Dagblaðið - 08.02.1977, Side 9
DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 8. FEBRUAR 1977.
9
Japanski sérfræðing-
urinn ánægður með
útbúnað Kröflu
Serfræomgur japanska fyi'ir-
tækisins Mitsjubitsi, sem
Kröfluvirkjun hefur keypt vél-
ar af, var mjög jákvæóur um
tæknilegan útbúnað virkjunar-
innar og uppsetningu og lýsti
ánægju með þessi atriði. Þetta
kom fram í viðtölum, sem DB
átti í gær við Jón G. Sólnes,
formann Kröflunefndar og Sig-
urð Sigfússon hjá Verkfræði-
stofu Sigurðar Thoroddsen.
Japaninn. Tahara að nafni,
dvaldist hér í nokkra daga í
síðustu viku og skoðaðí Kröflu-
virkjun. Jón G. Sólnes sagði að
hingaðkoma hans hefði verið i
áframhaldi af för Kröflumanna
til Japans fyrir skömmu. Hann
hefði komið til að kynna sér
aðstæður og líta á suma þætti
framkvæmda. Þetta hefði að
vísu ekki verið jarðvisindamað-
ur, heldur sérfræðingur um
tæknilegan búnað. Hann hefði
mikla reynslu við uppsetningu
slíkra véla.
Sigurður sagði ennfremur að
Japaninn hefði skýrt frá fram-
kvæmdum við nýjustu stöð Jap-
ana, gufuveitu, sem kæmist í
gagnió í næsta mánuði. Þar
væri ein 55 megavatta vél. 60 af
hundraði þeirrar gufu, sem þar
þyrfti til fullra afkasta væri
komin. Þá seldi Mitsjubitsi til
Filippseyja nokkrar 55 mega-
vatta vélar og allan vélaútbún-
að. Þar væri lítið farið að bora.
Sigurður lét þess getið, að mjög
algengt væri, að ekki lægi fyrir
öll sú gufa, er þyrfti til fullnýt-
ingar, þegar farið væri af stað.
Hann sagði ennfremur, að
nægileg orka væri á Kröflu-
svæðinu en spurning væri hvar
ætti að bora.
-HH
Kannski hún nái Fleksnes
beint frá Osló eða Gautaborg
einhvern tímann, daman á
myndinni. Sjónvarpstækið
hennar er annars fóðrað með
minkaskinnum og kostar víst
skiidinginn, en skinnin bæta
þó vist ekkert móttöku tækis-
ins.
Það þarf kannski enga jarðstöð í framtíðinni:
NORRÆN SJÓNVARPSDAG-
SKRÁINN Á HVERT HEIMILIBEINT FRÁ
GERVIHNETTI
Aukaútbúnaður til möttöku á ekki að
kosta nema 48-65 þúsund krönur
Það er ekki fjarlægur draumur
að sjónvarpshafar á Norðurlönd-
um geti stillt tæki sín beint á
dagskrárefni sjónvarpsstöðva
hvar sem er á Norðurlöndum,
með aðstoð gervihnattar sem ráð-
gert er að Norðurlöndin eignist
sameiginlega í þágu útvarps- og
sjónvarpssendinga.
Frumrannsóknum á þessum
möguleikum er nú senn lokið, en
þær voru gerðar af sænsku fyrir-
tæki að beiðni Norræna iðnþróun-
arsjóðsins. Niðurstöður frum-
rannsóknanna verða lagðar fyrir
fund Norðurlandaráðs í Helsinki í
marzmánuði. Þar verður tekin af-
staða til þess árangurs sem frum-
rannsóknirnar leiddu til og fram-
vinda málsins ákveðin.
Frá þéssu máli er skýrt i mál-
gagni danskra verkfræðinga,
Ingeniören, og sagt að næsta
skrefið verði að fá norrænum
ríkisstofnunum og rannsóknar-
stofum fyrirtækja ákveðna þætti
frekari rannsókna á þröngum
sviðum. Danska rafeindafræði-
stofnunin hefur t.d. tekið þátt í
rannsóknum á því, hvernig hver
einstakur sjónvarpseigandi á
Norðurlöndum geti náð beinu
sambandi frá tæki sínu við sér-
stakan gervihnött, er sendir út
sjónvarpsdagskrár allra Norður-
landaijna. Stofnunin hefur t.d.
rannsakað hvaða tónbreytingaað-
ferðir henta bezt við sendingu á
mörgum útvarpsdagskrám sam-
tímis gegnum gervihnött, svo að
verulega góð tóngæði sending-
anna séu tryggð.
Beint samband
Miðað er að því að norræni
gervihnötturinn endursendi sjón-
varpsefni svo skýrt, að mögulegt
sé að taka við sendingum frá hon-
um með aðstoð tækjabúnaðar,
sem tengja má hvaða sjónvarps-
tæki sem er.
Hinn nauðsynlegi aukaútbún-
aður til móttöku efnis frá gervi-
hnettinum er skálarlaga loftnet
með hóflegu þvermáli (70-100
sentímetrar) ásamt tíðni- og tón-
breyti. Loftnetið tekur á móti'
sjónvarps-merkjamálinu ál2 GHz-
bandinu. Tíðni- og tónbreytirinn
breytir þessum merkjum þannig
að þau eiga að koma skýrt út á
sjónvarpstækinu með sérstakri
tengingu við UHF loftsnetsmót-
takara sjónvarpstækisins.
Það er trú vísindamannanna
núna, að fá megi aukaútbúnað-
inn, þ.e. loftnetið og tíðni- og tón-
breytinn, fyrir 1500-2000 krónur
danskar, eða sem svarar 48-65
þúsund íslenzkum krónum.
Evrópuhnöttur 1980
Þau áform og markmið sem
stjórnvöld á Norðurlöndum nú
fjalla um varðandi þetta eru enn-
þá lengra komin hjá ESA —
Geimrannsóknarstöð Evrópu. Á
Norðurlöndum er enn sem komið
er aðeins rætt um möguleika á
slíku samnorrænu sjónvarps- og
útvarpskerfi. Hjá ESA eru málin
komin svo langt að eert er ráð
fyrir að síðari hluta árs 1980 verði
sendur út í geiminn tilrauna-
gervihnöttur, sem á að hafa þá
sömu eiginleika og stefnt er að í
áformum manna á Norðurlönd-
um.
Norræni iðnþróunarsjóðurinn
hefur það verk að vinna að efla
þau mál á sviði iðntækni sem
gagna mega tveimur eða fleiri
hinna norrænu landa. Sjóðurinn
hefur haft frumkvæði að því sem
gert hefur verið í þessu máli og
líklegt er að hlutverk hans verði
stærra á því sviði. Danska blaðið
sem við höfum ofangreinda frétt
eftir, segir ennfremur að sjóður-
inn hafi 12 milljónir sænskra
króna til ráðstöfunar á þessu ári,
eða um 540 milljónir íslenzkra
króna. Var framlag til hans hækk-
að um 20%. En þetta er heildar-
ráðstöfunarfé sjóðsins til iðnþró-
unarmála. Vera má að hluta þess
fjár verði varið til einstakra þátta
rannsókna varðandi sjónvarps-
málin sameiginlegu og gervi-
hnöttinn. -ASt.
Áhuginn á f jarskiptum milli landa:
500 KYNNTU SÉR STARF
Steypubflaróskast
Höf um kaupendur að gódum,
ódýrum steypubflum
Markaðstorgið,
Einholti 8 Sími: 28590 Kvöldsími: 74575
RADÍÓÁHUGAMANNA
,,Það komu um fimm hundruð
manns á sýningu okkar í húsi
Slysavarnafélagsins. til að kynn-
ast starfsemi radióamatöra."
sagði Guðjón Einarsson, en hann
er í Félagi íslenzkra radíóama-
töra. sem á þrjátíu ára afmæii um
þessar mundir.
Guðjón sagði, að fólk hefði sýnt
mikinn áhuga og um fimmtíu
manns hefðu látið skrá sig á nám-
skeið á vegum félagsins. Allir sem
ganga í félagið og vilja verða full-
gildir meðlimir þurfa að gangast
undir próf, sem nefnt er nýliða-
próf. Samkvæmt reglugerðum
Pósts & síma er krafizt lágmarks-
þekkingar í radiófræði og radíó-
reglugerðum. Auk þess verða
menn að geta tekið á móti morsi á
35 stafa hraða á minútu. Aldurs-
takmarkið til að gangast undir
þetta próf eru fjórtán ár.
Alþjóðasamtök radíóamatöra
hafa sent á loft tvo fjarskipta-
hnetti, sem félagsmenn hafa
smíðað sjálfir. Það má einnig geta
þess að flestir radióamatörar
smíða sín tæki sjálfir.
Islenzkir radíóamatörar hafa
náð sambandi bæði til Evrópu,
Bandaríkjanna og víðar. en náðst
hefur samband við menn sem
hafa verið staddir bæði á norður-
pólnum og suðurpólnum. Rætt er
um all't milli himins og jarðar, að
undanskildum stjórnmálum,
sagði Guðjón. '
Meðlimir í íslenzka félaginu
eru um eitt hundrað. en virkir
meðlimir eru á milli tuttugu og
þrjátíu. -KP
Veitum viðskiptavinum okkar
10% AFSLÁTT
af öllum vörum verzlunarinnar þessa viku — Allt nýjar vörur
Verzlunin MADAM Glæsibæ - Sími 83210