Dagblaðið - 09.08.1976, Blaðsíða 2

2
IMCBLAtm). — MANUIMCUK 9 AfU'ST 1976

V
ÞÁ RAKST ÉG Á VEGG
- MÚR ÞAGNARINNAR!
segir einstœð móðir er var neitað um
íbúð hjá verkamannabústöðum á meðan
aðrir er betur máttu sín f engu íbúðir

Einstæd móðir skrifar:
Ég er einstæð móðir með
eitt barn á framfæri og bý hjá
heilsutæpum foreldrum mín-
um. íbúðin er lítil og ófullnægj-
andi í flesta staði, enda var
þetta fyrirkomulag aðeins
hugsað til skamms tíma. En þar
sem ég er aðeins venjulegur
borgari þessa lands og hef enga
spotta til að kippa i á „réttum
stöðum“, þá er allt útlit fyrir að
ég verði að hírast hér sem ég er
komin um ófyrirsjáanlega
framtíð.
Fyrir nokkru síðan fékk ég
loforð um úthlutun á íbúð í
verkamannabústöðunum í
Breiðholti. íbúðir þessar fást á
mjög góðu verði með hag-
stæðum greiðsluskilmálum. og
eru sérstaklega hugsaðar fyrir
tekjulítið barnafólk. Eftir því
sem ég bezt fæ séð þá uppfylli
ég þau skilyrði sem sett eru: Eg
er í verkamannafélagi, þarfnast
íbúðar mjög brýnt og get fjár-
hagslega staðið í skilum.
Það kom því eins og köld
gusa í andlitið á mér er mér var
tjáð af einum nefndarmanna
úthlutunarnefndarinnar að því
miður kæmi ég ekki til greina
að þessu sinni.
Mér var hugsað til alls þess
fjölda fólks sem var aðkreppt-
ara en ég sjálf og sætti mig því
við orðinn hlut, — en þá fór ég
að heyra og fá staðfest undar-
leg tíðindi. Bitlingaliðiö. sem
jafnan situr um allt sem matur
er i á þessu landi, er líka farið
að kroppa í litlu bilana.
Þeir er fengu ibúðir voru
ekki af lakara taginu. Velmeg-
andi syni velmegaridi manns —
ég nefni engin niifn — var út-
hlutað 3ja herberg.ja íbúð. Þau
Ekki eru allir á eitt sáttir með
anna í Seljahverfinu.
hjónin eiga eitt barn og bæði
vinna úti, hvorugt í verkalýðs-
félagi — bæði hjá ríkisfyrir-
tækjum. Strákpatti — 17 ára,
barnlaus og ókvæntur, fékk
íbúð úthlutað.
Eg álasa engum þó hann
dragi mál mitt í efa — þetta er
of svívirðilegt til að vera satt.
Við þessu verður að sporna og
þar mega blöðin ekki liggja á
liði sínu.
Eg reyndi að fá leiðréttingu
uthlutun verkamannabústað-
mála minna en þar var komið
að vegg — múr þagnarinnar.
Það hefur kostað mig mikla
sjálfsafneitun að safna nægi-
legum peningum fyrir útborg-
un í íbúð því ég reiknaði fast-
lega með að fá íbúð úthlutað —
lái mér hver sem vill og sjálf-
sagt fuðra peningarnir upp 1
óðaverðbólgu nútímans. En
þungbærast finnst mér að
horfa fram á alls ófullnægjandi
aðstöðu til uppeldis barns míns
og til að koma því til þroska.

Raddir
lesenda
Gang-
brautir
— forða
slysum
L.í. hringdi:
Árlega er því lofað af yfir-
völdum að leggja göngustíga
milli Haðalands og Hellulands
eins og þegar er búið að gera
vestan Hörgslands. Ekkert
gerist samt. Nú hagar því þann-
ig til að börn á leið í Fossvogs-
skóla ganga mjög mikið eftir
Haðalandinu. Aðeins öðrum
megin er gangstétt og á veturna
kemur skafarinn og ýtir öllum
snjónum upp á gangstéttina.
Þarna er nokkuð snjóþungt og
snjórinn lengi að bráðna. Þetta
skapar vitanlega hættuástand
fyrir þessa ungu borgara okkar.
Auk þess er holt undir sum
húsin í Haðalandinu, þar sem
Er ánœgð
með
hljáðvarpið
Guðrún Júlíusdóttir skrifar:
Mig langar með þessum
línum til þess að biðja blað yðar
að birta þakklæti mitt hljóð-
varpinu og Hannesi Gissurar-
sym fynr htð merka erinai
hans um Popper. Verst hve
margir hafa farið á mis við það.
llannes (iissurarson flutti gott
erindi uni l’opper í útvarpiö,
segir Giiðrún .lúliusdóttir.
V
\