Dagblaðið Vísir - DV - 06.03.2002, Blaðsíða 20

24
MIÐVIKUDAGUR 6. MARS 2002
Skoðun
DV
Spurning dagsins
Hver er draumaferðin þín?
Anna Rakel Ólafsdóttir nemi:
Ég myndi vilja fara til grísku eyjanna
með kærastanum mínum.
Júlie Sif Siguröardóttir nemi:
Ég myndi fara í rómantíska ferð um
Karíbahafið meö kærastanum mínum.
Kristján Freyr Kristjánsson nemi:
Til Spánar, liggja í sólinni allan dag-
inn með vinum og kunningjum.
Ólafur Örn Jónsson neml:
Ég myndi vilja fara í viöskiptaferð
til Kína.
Er sama hverjir stjórna?
Ásthildur Ólafsdóttir
skrifar:
Oft og tíðum þegar
verið er að spjalla sam-
an og fólk nefnir veru
sína eða bama sinna á
Norðurlöndum berst
talið iðulega að því
hvað gott sé að vera þar
með böm, góðar bætur
frá því opinbera, góð og
nóg dagheimilispláss,
frí þegar bömin verða
veik o.s.frv.
Ég þekki hjón sem
búa í Danmörku með 3
lítil börn. Þau vilja
gjarnan flytja heim, en
treysta sér ekki til þess
þar sem eiginkonan er
sjúklingur og þau fá
svo góða aðstoð með
börnin og allt í Dan-
mörku. Þau vita hins
vegar að þau fá ekki
eins góða þjónustu hér
heima.
Fyrir nokkrum mán-
uðum var viðtal í sjón-
varpi við formann
Krabbameinssjúkra barna, Rósu
Guðbjartsdóttur. Hún kvartaði sár-
an undan því hve illa væri búið að
langveikum bömum og foreldrum
þeirra. Ég er henni innilega sam-
mála.
Steingrímur J. Sigfússon var í
viðtali á Rás 1 fyrr í vetur. Þar tal-
aði hann um hve kjör almennings
og þeirra sem minna mega sín væru
betri annars staðar á Norðurlönd-
um en hér á landi. Dettur þessu
fólki virkilega ekki í hug eða vill
það bara ekki tala um það, að þessi
mismunur sé vegna þess hverjir
hafa stjómað í þessum löndum?
í Danmörku, Noregi og Svíþjóð
hafa jafnaðarmenn setið flest ár viö
stjómvölinn sl. 60-70 ár. Þeir hafa
mótað að miklu leyti það samfélag
„Það er kannski ekki bara
tilviljun að kjör barnafjöl-
skyldna eru betri annars
staðar á Norðurlöndum en
hér. Það skyldi þó ekki vera
vegna þess að þar hafa þeir
menn stjómað sem hafa
jafnaðarstefnuna og lífsgildi
hennar að leiðarljósi?“
sem þar er, þótt vitaskuld sé ekki
gallalaust fremur en önnur mann-
anna verk.
Á íslandi hefur Sjálfstæðisílokk-
urinn setið við völd flest ár frá lýð-
veldisstofnun. Hann virðist ekki
hafa borið hag bama né foreldra
þeirra fyrir brjósti. Að minnsta
kosti sjaldan átt frumkvæðið. Það er
þá fyrst núna að þeir virðast hugsa
ögn um hag foreldra með nýju for-
eldraorlofi, sem út af fyrir sig er
gott mál. Spurningin er kannski
bara hvort forgangsröðin sé alveg
rétt. Ég veit ekki. Það þyrfti líklega
viðar að afnema tekjutengingar hjá
barnafólki og fleirum. Hins vegar
gleðst ég yfir lengra fæðingarorlofi.
Það er spor í rétta átt.
Það er kannski ekki bara tilviljun
að kjör barnafjölskyldna eru betri
annars staðar á Norðurlöndum en
hér. Það skyldi þó ekki vera vegna
þess að þar hafa þeir menn stjórnað
sem hafa jafnaðarstefnuna og lífs-
gildi hennar að leiðarljósi? - Það er
ekki úr vegi aö hugleiða það.
S amf ylkingarf orusta
Elva Guörún Gunnarsdótir nemi:
Til Kína eða Japans og skoða siði
og menningu.
Bjartmar Alexandersson nemi:
Til Himalajafjallanna að klifra.
Jóhannes Sigurösson
skrifar:
Nú sýnist mörgum sem full þörf
sé á víðtækri siðvæðingu forystu
Samfylkingarinnar. Viðtækri segi
ég, því siðvæðingin myndi hefjast á
toppnum, með því að formaðurinn
sem nú er greinilega mjög
taugastrekktur, sjái að sér og taki
sér leyfi, launað eða ólaunað, og ein-
hendi sér í sina sérgrein, sem hann
er sagður prýðilega fær um að
sinna. Margt kemur upp í hugann
við lestur bréfs Samfylkingarfor-
mannins til forráðamanna Baugs.
Til dæmis þetta; úr því formaður
Samfylkingarinnar vildi hafa hönd í
bagga með því hverjir ræsta hjá
Baugi, er þá ekki næsta víst að
hann hafi haft hönd í bagga með
„Getur formaður Samfylk-
ingarinnar ekki skilið tor-
tryggni Baugsmanna þegar
einn af ræstitœknunum
bróður formannsins er far-
inn að kanna skjöl á borð-
um fyrirtækis þess er hann
rœstir hjá?“
ráöningu litla bróður síns (eða fyr-
irtækis hans) í starfið hjá Baugi á
sínum tíma? Getur formaður Sam-
fylkingarinnar ekki skilið tor-
tryggni Baugsmanna þegar einn af
ræstitæknunum bróður formanns-
ins er farinn að kanna skjöl á borð-
siðvæðist
um fyrirtækis þess er hann ræstir
hjá? Ef Samfylkingarformaðurinn
er þess ekki umkominn að skilja að-
stæður og frumkvæði Baugsmanna,
í þessu tilviki, að opinbera óprúttið
hótunarbréf frá honum, þá er hann
ekki hæfur sem stjómmálamaður,
hvað þá forystumaður heils stjóm-
málaflokks.
Héðan af er ekki um annað að
ræða fyrir Samfylkinguna en
snögga siðvæðingu í formi for-
mannsskipta, að öðrum kosti er hún
liðin undir lok sem stjómmálaflokk-
ur, sem þó er full þörf á í okkar
veika og ófullkomna samfélagi.
Frumhlaup formannsins verður
ekki afsakað né aftur tekið með
neinu móti. Sama hverjir reyna að
berja í brestina.
Hann getur verið hættulegur „send“-takkinn á
lyklaborðinu á tölvunni. Össur Skarphéðinsson
hefur nú komist að því og geldur dým verði.
Bréflð sem hann sendi til þeirra Baugsmanna
vegna uppsagnar bróður hans hefur skyndilega
kippt fótunum undan annars góðri stöðu Össur-
ar í landsmálaumræðunni og sent hann í bull-
andi vöm. í stað þess að vera hinn glaðbeitti og
hvatskeytti gagnrýnandi spillingar, sem var í
óða önn að ná sér á strik eftir að hafa staðið
eins og glópur við hliðina á Ingibjörgu Pálma
falla í öngvit, þá stendur hann nú uppi sem mað-
urinn sem sendi bréfið til Baugs! í stað þess að
vera í bullandi sókn þarf Össur nú að leggjast í
vörn. Ekki út af einhverjum pólitískum stórmál-
um, heldur vegna einhverra nánast menntaskóla-
strákslegra bréfaskrifta sem lítið hafa í raun
með pólitík að gera. Hann selur sig ótrúlega
ódýrt, svo notað sé íþróttamál, og situr nú uppi
með að þurfa að sannfæra kjósendur um að
hann sé þrátt fyrir allt ekki slíkur skaphundur
að ástæða sé til að efast um hvort honum sé
S treystandi fyrir ábyrgð i mótlæti.
Pólitískar afleiðingar
Satt að segja kemst Garri ekki hjá því að velta
fyrir sér hvað hefði gerst ef Össur væri
ekki eins geðþekkur og skemmtilegur
maður og raun ber vitni! Menn eru ein-
faldlega ekki tilbúnir til að trúa í al-
vöru upp á hann neinu misjöfnu þótt
skoðanakönnun DV í gær bendi vissu-
lega til að hann hafi skaðast pólitískt á
málinu. Sá skaði er þó ábyggilega minni
en ef ýmsir aðrir hefðu unnið einhver
svona axarsköft. Hins vegar er það at-
hyglisvert að flokksfélagar Össurar eru
ekkert frekar tilbúnir til að fyrirgefa
honum en aðrir, sem undirstrikar aö
málið er í raun lítið pólitískt í eðli sínu. Það
kann hins vegar að hafa ýmsar pólitískar afleið-
ingar - þá náttúrlega sérstaklega fyrir Össur og
Samfylkinguna. En eins og oft vill verða þegar á
bátinn gefur i pólitíkinni þá koma upp óvænt
bandalög á sama tíma og gamlir ágreiningshnút-
ar herðast. Sú virðist einmitt vera raunin nú.
Ný brú
Fyrirfram mátti þannig gera ráð fyrir að sjálf-
stæðismenn hefðu litið umburðarlyndi gagnvart
Össuri í þessu, enda hafa þeir sem tjáð hafa sig í
málinu ekki verið að gera minna úr þvi en nauð-
synlegt er. Samherjar
Össurar í Samfylking-
unni hafa heldur ekki
treyst sér til að beinlín-
is verja bréfaskriftir
Össurar, en það gerir
hins vegar Ögmundur
Jónasson ótvírætt í DV
í gær. Ögmundur sagði
að í fyllingu tímans
myndu menn túlka
bréfið sem viðbrögð
manns sem væri að
koma til vamar bróður
sínum, en hafi í ákafa
og reiði farið yfir strik-
ið óg síðan viðurkennt
mistök sín. Össur væri
„blóðheitur maður sem vill ekki að aðrir hafi
verið látnir gjalda sín að ósekju,“ eins og Ög-
mundur orðaði það. Áður hafði jú Steingrímur J.
talað um hve sérkennilegt það hafi verið af
Baugsmönnum að láta bréfið í fjölmiöla. Þannig
má eiginlega segja að Össur hafi fengið mestan
stuðning og skilning úr röðum Vinstri grænna
og hver veit nema á þessu megi byggja upp brú
á milli flokkanna. Baugur gæti þannig verið orð-
inn sá bogi sem tengdi vinstriflokkana saman á
ný og hver veit nema hér sé einmitt að hefjast
ný hringekja sameining-
ar vinstrimanna! CyXffi,
Óvænt bandalög
Hógværð að norðan
Árni Pálsson hringdi:
Ég hlustaði að
venju á þáttinn í
vikukokin sl. laug-
ardag. Þar vora
þrír viðmælendur
hjá Þorfinni
Ómarssyni, tveir
norðanmen og
einn úr Reykjavík,
en þátturinn var
tekinn upp á Akureyri. Það sem mér
fannst stinga í stúf í þessum þætti nú
var að hann var mun hógværari og
áheyrilegri fyrir bragðið en oft áður
þar sem menn hafa bókstaflega ærst
og rifið raddböndin með gaddavírs-
röddiun út af umræðuefninu. Hérna
var brotið blað og þetta var allt
miklu skemmtilegri og siðvæddari
umræða. Menn voru ekki sammála,
en skoðanaskiptin voru eins og hjá
siðuðu fólki, en ekki öskuröpum.
Hógværðin kom kannski að norðan,
veit það ekki, en flnn þáttur.
Mafíuþræðir
Brynjólfur Brynjólfsson skrifar:
Þegar fylgst er með fréttum af
þráðum Símamálsins dettur manni
helst í hug það sem er fólgið í yfir-
skrift þessa pistds. Sérréttindamenn
í fjárhagslegri afkomu eru býsna
víða á ferð með stóru ausuna og ausa
úr opinberum sjóðum. Þeir virðast
settir í óskaaðstöðu til þess að geta
notað ausuna og fá yfirlýstan stuðn-
ing tU þess að geta haldið því áfram.
Frekja og hirðuleysi um ímynd sína
virðist einkenna þessa einstaklinga.
Samkvæmt fréttum virðist þessi
ákveðni hópur koma fram í flestum
þeim málum sem sagt er frá á degi
hverjum. Þetta sjálftökufyrirbrigði
er farið að vekja undrun hlustenda
og ekki er að heyra að þessu ætli að
linna, nema síður sé.
Endurheimti
ofurlaunin
Magnús Sigurðsson skrifar:
Mér finnst ekki
ná nokkurri átt
að ríkið skuli
ekki geta endur-
heimt hluta
þeirra ofurlauna
sem forstjóri Sím-
ans er látinn fara
með í farteskinu.
Þórarinn V. Þór-
arinsson er vissu-
lega verður sinna launa í starfl, en
að samið sé við hann á þann hátt að
hann yfirgefi stól sinn með nærfellt
40 milljónir króna, það er hrein
endaleysa og enginn getur haft um-
boð til að semja um svona vitleysu
fyrir hönd ríkisins. Auðvitað á svo
samgönguráðherra að víkja úr emb-
ætti, á honum hafa staðið öll spjót
fyrir afglöp í þremur meginmálum
undanfarið. Rlkið verður að fara að
taka sig á í embættisfærslu æðstu
manna sinna.
Þá er það fullkomnað
Karl Sigurðsson skrifar:
Það kemur nú í
ljós samkvæmt
könnunum að það
er vilji almenn-
ings að samgöngu-
ráðherra segi af
sér. Geri hann
það ekki sjálfvilj-
ugur, sem sannar-
Sturla igga væri best, á
Böðvarsson. ag víkja honum
frá. Firringin jafnhliða særðu stolti
manna í svona stöðum er að verða
þeim mörgum ansi mikill fjötur um
fót, og ekki síður embættum þeim
sem þeir gegna. Samgönguráðherra
sýnir hins vegar ósvífni þegar hann
segir það fjarri öllu lagi að hann
segi af sér. - Það kórónar bara dóm-
greindarleysið.
Þórarinn V.
Þórarinsson.
pv Lesendut
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangiö:
gra@dv.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11, 105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til að senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.