Dagblaðið - 03.02.1976, Side 14

Dagblaðið. Þriðjudagur. 3. febrúar 1976.
Nú skal það vera
rðndótt eða köf lótt
Fyrra mánudag opnuðu tízkuhúsin í París vorsýningar sínar. Hérna er örlítið sýnishorn. T.v. er strandklæðnaður frá
Jean Patou, — bikini úr beige-lituðu silki með brúnum röndum. Til hægri eru tvö ,,dress” frá Pierre Belmain, dökkblá
dragt með hvítum röndum, og hvítur stráhattur. Buxnadragtin er svört með hvítum köflum og loðkápan er hvítur
,,saga”-minkur. Takið eftir hattinum sem er úr hvítu filti. Neðan á barðinu er eins konar sólhlíf úr dökku plasti.
Hvílíkur bjáni, segir Karl Malden.
Ef ég
bara
hefði...
— ,,Það var árið 1952 eða 53,”
segir kvikmyndaleikarinn Karl
Malden, ,,að rithöfundurinn John
Steinbeck hafði skrifstofu við hliðina
á minni. Hann mætti á hverjum
morgni á mínútunni 8:15 með skrif-
blokk og krús með 80 blýöntum. Það
mátfi heyra suðið, þegar hann
yddaði alla áttatíu blýantana.
Um það bil klukkustund síðar var
hann vanur að koma inn til mín og
lesa fyrir mig það sem hann var
búinn að skrifa. Það var aldrei neitt í
tengslum við það sem hann átti að
vera að skrifa, heldur alls kyns sam-
tíningur, — hvað fyrir augu hans bar
á leiðinni í vinnuna, — og eitthvað
almenns eðlis. Þegar ég spurði hann
hvers vegna hann væri að skrifa
þetta, sagðist hann þurfa að ,,hita sig
upp,” áður en hann byrjaði á ritverkr
inu sem í smíðum var.
Hvílíkur bjáni sem ég var,” segir
Karl Malden. ,,Að ég skyldi ekki
halda þessu saman. Ef ég hefði gert
það gæti ég gefið það út í bókarformi
í dag og orðið ríkur af. Bókin hefði
getað heitið: ,John Steinbeck hitar
sig upp.”
Sjo hljómleikar
á þrem dögum
Sö'ngvarinn 'góðkunni Roger
Whittaker, sem við sögðum frá í Dag-
blaðinu á laugardaginn var, er núna
kominn til Oslo. Myndin er tekin þar á
blaðamannafundi í vikunni sem leið.
Hann mun halda sjö hljómleika á
þrem dögum, og verða þeir í Osló,
Björgvin og Þrándheimi. Með í ferðinni
er hljómsveitin „SAFFRON.”
ÞAÐER
STUNDUM
Gon
AÐ HAFA
GÓÐAN
TALANDA
Oft á tíðum kemst maður í mjö^f svo óþægilegar kringumstæður sem erfitt er
að snúa sig út úr. Þá kemur það'oft að góðu haldi að hafa góðan talanda en þá
er lika betra að tala ekki af sér eins og bílstjórinn sem lögreglan stöðvaði gerði.
Raunar stöðvaði lögregluþjónninn hann í þeim eina tilgangi að hrósa
honum fyrir hversu vel hann keyrði og hafði mörg fögur orð um að hann væri
öðrum til fyrirmyndarHjá honum væri það auðsjáanlegt að öryggið væri fyrir
öllu.
Hverju haldið þið svo að bílstjórinn hafi svarað? ,Ja, maður verður að
keyra varlega þegar maður er á því.”
Við ætlum að koma með nokkur dæmi um hvernig á að svara og hvernig
ekki í ýmsum tilfellum.
Þú ert sezt niður í þægilegan stól,
borðar popp og horfir á Columbo.
Það er hringt og þú veizt upp á hár
hver það er. Það er strákurinn sem
vinnur með þér. Hann ætlar að bjóða
þér út, en þig langar ekki út með
honum. Undir venjulegum kring-
umstæðum gætir þú komið með ein-
hverja afsökun og gleymt símtalinu
þégar. En þar sem strákurinn vinnur
með þér verður þú að koma með
góða afsökun, svo að þú særir hann
ekki. Hann verður samt að skilja að
þú vilt ekkert hafa með hann að
gera.
Segðu ekki:
Nei, takk. Ég er vandlátari en svo.
Þar að auki þarf ég að þvo mér um
hárið á hverju kvöldi alla þessa viku.
Nei, þú ert andfúll.
Heyrðu, varst það ekki þú sem
komst systur minni í vandræði?
Ég fer út með herrum, ekki smá-
pöttum.
Heyrðu mig, ég hef nú heyrt ýms-
ar sögur um þig, góði.
Segðu:
Það væri mjög gaman, en ég get
ekki verið kærastanum ótrú.
AÐ KOMA SÉR
UNDAN
STEFNUMÓTI