Dagblaðið Vísir - DV - 06.11.2002, Blaðsíða 17

Útgáfufélag: Útgáfufélagið DV ehf.
Framkvæmdastjóri: Hjalti Jónsson
Aðalritstjóri: Óli Björn Kárason
Ritstjóri: Sigmundur Ernir Rúnarsson
A&stoðarritstjóri: Jónas Haraldsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Skaftahlið 24,105 Rvik, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5749
Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Kaupvangsstræti 1, sími: 462 5000, fax: 462 5001
Setning og umbrot: Útgáfufélagiö DV ehf.
Plötugerð og prentun: Árvakur hf.
DV áskilur sér rétt til aö birta aösent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgialds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viötöl viö þá eöa fyrir myndbirtingar af þeim.
Þjóðin og Þjórsárver
Þjórsárver eiga sér ekki sinn
líka í náttúrufari íslands og eru
einstök gróöurvin í heiminum.
Þetta er óumdeilt og jafnframt
höfuðrök fyrir því aö þyrma ber
verunum. Hvers konar mann-
virkjagerð sem gengur nærri
þessari náttúruperlu er með engu
móti réttlætanleg. Og það er enda óþarft að virkja á þeim
slóðum sem hafa áhrif á verin undir Hofsjökli, nógir aðrir
virkjanakostir eru til staðar viða um land sem ganga ekki
nærri viðurkenndum náttúrugersemum þjóðarinnar.
í þjóðmálaumræðu hér á landi er í auknum mæli tekist
á um náttúru landsins. Endalaust er hægt að deila um stað-
arval fyrir virkjanir og stóriðjur og aðra landfreka athafna-
semi mannsins. Þjórsárver eru hins vegar þeirrar náttúru
að um þau á ekki að þurfa að þrátta. Þau eru án efa á með-
al höfuðdjásna íslenskrar náttúru og þar af leiðandi á ekki
að þurfa að verja þau. Þau verja sig sjálf, rétt eins og til
dæmis GuUfoss og Dettifoss - staðir sem eru og verða
ósnertanlegir.
Hér verður tekið undir orð Steingríms Hermannssonar,
fyrrverandi forsætisráðherra, á einstaklega vel heppnuðum
fundi um verndun Þjórsárvera í Austurbæjarbíói i fyrra-
kvöld en þar sagði hann Þjórsárver vera þjóðarauð - sam-
bærilegan við handritin. Hann benti jafnframt á að - og það
er lykilatriði - aðrir virkjunarkostir væru í stöðunni,
virkja mætti annars staðar. Hér talar maður af viti og skyn-
semi, maður sem fundið hefur jafnvægi á milli athafna
manns og einstakrar náttúru.
Auðvitað verður það alltaf svo á meðan menn fara um
landið sitt að þeir skilja þar eftir fótspor sín. Og mann-
skepnan er nokkuð þungstíg og tekur sitt pláss. Krafa sam-
tímans er hagsæld og hagvöxtur og þeirri kröfu verður ekki
svarað öðruvísi en svo að nýta gæði náttúrunnar með ein-
um eða öðrum hætti. Það hefur verið gert með virkjunum
víða um land, ekki síst á Suðurlandi þar sem Þjórsá og aðr-
ar ár í grenndinni hafa verið beislaðar á svæðum sem mega
við mannvirkjagerð.
Á þessum slóðum sem annars staðar verða menn að við-
urkenna að það eru takmörk fyrir öllu. Það er klárlega kall
nýrra tíma að hlífa viðurkenndum verndarsvæðum. Þjóðin
er í auknum mæli að vakna til umhugsunar um gildi
ósnortinnar víðáttu og ráðamenn verða að taka tillit til
þeirra eðlilegu og skynsamlegu óska sem fram komu á áð-
urnefndum baráttufundi í Austurbæjarbíói í fyrrakvöld.
Þar var réttilega bent á að „almenn andstaða er í landinu
við virkjunaráform í Þjórsárverum“.
Virkjunarsinnar - einkum forsvarsmenn Landsvirkjun-
ar - hljóta að sjá að sér í þessum efnum sem varða Þjórsár-
ver. Þeir hljóta að sjá að þeir geta ekki farið með skóflur
sínar á hvaða svæði sem er á landinu. Og þeir hljóta að við-
urkenna að það er þeirra eigin málflutningi til framdráttar
að gefa eftir á jafnviðkvæmu svæði og Þjórsárver eru. Það
fylgir því gríðarleg ábyrgð að stjórna fyrirtæki á borð við
Landsvirkjun. ímynd þess og trúverðugleiki í huga þorra
almennings er hér í húfi.
Landsmenn virðast almennt sammála um að fara meðal-
veginn í virkjanagerð. Það er almenn sátt í landinu að
virkja þár sem því verður komið við en hlífa um leið viður-
kenndum náttúruperlum. „Næstu kynslóðir eiga sinn rétt
til auðæfanna“, eins og sagt var á títtnefndum baráttufundi.
Þaö er hárrétt. Þær kynslóðir sem nú lifa eiga jafnframt
rétt til hagsældar og hagvaxtar. í þessum efnum er hægt að
mætast á miðjum vegi eins og Steingrímur Hermannsson
sagðií fyrradag.
Sigmundur Ernir
+
MIÐVIKUDAGUR 6. NÓVEMBER 2002
MIÐVKUDAGUR G. NÓVEMBER 2002
17
DV
Skoðun
Tálvon eða raunsæi?
ar
Kjallarí
Sigurður
Antonsson
framkvæmdastjóri
i
A haustdögum þegar
Alþingi byrjar er að venju
farið í karp um hluti sem
brunnið hafa hvað heitast
á þingmönnum í fríinu.
Umræðan tekur gjarnan á
sig mynd farsa og ásak-
ana, oft um málefni sem
hafa verið auðskilin. Að
loknu upphlaupi springur
blaðran eða umræðan
gufar upp eins og hún hafi
aldrei hafist.
Verðlagseftirlit ríkisins var fyrir
nokkrum árum lagt niður og urðu
flestir fegnir. Það fylgdist meðal ann-
ars með verðútreikningum. Kratar
voru vel skólaðir í þeim fræðum því
þar áttu þeir ítök, gátu hvenær sem
var heimsótt hvem kaupmann og
skoðað bækur hans og að sjálfsögðu
á þýðingarmikil verðmyndun aö
vera opin og gagnsæ sem flestum.
Hærra verðlag hér en í Evrópu-
löndum skýrist að mestu af legu
landsins og hvemig gjöld eru á lögð.
í mörgum Evrópulöndum er virðis-
aukinn 7-17 prósent en hér er hann
14 og 24,5, oftar þó 24,5. I Bandaríkj-
unum er hann um G% .
En það segir ekki alla söguna um
heildarálögur ríkisins og skatta.
Virðisaukinn er ein mikilvægasta
tekjulindin og er hér stundum helm-
ingi hærra hlutfall af innkaupsverði
en í EB-löndum. Hann er lagður ofan
á farmgjöld, tolla, vörugjöld og álagn-
ingu. Kaupmaðurinn er einnig að
Álagning og skattar á íslandi: í EB-landi:
Innkaupsverö fob. 100 kr. Innkaupsverð 100 kr.
Farmgjöld og fl. 20% 20 kr. Álagning 50% 50 kr.
Tollar og vörugjöld 12% 14 kr. Viröisauki 17% 25 kr.
Kostnaöarverö 134 kr.
Álagning kaupmans 50% 67 kr.
Viröisauki 24,5% 49 kr.
Samtals 250 kr. Samtals 175 kr.
leggja ofan á hærri stofn en í Evr-
ópu.
Allt að 70% verðmunur
skýrist
Aðflutningsgjöld ofan á farmgjöld
vega því þungt í verðlagningu. Öfan
á þau bætist uppskipun og heim-
keyrsla. Þessi kostnaður getur
numið allt að 25% af innkaupsverði,
allt eftir rúmmáli, þyngd vörimnar
og verði. Hér eru dæmi um verð-
myndun eftir að varan kemur til
landsins og útsk rir allt að 70% verð-
mun. Sjá töflu.
Hér er verðmunur 43%. Ef
Aðflutningsgjöld ofan á
farmgjöld vega því
þungt í verðlagningu.
Ofan á þau bætist upp-
skipun og heimkeyrsla.
álagning kaupmannsins færi i 65%,
farmgjöld í 25% og tollar og vöru-
gjöld í 15% yrði virðisauki ríkisins
hærri og verðmismunurinn þá um
68%. Ef heildsali er inni með sína
álagningu og álagning kaupmanns-
ins um 50% kemur nánast það sama
út úr dæminu en álagning gæti verið
hærri eða lægri.
Samfylkingin útskýri
Verðlagning á áfengum drykkjum
hjá rikinu er einnig sér kapítuli og
hækkar að sjálfsögðu verðlag hér
umfram önnur lönd, því neysla þess-
arar vöru er snar þáttur í neyslu-
venjum, hvað sem hver segir. Sam-
fylkingin vill kanna inngöngu í Evr-
ópusambandið i von um lækkun
vöruverðs og einnig væntanlega
vegna vinnulöggjcifar sem þar
tíðkast. Löggjöf sem gerði okkur síð-
ur samkeppnishæf. Öfangreindir út-
reikningar sýna hins vegar að við
þurfum fyrst og fremst að lækka út-
gjöld ríkisins og afnema aðflutnings-
gjöld, jafnframt því sem virðisauki
verði lækkaður.
Samfylkingin skuldar fylgismönn-
um sínum skýringar á því hvemig
hún vill útfæra þær breytingar. Ann-
að er aðeins tálvon og óraunsæi.
Nýtum utanríkisþjónustuna
Jakob Frímann
Magnússon
varaþingmaöur og
tónlistarmaöur
í íslensku utanríkisþjón-
ustunni starfar margt
hæfileikafólk sem unniö
hefur óeigingjarnt starf í
þágu lands og þjóðar, oft
um árabil. Því er hins
vegar ekki að neita að
utanríkisþjónustan hefur
verið rekin í ákaflega
föstum skorðum um ára-
tugaskeið og þar hefur
lítilla nýjunga gætt, svo
heitið geti.
Helst hefur borið á því að ný
sendiráð hafi verið opnuð og þá oft
með fremur miklum tilkostnaði, líkt
og i Japan, og án þess að það hafi
nokkru sinni verið nægilega rök-
stutt af hverju leggja þarf í slíkar að-
gerðir og kostnað. Segja má, í sem
skemmstu máli, að stjórnvöld á ís-
landi hafi alla tíð skort nægilega yf-
irsýn og andagift til þess að nýta
þau tækifæri sem felast í nútíma-
legri utanríkisþjónustu. Óttinn hef-
ur, einhverra hluta vegna, verið of
mikill við uppstokkun og nýjungar.
Aðkallandi mál
Málefni utanríkisþjónustunnar
eru hins vegar orðin aðkallandi í ís-
lensku samfélagi. Á síðustu tíu
árum hafa fjárveitingar til utanrík-
isþjónustunnar vaxið úr riflega ein-
um milljarði í fimm. Þegar slíkir
peningar eru farnir að renna til
þessa málaflokks er þeim mun mik-
ilvægara að einhver umræða fari
fram hér á landi um það hvemig
„Þegar slíkir peningar eru farnir að renna til þessa
málaflokks er þeim mun mikilvœgara að einhver um-
rœða fari fram hér á landi um það hvernig þeir nýtast
okkur best.“ - Undirbúningur fyrir komu japanska for-
sœtisráðherrans hingað til lands.
þeir nýtast okkur best. Slíkrar um-
ræðu hefur lítt gætt hingað til, held-
ur þvert á móti.
Nánast blátt bann hefur legið við
því að leggja fram hugmyndir til
uppstokkunar í utanríkisþjónustu
og ekki annað að skilja en áhrifa-
menn telji kerfið á stundum vera
heilagt eins og það er. Eini athyglis-
verði vaxtarsprotinn, viðskiptaþjón-
usta utanríkisráðuneytisins, virðist
ekki enn hafa fengið það vægi innan
ráðuneytisins sem brýn þörf fyrir
verðmætaaukningu í útflutningi gef-
ur tilefni til.
Ónýttir möguleikar
Hér liggja hins vegar fjölmargir
möguleikar ónýttir. Spyrja má hvort
ekki mega fækka sendiráðum og
setja upp smærri viðskiptaskrifstof-
ur á fleiri stöðum í staðinn. Þannig
skrifstofur myndu nýtast beint til að
laða að erlent fjármagn inn í ís-
lenskt viðskiptalíf og nýtast íslensk-
um athafnamönnum til sóknar í út-
löndum. Það má líka spyrja hvort
utanrikisþjónustan sé nægilega vel
nýtt til þess að skapa íslenskri list-
sköpun og hugviti stærri markaði.
Slíkt er hægt að gera ef vel er á mál-
um haldið og er hægt að benda á for-
dæmi Finna í þessum efnum sem
dæmi um vel heppnaða utanríkis-
þjónustu af þessum toga.
Vissulega er þörf á hefðbundinni
utanrikisþjónustu í formi venju-
legra sendiráða á stærri stöðum í
heiminum til þess að sinna milli-
landasamskiptum og störfum íslend-
inga í alþjóðlegum stofnunum, fasta-
nefndum og ráðum. Hins vegar efast
ég um að aukin framlög til utanrík-
isþjónustu skýrist einungis af aukn-
um umsvifum af því tagi. í öllu er
ljóst að tímabært er að umræða um
þessi mál og hvernig fjármagnið
nýtist okkur best til sóknar og fram-
fara verði tekin föstum tökum.
Sandkom
Áberandi menn
1 tilefni af dómi héraðsdóms í meiðyrðamáli Magnús-
ar Þórs Hafsteinssonar fréttamanns gegn Árna M.
Mathiesen sjávarútvegsráðherra rifja menn nú upp dóm
Hæstaréttar í meiöyrðamáli Kjartans Gunnarssonar
framkvæmdastjóra Sjálfstæðisflokksins gegn Sigurði G.
Guðjónssyni í Norðurljósum. Þar sagði Hæstiréttur að í
fyrsta lagi væri ekki hægt að fara fram á að ásakanir
gegn Kjartani yrðu sannaðar því að það væri óhæfilega
erfitt - í öðru lagi þyrfti Kjartan að una hispurslausri
umljöllun um sig vegna áberandi stöðu sinnar. Nú bíða
menn spenntir eftir þvi, verði dóminum áfrýjað, hvort
Hæstiréttur telji að sjónvarpsmaðurinn Magnús sé jafn-
áberandi og Kjartan ...
Virkjun menningar
Sumir vilja meina að vinstri-grænir séu á móti öllum
málum, sem er vitanlega alrangt. En nú þykir jafnvel
öðrum en „sumum“ vera farið að fjúka í æ fleiri skjól.
Er ekki flokkurinn örugglega hlynntur opinberum
framlögum til menningarmála? Spurt er, vegna þess að
Kolbrún Halldórsdóttir hefur beðið ráðherra iðnaðar-
mála að svara þvi formlega hversu há framlög Lands-
Ummæli
Tímabær áskorun
„Það eru þó fleiri [en Samfylkingin]
sem nota rauða punktinn, til dæmis
Lífls, Flugstöð Leifs Eiríkssonar og í við-
bót með flugvélaslóð í gegn. Verst er þó
lógó Strætó bs. en það er rauður punktur
með stóru S-i. Það er ekki nokkur maður sem tengir
þetta við Strætó bs. heldur minnir þetta miklu meira á
Samfylkinguna en Strætó. Ég skora nú á stjóm Strætó
bs. að breyta lógóinu og nota bara orðið Strætó ..."
Ómar Stefánsson, bæjarfulltrúi í Kópavogi, á vef sínum
Magnað
„Samdrátturinn í bílasölu hefur verið meiri hér en
varö i kreppunni í Argentínu.“
Erna Gísladóttir, framkvæmdastjóri Bifreiöa og landbúnaöarvéla,
í viöskiptaþætti Siguröar Más Jónssonar á Útvarpi Sögu
sandkorn@dv.is
virkjunar eru til menningarmála og
við hvaða lagaákvæði þessi framlög
styðjist. Þetta er eitthvað skrýtið ...
Kjörstjóm stuðar
Kjörstjórn Samfylkingarinnar í
Reykjavík hefur áminnt frambjóðend-
ur um að fara að settum reglum og
dylst fáum að tilefnið sé kosningabarátta Jakobs Frí-
manns Magnússonar. Hann hefur safnað undirskriftum
á stuðningsmannalista en á heimasiðu hans var, þar til
nýverið, gefið í skyn að tilgangurinn væri að safna fé-
lögum í Landsmálafélagið Rósina, sem er aðildarfélag
að Samfylkingunni. Ekkert er hins vegar minnst á
Landsmáiafélagið á undirskriftarlistanum. Kjörstjórnin
gerir athugasemdir við slík vinnubrögð í bréfi sínu -
undir rós og án þess að nefna Jakob - og segir lika
„ósmekklegt" að nefna á heimasíðu að hægt sé að skrá
sig úr Samfylkingunni hvenær sem er, en það gerði Jak-
ob einmitt líka, þar til nýverið. Hvað sem líður réttmæti
þessara aðdróttana er ljóst að kjörstjóm flokksins hefur
með bréfaskrifunum gengið býsna nærri kappanum og
örugglega stuðað hann ...
Einmitt!
„deCODE er eina vitið.“
Reynir Þorsteinsson, þáverandi sveitarstjóri Raufarhafnar-
hrepps, í viötali viö DV 19. janúar 2000 um þá ákvöröun
sveitarfélagsins að verja 20 milljónum króna til kaupa á
hlutabréfum í deCODE.
Um nýtt útlit Moggans
„Er ekki nokkur vafi á því, að breytingin á forsíð-
unni hefur áhrif á fleira en útlit blaðsins - keppni um
að koma efni á forsíðuna eykst. Mat á gildi frétta
breytist og val á ljósmyndum tekur jafnt mið af inn-
lendum og erlendum atburðum. Viðmið blaðmanna og
Ijósmyndara breytist. Árangursmatið verður annað
bæði innan blaðsins og meðal lesenda þess.“
Björn Bjarnason á vef sínum
Leiðin til helvítis er vörðuð fallegum hugsjónum
Börkur
Gunnarsson
rithöfundur og
leikstjóri
Einu sinni var ég á ráö-
stefnu gegn kynþátta-
hatri í Bradford í
Englandi. Einn úr hópi
norsku sendinefndarinnar
var arabi að uppruna og
múslímskrar trúar.
Öfugt við hvíta og kristna ferðafé-
laga sína frá Noregi lenti hann í ít-
arlegri skoðun á Heathrow þegar
hann kom til Englands á leið sinni á
ráðstefnuna. Það tók tollverðina
klukkutíma að leita af sér allan
grun. Að hans mati og flestra á ráð-
stefnunni var þetta klassískt dæmi
um fordóma gagnvart dökku fólki.
Dæmi um kynþáttamismunun. Ras-
isma. Þess eru mörg dæmi að lög-
reglan og aörir fulltrúar yflrvalda
hafi misnotað það vald sem þeir
hafa til að þjóna hatri sínu og for-
dómum, eiginlega eru þess ótal
dæmi.
Grunur nægir ekki
í mið- og suðurríkjum Bandaríkj-
anna á flmmta, sjötta og sjöunda
áratugnum voru litaðir menn ofsótt-
ir, ekki aðeins af almennum borgur-
um heldur einnig af fulltrúum lag-
anna. Einmitt þeim mönnum sem
áttu að vernda litaða borgara en of-
sóttu þá í krafti vald síns.
Þessi misnotkun gekk svo langt
að mörg dæmi eru um að laganna
verðir tóku þátt í að myrða litaða
menn fyrir þær sakir einar að þeir
voru litaöir. Ein af afleiðingum
þessarar misnotkunar voru til dæm-
is þau lög sem ríkja í mörgum fylkj-
um Bandaríkjanna að lögreglumenn
hafa ekki leyfi til að stöðva bíl nema
ökumaður hans hafi þegar brotið
lög fyrir augum þeirra eða eitthvað
sé ólöglegt við bilinn. Grunur um
eitthvað ólöglegt nægir ekki. Enda
hafði lögreglan í suðlægum fylkjum
Bandarikjanna í mörgum tilvikum
gert sér upp grun til að geta ofsótt
svart fólk.
Þessi lög hafa án nokkurs vafa
komið í veg fyrir marga misnotkun-
ina og vemdað borgara samfélags-
ins fyrir ofsóknum og misnotkun
valds. En það setur að manni ugg
þegar maður fær fréttir um að FBI
hafði sótt um leyfí til aö rannsaka
tölvu múslíma sem síðar reyndist
vera einn af hryðjuverkamönnun-
um sem flugu farþegavél á World
Trade Center og drápu rúmlega 3000
manns, en var neitað um leyfið af
dómurum vegna skorts á sönnunar-
gögnum fyrir gmn sínum. Maður
veltir fyrir sér hvort það sé ekki
hægt að finna einhvem milliveg í
þessum málum. Maður fer að velta
fyrir sér hver séu mörkin milli ras-
isma og lógíkur.
Rökfræðinni fylgt
Skytta hélt almennum borgurum
á Stór-Washingtonsvæðinu í ótta í
nokkrar vikur núna í október.
Skyttan drap tíu manns á mánaðar-
tímabili. Lögreglan beitti öllum
„Mér finnst bara eðlilegt að yfirvöld og laganna verðir
vinni eftir einhverri lógík og lagi sig svolítið að að-
stœðum. Það er hvimleitt að heyra fólk rugla saman
rasisma og lógik. Á endanum getur það snúið fallegum
málstað upp í andhverfu sína. “
kröftum í að ná ódæðismanninum
og á tímabili var meirihluti liðsafla
hennar upptekinn við þetta verk-
efni. Ein af ábendingunum sem lög-
reglan fékk var að grunsamlega oft
var hvítur sendibíll nálægt morð-
staðnum. Fyrir vikið voru hvítir
sendibílar stöðvaðir hvar sem til
þeirra sást og leitað af mikilli ná-
kvæmni í þeim. Sumir eigendur
hvitra sendibíla voru stöðvaðir af
lögreglunni allt upp í sex sinnum
sama daginn og bíllinn grannskoð-
aður í öfl skiptin.
Þetta einelti gagnvart eigendum
hvítra sendibila var ekki sprottið af
því að yfirstjóm lögreglunnar væri
illa við hvíta sendibíla og vildi of-
sækja þá. Enginn í lögreglunni vildi
að framgangur blárra eða svartra
sendibíla yrði meiri og hófu þess
vegna að trufla líf eigenda hvítra
sendibíla. Því miður fyrir paranoid-
hluta mannkynsins og sam-
særisplottara þá var enginn bílafyr-
irtækisrasismi á bak við þessar of-
sóknir heldur voru laganna verðir
að fylgja eftir rökfræði, leita af sér
grun, gera sitt besta til að vemda
borgara sína, vemda hvítt sem svart
fólk, vemda eigendur hvítra sem
svartra sendibíla.
Rasismi - lógík
Á ráðstefnunni í Bradford leyfði
ég mér að halda fram virðingu
minni gagnvart tollvörðum Heath-
row-flugvaflarins, þrátt fyrir að þeir
töfðu norska múslímann um þessar
rúmu 60 mínútin- til að leita af sér
gmn. Ég gerðist einnig svo djarfur
að segja að ég liti ekki á það sem
rasisma að þeir skyldu hafa sleppt
hvítum ferðafélögum hans í gegn án
skoðunar. Mér finnst það bara
lógísk framkoma að leita ítarlegar
hjá lituðum múslíma þegar á að
leita af sér gran um hryðjuverk.
Það þrátt fyrir að þessi litaði
múslími væri augljóslega mun betri
pappír en hvítir og kristnir ferðafé-
lagar hans. Rétt eins og mér þætti
það sjálfsagt að ef leitað væri að
raðmorðingja þyrfti ég hugsanlega,
sem þrítugur, hvítur, kristinn piltur
að þurfa að þola ítarlegri rannsókn
en dökki múslíminn frá Noregi,
enda sýnir öll tölfræði að min sort
er mun líklegri til slíkrar geðveiki
en þessi norska sort.
Mér finnst bara eðlilegt að yfir-
völd og laganna verðir vinni eftir
einhverri lógík og lagi sig svolítið
að aðstæðum. Það er hvimleitt að
heyra fólk rugla saman rasisma og
lógík. Á endanum getur það snúið
fallegum málstað upp í andhverfu
sína.
+