Helgarblaðið - 06.03.1992, Page 7

Helgar ~I blaðið
Islenski hópurinn sem fór út i
febrúar sióastliónum og dvaldi
þari 10 daga.
Fá bót meina
sinna í Mexíkó
„Eftir að hafa verið í meðferð í vikutíma henti sjúk-
lingur með heila- og mænusigg frá sér stafnum,“
sögðu þau Dagmar Koeppen kennari og Rafii Jóns-
son, kennaranemi og trommuleikari, í viðtali við
Helgarblaðið.
Svo virðist sem æ fleiri Islend-
ingar séu búnir að fá sig fullsadda
á íslenska heilbrigðiskerfinu og
leiti í síauknum mæli til Mexíkó
til að leita sér lækninga. Það er
þó hægara sagt en gert því að
heildarkostnaðurinn við að fljúga
þangað út og tíu daga meðferð
kostar rúmlega 240 þúsund krón-
ur. Þennan kostnað verða sjúk-
lingamir að bera sjálfir því að
þeir fá engan stuðning til farar-
innar frá hinu opinbera.
Það fer þó allt eftir eðli þeirra
sjúkdóma sem viðkomandi ein-
staklingar em haldnir, hversu
lengi þeir þurfa að dvelja þar
ytra. Sumir þurfa aðeins að vera
þar í fimm daga meðferð og þá
nemur kostnaðurinn á núvirði um
125 þúsundum króna.
Islendingamir, sem farið hafa
til Mexíkó og fengið bót meina
sinna, hafa verið haldnir ýmsum
sjúkdómum sem íslenskir læknar
hafa ekki getað læknað með hin-
um hefðbundu aðferðum lækna-
vísindanna. Það er því ekki ófyr-
irsynju að sjúklingar leita þangað
sem lækningar er von, eftir að
hafa reynt nánast allt sem ís-
lenska heilbrigðiskerfið býður
upp á.
Sjúkrahúsið sem hér um ræðir
er í Tijuana í Mexíkó, rétt handan
við bandarísku landamærin, en er
rekið af bandarísku stofnuninni
American Biologics í San Diego í
Kaliforníu. Þetta er lítið sjúkra-
hús með 22 sjúkrarúm, en á degi
hverjum eru teknir allt að 70
sjúklingar inn á göngudeild. Yftr-
inn fái um lítra af vökva í gegn-
um æð. Einnig fá sjúklingamir
sprautur fyrir ónæmiskerfið sem
er óvirkt í flestum þeirra sem
þangað koma. Siðast en ekki síst
fá þeir einnig
sprautur sem innihalda frumur
úr kálfafóstrum. Tilgangurinn
með þessum fmmusprautum er að
byggja upp skemmdir í líffærum
og öðrum líkamshlutum, þ.e. að
byggja upp og endurvirkja.
Læknamir á þessu sjúkrahúsi
vinna samkvæmt þeirri stefnu að
engin lækning felist í brottnámi
skemmdra líffæra. Þeir telja
meira um vert að gera þau starf-
hæf á ný með áðumefndri með-
ferð.
Undraverður bati
Dagmar Koeppen kennari var
fyrsti íslendingurinn sem fór til
Tijuana í Mexíkó til að Ieita sér
lækninga en það var í ársbyrjun í
fyrra. Það var nánast fyrir tiívilj-
un að hún komst í kynni við dr.
Roberto Tapia í nóvember 1990
þegar hún var beðin að vera túlk-
ur á fyrirlestri sem hann hélt hér.
I framhaldi af því fékk Dagmar
áhuga á að fræðast meira um
meðferðannöguleika á hennar
veikindum. Hún er með sjúkdóm
í nýmahettum og að auki tvo aðra
sjúkdóma. Eftir að hafa farið
nokkrum sinnum í meðferð hjá
dr. Roberto Tapia hefur líf Dag-
mar breyst mjög til hins bctra og
er hún núna fullkomlega vinnu-
fær og nýtur lífsins til hins ýtr-
asta. Aður en Dagmar fór í með-
Eftir a& hafa farib nokkrum sinnum
í meöferb hjá dr. Roberto Tapia hefur líf
Dagrnar breyst mjög til hins betra og er
hún núna fullkomlega vinnufær og nýtur
lífsins til hins ýtrasta.
læknir sjúkrahússins, og sá sem
hefur yfirumsjón með Islending-
unum sem þangað koma, er dr.
Roberto Tapia M.D. Hann hefur
oftar en einu sinni komið hingað
til lands og nú síðast í lok nýlið-
ins árs. Þá komst hann í fjölmiðla
þegar heilbrigðisyfirvöld ömuð-
ust við veru hans hér á landi.
Það sem er einna merkilegast
við þctta sjúkrahús, að mati
þeirra sem þangað hafa leitað
með góðum árangri, er sjálf með-
ferðin. Hún felst í því að sjúk-
lingurinn fær daglega upplausn í
æð. Upplausnin er súrefni sem
hjálpar til við að flytja efni hraðar
til líkamsvefja. Auk þess fær
sjúklingurinn vítamín og bætiefni
ásamt efnum til uppbyggingar á
ónæmiskerfi líkamans. A degi
hverjum lætur nærri að sjúlingur-
ferð hjá dr. Roberto var hún
óvinnufær með öllu. Hún skreið
upp stigana heima hjá sér og naut
náttúrlega ekki einnar einustu
mínútu í sinni tilveru, hvað þá að
hún gæti gefið nokkuð af sjálfri
sér til sinna barna né annarra. „Ég
tók þá áhættu að fara þangað út
og hef aldrei séð eftir því.“
Veikindi Rafns Jónssonar
trommuleikara byrjuðu sem helti
á öðrum fætinum sumarið 1988.
Síðan leið og beið og það var
ekki fyrr en sjúkdómurinn ágerð-
ist að hann leitaði læknis. Eftir
nokkrar rannsóknir og innlögn á
Landspitalann kom úrskurðurinn:
sjúkdómur í taugafrumum. Hann
leggst á þær frumur sem stjórna
hreyfingum líkamans og leiðir að
lokum til lömunar. Og það sem
verra var; læknar tjáðu Rafni að
þeir kynnu engin ráð við þessum
Rafn Jónsson, dr. Roberto
Tapia og Dagmar Koeppen
í Mexíkó.
sjúkdómi.
Rafn er nýkominn úr fimm
daga meðferð á sjúkrahúsinu í
Tijuana í Mexíkó og segist finna
mun á sér til hins betra eftir þá
sjúkrameðferð sem hann fékk þar
ytra.
Ástæðan fyrir því að hann lagði
land undir fót var að hann hafði
haft spurnir af þessum lækning-
um og einnig hafði hann hlýtt á
fyrirlestur sem dr. Roberto Tapia
héll á Hótel Sögu í desember síð-
astliðnum. Rafn segir að hér
heima hafi ekkert verið hægt að
gera varðandi hans sjúkdóm ann-
að en að breyta um mataræði og
það hall eflaust hjálpað honum
eitthvað. Að öðru leyti hafi ís-
lensku læknarnir sagl honum að
bíða þess scm verða vildi. Rafn
segir að í þeirri stöðu hafi ekki
verið um annað að ræða en að
drífa sig út lil Mexíkó.
Þegar þangað var komið fékk
Rafn upplausn í æð á hverjum
degi og cinnig fékk hann spraut-
ur, beint í vöðva, með lifandi
kálfafrumum. Eftir dvölina ytra
segist Rafn vera miklu hressari
og skýrari en áður. Um frekari ár-
angur af meðferðinni segir Rafn
að það eigi bara eflir að koma í
Ijós í ágúst þegar hann fer aftur
út. Rafn segist ekki hafa fengið
neina fullvissu fyrir bata hjá dr.
Roberto Tapia að öðru leyti en
því að ef hægt væri að halda sjúk-
dómnum í horfinu frá því sem nú
er þá væri það sigur. Sömuleiðis
ef hægt væri að hægja á sjúk-
dómnum, en ef hann næði mikl-
um bata þá yrði það meiri háttar
sigur.
Rafn segist vita um tvö dæmi
þess að tekist hafi að hægja á
sambærilegum sjúkdómi með
þeirri meðferð sem ástunduð er á
sjúkrahúsinu í Tijuana.
Samvinnuháskólinn
-rekstrarfræði
Rekstrarfræðadeild
Samvinnuháskólapróf í rekstrarfræðum miðar að því að
rekstrarfræðingar séu undirbúnir til forystu-, ábyrgðar- og
stjórnunarstarfa í atvinnulífinu.
Inntökuskilyrði: Stúdentspróf af hagfræði- eða viðskipta-
brautum eða lokapróf í frumgreinum við Samvinnuháskólann
eða annað sambærilegt nám.
Viðfangsefni: Öll helstu svið rekstrar, viðskipta og stjórnunar,
s.s. markaðsfræði, fjármálastjórn, starfsmannastjórn, stefnu-
mótun, lögfræði, félagsmál, samvinnumál o.fl.
Námstími: Tveir vetur, frá september til maí.
Frumgreinadeild
til undirbúnings rekstrarfræðanámi.
Inntökuskilyrði: Þriggja ára nám á framhaldsskóiastigi án til-
lits til námsbrautar.
Viðfangsefni: Bókfærsla, hagfræði, tölvugreinar, enska, ís-
lenska, stærðfræði, lögfræði og félagsmálafræði. Einn vetur.
Aðstaða: Nemendavist og fjölskyldubústaðir á Bifröst í Borg-
arfirði ásamt vinnustofum, bókasafni, tölvubúnaði o.fl. Barna-
heimili og grunnskóli nærri.
Kostnaður: Fæði, húsnæði og fræðsla áætluð um 38.000 kr.
á mánuði fyrir einstakling næsta vetur.
Umsóknir: Með bréfi til rektors Samvinnuháskólans á Bifröst.
Umsókn á að sýna persónuupplýsingar, upplýsingar um fyrri
skólagöngu með afriti skírteina og um fyrri störf. Tvenn skrifleg
meðmæli fylgi. Veitt er innganga umsækjendum af öllu land-
inu. Þeir umsækjendur ganga fyrir, sem orðnir eru eldri en 20
ára og hafa öðlast starfsreynslu í atvinnulífinu. Námið hentar
jafnt konum sem körlum.
Umsóknir verða afgreiddar 25. apríl og síðan eftir því sem
skólarými leyfir.
Samvinnuháskólanám er lánshæft.
Samvinnuháskólinn á Bifröst,
311 Borgarnesi - sími 93-50000.
Föstudagurinn 6. mars