanum er það auðvitað hann einn sem
ræður. Til þess að hnykkja á þessu setur hann
bara ný lög ef þeir sem að honum sækja gerast
svo ósvífnir að leita réttar síns fyrir dómstólum
og vinna þar sigra. Öryrkjar landsins, með mann
ársins innanborðs, mega sín auövitað lítils gegn
Davíð þegar hann fer af stað og steytir hnefann.
Skilaboðin eru skýr til annarra minnihlutahópa
sem hugsanlega eru að íhuga að leita réttar síns og
eiga eftir að vinna mál fyrir höfundum slysanna í
Hæstarétti. Það er ég sem ræð. Ef þið vinnið mál
gegn mér fyrir Hæstarétti tek ég mér nokkra daga
til að skoða málið með vinum minum sem allir era
lögfræðingar. Síðan set ég bara ný lög sem tryggja
mér áframhaldandi rétt til að brjóta áfram á rétti
ykkar.
Salt hvunndagsins
Dýrt að fljúga til
útlanda.
- GO bjargar þó
einhverjum.