Dagblaðið - 19.06.1979, Blaðsíða 3
DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 19. JÚNÍ 1979.
Hvers eigum við að gjalda?
—spyr húsmóðir á Flateyri
Húsmóðir á Flaleyri skrifar:
Hvers eigum við sjónvarpsáhorf-
endur að gjalda sem búum hér á Vest-
fjörðum? Af og til í vetur hefur sjón-
varpsútsendingin verið með afbrigð-
um slæm, en vikan 4.—9. júní hefur
slegið allt út. Mjög léleg útsending,
truflanir og læti. En i gærkvöldi (11.
júni) sást ekkert og í kvöld sáralítið.
Nú er dagskráin sem boðið er upp á
ekki upp á marga fiska og hugsa ég
að fleiri séu sammála mér um það.
En það eru þó þættir innan um sem
eru ágætir og nefni ég þar t.d. Huldu-
herinn og Valdadrauma. Hér eru
flestir komnir með litasjónvarp og
þykir okkur það ekki nógu gott að
þurfa að borga afnotagjald af því
sem maður sér endrum og eins, fyrir
utan það að hér horfir fólk mikið á
sjónvarp og hlustar á hijópvarp, því
það er ekki mikið um að vera hér eins
og í Reykjavík.
Símamálin
alls ekki í lagi
Nú vil ég líka minnast á símamálin
hér sem eru frekar slæm. Ætli maður
að nota sjálfvirka sambandið á tíma-
bilinu 1 1 — 1 fyrir hádegi og kl. 8—10
á kvöldin, þá virðast allar línur upp-
teknar. Hér þarf fólk eins og annars
staðar úti á landsbyggðinni að nota
isímann í sambandi við ýmsa þjónustu
og er þetta því mjög bagalegt. Er ekki
hægt að gera eitthvað í þessum mál-
um? Við borgum okkar afnotagjöld
eins og Reykvíkingar og viljum fá þá
þjónustu sem okkur ber. Hvernig
væri að alþingismenn okkar Vestfirð-
inga gerðu eitthvað í þessum málum?
m i Ajm&zmmpsýtífmm
Flateyri. Sjónvarpsskilyrði eru þar slæm og simamálin líka I ólestri. Samt þarf að borga fyrir þjónustuna eins og allt væri i
lagi.
Hasshausar Vesalings rollan lagðist og dó
Helgi skrifar:
Hasshausar eru nú farnir að
skrifa í Dagblaðið svo reglulega, að
maður gæti haldið að um skipulagða
dagskrá sé að ræða. Svo er auðvitað
ekki, þvi Dagblaðið er ekkert
sorpblað, heldur eru menn með
sjúklega annarleg sjónarmið að not-
færa sér frjálslyndi hins virta blaðs
til að koma sínu orpna hugarfari á
framfæri. Boðskapur hasshausanna
er að telja isleii/i '.tm almenningi trú
um að hassneyzlii sé æskileg, og allt
að þvi guðdómleg, siðan lýsa þeir
skynvillum sínum og reyna að verja
hegðun sina með brjálæðislegu of-
stæki.
Aðalrók hasshausanna eru þessi:
I) Þeim finnst þeir sjálfir ekkert vera
undarlegir. 2) Hass er ekkert mikið
verra en hið alræmda áfengi, sem er
á góðri leið með að riða íslenzku
þjóðfélagi að fullu. 3) Hass erekkiá-
vanabindandi og skilur ekkert eftir,
nema kannski fangelsisvist eða dóma
í hinu skilningslausa og vonda
þjóðfélagi.
„Guðdómleg
köllun"
Hasshausarnir eru ekki að berjast
fyrir hassnewiu af því að þeir hafi
ánetjazt hassinu og eru á valdi þess,
heldur kalla þeir þetta guðdómlega
köllun til að vísa þjóðfélagssyst-
kinunum sínum á betri og æðri lífs-
brautir í fíknilyfjavímu. Þeir benda
gjarnan á að í ýmsum löndum (sem
síður en svo eru til fyrirmyndar) sé
farið að leyfa hassnevzlu, eða hætt
við að eltast við hasshausa. Þeir tala
ekki um þá staði sem hafa hert mjög
viðurlög við hasssölu og sölu annarra
fíkniefna. Þcir skilja eðlilega ekki að
þar sem vægara er tekið á hassneyziu,
er það af þeirri ástæðu, að ekki ei lil
löggivzia til að anna öllum
hasshausunum. Er þá talið hag-
kvæmara að láta visst hlutfall þegn-
anna veslast upp i fíknilyfjaneyzÞ.i og
reyna að bjarga því sem bjargað
verður. Á íslandi viljum við koma í
veg fyrir að hverskonar fíkniefna-
neyzla festi rætur. Fjöldi fiknilyfja-
neytenda réttlætir síður en svo
ósómann, heldur leggur áherzlu á
vandann.
Fjöldinn allur af leikum og
lærðum hafa skýrt greinilega frá
þeirri hættu sem hassneyzlan veldur,
svo það ætti að vera óþarfi að endur-
taka það hér i Dagblaðinu daglega,
þó hasshausarnir staglist á sínum
boðskap eins og vankaðir vitleysingar
(sem þeir eru).
Að fólk sem er misheppnað geti i
einu virtasta dagblaði landsmanna
borið á borð fyrir almenning áróður
fyrir notkun fiknilyfja gengur fram
af manni..
Suðurnesjakona skrifar:
Það er alltaf skemmtilegt þegar eitthvað i dagblöðunum
vekur hjá manni hugsun um annað en dægurþras og
vandamál hvers konar. j DB laugardaginn 9. júní birtust
Ijósmyndir sem hlotið höfðu viðurkenningu i keppninni
„Sumarmynd Dagblaðsins 1979”.
Þá urðu til þessar vísur:
Fagurt er kvöldið og foldin í ró,
I rjálst er þér myndir að taka.
Vesalings rollan lagðist og dó,
hún nennti ekki lengur að vaka.
Hvi ,.n máv ber við mosató,-
bái , j »atni raskar morgunró,
eflj , myndari mundar sína vél,
hristir mávur bæði væng og stél.
Ætlar þú til sólar-
landa í sumar?
Sigrún Benediktsdóttir: Nei, ekki i
suniar. Ég fór i fyrra og þar áður.
Annars veitti manni svo sannarlega
ekki af þvi.
F.lías Baldvinsson: Nei, og hef engan
áhuga á því né hugsað um það.
Okkur er sagt af
opinberum aöil-
um að verðskyn
íslenzkra neyt-
enda sé svo til á
núlli.
Til að afsanna
(eða sannprófa)
þessa kenningu
bjóðum við
15%
AFSLÁTT
af öllum vörum
verzlunarinnar
ÞESSA VIKU
Geysimikið úrvalaf
dömu- og barna-
fatnaði
Baldur Jónsson: Nci, ckki geti ég ráð
fyrir þvi. Ég hef komið til Sviss, Italiti
og Mið-Evrópu.