Dagblaðið Vísir - DV - 01.10.2001, Blaðsíða 10

10
MÁNUDAGUR 1. OKTÓBER 2001
Skoðun DV
Ertu hrædd(ur) við að fljúga?
Ólafur Kristjánsson nemi:
Nei, og hef aldrei veriö. Undanfarnar
vikur hafa engin áhrif á þaö.
Ámundi Ámundason auglýsingastjóri:
Já, ég er þaö og ekki hefur
þaö batnaö.
Ómar Awad:
Nei, alls ekki, en auövitaö hafa
þessi hræöilegu hryöjuverk áhrif.
Rúta Pipyniene:
Já, stundum.
Marteinn Jónsson ræstitæknir:
Nei, en síöustu vikur hafa samt ein-
hver áhrif.
Róbert Guönason:
Nei, ég myndi fljúga nánast
hvert sem er.

Sjúkraliöar aö störfum
Níðst á sjúkraliðum
— og skjólstæðingum þeirra
Ömurlegustu
fyrirbæri i mann-
legu samfélagi
eru þær gerðir
fólks sem sparka i
liggjandi mann.
Að semja ekki viö
þá stétt þjóðfé-
lagsins sem vinn-
ur mannúðleg-
ustu störfin og
það á launum sem
jaðra við ölmusu, setur stjórnvöld á
bekk með slíkum. Skammarleg laun
þessa fólks hefur hrakið marga frá
að sinna hinum verst settu. Þar eru
valdhafar því að sparka í liggjandi.
Slagorð Framsóknarflokksins í síð-
ustu kosningum, fólk í fyrirrúmi,
voru ómerkilegar lygar til að afla
sér fylgis. Stjórnvöldum finnst
meira aðkallandi að eyðileggja land-
ið til að geta byggt eiturspúandi
verksmiöjur heldur en að sinna
Stétt þeirra er að mestu skip-
uð konum sem bera að stórum
hluta uppi störf á sjúkrahús-
um, heilsugœslustöðvum og
öldrunarstofnunum.
sjúkum og öldruðum. Aðeins brot af
þeim hundruöum milljarða sem til
þessara illu verka er ætlað þarf til
að margvíslegur smáiðnaður komist
á laggirnar á Austurlandi. •
Sjúkraliðar eru ómissandi stétt á
smánarlaunum. Að níðast á þeim
eins og núverandi valdhöfum er svo
lagið er sama og níðast á stórum
hluta þjóðarinnar. Sjúkraliðar
vinna erfið störf. Stétt þeirra er að
mestu skipuð konum sem bera að
stórum hluta uppi störf á sjúkrahús-
um, heilsugæslustöðvum og öldrun-
arstofnunum. Þær eru á þeytingi
hús úr húsi á nóttu sem degi til að
sinna þeim sem bíða þeirra ósjálf-
bjarga. Þær eru að taka aukavaktir
til að geta framfleytt sér og sínum,
þó helmingur innkomu sé rifinn í
skatta. Þeim er meinað að lifa
mannsæmandi lifi og í reynd arð-
rændar svo opinberir embættis-
menn geti lifað í veilystingum til
æviloka.
Þetta eru þrældómskjör kvenna
sem kerfið þorir að níðast á. Með-
ferðin á þessum mikilvægu konum
er til skammar. Þegar ég hugsa til
sendiherra og annarra opinberra
starfsmanna á margfóldum launum
þessa fólks og sem aldrei þurfa að
berjast fyrir launum sínum, þá svíð-
ur mér misréttið, skilningsleysið og
vanþakklætið. En alhæfing er vond
og opinberir starfsmenn eru margir
góðra launa verðir og vil ég minna á
mikilhæfu drengskaparmennina
Ólaf Egilsson sendiherra í Kína og
Ólaf F. Magnússon borgarfulltrúa.
Albert Jensen
skrifar:
Hjálpum Hafsteini og Lindu
Helga Jöhannesdótiir
skrifar:
Hafstelnn i^kudagstívtlldið ^
Númason 19. september.
Hann liggur nú þungt haldinn á
gjörgæsludeild og er útlit um bata
svart. Læknar geta ekki sagt neitt
afgerandi um líkurnar, en ljóst er
að hann mun aldrei verða samur.
Mikið áfall hefur enn einu sinni
skollið á þeim hjónum Hadda og
Lœknar geta ekki sagt neitt
afgerandi um líkurnar, en
Ijóst er að hann mun aldrei
verða samur.
Lindu (Berglindi konu hans) og
finnst manni örlögin hafa verið
þeim óvægin, að þau sem nú þegar
hafa misst svo mikið, skuli fá svo
stóra skelli aftur og aftur. Alþjóð
veit um missi Hafsteins í snjóflóð-
inu í Súðavík.
Margir hafa haft orð á þvi við mig
að staða þeirra hljóti að vera slæm,
hún ein með tvö börn, tekjulaus og
bíllaus uppi á Kjalarnesi. Að gott
væri aö geta gengið að sjóði þar sem
hægt væri að styrkja þau og/eða að
fólki langi að sýna konu Hafsteins
hluttekningu með því að senda
henni blóm. Ég spurði Völu dóttur
Hadda um þetta og hún útvegaði
mér reikningsnúmer Lindu, sem
hér fer á eftir:
Berglind María Kristjánsdóttir,
120263-2939, íslandsbanki Mosfells-
bæ: 0549-14-600119. Hofsbraut 66,
Kjal. 116 Reykjavík.
Hvort þú eða þið gerið eitthvað
við þessar upplýsingar þarf ekkert
að ræöa frekar. Það gerir hver upp
við sig hvað hann gerir.
Hér er enginn að sníkja neitt, ein-
göngu að benda á þennan mögu-
leika. Númerinu megið þið að sjálf-
sögðu dreifa ef þið vitið um ein-
hvern sem áhuga hefur á að styrkja
fólk í erfiðleikum.
SÉlÍÍlÉIÉS
Bláskjár og aumingj avarpið
Garri hefur löngum haft illan bjóð á auglýs-
ingum og telur að þar sé stundum hallað réttu
máli og ekki allur sannleikurinn sagður um
gæði, endingu og rakadrægni dömubinda og tor-
færujeppa. Þess vegna gladdi það Garra geypi-
lega þegar i vikunni birtist opnuauglýsing i blöö-
unum þar sem allur sannleikurinn og ekkert
nema sannleikurinn var sagður umbúðalaust. í
fyrsta sinn á íslandi komu menn út úr töffara-
skápnum og viðurkenndu það sem allir vissu
raunar fyrir, sem sé: Við erum aumingjar!
Bara fyrir virðingarverða hreinskilni af þessu
tagi er sjálfsagt að verða við beiðni talsmanna
aumingjavarpsins og styrkja Skjáeinn til góðra
verka og batnandi dagskrár. Og býttar engu þó
Garri hafi ekki séð einn einasta þátt eða auglýs-
ingu á þessari ágætu auglýsingastöð sem er
(næstum þvi) alltaf ókeypis. Svona framtak á að
verðlauna, enda er það ekki Skjánum að kenna
heldur okurköllunum á Landssímanum að Garri
fær ekki að sjá Skjá.
Pínubjört framtíð
Og ekki dró það úr áhuga Garra að leggja sitt
lóð á vogarskálarnar til að „hjálpa þeim til að
skemmta okkur,“ þegar hinn sísmælandi framan
í heiminn sjónvarpsstjóri Skjásins, sjálfur Blá-
skjár Þór Vigfússon, mætti í
viðtal á nauðungaráskriftar-
stöð ríkisins. Bláskjár var
brattur og brosmildur og
kvaðst sjá fram á bjarta
framtíð hjá fyrirtækinu, en
hann vissi bara ekki alveg
nákvæmlega hvað bjarta,
hvort hún yrði rosalega
björt eða bara kannnski si
sona pínulítið björt. Og þess
vegna hefðu þeir Skjámenn
farið fram á þessa hungur-
lús hjá hugsandi og frels-
iselskandi fólki í landinu, ef
sem sé framtíðin yrði ekki
eins björt og allt benti þó
til. Þannig væri það nú já
og sei sei jú mikil ósköp.
VIÐ VITUM
^UMINGJALE
HORFENDUR
HRINGDU NÚNA í SlMA 907 - 4290
OGIEGGOU WTT Af MÓRKUM
1 RílKf.iNGSfVUMf R ! M3S-2ð-I472|
! KENNiTALA. ! 640593 2029 !
! VEFSLÓÐ:
AÐ ÞAÐ E
GT AÐ Bl
UM PENI^
oUur um4«ov!^,e^iv_(S,
oi*yp« .jdovjrp i
HJÁLPAOU OKKUR AO SKEMM fA ÞÉR..
125 grömm af ufsa
Eftir að hafa „séð og heyrt“ viðtalið við Blá-
skjá, tók Garri strax upp tólið og hringdi í
frænku sína á Raufarhöfn (sem erfði nýverið
dulítinn ufsakvóta, líklega ein 14 kíló og öll með
tölu óveidd), og hvatti hana til að leggja í púkkið
til að bjarga menningunni. Eftir dulitlar fortölur,
því frænka á Rauf hefur ekki heldur séð Skjá-
inn, þá ákvað hún að setja í kringum 125 grömm
af ufsakvótanum á markað og láta andviröið
renna til styrktar Bláskjá og þeim bræðrum í
borginni. Og þar með telur Garri sig hafa lagt
fram sinn skerf til að bjarga menn-
ingunni í landinu þann daginn. G3m
Kynþokki og
kímnigáfa
Sjónvarpsfíkill skrifaöi:
Það er gaman
að fylgjast með
sjónvarpskon-
unni Andreu Ró-
berts á Stöð 2,
en hún var á
dögunum kosin
kynþokkafyllsta
kona landsins.
Ekki veit ég
hvað það er með
fallegar konur,
en þær eru oft
frekar líflausar
og húmorslaus-
ar. Andrea er ein af fáum undan-
tekningum. Hún hefur mikla út-
geislun á skjánum og virðist hafa
húmor fyrir sér og sínu nánasta
umhverfi. Þetta skilar sér vel inn í
stofu til landans. Þær eru sem sagt
ekki allar heilalausar og húmors-
lausar kynþokkafyllstu konur
landsins!
Dýr símtöl með
símakorti
Sæmundur E. Andersen sagði sinar
farir ekki sléttar:
Ég keypti í
fyrra símakort
fyrir 1.000
krónur minnir
mig, en kortið
átti að gilda til
ársins 2002. Nú
notaði ég kortið
einu sinni eöa
tvisvar með ár-
angri. Nú gerð-
ist það að kortið hætti að virka, mér
var sagt að kortasíminn hlyti að
vera bilaður. Ég fór á fleiri staði, en
allt kom fyrir ekki kortið virkaði
ekki. Síminn í Ármúla sagði mér að
hann bæri ekki ábyrgð á þessu. Eng-
inn virðist bera ábyrgð, en ég sit
uppi með ónýtt símakort sem gaf
mér tvö stutt símtöl og síðan ekki
söguna meir.
Refir í byggð
Jón Sigurðsson, Dvalarheimilinu Klaustur
hólum, Kirkjubæjarklaustri hringdi:
Ég sá blaðagrein í Dagblaðinu á
miðvikudaginn um refastofninn á
íslandi. Þar segir að ekki sé vitað til
þess að refur hafi sést í byggð á ís-
landi. En hérna í Skaftafellssýslu
ganga tófurnar ljósum logum niðri í
byggð og hafa gert það árum saman.
En við erum kannski ekki talin
vera í byggð hérna?
Öfuguggaháttur og
dónaskapur
Kristinn Ásgrímsson hringdi:
Flvers vegna vill DV uppheíja öf-
uguggahátt og dónaskap? Þessi
spurning vaknaði síðastliðinn laug-
ardagsmorgun þegar ég fietti blað-
inu og sá myndskreyttan pistil
Ragnheiðar Eiríksdóttur sem virð-
ist vera ráðin sem klámpenni blaðs-
ins. Mér finnst full ástæða að rit-
stjórar blaðsins biðji lesendur sína
afsökunar á umræddri birtingu og
losi blaðið við umræddan klám-
pistlahöfund.
Framboð eldri
borgara og öryrkja
Vilhjálmur Alfreðsson skrifar:
í DV þann 25. september birtist
bréf eftir Sigurstein Ólafsson sem
hét „Framboð eldri borgara“. Eink-
um var þetta ómakleg gagnrýni á
Frjálslynda flokk Sverris Her-
mannssonar. Fyrir fjórum árum
hefði sérframboð Félags eldri borg-
ara haft oddaaðstöðu. Nú er enn eitt
tækifærið, að þessu sinni í samfloti
með Öryrkjabandalaginu í sameig-
inlegu áhlaupi í baráttu okkar.
Eldri borgurum og öryrkjum allt!
Andrea á Stöð 2
- kynþokkafull og
meö útgeislun.
f
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangið:
gra@dv.is
Eða sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11, 105 ReyKjavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar með bréfunum á
sama póstfang.