Dagblaðið - 12.04.1978, Síða 15

DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 12. APRÍL 1978.
15
Tíu prósent
Selfyssinga
saman á plötu
Tommy Steele ber aldurinn vel þótt
hann sé kominn á fimmtugsaldurinn.
Tommy
Steele
syngurí
óperettu
Loksins, loksins er hún nú að ræt-
ast, óskin, sem gamli rokksöngvar-
inn Tommy Steel er búinn að ganga
með efst i huga um langt árabil.
Hann fær að syngja í óperettu! Stóra
stundin rennur upp í sumar og vegna
hennar hefur Tommy afþakkað
nokkur söngtilboð frá Las Vegas,
sem hefðu haft dágóðar tekjur í för
með sér.
Óperetta, sem Tommy Steel á að
syngja aðalhlutverkið í, nefnist The
Yeoman of the Guard og er eftir Gil-
bert og Sullivan. Sýningar hefjast í
London þann 17. júlí og verða
haldnar í Tower ofLondon.
Tommy Steele er nú 41 árs gamall
og ber aldurinn vel. Hann sagðist
ekki hafa hugsað sig um tvisvar
þegar honum bauðst aðalhlutverkið í
The Yeoman of the Guard. „Það er
óralöng vegalengd til Las Vegas,”
sagði hann, „en ég er ekki nema
fimm mínútur á milli Tower og
heimilis míns.”
Hvorki meira né minna en þrjú
hundruð manns koma fram á
hljómplötunni Selfoss sem kemur á
markaðinn eftir svo sem hálfan
mánuð. Að sjálfsögðu eru það
eingöngu Selfyssingar sem koma við
sögu á plötunni, alls um það bil tíu
prósent bæjarbúa. Ef hljómplatan
Reykjavík yrði einhvern tíma að
veruleika, þá ættu með sama hlut-
falli 8.000 manns að leggja e'itt-
hvað af mörkum.
Útgefandi Selfoss er Hljómteiti,
— Guðmundur Rúnar Lúðvíksson.
Hann segir plötuna vera þá dýrustu,
sem.gerð hafi verið hér á landi.
„Auk þess að það tók 136
stúdíótima í Hljóðrita að taka
plötuna upp, varð ég að greiða ferðir
og fæði fyrir allan hópinn,” sagði
Guðmundur, er hann ræddi við Dag-
blaðið um plötuna. Hann bætti við:
„Það voru ærið margir vantrúaðir
á þetta tiltæki mitt að gera
hljómplötu með jafnmörgu fólki og
raun ber vitni. En það tókst. — Þessi
hugmynd var búin að veltast í mér
anzi lengi og loksins seint á síðasta
ári ákvað ég að taka áhættuna. Ég
fer alveg á hausinn ef salan bregzt,
— ætli ég verði ekki að selja 3-4000
eintök ef ég á að sleppa sléttur frá
dæminu.
Hins vegar er ég búinn að selja allt
fyrsta upplagið af plötunni fyrir-
fram, um það bil tvö þúsund einstök,
svo að ég hef varla ástæðu til annars
en að vera bjartsýnn.”
Á plötunni Selfoss eru þrettán
lög. Efnið er mjög blandað og telur
Guðmundur Rúnar, að þar ættu
flestir að finna eitthvað við sitt hæfi.
Á annarri hlið plötunnar eru
eingöngu lög eftir og með selfysskum
popptónlistarmönnum, svo sem
bræðrunum Ólaft og Birni Þórarins-
sonum, Ómari Halldórzzyni og út-
gefandanum, Guðmundi Rúnari
Lúðvíkssyni, sem reyndar er ekki
lengur búsettui á Selfossi, heldur
Seyðisfirði. Á hinni hliðinni eru
siðan lög með Karlakór Selfoss,*
Gagnfræðaskólakórnum, Samkór
Selfoss, kirkjukórnum, barnakórn-
um og Skólahljómsveit staðarins.
Með plötunni fylgir bók, þar sem
nánari grein er gerð fyrir flytjendun-
um.
Upptaka fór fram i desember og
janúar. Tæknimenn voru Sigurður
Árnason og Jónas R. Jónsson.
Skurður og pressun fór fram í
Soundtek í New York. -ÁT-
llltað fara gítarleikaravillt
Fréttastjóri bandariska blaðsins
The New York Daily News taldi sig
hafa i höndunum stórmál og auglýsti
því í útvarpi að i næsta tölublaði ætti
að birta myndir af Paul Stanley
gitarleikara hljómsveitarinnar Kiss,
án dulargervis og málningar.
Meðlimir Kiss hafa aldrei komið
fram opinberlega án þess að mála sig
vandlega upp áður og klæðast sínum
sérstaka sviðsbúningi.
Blaðið rokseldist að sjálfsögðu, því
Erlendum popphljómsveitum hleypt til Búlgaríu:
Sú fomfræga Mungo
Jerry ríður á vaðið
að allir sannir Kissaðdáendur vildu
óðfúsir sjá hvernig hetjan þeirra liti
út í raunveruleikanum. En, — þvi
miður — myndirnar voru alls ekki
af Paul Stanley heldur Mike Corby
meðlimi hljómsveitarinnar Babys.
„Þetta voru mistök. Við vissum
ekki betur en þarna væri Stanley á
ferð. Eigandi diskóteksins Studio 54.
þar sem myndirnar voru teknar,
hafði látið okkur vita af því að Paul
Stanley væri þarna ódulbúinn að
skemmta sér og Ijósmyndarinn tók
myndirnar í góðri trú.
Við gátum engan veginn sann-
prófað að þarna væri Paul Stanley á
ferð, því að það eru einfaldlega engar
myndir til af honum öðru vísi en i
sviðsskrúðanum.”
Paul Stanley sjálfur kippti sér lilt
upp við ruglinginn:
„Ég er svo vanur að sjá sjálfan
mig stríðsmálaðan og i sviðsfötum
að ég varð að lita i spegil til að sann-
færast um að myndirnar væru alls
ekki af mér," sagði hann eftir á.
Úr ROLLING STONh
Senn fer nú að liða að þvi að
Búlgarar opni vesturgluggann sinn
fyrir poppmúsík. Það verður enska
hljómsveitin Mungo Jerry sem riður
á vaðið og heldur hljómleika þar
syðra upp úr miðjum júni. En
hróður Mungo Jerry á eftir að fara
viðar en til Búlgaríu einnar i þessari
ferð þvi að svoézka sjónvarpið
hyggst filma alla dyrðina.
Farið hefur verið fram á við með-
limi Mungo Jerry að þeir mæti ekki
á sviðið í sömu fötum og venjulega,
—það er leðurfatnaði. Búlgörsk
æska á ekki slíku að venjast og ylir-
völd óttast að slikur fatnaður muni
hafa skaðvænleg áhrif á hugsana-
gang unglinganna.
Austur-Evrópurikin eru sem óðast
að færast nær og nær nútimanum
hvað poppmúsik varðar. Ungverjar
og Júgóslavar þekkja nú orðið allar
beztu hljómsveitir Evrópu og Banda-
rikjanna, — þar ríkir að sögn inn-
fæddra nærri því algjört frelsi í
plötuinnkaupum og heimsóknum
hljómsveita.
Pólsk lög eru mjög ströng hvað
varðar flutning á erlendri dægurtón-
list. Að sögn þarlends útvarpsplötu-
snúðs er þeim lögum þó ekki fram-
fylgt lengur. „Ég mætti spila Never
Mind The Bollocks ef mér sýndist,"
segir hann.
Átján mánuðir eru nú um liðnir
siðan Cliff Richard lagði land undir
fót og hélt hljómleika i Sovétrikjun-
unt. Nú hyggst súperhljómsveitin
Fleetwood Mac feta i fótspor Cliffs.
Aðrar hljómsveitjr. sem hyggjast
bregða sér austur fyrir járntjald á
næstunni, eru nýbylgjuhljómsveit-
irnar Talking Heads og XTC.
Ljóst má vera að nái vestrænar
hljómsveitir fótfestu í Austur-
Evrópu hefur það stórar fjárhæðir í
för með sér. Plata sem nær miklum
vinsældum i Sovétríkjunum getur
selzt i sjö milljónum eintaka.
Einn galli fylgir þó gjöf Njarðar:
Austantjaldslöndin eru litt hrifin af
því að greiða erlendum hljómsveit-
um fyrir heimsóknirnar með bein-
hörðum gjaldeyri. Sömuleiðis er litil
hrifning stjórnmálamanna af að
kaupa erlendar plötur fyrir hann. Til
dæmis fær Mungo Jerry aðeins 75
prósent umsamins kaups greitt í
sterlingspundum. Afgangnum
verður hljómsveitin að eyða i
Búlgariu á nteðan heimsóknin varir.
Það verður öllum hulin ráðgáta enn um sinn, hvernig Paul Stanley lítur út bak
við máininguna.