Dagblaðið Vísir - DV - 18.11.2002, Side 17

16
MÁNUDAGUR 18. NÓVEMBER 2002
MÁNUDAGUR 18. NÓVEMBER 2002
Skoðun
41
DV
Útgáfufélag: Útgáfufélagíö DV ehf.
Framkvæmdastjóri: Hjalti Jónsson
A&alritstjóri: Óli Björn Kárason
Ritstjóri: Sigmundur Ernir Rúnarsson
A&sto&arritstjóri: Jónas Haraldsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Skaftahlíð 24,105 Rvik, siml: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5749
Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Kaupvangsstræti 1, sími: 462 5000, fax: 462 5001
Setning og umbrot: Útgáfufélagiö DV ehf.
PlötugerO og prentun: Árvakur hf.
DV áskilur sér rétt til að birta aösent efni blaösins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fýrir viðtöl viö þá eða fýrir myndbirtingar af þeim.
Búnaðarbankinn seldur
Tæpum mánuði eftir að sam-
komulag náðist um sölu á 45,8%
hlut ríkisins í Landsbankanum
til Samsonar ehf. hefur einka-
væðingarnefnd undirritað sam-
komulag um sölu á jafnstórum
hlut ríkisins í Búnaðarbankan-
um. Kaupendur eru Egla ehf.,
Eignarhaldsfélagið Samvinnutryggingar, Samvinnulífeyr-
issjóðurinn og Vátryggingafélag íslands eða svokallaður
S-hópur. Söluverðið er alls 11,9 milljarðar króna.
Hér hefur verið staðið snaggaralega að verki eftir lang-
an aðdraganda. Einkavæðing ríkisfyrirtækja hefur gengið
of hægt fyrir sig á siðustu misserum eins og bent hefur
verið á hér í leiðurum DV þó nú hafi orðið þar breyting á.
Gagnrýni um seinagang átti ekki síst við um sölu rikis-
bankanna enda er ríkisrekstur fyrirtækja á samkeppnis-
markaði tímaskekkja, sem á sér fáa formælendur.
Einkavæðing rikisbankanna er griðarlega mikilvæg
jafnt pólitisk sem viðskiptalega. Andstæðingar ríkisstjórn-
arinnar hafa haldið því fram að einkavæðingarstefna rík-
isstjórnarinnar hafi beðið sérstakt skipbrot. Þær gagnrýn-
israddir hafa þagnað. Fyrir Valgerði Sverrisdóttur við-
skiptaráðherra er sala bankanna mikill pólitiskur sigur
sem og fyrir rikisstjómina i heild. Fyrir Sjálfstæðisflokk-
inn var mikilvægt að tryggja sölu á bönkunum fyrir kom-
andi kosningar.
Sala ríkisbankanna er eðlilegt framhald af þeirri þróun
sem einkennt hefur islenskt fjármálakerfi á undanförnum
ámm. Eignarhald rikisins á fjármálastofnunum hefur
komið í veg fyrir eðlilega og nauðsynlega hagræðingu á ís-
lenskum fjármálamarkaði. Einkavæðing bankanna opnar
nýjar leiðir sem áöur voru ófærar. Landsbankinn, undir
forystu Samsonar ehf., og Búnaðarbankinn, undir forystu
S-hópsins, verða mun virkari leikendur á samkeppnis-
markaði fjármála en áður.
Gríðarleg umbrot eru í íslensku viðskiptalífi og á næstu
mánuðum og misserum á gerjunin eftir að halda áfram.
Ljóst er að breytingamar verða sumum erfiðar en líklegt
er að Búnaðarbanki og Landsbanki muni leika þar stór
hlutverk undir forystu nýrra eigenda.
Þörf útgáfa
Upplýsingarit fyrir þolendur
afbrota, sem dómsmálaráðuneyt-
ið hefur gefið út, er þörf og löngu
timabær útgáfa. í ritinu er að
finna hagnýtar upplýsingar um
atriði er lúta að meðferð og rann-
sókn opinberra mála og er meðal
annars farið yfir hvert eigi að
kæra brot, kærufresti brotaþola,
leiðbeiningarskyldu lögreglu, réttindi brotaþola tengd
réttargæslumönnum, aðgang að gögnum máls, rannsókn
máls hjá lögreglu, vitnavernd, meðferð fyrir dómstólum
og greiðslu rikissjóðs á bótum til þolenda afbrota.
í réttarríkjum Vesturlanda hefur verið lög áhersla á að
tryggja rétt ofbeldismanna - tryggja að þeir fái eðlilega og
sanngjarna meðferð. Slíkt er eðli réttarríkisins en áhersl-
an á réttindi glæpamanna hefur leitt til þess að réttindi og
staða fómarlambanna hafa á stundum gleymst. Einmitt
þess vegna er gleðilegt að Sólveig Pétursdóttir dómsmála-
ráðherra skuli beita sér fyrir útgáfu á sérstöku upplýs-
ingariti fyrir þolendur afbrota.
Óli Bjöm Kárason
DV
Um jafnrétti og réttlæti
Sigurður Kári
Kristjánsson
lögfræöingur og
frambjóðandi
Kjallari
Nú stendur prófkjörsbar-
átta frambjóðenda Sjáif-
stæðisflokksins sem hæst
hér í Reykjavík. Sjálfur er
ég afar sáttur við það
hvernig til hefur tekist
fram að þessu. Ég hef hitt
og talað við fjöida fiokks-
fóiks; sumir viðmælendur
mínir hafa viljað mæla mig
út og kynnast mér sem
einstakiingi, en aðrir hafa
spurt mig út í afstöðu
mína tii ýmissa málefna.
Svo eru alltaf einhverjir sem hafa
skoðun á framgöngu okkar Gísla
Marteins við hönnun á herbergjum
hvors annars í vinsælum sjónvarps-
þætti sem sýndur er á Skjá einum.
Ein miðaldra kona spurði mig t.d.
um daginn hvort það væri ekki sami
gamli og góði andinn í svefnherberg-
inu á heimili mínu og var þegar hún
bjó þar. Ég taldi aö svo væri, án þess
aö vera sérstaklega kunnugt um það
hvemig stemningin þar var fyrir
mína daga.
Jafnrétti og sjálfstæðisstefnan
í aðdraganda þessa prófkjörs hef
ég verið spurður að því hvort ég sé
jafnréttissinni og hvort ég hafi áhuga
á jafnréttismálum.
Síðari hluta spumingarinnar hef
ég svarað þannig, að vissulega hafi
ég áhuga á þessum málaflokki. Ég
hef i gegnum árin fylgst vel með op-
inberri umræðu um jafnréttismál og
„Það er ekki eðlilegt að maður sem fremur viðurstyggi-
legt kynferðisbrot gagnvart konu eða barni hljóti eins
til tveggja ára fangelsisdóm, á meðan þeir sem fundnir
eru sekir um auðgunar- og fikniefnabrot fá allt að
fimmfalt þyngri dóma. Það sjá það allir að kynferðis-
brot eru alvarlegri afbrot en þau síðamefndu. “
tel mig hafa lagt mitt af mörkum í
þeirri umræðu. Mitt fyrsta verk þeg-
ar ég gegndi formennsku hjá Sam-
bandi ungra sjálfstæðismanna 1999-
2001 var að standa fyrir metnaðar-
fullri fundaherferð um jafnréttismál
undir slagorðinu „Með réttlæti gegn
ranglæti" ásamt góðum félögum mín-
um í hreyfingunni. Sú herferð tókst
afar vel til og vakti athygli á mála-
flokknum.
Ég hef svarað fyrri hluta spuming-
arinnar á þá leið að auðvitað sé ég
jafnréttissinni. Ég held að allir þeir
sem aðhyllast hugmyndafræði Sjálf-
stæðisflokksins hljóti að teljast jafn-
réttissinnar. Ég hef alla tíð verið
þeirrar skoðunar að fólk eigi að vera
metið að verðleikum sínum, óháð
kyni, trúarbrögðum, kynþætti
o.s.frv. Það má því segja að ég sé
jafnréttissinni í víðtækri merkingu
þess orðs. Ég tel að þaö stríði gegn
þeirri hugmyndafræði sem Sjálf-
stæðiflokkurinn byggir á ef einstak-
lingar í þjóðfélaginu sitja ekki viö
sama borð á hvaða sviði sem er. Mér
þætti til dæmis fráleitt ef réttur
minn væri skertur að einhverju leyti
vegna kynferðis míns. Ég geri ráð
fyrir að konur séu mér sammála,
enda hafa konur frekar átt undir
högg að sækja í jafnréttismálum á
síðustu áratugum en karlar.
Við höfum ýmsar vísbendingar i
þjóðfélaginu um að hér ríki ekki
jafnrétti á öllum sviðum, svo sem í
launamálum. Kannski náum við
aldrei að tryggja hér fullkomið jafn-
rétti. Hvort sem það er rétt eða ekki
er ég engu að síður þeirrar skoöunar
að við eigum hiklaust að stefna að
því að jafna eigi rétt allra á hvaða
sviði sem er. Ég held að árangursrík-
asta leiðin til að ná fram jafnrétti sé
að losa um hömlur í viðskiptalífinu
og losa atviimurekstur úr greipum
hins opinbera. Ég held að með sem
víðtækustu frelsi séu mestar líkur á
því að þoka hlutum í jafnréttisátt
þannig fólk verði metið út frá sínum
eigin verðleikum, en ekki út frá kyn-
ferði, litarhætti eða öðrum aukaat-
riðum.
Ósamræmi í refsingum
Þá hef ég einnig verið spurður ít-
rekað út í afstöðu mínu til refsinga
fyrir kynferðisbrot, en slík afbrot
beinast fyrst og fremst gegn konum.
Ég er þeirrar skoðunar að mikið
ósamræmi sé á milli refsinga fyrir
einstakar brotategundir í íslenskri
hegningar- og refsiréttarlöggjöf og
það sé löngu kominn tími til að taka
ákvæði almennra hegningarlaga til
gagngerrar endurskoðunar. Það er
ekki eðlilegt að maður sem fremur
viðurstyggilegt kynferðisbrot gagn-
vart konu eða bami hljóti eins til
tveggja ára fangelsisdóm, á meöan
þeir sem fundnir eru sekir um auðg-
unar- og fíkniefnabrot fá allt að
funmfalt þyngri dóma. Það sjá það
allir að kynferðisbrot eru alvarlegri
afbrot en þau síðamefndu. Refsingar
endurspegla hins vegar ekki að svo
sé.
Hver semur frettimar?
Gísli
Sigurösson
íslenskufræöingur
Sjávarútvegsráðherra hef-
ur nýlega fengið á sig
dóm vegna ummæla um
fréttamynd af brottkasti
sem hann taldi sviðsetta.
Fréttamaðurinn hefur
haldið því fram að mynd-
in væri ekki sviðsett
heldur upptaka af raun-
verulegu brottkasti.
Þessi dómur vekur upp áhuga-
verða spurníngu um það hver semur
fréttir fjölmiðla og hvenær frétta-
myndir geta talist raunveruleg
heimild um það sem þær sýna.
Fréttamenn hafa löngum skákað í
því skjóli að þeir semdu ekki frétt-
imar heldur væri þeirra hlutverk
eingöngu að miðla þeim fréttum sem
fyrir lægju. Öllum öðrum er þó ljóst
að þeir semja fréttirnar sjálfir 1
þeim skilningi að þeir velja hvað
telst fréttnæmt og hvað ekki. Með
því einu að segja frá einu atriði og
þegja um annað eru þeir að móta
hugmyndir okkar um veruleikann
og ákveða um leið hvað hefur gerst
sem til tíðinda getur talist.
Áhuginn mótar valið
í vísindum og fræðum hafa menn
lengi vitað að hlutleysi vísinda-
mannsins hefur verið stórlega of-
metið. Hann eða hún velur sér efni
til rannsóknar vegna eigin áhuga
eða utanaðkomandi þátta eins og
áhuga þeirra sem fjármagna rann-
sóknirnar. Þessi persónulega af-
staða vísindamannsins eða kostun-
araðilanna ákvarðar hvað er rann-
sakað og hvað ekki. Sjálf rannsókn-
in getur lika orkað á viðfangsefnið.
Með því að mæla eitthvað hafa
menn áhrif á það sem mælt er. í
vettvangsrannsóknum á lifandi fólki
hefur rannsakandinn til dæmis mik-
ið að segja um hegðun þess fólks
sem hann er að rannsaka með þvi
einu að gera þaö að viðfangi rann-
sóknar sinnar. Þannig er sá sem seg-
ir þjóðfræðingi þjóðsögu til upptöku
ekki að segja sögu við raunveruleg-
ar aðstæður heldur að segja þjóð-
fræðingnum sögu við mjög óeðlileg-
ar aðstæður sem breyta því hvemig
sagan er sögð - og líka því hvaða
saga er sögð. Óháð því hvort við-
mælandinn hefur sagt öðru fólki
sömu sögu eða svipaða við aðrar að-
stæður. Eina leiðin til að taka upp
raunverulega sögu í lifandi um-
hverfi er að hafa falinn hljóðnema
þar sem fólk segir sögur sinar án
þess að hafa hugmynd um upptök-
una eða rannsakandann.
„Falin myndavél sem tek-
ur mynd af sjómönnum
að kasta afla sínum fyrir
borð án þess að þeir viti af
myndavélinni er eina leið-
in til að taka raunveru-
lega fréttamynd af brott-
kasti sjómanna. “
Upptakan mótar atburðinn
Hið sama á við um fréttamyndir.
Þær geta ekki verið raunverulegar
heimildir um tiltekna atburði nema
tryggt sé að upptökumennimir hafi
engin áhrif á það sem gerist. Falin
myndavél sem tekur mynd af sjó-
mönnum að kasta afla sínum fyrir
borð án þess að þeir viti af mynda-
vélinni er eina leiðin til að taka
raunverulega fréttamynd af brott-
kasti sjómanna. Bjóði skipstjóri
hins vegar fréttamanni, með þann
yfirlýsta vilja að ná myndum af
brottkasti, sérstaklega í túr þegar
skipstjórinn á von á góðum afla og
smáseiðum innanum, sem líklegt er
að hægt verði að kasta fyrir borð, er
myndatakan farin að hafa áhrif á
það sem myndað er - alveg óháð því
hvort sjómennimir hafi áður kastað
fiski fyrir borð og kunni réttu hand-
tökin viö að koma aflanum aftur í
sjóinn. Slík fréttamynd er ekki
heimild um annað en það sem skip-
stjórinn vill sýna fréttamanninum
við þessar tilteknu aðstæður. Sú
frétt sem þannig verður til er því
samin af þeim mönnum sem í hlut
eiga jafnvel þótt fáum blandist hug-
ur um að svipaðir hlutir hafi gerst
utan fréttatímans.
En hiö sama á við um leiknar
kvikmyndir án þess að þær fái sér-
stakt heimildagildi fyrir vikið.
Sandkom
Handarbök stuðnings-
manna Jóhönnu
Vilhjálmur Egilsson hefur sagt að
sigurinn í prófkjöri Sjálfstæðis-
flokksins í Norðvesturkjördæmi
hafi verið hafður af sér með brögð-
um. Um það skal ekkert fullyrt hér,
en hitt er jafnvíst að i þessu máli
liggur annar hundur grafinn - og
það í hans eigin kjördæmi, NorðurlEmdskjördæmi
vestra. Þannig er mál með vexti að stuðningsmenn
Jóhönnu Pálmadóttur frá Akri virðast með ákafa sín-
um hafa svipt sjálfa sig þingmanni. Jóhanna sóttist
ekki eftir fyrsta sæti í prófkjörinu og vitað er að
Pálmi Jónsson, faðir hennar, studdi Vilhjálm til for-
ystu. Þrátt fyrir þetta fékk Jóhanna fjörutíu og fimm
atkvæði í fyrsta sæti. Allar líkur eru á að þar hafi
verið um að ræða kjósendur í Norðurlandskjördæmi
vestra, sem hefðu fremur viljað sjá Vilhjálm í fyrsta
sæti en einhvem hinna karlanna sem sóttust eftir
því, en talið að Jóhönnu væri einhver greiði gerður
með því að setja hana i fyrsta sæti. Hefði Vilhjálmur
fengið þessi fjörutíu og fimm atkvæði hefði hann fellt
Ummæli
Ekki traustvekjandi
„Er hægt að treysta stjómmálaflokki sem treystir sér
ekki til að virða eigin reglur?"
Finnur Þór Birgisson í Silfri Egils á Skjá einum, í umræðu um próf-
kjör Sjálfstæðisflokksins í Norðvesturkjördæmi.
Góður!
„Já, af því að þú kannt ekki ensku?“
Þorsteinn Guðmundsson leikari i Laugardagskvöldi hjá
Gísla Marteini, eftir að Jón Ólafssori tónlistarmaður hafði
sagt - i umræðu um gildi þess að nota íslenska söngtexta
- að sér myndi finnast afar erfltt að halda tónleika í Þjóð-
leikhúsinu þar sem allir söngtextar væru fluttir á ensku.
Stúdíó-stemning
„Það hlýtur að vera ævintýri að taka upp plötu. Það
hlýtur aö myndast mikil stemning, svona stúdíóstemning.
sandkorn@dv.is
Sturlu Böðvarsson með FJÖGURRA atkvæða mun.
Sturla hefði þá fallið niður í 4. sæti listans ...
Enn afþröstum á Húsavik
Grimm örlög skógarþrastarins
sem lenti inni á karlakóraskemmt-
un á Húsavík er mörgum í fersku
minni. Þannig fer þó ekki fyrir öll-
um skógarþröstum á Húsavík.
Þröstur flögraði nýlega inn í Borg-
arhólsskóla á Húsavík og flaug
fram og til baka um skólann þar til
nemandi króaði hann af í glugga og
veitti honum frelsi með aðstoð
skólastjóra og húsvarðar. Kannski þessi frásögn bæti
skaðann sem þrastardrápið hefur valdið orðspori
heimamanna og birtist meðal annars í þessu vísu-
komi:
Þingeyinga þol' ei meir
og þeirra lag við gesti
Skagfirðinga skjalla þeir
en skjóta nióur þresti.
Þú veist: ‘Hey, náðu í kafíi!’ - ‘Hva, af hverju á ég alltaf
að ná í kafíi?’ Er það ekki?“
Jón Gnarr í skemmtiþætti sinum á Stöó 2 í viðtali við Erp Eyvindar-
son tónlistarmann.
Gegn kynjakvótum
„Kynjakvótar byggja á aðgreiningu manna eftir ytri
einkennum en slíkt samræmist alls ekki grundvallarhug-
sjón flestra kjósenda Sjálfstæðisflokksins. Einstaklingur-
inn og verðleikar hans eru ekki í fyrirrúmi. Með þessu
móti er hætta á að misrétti viðhaldist í breyttri mynd, í
stað þess að því verði eytt. Eða er eitthvað skárra að karl-
maður líði fyrir kynferði sitt en kona? Aðgreining á þenn-
an hátt getur þvi auðveltdlega skerpt enn frekar línumar
milli kynjanna."
Guðrún Inga Ingólfsdóttir, hagfræðingur og frambjóðandi í prófkjör, í
erindi á landsfundi Sjálfstæðiskvenna
Tilefni til aö rifta EES-samningnum
„Það liggur beint við fyrir íslendinga að hafa frumkvœðið
að því að endurreisa samstöðuna meðal EFTA-landanna,
Sviss, Noregs, Liechtenstein og íslands, og endursemja
sameiginlega um EES þannig að tilskipana- og álöguvald
ESB á þegnana verði afnumið. “ - Fulltrúar EFTA-ríkj-
anna fagna 40 ára afmœli EFTA (árið 2000).
Friörik Daníelsson
Kjallari
Þær fréttir berast nú frá
yfirboðurum íslands,
æðstaráði Evrópusam-
bandsins, að ákveðið hafi
verið að þjóðirnar, sem í
barnaskap afsöluðu full-
veldi sínu til ESB með
EES-samningnum, skuli
leggja fúlgur fjár í þá
sjóði ESB sem nota á til
að ná þjóðum Mið-Austur-
evrópu inn í ESB.
Það á að láta ísland, Noreg og
Liechtenstein margfalda framlag sitt til
sjóða ESB, en ljóst er að nýju aðildar-
löndin krefjast mikilla styrKja tO þess
að gangast undir ESB-valdið. ESB virð-
ist að vísu tilbúið að lækka kröfuna ef
ESB-auðvaldið fær að kaupa sjávarút-
vegsfyrirtækin hér og þar með fá fiski-
miðin við Island á silfúrfati. Þetta fá-
heyrða ofríki ráðstjómar ESB í Bmssel
er, þó undarlegt megi virðast, mikil
gleðifrétt: Tilefhið er nú komið til þess
að rifta EES-samningnum og losna fyr-
ir fullt og allt við tilskipana- og skatt-
tökuvald Brussel yfir íslandi.
Tvær grímur runnar
á umsækjendurna
Fleiri og fleiri aðilum í gömlu al-
þýðulýðveldum Mið-Austurevrópu
er að verða ljóst, þrátt fyrir risa-
vaxnar áróðursherferðir málaliða
ESB, að aðild landa þeirra að ESB
er meiri bölvun en blessun. í
Eystrasaltslöndunum er stuðning-
urinn sums staðar litill, til dæmis
um 38% í Eistlandi, sem hvað best
hefur gert sér mat úr frelsinu, með-
al annars vegna þess að tilskipanir
og reglugerðabákn ESB hefur ekki
náð þangað.
Fyrir marga eru blendnar tilfinn-
ingar að ganga strax undir nýja ráð-
stjóm eftir að vera nýbúinn að losa
sig við þá gömlu í Moskvu. Það er
ljóst að ESB verður að nota ávísana-
heftið til þess að leggja þjóðir Mið-
Austurevrópu undir sig. En það er
eitt vandamál hjá ESB: Skrif-
fmnsku- og forræðisfár ESB er búið
að drepa efnahag aðildarlandanna í
þvílikan dróma að efhahagsstöðn-
unin er orðin ólæknandi og ávísun-
unum i tékkaheftum ESB hefúr þeg-
ar verið ráðstafað.
Lepparnir fá nú kjaftshögg-
iö
Undirsátar Brusselráðstjómar-
innar, Islendingar, Norðmenn og
Liechtenstein, skulu nú fá að borga.
Þeir hafa þegar látið ESB troða á
sér einu sinni, það var þegar ESB
sagði: „þið fáið að versla áfram
tollalítið við okkur, en þá verðið þið
að gerast okkar hlýðnir þegnar og
gegna öllum tilskipunum frá okk-
ur!“ EFTA-þjóðimar samþykktu
þetta (1993) og gerðu svokafíaðan
EES-samning, nema Svisslendingar,
sem best þekkja nágranna sína í
ESB. Reyndar ættu íslendingar líka
að þekkja gömlu heimsveldin i Evr-
ópu nægilega vel, í nær öllum sín-
um lífshagsmunamálum hafa ís-
lendingar háð hatramma baráttu
við þau, hvort sem var um sjálf-
stæðið eða landhelgina.
Nú er ljóst að ESB gengur á lagið
og ætlar sér að troða enn meir á
EFTA-ríkjunum. Þó virðist sem
Svisslendingar sleppi, þeir höfðu
bein í nefinu að hafna EES-samn-
ingnum strax. En ESB finnst þetta
ofríki gagnvart litlu löndunum sjálf-
sagt: EFTA-löndin era þau tekju-
hæstu og ríkustu i Evrópu, enda
eru þau ekki i ESB. Þetta getur
Brasselráðstjómin ekki þolað.
Skaölegar kvaðir og reglur
Þeir sem véluðu íslendinga, og
reyndar Norðmenn líka, til að gera
EES-samninginn án þjóðaratkvæða-
greiðslu, þó að vitað væri að meiri-
hlutinn væri á móti, sögðu að aðild-
in að EES mundi spara mikið fé fyr-
ir þjóðarbúið. En sannleikurinn er
að EES er farið að kosta ísland fúlg-
ur flár vegna skaðlegra kvaða og
reglna, sem einnig hafa hægt á at-
vinnuþróun á íslandi og hleypt
skattheimtunni út yfir allan þjófa-
bálk.
íslendingar gengust undir að
greiða vissa fjárhæð i sjóði ESB og
þótti það ekki tiltökumál þá enda
um „hóflega upphæð“ (eiiihveijar
100 milljónir) að ræða. En nú koma
gífurlegar fiárkröfur, sem aldrei var
samið um, krafist er margfalt
hærra framlags til sjóða ESB. Þær
fúlgur færa líklega langt með að
forða íslensku landsbyggðinni frá
hruni ef þær væra nýttar til
byggðaþróunar hér heima.
Endurreisum samstöðu
EFTA-landa
Þessar kröfur era svo óskamm-
feilnar að þær færa íslendingum
upp í hendumar grundvallar-
ástæðu til þess að fara fram á end-
urskoðun EES-samningsins. Það
liggur beint við fyrir íslendinga að
hafa frumkvæðið að því að endur-
reisa samstöðuna meðal EFTA-
landanna, Sviss, Noregs, Liechten-
stein og íslands, og endursemja
sameiginlega um EES þannig að til-
skipana- og álöguvald ESB á þegn-
ana verði afhumið. Það gæti verið
kominn timi á þjóðaratkvæða-
greiðsluna um EES-aðildina sem ís-
lenska þjóðin, og sú norska líka, var
svikin um í janúar 1993.