Dagblaðið - 03.03.1977, Blaðsíða 8

8
DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 3. MARZ 1977
„ Vel unnið heimaverkefni”
Larsen — Portisch — Biðskák
„Þeir hafa unnið heimaverkefni sitt vel,“ sagði Smyslov þegar
þeir Hort og Spassky sömdu um jafntefli í biðskákinni. Þeir settust
að skákborðinu í keppnissalnum og Spassky lék riddara á c5. Hort
drap riddarann með biskupi og bauð jafntefli sem Spassky tðk.
Friðrik Ólafsson taldi í fyrrakvöld að ekkert væri í skákinni
annað en jafntefli. Aðrir voru raunar á sama máli. Standa því leikar
þannig í einviginu í Reykjavík, eftir tvær skákir að tvö jafntefli
hafa verið gerð: 1:1.
■<--------------m.
Guðmundur Arnlaugsson yfirdómari, Spassky og Smyslov fylgjast
með skák Petrosjans og Kortsnojs í áhorfendasalnum á Hótei
Loftleiðum. DB-mynd Bjarnieifur.
Nú var það Petrosjan sem
Larsen hef ur
peð yfir —
tvísýn úrslit
Mjög tvisýn og spennandi biðskák varð hjá Larsen og Portisch i
Rotterdam í gær. Larsen var með hvítt. Hann hefur peð yfir og
þannig heldur betra. Óvíst er þó að það nægi honum tii vinnings.
Upp kom Sikileyjarvörn. Höfðu báðir keppendur notað 2 klukku-
stundir og 29 mínútur þegar síðasti leikur var leikinn og skákin fór
í bið. Staðan var þá eins og myndin sýnir:
lét dómarann bjóða
Kortsnoj jafntefli í II Giocco
— Kortsnoj þáði en bað ekki fyrir kveðju
Jafntefli varð í skák þeirra
Kortsnojs og Petrosjans í II
Giocco. Petrosjan hafði nú
hvítt. Er hann hafði ieikið sinn
17. leik bað hann yfirdómar-
ann, Kazics, að bjóða Kortsnoj
jafntefli. Hann tók boðinu.
Þeir talast ekki við frekar en
fyrri daginn.
Korstnoj mætti aftur fyrr til
Mecking og Poiugajevski
tefldu Nimzo-Indverja i
Luzerne í gær. Skákin fór í bið.
I skeyti frá Luzerne segir að
Polugajevski hafi ef til vill ein-
hverjar vinningslíkur en jafn-
tefli sé eins liklegt. Polu kom 7
mínútum af seint til leiks.
Hann sættir sig ekki við klukk-
una sem notuð er, vill hafa
hana stærri. Mecking sættir sig
við hana og ekki hefur heyrzt
um frekari kvartanir hans um
of breytt skákborð.
Leikirnir fara hér á eftir:
1. d4 — Rf6 2. c4 — e6 3. Rc3 —
Bb4 4. e3 — 0-0 5. Bd3 — d5 6.
Rf3 — b6 7. 0-0 — Bb7 8. a3 —
Bd6 9. De2 — c5 10. dxc5 —
bxc5 11. Hdl — Rb-d7 12. b3 —
Db6 13. Hbl — Hc-c8 14. Bb2 —
Hf-e8 15. cxd5 — exd5 16. b4 —
Bc6 17. Bal — Re5 18. Bxc5 —
Dxc5 19. Rb5 — Bxb5 20. Bxb5
— He7 21. Rd4 — Bb4 22. Hb3
— Re4 23. Ba6 — Hd8 24. g3 —
g6 24. f3 — Rf6 26. Hdbl — Bc7
27 Hc3 — Dd6 28. f4 — Reg4 29.
Skák þeirra Larsens og Portisch var þannig telfd.
Larsen haf ði hvítt eins og f yrr segir:
leiks. Þeir Petrosjan heilsuðust
ekki frekar en áður. Hófu þeir
taflið þegjandi og hljóðalaust.
Upp kom svokölluð Tarrasch-
byrjun. Þegar jafntefli var
samið var staðan þessi: Hvítt:
Petrosjan: Kd2, Hcl, Hhl, Bd3,
Rf3, a2, d4, e4, f2, g2, h2. Svart:
Kortsnoj: Ke7, Ha8, Hh8, Bd7,
Ra5, a6, b5, e6, f7, g7, h7.
Skákin var þannig:
1. d4 — Rf6. 2. Rf3 — d5 3. c4
— e6 4. Rc3 — c5 5. cxd5 —
Rxd5 6. e4 — Rxc3 7. bxc3 —
cxd4 8. cxd4 — Rc6 9. Bc4 — b5
10. Be2 — Bb4+ 11. Bd2 — Da5
12. Hbl — Bxd2+ 13. Dxd2 —
a6 14. Dxa5 — Rxa5 15. Bd3 —
Ke7 16. Hcl — Bd7 17. Kd2.
Fyrstu leikina léku þeir mjög
hratt, notuðu aðeins tvær
mínútur í sjö leiki. Attundi
leikur Polugajevskis kom
Mecking eitthvað á óvart. Hann
hugsaði sig um í 40 mínútur
áður en hann svaraði honum.
Rc6 — Hxe3 30. HxH — DxR31.
BxR—RxB 32. Bb7 Dd6 33.
Kg2 — Bb6 34. Hc3 — d4 35.
Hd3 — Rd7 36. Hbdl — Df6 37.
Ba6 — Rc5 38. Hf3 — Dc6 39.
Bb5 — Db7 40. Bd3 — Dc6 41.
Hel — Ba5 42. Hefl — He8.
1. e4 — c5 2. Rf3 — e6 3. d4 —
cxd4 4. Rxd4 — Rc6 5. Rc3 —
Dc7 6. Be2 — b6 7. Be3 — Bb7
8. Dd2 Rxd4 9. Bxd4 — a6 10.
Hdl — Rf6 11. De3 — Bc5 12.
0-0 — 0-0 13. e5 — Rd5 14. Rxd5
— Bxd5 15. c4 — Bxd4 16. Hxd4
— Bc6 17. Dg3 — f6 18. exf6 —
Dxg3 19. hxg3 — Hxf6 20. Bf3
— Bxf3 21. gxf3 — Hxf3 22.
Hxd7 — Hc8 23. Hcl — Hc6 24.
Ha7 — a5 25. Hdl — Hxc4 26.
Kg2 — Hf6 27. Hd8+ — Hf8 28.
H8d7 — Hg4 29. Hdb7 — h5 30.
Hxb6 — Hg5. 31. Hxe6 — h4 32.
He2 — hxg3 33. fxg3 — Hd8 34.
Hae7 — Hd3 35. H7e3 — H3d5
36. b3 — Hc5 37. He8+ — Kh7
38. H8e4 — Hc3 39. H4e3 —
HccS 40. Kf2 — Kg8 41. Hd2
Jean-Pierre
Jacquillat
Tónlist
Sinfóníuhljómsveit Islands, 10.
tónleikar i Iláskólabíói 24.02.
'77.
Efnisskrá: Hector Berlioz: For-
leikur — Le Carnaval romain.
Saint-Saéns: Píanókonsert nr.
2. César Frank: Sinfónía í d-
moll.
Stjórnandi: Jean-Pierre
Jacquillat.
Einleikari: Jónas Ingimundar-
son.
10. tónleikar Sinfóníuhljóm-
sveitar tslands voru helgaðir
frönskum verkum með
frönskum stjórnanda, og efa ég
ekki að margir eru mér sam-
mála i því, að þetta hafi verið
jafnbestu tónleikar hljómsveit-
arinnar á þessu starfsári. Hvert
verkið öðru betra í flutningi, ög
heildaráhrif tónleikanna með
afbrigðum þægileg.
Forleikur Berlioz, „Le Carna-
val romain", var upphaflega
saminn sem forleikur að öðrum
þætti óperu hans, „Benvenuto
Cellini", en ekki eins og búast
mætti við af nafni hans, róm-
verskur forleikur, eða samið
undir áhrifum frá þeirri borg.
Forleikurinn er skemmtilegur,
í senn hraður og ákafur og
blíður og hægur. S.I. iék lista-
vel, hver tónn fagurlega
mótaður, og stjórnandi og
hljómsveit voru sem eitt.
Annar píanókonsert Saint-
Saéns, saminn 1868, vakti litla
hrifningu áheyrenda við frum-
flutning. Var mikið talað um að
hann minnti á Bach og
Mendelssohn, og lítið væri að
finna þar af frumleika frá tón-
skáldsins hendi. En Saint-Saens
var frumlegt tónskáld, mikið
frekar nákvæmt tónskáld, þótt
hann ætti það líka til. Hann var
fyrst og fremst fagmaður, sem
leysti verk sín vel af hendi. En
þó að gagnrýnendur væru ekki
hrifnir af 2. píanókonsertinum,
þá hefur tíminn leitt það í ljós,
að hér er um mjög vei samið og
aðgengilegt verk að ræða, sem
hefur notið mikilla vinsælda,
og er stöðugt á efnisskrá hljóm-
sveita og einleikara um heim-
inn. Jónas Ingimundarson
leysti hlutverk sitt vel af hendi,
leikur hans er öruggur en
dálítið þungur, eins og t.d.
skalahlaupin um hljómborðið.
Samleikur hljómsveitarinnar
og píanósins var mjög góður,
yfirleitt gott jafnvægi í styrk,
þó komið hafi fyrir að stjórn-
andinn hleypti hljómsveitinni
um of frá sér, en það kom ekki
oft fyrir.
Síðast á efnisskrá tónleik-
anna var eina sinfónía Césars
Franks. Var eins með það verk
og píanókonsert Saint-Saens, að
frumflutningurinn vakti litla
hrifningu, en síðari tímar hafi
leitt annað í ljós, sinfónían er
meistaraverk. Sinfóníuhljóm-
sveit íslands lék það sem slíkt,
af alúð og nákvæmni, sem vel
stillt lifandi vél handfjötluð af
meistara.
Jean-Pierre Jacquillat náði
mjög góðum tökum á hljóm-
sveitinni þegar í upphafi tón-
leikanna. Hljómsveitin var sem
á valdi hans. hver bending var
nákvæm og henní var hlýtt af
natni og umhyggjusemi. Sem
sagt, þægilegir og stórgóðir tón-
leikar.