Dagblaðið Vísir - DV - 02.06.2001, Blaðsíða 10

10
LAUGARDAGUR 2. JÚNÍ 2001
Útgáfufélag: Útgáfufélagiö DV ehf.
Útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aðstoðarritstjórar: Jónas Haraldsson og Sigmundur Ernir Rúnarsson
Fréttastjóri: Birgir Guömundsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiðsla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Grœn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Fréttaþjónusta á Netinu: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 4611605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiölun hf.
Plótugerð: ísafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuöi 2050 kr. m. vsk. Lausasöluverö 190 kr. m. vsk., Helgarblaö 280 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og i gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viðtöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Þráhyggja þéttingar
Ekki voru undirskriftir 35.000 Reykvíkinga fyrr búnar
að stöðva byggingu skrifstofu- og bíóhúss í Laugardal en
borgarstjórn er farin að gæla við hugmyndir um byggingu
menntaskóla á svæðinu. Þannig er ekkert lát á þráhyggju
borgaryfirvalda, þótt skoðun borgarbúa sé ljós.
Með undirskrift sinni mótmæltu 35.000 Reykvíkingar
hvers kyns óskyldri starfsemi í Laugardalnum, ekki að-
eins skrifstofum og bíói, heldur öllu því, sem takmarkar
opna svæðið í Laugardal. Mótmælin gilda því einnig um
nýju ráðagerðirnar um menntaskóla á svæðinu.
Er þráhyggja borgarstjórnar svo blind, að borgarbúar
þurfi að mótmæla sams konar ráðagerðum á tveggja ára
fresti? Er þessi þráhyggja skynsamlegt nesti borgarstjór-
ans og meirihluta borgarstjórnar á leiðinni að næstu borg-
arstjórnarkosningum að einu ári liðnu?
Hugmyndir um menntaskóla á opna svæðinu í Laugar-
dal stafa eins og aðrar slíkar hugmyndir af, að byggð hef-
ur verið skipulögð of þétt í borginni. Skipulagsmenn borg-
arinnar renna hýru augu til opinna svæða til að létta á
þrýstingi vegna fyrri mistaka þeirra sjálfra.
Við sjáum slík mistök sums staðar við mislæg gatna-
mót, sem eru aðkreppt, af því að hús hafa verið skipulögð
þétt við þau, til dæmis við Höfðabakkabrúna yfir Suður-
landsveg. Við vitum, að senn verður að rífa hús við Mikla-
torg vegna of þéttrar byggðar við torgið.
Ef ráðagerðir borgaryfirvalda um bryggjuhverfi við
Ánanaust og Eiðisgranda verða að veruleika, mun koma í
ljós, að rífa verður húslengjur við Hringbraut til að þjóna
aukinni umferð vegna aukinnar byggðar. Nýr miðbær í
Vatnsmýri mundi hafa enn skelfilegri áhrif.
Steypuvæðing opinna svæða er stundum varin með þvi,
að borgarbúar noti þau ekki. Þannig er hugmynd um lista-
háskóla á Klambratúni varin með því, að fólk sé ekki mik-
ið þar á ferli. En opin svæði hafa ekki aðeins útivistar-
gildi, heldur eiga þau að auka svigrúm og víddir.
Raunar er steypuvæðing Skeifu og Fenja bein ástæða of
lítiUar útivistar í Laugardalnum. Með þessum hverfum
hefur dalurinn verið klipptur úr eðlilegu sambandi við
útivist í Skerjafirði, Fossvogi, Elliðaárdal og Heiðmörk.
Þétting byggðar í Blesugróf olli svipuðum skaða.
Þótt bezt sé að gera strax í fyrsta skipulagi ráð fyrir
endanlegum nýtingarstuðlum, getur þétting byggðar verið
gagnleg við sérstakar aðstæður. Til dæmis eru áhugaverð-
ar hugmyndir um svipmikil háhýsi við Skúlagötu, enda
virðist umferðarsvigrúm vera gott við ströndina.
Sumir vilja búa þröngt að evrópskum hætti, en aðrir
vilja búa dreift að amerískum hætti. Borgin á að hafa mis-
jafna nýtingarstuðla og þjóna báðum sjónarmiðum í senn.
Þráhyggja í áherzlu á annað sjónarmiðið á kostnað hins
má ekki vera í andstöðu við borgarbúa sjálfa.
Dreifð byggð gerir gatnakerfið og almenningssamgöng-
ur dýrari en ella, en það eru ekki einu hagsmunirnir, sem
skipta máli í samanburði þéttrar og dreifðrar byggðar.
Borgarbúar þurfa líka svigrúm og græn lungu í umhverf-
inu, hvort sem þeir stunda útivist eða ekki.
Nóg pláss verður fyrir alla þjóðina á höfuðborgarsvæð-
inu og Reykjanesskaga, þegar hún hefur náð hámarks-
fjölda. Reykjavík er ekki skylt að taka við fastri hlutdeild
af íbúafjölgun svæðisins. Sveitarfélög á jaðarsvæðum
byggðar geta tekið aukinn hlut í íjölguninni.
Sífelldar hugdettur borgarstjórnar og skipulagsfólks um
þéttingu byggðar eru fyrir löngu orðnar að þráhyggju,
sem sumpart stríðir gegn yfirlýstum vilja borgarbúa.
Jónas Kristjánsson
ÐV
Píkupopp pabbans
Strákurinn tók því illa
framan af að setjast
niður
með
eldri kynslóðinni til að horfa á hetj-
ur liðinna tíma. Það var ekki fyrr
en faðir hans hafði ýjað að því að
skera niður vasapeninga hans að
hann féllst á að sitja fyrir framan
skjáinn og hlýða á stórhljómsveit-
ina Wings sem stjórnað var af bítl-
inum Paul.
Hjón í trans
Loks rann upp stundin. Faðirinn
hafði undirbúið kvöldið og ungling-
urinn sat fýldur við hlið hans með
skál af ostapoppi innan seilingar.
Sjálfur nartaði faðir hans í vest-
firskan harðfisk. Aðrir í fjölskyld-
unni komu og fóru. Þegar fyrstu
tónar Wings hljómuðu um stofuna
var sem birti yfir föðurnum en
strákurinn tuðaði eitthvað óskilj-
anlegt ofan í barm sér. Móðirin var
nú sest niður og augu hennar tindr-
uðu sem stjörnur í frera. Andrúms-
loftið varð eins og á hátíðarsam-
komu Hvítasunnusafnaðarins.
Paul, Linda og börnin liðu um skjá-
Reynir
Traustason
ritstjórnarfulltrúi
Andrúmsloftið varð eins og á há-
tíðarsamkomu Hvítasunnusafnað-
arins. Þar sem Paul, Linda og börn-
in liðu um skjáinn í hverju mynd-
skeiðinu af öðru féllu hjónin ýmist
í trans eða vitnuðu um liðna tíma.
ar þýsku tónlistar sem var sam-
bland af öskrum og óskilgreindum
hávaða. Engin leið var til þess að
hann fengist til að loka herberginu
sínu og þegar annað heimilisfólk
gerði heiðarlega tilraun til að ein-
angra hávaðann á bak við luktar
dyr hækkaði drengurinn í græj-
unum og opnaði aftur upp á gátt.
Rammkvein
Faðirinn vildi vera fynd-
inn og hann sagði að hægt
væri að þýða nafn þýsku
grúppunnar.
„Þeir gætu heitið Ramm-
kvein miðað við þau ramm-
fölsku ramakvein sem frá
þeim koma,“ sagði hann.
Feðgarnir fóru margoft í
hár saman vegna þess. Sá
eldri reyndi að þroska tón-
eyra drengsins með því að
bregða á fóninn hinum
ýmsu plötum frá gullöld
rokksins. Fleetwood Mac,
Black Sabbath, Stuðmenn,
Trúbrot og Frank Zappa
voru meðal þeirra eðal-
hljómsveita sem hann
reyndi að láta drenginn
hlusta á en kynslóðabilið
tók á sig skýrari mynd við
hverja tilraun og gargið í
Rammstein tók sig stöðugt
upp aftur.
Hann reyndi meira að
segja að spila Bítlana, BG og Ingi-
björgu og Geir-
mund fyrir
strákinn en hann
yppti bara öxl-
um. Föðurlegar
umvandanir
hrukku af
drengnum sem -
vatn af gæs og
tónlistarsmekk-
urinn hélst
óbreyttur.
Faðirinn
ákvað að gera
lokatilraun til að
snúa drengnum
frá villu síns vegar. Ríkissjónvarp-
ið hafði boðað þátt um hin geð-
þekka bítil, Paul McCartney. Höfuð
fjölskyldunnar sá þarna gullið
tækifæri til að opna unga mannin-
um heim eðalpoppsins. Hann not-
aði hvert tækifæri í gegnum gný-
inn af Rammstein til að hita upp
fyrir kvöld opinberunarinnar.
„Þetta er ekkert annað en píku-
popp,“ rumdi í húsbóndanum um
leið og hann teygði sig í fjarstýring-
una og hækkaði I Paul McCartney
og Wings sem voru um það bil að
lúta í lægra haldi fyrir þýsku
hljómsveitinni Rammstein. Ung-
lingurinn á heimilinu horfði stór-
um augum og opnum munni á föð-
ur sinn. Nokkrar sekúndur liðu
áður en hann kom upp einu orði.
„Píkupopp hvað. Ertu fokking
klikkaður?" spurði hann þegar
hann loks kom upp orði fyrir
hneykslan.
orðinn fjúkandi
Andrúmsloftid varð eins og
á hátíðarsamkomu Hvíta-
sunnusafnaðarins. Þar sem
Paul, Linda og börnin liðu
um skjáinn í hverju mynd-
skeiðinu af öðru féllu hjón-
in ýmist í trans eða vitn-
uðu um liðna tíma.
Faðirinn var
reiður og hann
sagði að Þjóð-
veijarnir hefðu
stolið nafninu
frá Paul. „Ég
veit ekki betur
en Paul og
Linda hafl gefið
út plötu sem
heitir Ram,“
sagði hann ill-
kvittinn. Aðeins
örlaði á sam-
viskubiti yfir
orðinu píku-
popp sem hann
hafði ekki notað síðan á bindindis-
hátíð árið 1968 þar sem hann deildi
við félaga sinn um hljómsveitina
Ævintýri.
Tónlist Rammstein hafði tröllrið-
ið heimilinu um nokkurra daga
skeið. Unglingurinn í herbergi þrjú
virtist hafa endalausa þörf fyrir að
leyfa öðrum að njóta með sér hinn-
Islenski klámdraumurinn
Fréttavikan sem nú er senn liðin
hefur einkennst af ólíkum málum,
s.s. bensínhækkunum, gengismál-
um, verkföllum og vændi. Ekki er
nýtt að þrjú fyrstu málin séu í kast-
ljósi fjölmiðlanna en meint glæpa-
starfsemi á kynlifssviöinu er til-
tölulega nýlegt fyrirbrigði. Hins
vegar hefur verið stutt í nornaveið-
ar í þessu máli. Fjölmiðlar og al-
menningur mega ekki gleyma því
að menn eru saklausir uns sekt er
sönnuð og það gildir um yfirmenn
næturklúbbsins Bóhem líkt og
aðra. Ennfremur er algengt að
skatturinn komi óboðinn og skoði
bókhald fyrirtækja. Það hefur gerst
hjá vinnustöðum ofanritaðs án þess
að nokkuð hafi fundist athugavert
- en bölvanlegt hefði þótt ef hinir
fjölmiðlarnir hefðu slegið því upp
með offorsi.
A undan samtíðinni
ísland hefur umturnast á
skömmum tíma. Fyrir örfáum
árum var enginn nektardans-
staður á landinu og almennt
talið að ekki væri viðskipta-
grundvöllur fyrir slíku. Því
var aðeins hvíslað og helst
ekki trúað að hér gæti nokkur
maður eða kona haft viður-
væri af sölu holdsins, enda
höfðu slíkar tilraunir verið
reknar fyrir dómstólum með
vondum árangri. Jón Óttar
Ragnarsson komst á sakaskrá
fyrir að hafa sýnt gaman-
myndir danskar á Stöð 2 með
Ijósbláu ívafi. Panhópurinn
svokallaði hafði skömmu
áður verið úthrópaður og
grýttur.
Það var helst að fatafellur
kæmust í lífvænlegan biss-
ness úti á landi. Á sveitaböll-
um voru dregin fram baðkör
úr gleri og komst Susan nokk-
ur í fyrirsagnir dagblaðanna
fyrir þá iðju. Nú þætti lítið
krassandi að bjóða upp á Sus- .
an að baða sig. Jón Óttar og
félagar voru á undan sínum sam-
tíma.
Andskotinn laus
Síðan hafa fylgdarþjónustur
fæðst og súlustaðir sprottið upp
eins og gorkúlur. Erótískt nudd er
"1. -I
auglýst á Netinu, íslenskar klám-
síður og klámmyndir hafa orðið til
og allt orðið allsbert hjá tilteknum
miðlum. Það er eins og andskotinn
hafl orðið laus á einni nóttu, enda
er svo komið að framkvæmdastýru
jafnréttismála er nóg boðið. Hún
i