Dagblaðið - 20.01.1977, Blaðsíða 3

DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 20. JANÚAR 1977.
3
GREIÐA GERIR MAÐUR
EKKIHVERJUM SEM ER
• Mikið skelfing er orðið leið-
inlegt að búa í landiiju okkar,
og alltaf fer það versnandi.
Nú má ekki lengur maður
hringja i mann og biðja um að
gera sér greiða, án þess að
fjoldi manns fái móðursýkis-
kast og allt ætli um koll að
keyra.
,,Ber er hver á baki, nema
bróður eigi" segir ágætt
íslenzkt máltæki. en nú má eng-
inn rétta öðrpm hjálparhönd, án
þess að verða grunaður um
græsku.
Mér datt þetta svona í hug,
vegna skrifa og umtals um það,
er ráðherra utanríkismála varð
„uppvís" að því að hringja
fyrir mann nokkurn til þess að
fá byrjun á afpláningu fang-
elsisvistar frestað um tvo daga
vegna heimilisástæðna, að sagt
er.
Við búum í fámennu landi,
þar sem næstum hver rnaður
þekkir annan. Vegna þessa
leita ntenn oft til svokallaðra
kunningja, rnanna sem þeir
þekkja eða vita einhver deili á,
þótt kannski ekki væru endi-
Íega ntiklir kunnitigjar. og fá
oft út á þetta einhverja fyrir-
greiðslu og er það vel.
íslendingar hafa lil skamms
tíma lifað í landi sínu eins og
ein fjölskylda, en nú er öldin
önnur. að því er virðist. Allt líf
er að taka á sig mjög mikinn
ópersónulegan blæ, því
viðskipti og ýms fyrirgreiðsla
gengur nú ekki lengur á ntilli
rnanna eftir göntlum, hefð-
bundnum leiðum kunnings-
skaparins, heldur eftir flóknu
talnakerfi. svo kölluðu nafn-
númera-kerfi. sem allt er að
sliga.
Ilafið þér ekki, lesandi
góður, fengið fyrirgreiðslu t.d. í
bönkum af því að einhver í
bankanum „kannaðist" við
yður, eða hafið þér aldrei þurft
t.d. að biðja um frest vegna
gjaldfallinnar skuldar og feng-
ið slíkan frest, af því að ein-
hver málsmetandi „kannaðist"
við yður? Hafið þér aldrei leit-
að til manns, sem þekkti ein-
hvern málsmetandi mann, og
beðið hann að gera eitthvað
fyrir yður?
Ég held að það sé vandfund-
inn maður, sem aldrei hefur
þurft að biðja um slíkt.
Aðgangur að ýmsum máls-
metandi mönnum, svo sem
ráðherrum, er allt of
auðveldur, og menn freistast
gjarna til þess að biðja þessa
málsmetandi menn um ýmis-
konar fyrirgreiðslu, sem þeir
margir hverjir fúslega veita.
íslendingum er þetta einfald-
lega í blóð borið að gera hver
öðrum greiða, og er það eigin-
leiki sem ég vildi sízt af öllu að
legðist niður.
Maður gerir þó ekki hvaða
manni sem er greiða, þvi að
gera manni greiða er vinar-
vottur, og vinsemd liggur ekki
á lausu handa hverjum sem er.
Mér datt þetta (svona) í hug.
SIGGIflug 7877—8083.
Hafið þér ekki, lesandi góður, fengið fyrirgreiðslu, t.d. í bönkum af því að einhver í bankanum
„kannaðist“ við yður, spyr Siggi flug.
STJÓRNVÖLD HRÓFLA EKKIVIÐ ALLS
KONAR ÓÞVERRALÝÐ
Ólafur Guðmundsson hringdi:
Sífellt verða háværari raddir
manna, sem vilja krefjast þess
af Alþingi, nú er það kemur
saman, að hreinsað verði ær-
lega til í æðstu stöðum í dóms-
málakerfi þjóðarinnar svo og
einnig innan bankanna. Það er
ekki endalaust hægt að ljúga að
fólki. Almenningur í þessu
landi horfir ekki öllu lengur
aðgeróalaus á hina hroðalegu
spillingu, sem allir vita að
aldrei hefur þrifizt betur og
stjórnvöld virðast láta sér vel
líka ósómann, enda sk.vlt skegg-
ið hökunni.
Stórþjófar, okrarar og svindl-
arar. skattsvikarar og alls kyns
annaróþverralýðurvirðast vera
þær manngerðir sem stjórnvöld
hafa mestar mætur á og reyna
af fremsta megni að sjá svo um,
Tlí
lesenda
Enn einu sinni þurfum
við að minna þá á. sem senda
okkur línu, að hafa fulii
nafn og heimilisfang eða
símanúmer með bréfumsín
um. Nú er svo komið að við
höfum hér á ritstjórninni
alls konar bréf frá Jónum og
Guðmundum, en það er bara
ekki nóg. Éf þið viljið að
greinar ykkar birtist þá
verður fullt nafn og
heimilisfang að fylgja. Hægt
er að skrifa undir dulnefni,
ef þess er óskað sérstaklega.
Þeir, sem hafa ekki séð
greinar sínar hér á síðunum,
vita hér með ástæðuna.
hvað sem það kostar, að ekki
verði við hróflað. Nei, nú er
mælirinn fullur. Alþingi ber
skylda til að taka í taumana
strax og það kemur saman,
komið verði á laggirnar þing-
M.S., sem er kona aó norðan.
re.vndar úr nijög failegri sveit,
skrifar:
Mig iangar að spyrja veður-
fræðingana, Guðntund Haf-
steinsson og Pál Bergþórsson,
hvort þeir kunni ekki þá kurt-
eisi að bjóða gott kvöld, þegar'
þeir koma á sjónvarpsskérm-
inn. Mig langar að reka fótinn í
skerminn, þegar þeir birtast
eins og illa gerðir hlutir. Eg
nefnd. sem rannsaki öll þessi
mál af fullri einurð og festu.
Ríkissaksóknara ber tafarlaust
að víkja úr embætti svo og
kippu af framsóknarnátttröll-
um sem dagaðhefuruppiidóms-
spyr: Eru þeir svona feimnir
eða er þetta stolt?
Eins eru þeir á Veðurstof-
unni. Þeir koma eins og skratt-
ínn úr sauðaleggnum án þess að
ávarpa hlustendur, hvað þá að
þeir kynni sig. Ég spvr: Er
þetta einhver undanþága?
Yfirleitt kvnna aðrir útvarps-
menn sig. Mér finnst þessi
framkoma fólksins á Veðurstof-
kerfinu. Öðru vísi verður ekki
hægt að moka flórinn, svo að
gagni komi.
En eitt verða alþingismenn
að gera sér ljóst, svona getur
þetta ekki gengið lengur.
unni lítilsvirðing við hlustend-
ur.
Að lokum langar mig að
koma því á framfæri við sjón-
varpið, að það korni aftur með
þættina um McCloud og
Colombo, á þá þætti geta allir
horft. jafnt börn sem full-
orðnir. Þeir eru betri en þættir
eins og t.d. Undir Pólstjörn-
unni, þvi sá þáttur á ekkert
erindi til þjóðarinnar.
M.S. vill að starfsfólk þessarar stofnunar kynni sig betur fyrir hlustendum sínum, þjóðinni.
OKURTEISIVEÐURFRÆÐINGA?
Oddný Nicolaidóttir: Mér finnst
þau frekar dýr, en fatnaður á
unglingana er enn dýrari.
Þuriður Runólfsdóttir: Já, mér
finnst þau mjög dýr. Barnaföt eru
tiltölulega miklu dýrari en fatn-
aður á fullorðna. Það er hægt að
lækka kostnaðinn dálítið með því
að sauma sjálf.
Elínborg Guðmundsdóttir: Já,
þau eru mjög dýr, en ef maður
saumar sjálfur þá getur munað
helmingi á verðinu.
Ragnheiður Hilmarsdóttir: Já,
þau eru það, t.d. úlpur og skór.
Eftir þvi sem börnin eru minni
því dýrari eru fötin.
Sólveig Sigurjónsdóttir: Já, þau
eru dýr. Eg á nú fjögur börn og
það er mjög dýrt að klæða þau, ef
vel á að vera. Annars reynir
maður að komast af með sem
minnst og sauma á þau sjálf.
Þóra Guðnadóttir: Já, mér finnst
það. Ég á tvö börn og það er mjög
dýrt að klæða þau, en ég fæ
aðstoð, svo sem gjafir frá ömmu
og afa.