Dagblaðið - 31.10.1977, Blaðsíða 3

DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 31. OKT0BER 1977.
9,4% sem samþykktu
samningana hjá hinum sællega
fjármálaráðherra til Sigfúsar
Kristinssonar byggingameist-
ara á Selfossi. Hann hefur 45
manns í vinnu og segir í viðtali
við Tímann 25.9 sl. að hann hafi
sl. 20 ár alltaf hugsað einn um
alla verkstjórn, útvegun
peninga og útborgun launa.
Eg álykta að þessi 90% sem
felldu tillöguna sjái að skrif-
stofubáknið sé orðið alltof
stðrt í okkar litla þjóðfélagi og
þeir vilji, sem ábyrgir
þjóðfélagsþegnar, fara að vinna
við framleiðslustörf
þjóðarinnar, því blessuðum
mönnunum ofbjóða skuldirnar
utanlands og innan og vilja þar
með opna augu ríkisstjórnar-
innar fyrir því að ef svona á að
halda áfram á óreiðubrautinni f
fjármálastefnunni verður
islenzka þjóðin ekki lengur
sjálfstæð þjóð.
Ég held að allar rfkisstjórnir
vilji stjórna betur en raun ber
vitni um. Þær þora ekki að gera
neinar róttækar aðgerðir af þvf
að þær eru alltaf á atkvæða-
veiðum og þess vegna er komið
eins og komið er.
Launamismunurinn er geysi-
lega mikill f okkar þjóðfélagi.
öll þurfum við að lifa. Af
hverju byrja ekki alþingismenn
á þvi að lækka laun sfn niður f
200 þús. kr. á mánuði og láta
alla hafa sötnu laun hvaða störf
sem þeir vinna. Ég tel að eng-
(inn geti lifað af minna en 175-
200 þúsund kr. í mánaðarlaun.
Það er lágmark.
Ein spurning að Iokum: Af
hverju geta Færeyingar borgað
nærri helmingi hærra kaup en
tslendingar í fiskvinnu? Eru
Færeyingar ekki eins og
byggingameistarinn á Selfossi,
láta ekki meiri partinn af
peningunum fara í skrifstofu-
báknið?
í þessari upptalningu er
miðað við atvinnurekanda sem
rekur járnsmfðaverkstæði.
Gjöldin eru mjög sambærileg í
öðrum atvinnugreinum og sá
munur sem á er skiptir engu
meginmáli.
Aftur á móti sést á
upptalningunni á öllum þessum
gjaldaliðum, sem við útborguð
laun bætast, að ef einhverjum
þeirra væri sleppt og greitt
beint til launþega gæti út-
borgunin hækkað anzi mikið.
En einhverjum finnst víst
öruggara að hafa hönd í bagga
með hve miklu fólk eyðir og í
hvað peningarnir fara.
Þá er auðvitað langheppileg-
ast að láta það bara ekki hafa
peningana heldur ráðstafa
þeim fyrirfram.
á undan sér. Menn vakna vana-
lega upp við að allt er orðið
kolófært og þurfa að komast til
vinnu eða f skóla. Því reyna
flestir að vera komnir á nagla-
dekkin sín um það leyti og
búast má við ófærðinni.
Við ættum auðvitað að taka
nagladekkin hans Einars
Einarssonar í notkun. En eins
og menn rekur minni til eru
þau þannig úr garði gerð að
með því að ,,ýta á takka“ koma
naglarnir út þegar þeirra er
þörf, en eru inni í dekkinu þeg-
ar götur eru auðar.
Það er trúlega óvíða sem
færð er jafnmisjöfn yfir
veturinn og hér á landi, —
veðráttan er svo margvísleg að
þótt negld dekk séu nauðsynleg
einnvern hluta úr deginúm eru
þau jafnóþörf annan hluta
dagsins. Gatnamálastjóri upp-
lýsir að ef nagladekk eru ekki
notuð sparast um rúmlega hálf-
ur milljarður króna f gatnasliti
og viðgerðum. Það er enginn
smápeningur. Það væri kannski
athugandi fyrir borgaryfirvöld
að byggja hjólbarðaverksmiðju
fyrir dekkin hans Einars, því
svo mikið fé myndi sparast við
útrýmingu negldra snjódekkja
að verksmiðjan væri búin að
borga sig upp á fáum árum.
Einnig mætti hugsa sér að
framleiða dekkin til út-
flutnings.
Það er f rauninni bæði synd
og skömm að íslendingar skuli
ekki gefa gaum að þessum-
dæmalausu dekkjum. Sannast
þar hið fornkveðna að enginn
er spámaður f sfnu eigin föður-
landi.
V
✓
Hljómplötu-
verslanir
Nú eru hljómplötuverslanir Fálkans orðnar 3.
Auk verslananna að Suðurlandsbraut 8 og
Laugavegi 24 höfum við nú opnað hljómplötuverslun í
Vesturveri, þar sem áður var Hljóðfæraverslun
Sigríðar Helgadóttur.
Þar munum við leitast við að hafa á boðstólum fjölbreytt
úrval hljómplatna, einkum popp, jazz, létta tónlist,
og íslenskar plötur.
Verslið þar sem úrvalið er mest.
FÁLKINN
Suðurlandsbraut 8 - Laugavegi 24 - Vesturveri
gen*»L ríkísstyrks
Hvað er langt síðan þú
bauðst frúnni út að borða?
Hermann Kristjánsson, fyrr-
um forstjóri Arnarvíkur 77.
ára: Það var núna alveg nýlega
úti á Mallorca. Við erum alveg
nýkomin heim þaðan. Hvað við
borðuðum, svei mér þá, ég bara
man það ekki. Það var eitthvað
mjög gott, annaðhvort rifjasteik
eða eitthvað svoleiðis.
Helgi Hafliðason arkitekt 36 ára:
Það eru ábyggilega orðin ein tfu
ár síðan. Ja, það er svo góður
maturinn heima að ég tfmi ekki
að missa af honum!
Spurning
dagsins
Asmundur Einarsson starfs-
maður hjá lsal f Straumsvik 32
ára: Tvö ár. Nei, það var svo sem
ekki af neinu tilefni — bara
svona óforvarandis.
Svanur Gestsson verzlunarmaður
f Mosfeilssveit 29 ára: Það eru
orðin þrjú ár síðan. Já, það var á
brúðkaupsafmæli okkar.
Asgeir Sigurðsson ravirki 33 ára:
Það er líklega alveg um ár siðan.
Við fórum með starfsfélögum
mfnum og þeirra konum. Ég er
reyndar búinn að bjóða henni
aftur á morgun!
Karl Jónsson sjómaður 45 ára:
Það er orðið alltof langt síðan, ég
man ekki einu sinni hvað langt!
Jú, ég verð endilega að fara að
drffa í að bjóða henni aftur út að
borða.