Dagblaðið Vísir - DV - 27.01.2003, Blaðsíða 17

16
MÁNUDAGUR 27. JANÚAR 2003
41'
DV
Útgáfufélag: Útgáfufélagið DV ehf.
Framkvæmdastjóri: Örn Valdimarsson
Aöalritstjóri: Óli Björn Kárason
Ritstjóri: Sigmundur Ernir Rúnarsson
Aöstoftarritstjóri: Jónas Haraldsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Skaftahlíð 24,105 Rvík, siml: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5749
Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifmg@dv.is
Akureyri: Kaupvangsstræti 1, sími: 462 5000, fax: 462 5001
Setning og umbrot: Útgáfufélagiö DV ehf.
Plötugerð og prentun: Árvakur hf.
DV áskilur sér rétt til aö birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiöir ekki viðmælendum fýrir viötöl viö þá eöa fyrir myndbirtingar af þeim.
Breytt Bandaríki
Þau kaflaskil hafa orðið í sögu banda-
rísku þjóðarinnar að fólk af spænskum
uppruna er orðið fjölmennara en
blökkumenn í landinu. Svart fólk hefur
þar með misst stöðu sína sem stærsti
minnihlutahópurinn í landinu og það
eru talsverð tíðindi í Vesturheimi, enda
er saga Bandaríkjanna að miklum hluta
magnþrungnar lýsingar á baráttu
svartra íbúa landsins fyrir réttindum sinum. Þáttur
spænskumælandi fólks í sögu landsins hefur allt fram til
þessa verið langtum veigaminni.
í nýrri skýrslu bandarísku manntalsskrifstofunnar seg-
ir að ástæðan fyrir þessum skiptum sé giska einfold: fólk
af spænsku bergi brotið eignist fleiri börn en blökkumenn
og hvítir og reyni allra manna ákafast að flytjast til fyrir-
heitna landsins. Frá 2000 til 2001 fjölgaði fólki af spænsk-
um uppruna um 4,7 prósent í landinu en blökkumönnum
um 1,5 prósent. Þeir fyrrnefndu eru fyrir bragðið orðnir
tæplega milljón fleiri en blökkumennimir, eða 37 milljón-
ir á móti 36,2 milljónum.
Bandaríkjamenn af spænskum ættum eru nú 13 prósent
af þjóð sinni en blökkumenn 12,7 prósent. „Þetta eru tákn-
ræn kaflaskil í sögu landsins,“ segir Roberto Suro, fram-
kvæmdastjóri miðstöðvar fyrir spænskættaða íbúa lands-
ins, í viðtali við breska blaðið The Guardian á fimmtudag.
„Þetta breytir sjálfsímynd þjóðarinnar,“ segir Suro og tel-
ur að þróunin hafi veruleg áhrif á samfélagið. „Ef menn
horfa á heiminn í svörtu og hvítu þá er það ekki lengur
rétt lýsing á Bandaríkjunum.“
Suro telur að þegar fram líði stundir muni þróunin á
samsetningu bandarísku þjóðarinnar breyta að miklu
leyti umfjöllun manna um kynþáttahyggju og stjórnmál.
Umræðan um kynþætti verði að öllum líkindum ekki jafn
einlit og hún hafi oft á tíðum verið í síðari tíma sögu
landsins og þar fyrir utan sé fullljóst að hlutfall hvitra
íbúa landsins fari minnkandi á næstu árum sem þýði í
reynd að pólitíkusar þurfi i auknum mæli að höfða til
kjósenda og af öðrum litarhætti en hvitum og svörtum.
Ríflega helmingur allra spænskættaðra ibúa Bandaríkj-
anna hefur komið sér fyrir i Kaliforníu, Texas og New
York-riki. Ef fjöldi þessa fólks er lagður saman við fjölda
blökkumanna í ríkjum landsins kemur í ljós að hvítir Am-
erikanar eru komnir í minnihluta i Kaliforniu og Nýja
Mexíkó og eru enn aðeins lítill meirihluti i Texas. Og hér
er vert að muna eftir einni staðreynd: þessi riki sem hér
eru nefnd geyma þriðjung þeirra atkvæða sem þarf að ná
til í kosningum um forseta landsins.
í athyglisverðri grein The Guardian um þessa þróun
segir að 80 prósent svartra kjósenda i landinu hafi stutt A1
Gore, frambjóðanda Demókrataflokksins, í forsetakosn-
ingunum árið 2000. Þá er einnig vakin athygli á þvi að
tveir þriðju hlutar spænskættaðra ibúa landsins hafi stutt
demókrata þegar kosið var til Bandaríkjaþings á síðasta
hausti. Þetta eru sláandi tölur og tala vissulega sínu máli.
Og þær hljóta með einum eða öðrum hætti að hafa áhrif á
bandarísk stjórnmál á næstu árum.
Ron Walters, prófessor i stjómmálafræði við Háskólann
i Maryland, segir i samtali við Washington Post að það
muni velta á samstöðu spænska hluta þjóðarinnar hvem-
ig honum muni takast að breyta gerðum stjómmála-
manna. Hópur þessa fólks sé fjölbreyttur; allt frá forríkum
Kúbverjum á Flórída til fátækra Mexíkóa sem stolist hafi
yfir landamærin. Hvað sem þessum orðum líður er nú
komin fram ný stærð i Bandaríkjunum. Og aðrar gamal-
kunnar stærðir em ekki lengur jafn sjálfsagðar.
Sigmundur Ernir
MÁNUDAGUR 27. JANÚAR 2003
Kjallari
DV
Skoðun
Söfnunarkassar og spilafikn
„Það er liklega enginn
sem hefur meiri hagsmuni
af því að koma í veg
jyrir misnotkun á
söfnunarkössum en ÍSK
og samtökin sem
standa að þeim. “
farið eftir reglum ÍSK um aldurstak-
markanir. Bannað er að greiða út
vinninga til fólks yngra en 18 ára og
árið 2001 hækkuðu ÍSK aldurstak-
mark í söfnunarkassa sína einhliða
i 18 ár þrátt fyrir að í lögum séu það
16 ár. Engin aldurstakmörk eru hjá
sambærilegum aðilum eins og
Lengjunni, Lottóinu og skafmiða-
happdrættum.
Ný könnun sem Gallup hefur gert
sýnir að þessar aðgerðir hafa skilað
verulegum árangri. í henni kemur
meðal annars fram að meira en
helmingur 10. bekkinga hefur aldrei
spilað í söfnunarkassa og aðeins
einn af hverjum fimm hefur spilað
einhvern tíma á síðustu sex mánuð-
um.
Helstu niðurstöður
Rúmlega helmingur 10. bekkinga
hefur aldrei spilað í söfnunarkassa.
Tæp 70% þeirra sem hafa spilað
gera það sjaidnar en einu sinni í
mánuði.
18,5% af þeim sem hafa spilað
gerðu það síðast fyrir meira en ári.
Um 35% þeirra sem hafa spilað
gerðu það fyrst með foreldrum, for-
ráðamönnum eða öðrum fullorðnum.
10. bekkingum sem spila einu sinni
í mánuði eða oftar hefur fækkað um
helming á síðustu tveimur árum.
Það er líklega enginn sem hefur
meiri hagsmuni af því að koma í veg
fyrir misnotkun á söfnunarkössum
en ÍSK og samtökin sem standa aö
þeim. Það er skoðun okkar sem
stöndum að Rauða krossinum,
Slysavarnafélaginu Landsbjörg og
SÁÁ að málflutningur Ögmundar
Jónassonar hjálpi okkur ekki að
ráðast að rótum þess vanda sem
leiðir fólk út í spilafíkn. Hann hefur
ekki einkarétt á samúð.
Á undanfornum árum hefur með-
vitund um spilafíkn orðið meiri í
samfélaginu. Þetta er að verulegu
leyti að þakka starfi þessara þriggja
félaga og íslenskra söfnunarkassa,
sameignarfélags þeirra, sem hefur
rekstur söfnunarkassanna með
höndum.
Stefna ÍSK er að koma í veg fyrir
misnotkun á söfnunarkössunum,
leggja sig fram um að bjóða upp á
aðstoð vegna vandamála sem leiða
til slíkrar misnotkunar og skapa
meðvitund í samfélaginu um þau
vandamál.
Meöferö og námskeið
Félögin hafa unnið markvisst að
því að framfylgja þessari stefnu. Þau
hafa kostað gerð vandaðra rann-
sókna á spilahegðun íslendinga sem
hafa lagt grunninn að skynsamlegri
umræðu um vandamálið meðal al-
mennings og sérfræðinga. Þau reka
hjálparlínu í samvinnu við SÁÁ þar
sem fólki er meðal annars hjálpað
að komast í samband við ráðgjafa.
Félögin reka í samvinnu við Happ-
drætti Háskóla íslands vefmn
spilafikn.is með ítarlegum upplýs-
ingum um vandamálið.
Félögin hafa frá upphafi styrkt þá
aðila sem hafa boðið upp á meðferð
við spilafíkn. Þau hafa kostað komu
erlendra sérfræðinga um vandamál-
ið til landsins og kostað ferðir með-
ferðarfulltrúa Landspítala háskóla-
sjúkrahúss og SÁÁ á námskeið er-
lendis. Þau hafa einnig staðið að
námskeiðum fyrir meðferðaraðila
undir stjóm bandarískra sérfræð-
inga. Félögin hafa i samvinnu við
HHÍ framleitt bækling sem er hafð-
ur við alla söfnunarkassa og þess
má geta að félögin styrktu gerð
heimildarmyndar um spilaflkn sem
var sýnd i Ríkissjónvarpinu næst-
síðasta sunnudag.
Verulegur árangur
Á síðustu árum hafa ÍSK einnig
gripið til sérstakra aðgerða til að
draga úr aðgengi bama og unglinga
að söfnunarkössum.
Á síðustu átta árum hefur eftirlit
með spilastöðum verið stórlega auk-
ið. Settir hafa verið upp fjarstýrðir
rofar fyrir staðareigendur til að þeir
geti slökkt á kössum ef börn hlýða
ekki fyrirmælum. Söfnunarkassar
hafa verið fjarlægðir úr vissum
sölutumum nálægt skólum. Einnig
hafa söfhunarkassar verið fjarlægð-
ir þar sem eigendur staða hafa ekki
Ég tek eftir því þegar
minnst er á verkalýðsfor-
ingja að fiestir nefna fyrst
nafn Guðmundar J. Þó höf-
um við átt og eigum
marga öfluga menn í laun-
þegahreyfingunum en ein-
hvern veginn virðist Jakinn
vera mönnum minnisstæð-
astur, efst í huga.
Nú hefur hinn nýi aflvaki ís-
lenskrar skákhreyfingar, Hrafn Jök-
ulsson, ákveðið að halda alþjóðlegt
skákmót til heiðurs minningu Guð-
mundar J. Guðmundssonar og er það
vel til fundið. Hugmyndin er að mót-
ið veröi atskákmót, þ.e. umhugsun-
artími um 30 mínútur á skák, og
verði teflt í Borgarleikhúsinu 3.-5.
mars nk.
Hér verða engir aukvisar á ferð,
líklega allir íslensku stórmeistararn-
ir og fjöldi erlendra meistara með
búlgarska stórmeistarann Topalov,
fjórða sterkasta skákmeistara heims
í dag, 2743 stig, í fararbroddi. Kimna
meistara aðra má nefna Adams,
Shirov og Lautier. Aðalatriðið er þó
í mínum huga að mótið verður opið
öllum. Þarna gefst öllum tækifæri til
að vera með og mundi það mjög vera
í anda Guðmundar J. sjálfs.
Óvenjulegur forystumaöur.
Guðmundur J. var á margan hátt
óvenjulegur maður. Hann vax vaxinn
upp úr lífi alþýðunnar í Reykjavík,
hafði unnið flest störf til lands og
Þaö er rangt sem Ög-
mundur Jónasson segir í
kjallaragrein mánudaginn
20. janúar sl. að Rauöi
krossinn, Slysavarna-
félagið Landsbjörg og
SÁÁ „geri út á sjúkt
fólk í fjáröflunarskyni“.
„Guðmundur J. lét sér ekkert mannlegt óviðkomandi. Ahugasvið hans var breitt.
Hann var snarpur skákmaður og stóð fyrir því um árabil að Dagsbrún sendi
skáksveit í deildakeppnir. “
sjávar og hafði lifandi skilning á hinu
hðandi og stríðandi lífi almennings.
Hann hafði gríðarlega yfírsýn yfir
menn og málefni og ótnilega hæfi-
leika til þess að lægja öldur þegar þær
risu hæst og bera sáttarorð milli
manna. hann var einn helsti verka-
lýðsforingi landsins í áratugi, formað-
ur Dagsbrúnar og Verkamannasam-
bandsins, alþingismaður og borgar-
fulltrúi. Minnisstæðust er mér seta
hans og áhrif í stjóm Reykjavíkur-
hafnar en þar var hann á heimavelli,
þekkti hafnarkarlana og gekk um
hafnarsvæðið nær daglega.
Hrein og óhögguð minning
Guðmundur J. hafði mikið vald á
íslenskri tungu og orðaval hans og
frásagnarmáti var með sérstökum og
áhrifaríkum hætti. Bla þótti mér vin-
ir hans í Alþýðubandalaginu reynast
honum þegar tilhæfulausar og
ósanngjamar árásir voru gerðar á
hann í tengslum við Hafskipsmálið
og för hans sér til heilsubótar til út-
landa. Þá hjó sá er hlífa skyldi.
Ég held að margir hafi orðið sér til
minnkunar í því máli en minning
Guómundar stendur hrein og
óhögguð eftir þótt þetta mál hafi orð-
ið honum erfitt meðan á stóð. Þegar
rykið sem þyrlað var upp fór að setj-
ast sáu menn hversu ómaklega hafði
verið veist að einum fremsta verka-
lýðsforingja og einum öflugasta bar-
áttumanni alþýðunnar í landinu.
Áhugamaður um skák.
Guðmundur J. lét sér ekkert
mannlegt óviðkomandi. Áhugasvið
hans var breitt. Hann var snarpur
skákmaður og stóð fyrir þvi um ára-
bil að Dagsbrún sendi skáksveit í
deildakeppnir. Þar voru þá með hon-
um vinir hans Sturla Pétursson og
Benóný Benediktsson og margir
fleiri.
Gaman var að hlusta á Guðmund
segja frá samskiptum sínum við Ben-
óný. Benóný var mjög sérstakur
maður og Guðmundi var mjög hlýtt
til hans og bar fyrir honum mikla
virðingu. Við sem þekktum Guð-
mund J. og unnum skák hljótum að
þakka Hrafni Jökulssyni þetta fram-
tak hans. Mér þykir vænt um að
skákmenn skuli halda minningu
þessa merka manns á lofti á þennan
hátt.
Kristbjörn Óii
Guðmundsson
stjórnarformaður ísl.
söfnunarkassa og
framkvæmdastjóri
Slysavarnafélagsins
Landsbjargar
I minningu Jakans
Sandkom
Staðið undir nafiii?
„Hvar eru Stuðmenn?" spurði út-
varpskonan góða Andrea Jónsdóttir
hissa og næstum því hneyksluð, þeg-
ar hún hafði lokið við að kynna til-
nefningar í tilteknum flokki á ís-
lensku tónlistarverðlaununum á
dögunum - en tók um leið fram að
hún ætlaði sér nú ekki að gera neinn
ágreining þarna í pontunni. Öðru
máli gegndi hins vegar um þá félaga
Einar Öm Benediktsson og Sjón.
Þeir tóku við verðlaunum fyrir hönd
hljómsveitarinnar Sigur Rósar, og
notuðu tækifærið til aö gagnrýna
Ummæli
Ekki gjaldþrota
„Sverrir Hermannsson, formaður
frjálslynda flokksins, hefur ítrekað
fullyrt, innan þings og utan, að Is-
lensk erfðagreining sé gjaldþrota.
(Það er út af fyrir sig guðsþakkar-
vert að maður sem notar þetta hug-
tak um fyrirtæki sem er með já-
kvætt eigið fé uppá meira en 100
milijónir Bandaríkjadala skuli ekki
lengur vera bankastjóri.)"
Páll Magnússon, upplýsingafulltrúi
íslenskrar erföagreiningar, I grein
í Morgunblaöinu.
Spennandi tímar
Bsækja á Samfylking-
una í kosningunum
10. mai n.k. munu
þeir augljóslega leggja
áherslu að ná til
þeirra 45% fylgjenda
Samfylkingarinnar sem eru andvigir
Kárahnúkavirkjun. Þótt flestum sé
ljóst að allar meginákvarðanir varð-
andi virkjunina hafi þegar verið
sandkorn@dv.is
Kárahnjúkavirkjun! Fátítt er að ein-
staklingar, sem taka við verðlaunum
fyrir hönd fjarstaddra listamanna,
láti ekki nægja að þakka fyrir held-
ur nýti sér sviðsljósið til ræðuhalda
af þessu tagi. Ósagt skal látið hvort
þeir stóðu undir nafni sem fulltrúar
útgáfufélagsins Smekkleysu, enda
málsbæturnar þær aö einhverjir for-
sprakka Sigur Rósar eru yfirlýstir
andstæðingar virkjunarinnar. Hitt
hefði kannski verið smekklegra,
ekki síst í ljósi þess að hvorki plata
sveitarinnar né lögin á henni heita
neitt, að segja einfaldlega ekki eitt
aukatekið orð ...

teknar, þá er jafnljóst að afstaða
flokka og manna til málsins mun
hafa áhrif á niðurstöður kosning-
anna í vor. [...] Einungis fjórðungur
landsmanna vilja sækja um aðild að
ESB. Af fylgismönnum Samfýlkingar-
innar vilja 45% sækja um aðild, 32%
eru á móti og 23 % eru óákveðnir. Ef
Samfylkingin er enn þeirrar skoðun-
ar að þetta verði stærsta mál kom-
andi kosninga og sóknarfæri þeirra,
ætti hún að athuga málið betur.
Meiri líkur eru á að þeir fæli frá sér
kjósendur en hitt með afstöðu sinni.
Já, það er ekki ofsögum sagt að
framundan eru spennandi tímar í
stjómmálum á íslandi."
Ásta Möller á vef sínum.
Heit fyrir Einari
„Fyrst var utandagskrárumræða um
efnahagslegar mótvægisaðgerðir vegna
virkjanamála. Umræðan var dauf. Það
var helst að Einar K. Guðfmnsson
hleypti blóðinu aðeins af stað.“
Siv Friöleifsdóttir í dagbók
sinni á Netinu.
/
Alið og landsbyggðin
Jón
Bjarnason
þingmaður
Vinstrihreyfing-
arinnar - græns
framboðs
Kjallarí_________________
Það hefur verið sagt um
okkur íslendinga að þeg-
ar við komumst í feitt
kunnum við okkur ekki
magamál. Sú er því miður
raunin ef ráðast á í hart-
nær tvö hundruð milljarða
fjárfestingu, á einum
stað, tengt einu fyrir-
tæki, álverksmiðju í
Reyðarfirði.
Verði af stækkun Norðuráls á
sama tíma með tilheyrandi virkjun-
arframkvæmdum lætur nærri að
fjárfest verði á örfáum árum fyrir
um eina milljón á hvem íslending í
áliðnaöi einum saman, til viðbótar
þeim álfjárfestingum sem fyrir eru.
Andhverf byggöastefna
Það er mat flestra hagfræðinga
sem hafa tjáð sig um þetta mál að
risaframkvæmdir sem þessar muni
valda gífúrlegri þenslu á Miðaustur-
landi, en jafhframt munu áhrifin á
Reykjavikursvæðinu í þá átt verða
mikil. Öðrum landshlutum og öðr-
um atvinnugreinum mun aftur á
móti blæða stórum vegna hækkun-
ar vaxta og hás gengis krónunnar
sem framkvæmdimar munu kalla
fram. Áhrifin em þegar komin í
ljós. Gengi krónunnar hefur nú
hækkað um 10-15% á nokkrum
mánuðum og er nú mun hærra en
efnahagslífinu er eðlilegt og for-
sendur fjárlaga þessa árs gerðu ráð
fyrir.
Staðreyndin er sú að verði af
þessum stórframkvæmdum munu
þær hefta mjög vöxt allra annarra
útflutningsgreina á framkvæmda-
tímabilinu og ryðja mörgum þeirra
burt. Atvinnulífið sem heild verður
einhæfara en ella vegna þess að því
er í raun beint í einn iðnað, ál-
bræðslu, og sú þróun mun bitna
hart á landsbyggðinni sem heild.
Sem byggðaaðgerð getur þessi risa-
framkvæmd á Miðausturlandi snú-
ist í fullkomna andhverfu sína í öðr-
um landshlutum.
Útflutningsgreinunum blæöir
Ferðaþjónustan kemur nú næst á
eftir sjávarútveginum í gjaldeyris-
öflun og miklar væntingar eru gerð-
ar til vaxtar hennar, ekki síst á
landsbyggðinni. Mun ferðaþjónust-
an þola 10-20 % tekjuskerðingu auk
skertrar samkeppnisstöðu um nokk-
urra ára skeið vegna óeðlilegrar
gengishækkunar? Munu sjávarút-
vegurinn og fiskvinnslan þola millj-
arða króna skerðingu á tekjum
vegna hækkunar raungengis og
vaxta? Við þaö mun sverfa mjög að
„Ferðaþjónustan kemur nú næst á eftir sjávarútveginum í gjaldeyrisöflun og mikl-
ar væntingar eru gerðar til vaxtar hennar, ekki síst á landsbyggðinni. Mun ferða-
þjónustan þola 10-20% tekjuskerðingu auk skertrar samkeppnisstöðu um nokk-
urra ára skeið vegna óeðlilegrar gengishækkunar?“
kjörum fiskvinnslufólks og sjó-
manna. Lyfjaiðnaðurinn hefur vaxið
hratt á undanfómum árum. Flyst
hann úr landi vegna skertrar sam-
keppnisstöðu?
Útflutningur landbúnaðarafurða
er liðlega 3 milljarðar á ári. Útflutn-
ingsskylda sauðfjárafurða mun stór-
aukast á næstu áram. Gengishækk-
un krónunnar um 15% þýðir um 500
milljóna króna lækkun á útflutn-
ingstekjum landbúnaðarins. Það lýs-
ir fullkomnu ábyrgðarleysi og hroka
að taka á þessum málum af léttúð og
neita að sýna fyrirhyggju en bara
sjá hvað gerist eftir tvö ár þegar
framkvæmdimar yrðu komnar á
fulla ferð.
Ál og þorskur
Sú var tíðin að landsmenn höföu
miklar áhyggjur af því að landið
væri of háð þorski og þorskveiðum.
Haldnar voru margar ræður og þess
strengd heit að stefna á fjölbreytni í
útflutningi. Það er hins vegar
skemmst frá því að segja að með fyr-
irhugðum álfjárfestingum - Fjarðaál
og Norðurál - mun álframleiðsla
þrefaldast á íslandi. Eftir það verður
hlutfall áls í útflutningi landsins
orðið mun hærra en þorskurinn
hafði um 1980. Er aldrei hægt að
læra af reynslunni? Að of mikil ein-
hæfni í útflutningi kallar á óstöðug-
leika og sveiflur? Álverð hefur
sveiflast til og frá á síðustu árum og
mun gera það áfram. Af hverju vilj-
um við endilega veðja öllu á einn
hest?
Sannleikurinn er sá að svo risa-
vaxnar álframkvæmdir sem að er
stefnt munu hafa neikvæð þjóðhags-
leg áhrif vegna þess að þær ryðja
öðra atvinnulífi til hliðar, auk þess
að valda verðbólgu. Ríkisstjómin
virðist einnig standa nokkuð ráöa-
laus með það hvemig brugðist verði
við þessari yfirvofandi kollsteypu i
þróun efnahagsmála, gangi þessar
risaáætlanir eftir.
Meö 200 milljarða í lúkunum
Á síðastliðnu ári virtist sem við-
skiptin við útlönd væra að komast í
jafnvægi, gengisþróun var hagstæð,
verðbólgan viðráðanleg. Atvinnulíf-
ið lagaði sig hægt og bítandi að
breyttum aðstæðum. Með góðri hag-
stjórn leit út fyrir möguleika á hæg-
um en öraggum hagvexti á næstu
árum. Möguleikar jukust á styrk-
ingu velferðarkerfisins, auknum
jöfnuði og eflingu atvinnulifs um
allt land. 200 milljarða fjárfesting á
örfáum árum í litlu hagkerfi okkar
fámenna lands er glapræði. Fyrir
aðeins brot af þessari upphæð væri
hægt aö byggja hér upp öfluga ferða-
þjónustu, standa að baki fjölbreyttri
nýsköpun í atvinnulíflnu sem
byggði á hugviti og framtaki ein-
staklingsins, félagslegum samtaka-
mætti þjóðarinnar og sjálfbærri nýt-
ingu auðlinda landsins.
Þjóðin tapar á Kárahnjúkavirkj-
un. Hún tapar á Kárahnjúkavirkjun
vegna þess að þessum fjármunum
væri mun betur komið fyrir í öörum
atvinnugreinum. Hún tapar einnig á
Kárahnjúkavirkjun vegna þess að
framkvæmdir henni tengdar munu
ryðja öðru atvinnulífi og öðrum
störfum til hliðar. Sú hætta er fyrir
hendi að fyrir hvert það starf sem
skapast í áliðnaði muni fleiri tapast
annars staðar á landinu.