Dagblaðið - 14.04.1978, Qupperneq 25

DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 14. APRÍL 1978.
29
Klippingar meðal kvenfólks komust í
algleyming um 1925. En alltaf voru
konurnar hikandi og komu nær alltaf
tvær og tvær saman. Þá beið alltaf
önnur með klippinguna þar til hún sá
hvernig stutta hárið fór hinni. Ég
minnist þess aldrei að þær hafi verið
óánægðar eftir á eða menn þeirra.”
Yfirstéttarklipping
og önnur fyrir
alþýðuna
— En hvernig voru karlmennirnir
klipptir hér á árum áður?
„Það var skæravinna og svo bursta-
klipping. Þeir sem voru burstaklipptir
voru aðallega yfirstéttarmenn sem komu
úr skólum I Danmörku. Þessir dönsku
stóru búkar, grosserar voru þeir almennt
nefndir.
Svo var það skæravinnan fyrir
islenzku yfirstéttina. Hún þótti afskap-
lega flott og merkileg. Almenningur var
svo aftur klipptur með ýmsu móti. Til
dæmis var það algengt á vorin að menn
fóru I sild eða i aðra sumarvinnu og létu
þá ævinlega klippa sig stutt. En klipping-
in fór að öðru leyti eftir því við hvað
menn unnu. Menn komu ekki inn og
sögðu: „Viltu klippa mig eftir tízkunni".
Notagildið var númer eitt, tvö og þrjú.”
— Hvernig voru tækin sem þið höfuð
i höndunum á þessum tíma?
„Fyrstu tíu árin sem ég starfaði voru
engar rafmagnsvélar til. Ég held að
fyrsta rafmagnsvélin hafi verið keypt
starfa við þetta. Þó að skólar séu nauð-
synlegir og ágætir nægja þeir aldrei einir
sér."
— Nú er raksturinn sem slikur horf-
inn, er það ekki?
„Jú, því er nú verr. Bæði fyrir okkur,
því það er gaman að raka menn og líka
fyrir þá því mönnum liður vel eftir
góðan rakstur á stofu.
Jafnframt er það mjög skiljanlegt af
hverju rakstur er horfinn út af stofunum
og jafnframt skritið að hann skyldi ekki
gera það fyrr en hann gerði. Ennþá er
meira að segja til maður og maður sem
kemur og lætur raka sig. En nú eru blöð-
in orðinn svo góð og hver einasti ferm-
ingardrengur fær rafmagnsrakvél.
Rakstur á stofu er bæði dýr og tima
frekur. Yngri mennirnir á stofunum
kunna lika ekki að raka almennilega,
sem ekki er von því þeir hafa aldrei
fengið neina æfingu.”
Uppásnúið
yfirskegg
— Þið snyrtið líka skegg á mönnum?
„Jú það er eitt af störfum okkar.
Menn eiga að geta fengið allt hár snyrt á
rakarastofum. Skeggsnyrtingin hefur
líka breytzt. Hér áður þurftum við að
snúa upp á yfirskeggið á mönnum með
sérstökum jámum. Nú er það alveg
búið.
Við gáfum líka andlitsböð með
heitum og köldum stykkjum sem ekki er
gert lengur. Liklega má segja að það sé
rökurunum sjálfum að kenna þvi þetta
8w»ai
Ágústa Sigurðardóttir er ein af fáum kvenkyns rökurum á landinu.
1927. Upphaflega var handvél sem
enginn af yngri mönnunum kann að
nota núna. Rafmagnsvélamar eru svo
miklu þægilegri. Enda er það svo nú að
ef rafmagnið fer verður að stoppa. Enda
fara þá Ijósin lika.”
Kvöldskóli KFUM
— Þú hefur starfað I tæpt 61 ár.
Hefurðu eitthvað lært af bók til starfs-
ins?
„Það er nú heldur lítið. Þegar ég
byrjaði var ekki Iðnskólinn fyrir rakara.
Þegar farið var að taka rakaranema inn
var ég búinn að læra. Ég fór í kvöldskóla
hjá KFUM en lærði ekki nærri nóg þar.
En það er nú svo að til rakara lærir
maður eiginlega eingöngu með því að
var eyðilagt með því að flýta sér um of.
Almenningi þótti þetta lika talsverður
fígúruháttur en skiidi kannski ekki
hversu vel mönnum leið eftir gott
andlitsbað.”
Ekki pjatt
— Þú hefur starfað við að snyrta bæði
karlmenn og konur. Eru karlarnir ekki
fulli eins pjattaðir og konumar, ef ekki
verri?
„Ég myndi alls ekki kalla neitt sem
viðkemur klippingu eða rakstri pjatt.
Miklu fremur sjálfsagðan hlut til þess að
mönnum líði vel,” sagði Runólfur. Við
kvölddum hann og fjölskylduna og
Herði Ijósmyndara varð að orði: „Þetta
er sko harkan sex.”
DS
Þann 26. nóv. voru gefin saman í
hjónaband af séra Arna Jónssyni
I Háteigskirkju ungfrú Elísabet
Olafsdóttir og Jón Arnar Guð-
mundsson. Heimili þeirra er að
Njálsgötu 86, Rvík. Ljósmynda-
stofa Gunnars Ingimars, Suður-
veri.
Þann 26. nóv. voru gefin saman í
hjónaband af séra Jóni I)albú
Hróbjartss.vni I Laugarneskirkju
ungfrú Lilja Pétursdóttir og
Heimir Sigurðsson. Heimili
þeirra er að Breiðagerði 8, Rvík.
Ljósmyndastofa Gunnars Ingi-
mars, Suðurveri.
Þann 26. növ. voru gefin santan i
hjónaband af séra Sigurði Hauki
Guðjónssyni í Langholtskirkju
ungfrú Þórunn Jóna Kristjáns-
úóttir og Valdimar Guðmundsson.
Heimili þeirra er að Langagerði 6.
Rvík. Ljósmyndastofa Gunnars
Ingimars, Suðurveri.
/
A lafoss-vœrðarvoðir
tilvalin fermingargjöf
ÁLAFOSSBÚÐIN
Vesturgötu 2 — simi 135 13404