Dagblaðið - 11.07.1979, Síða 10

Dagblaðið - 11.07.1979, Síða 10
10' DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 11. JÚLÍ 1979. .... WBIADID hjálst'áháð dagblað Sv«inn R. Eyjötfsson. Ritstjöri: Jönas Kristjánsson. Hetgason. Skrtfstofustjöri ritstjömar. Jöhannos Roykdal. Fróttastjöri: Ómar Msnning: Aflalsteinn Ingötfsson. Aflstoðarfróttastjöri: Jónas Haraldsson. RjsOsniBww: Am Bjamason, Ásgeir Tómasson, Adi Stoinarsson, Bragi Sigurflsson, Döra Stsfónsdótt- ir, Gisaur SSgurflsson. Gurmlaugur A. Jónsson, Ólafur Geirsson, Sigurflur Sverrisson. Hörmunc GsfljAn H. PMsson. Hiimar Karisson. Ljösmyndk: Ámi PáH Jöhannsson, Bjamloifur Bjamleifsson, Hörflur Vilhjálmsson, Ragnar Th. Skrifstoflustjöri: Óflafur Eyjótfsson. Gjaldkeri: Þráinn Þoriorfsson. Sflkistjóri: Ingvar Svoinsson. Dreifing- anUjócr Már E.M. HMUörsson. Ritstjöm SUhunúla 12. Afgraiflsla, áskríftadeild, auglýsingar og skrifstofur Þvorhotti 11. b ar 27022 <10 Hnur). •gbtaflifl hf., Siflumúla 12. Mynda og piötugorð: Hilmir hf., Siðumúia 12. Prentun: Árvakurl*. Skeifunní 10. Varfl f laiisaaohr 1S0 krönur. Verfl i áskrift innanlands: 3500 krönur. Skuggalegstöðuveiting Steingrímur Hermannsson dóms- /3 málaráðherra misbeitir valdi sínu gróf- lega með skipun flokksbróður síns, Jóns Skaftasonar, í stöðu yfírborgar- fógeta í Reykjavík. Við stöðuveitinguna er tvímælalaust gengið fram hjá mönnum úr stétt dómara og embættismanna, sem hafa langa starfs- reynslu á því sviði og eru hæfari Jóni Skaftasyni að gegna því embætti, sem um ræðir. Auk Jóns Skaftasonar voru umsækjendur Ásberg Sigurðsson borgarfógeti, Ásgeir Pétursson sýslu- maður, Elías Elíasson bæjarfógeti, Guðmundur Vignir Jósepsson gjaldheimtustjóri og Unnsteinn Bech borgarfógeti. Dómsmálaráðherra tekur þann kost að ganga fram hjá þessum reyndu embættismönnum en skipa í stöð- una fallkandídat Framsóknarflokksins úr Reykjanes- kjördæmi í síðustu kosningum, mann, sem næsta lítið hefur látið að sér kveða utan stjórnmála. Jón Skafta- son hafði lýst því yfir, að hann gæfi ekki kost á sér í framboð í næstu kosningum. Flokksgæðinginn vantaði gott starf, og samkvæmt hinni gömlu forskrift flokksvaldsins skyldi honum veitt sú staða, er hann kysi, án nokkurs tillits til hæfileika annarra umsækj- enda. Jón Skaftason var með sæmilegri þingmönnum. Hann átti til að fara eigin leiðir og hreyfa þörfum mi-lum, þótt flokksbræður hans sýndu þeim lítinn skilning. Þótt margt gott sé um Jón Skaftason að segja, breytir það að sjálfsögðu engu um, að honum er veitt staða yfirborgarfógeta af flokkspólitískum ástæðum einvörðungu og stigið ofan á marga hæfari menn til þess starfs. Atferli Steingríms Hermannssonar í þessu tilviki minnir mest á ástand mála eins og það var fyrir um það bil tveimur áratugum og einkum varð alræmt í embættisveitingum menntamálaráðherra hvers af öðrum. Eitthvað hefur ástandið í heild sinni skánað síðan þá. Þó sýnir flokksvaldið ósjaldan klærnar í stöðuveitingum eins og allir þekkja. Hvarvetna í stjórnkerfinu eru fyrir hæfileikalitlir menn, þangað komnir í mætti flokksskírteina sinna og hollustu við ákveðna flokksforingja. Þessi embættisveiting er einhver hin ljótasta, sem menn þekkja á síðari árum. Fyrr á árinu skipaði Magnús H. Magnússon heilbrigðis- og félagsmálaráð- herra annan fallkandídat, flokksbróður sinn Eggert G. Þorsteinsson, í stöðu forstjóra Tryggingastofnunar ríkisins og gekk framhjá nokkrum hæfari umsækj- endum til þess starfs. Sú stöðuveiting var ámælisverð en þó var hún hvergi nærri jafnhraksmánarleg og hin síðasta embættisveiting dómsmálaráðherra, þar sem Eggert fékk þó atkvæði í tryggingaráði, sem átti að taka afstöðu til umsækjenda. Til viðbótar eru uppi sögur um, að dómsmálaráð- herra hafi valið Sigurgeir Jónsson bæjarfógeta í embætti hæstaréttardómara fremur en aðra umsækj- endur um þá stöðu, sem einnig eru hæfir, til þess að losa bæjarfógetaembættið í Kópavogi og eiga þess kost að koma þangað einhverjum úr forystuliði Fram- sóknar. Að sjálfsögðu er ekki unnt að taka afstöðu til þess, fyrr en í ljós kemur, hvaða hæfileikum þeir eru búnir, Sf*m um starfið munu sækja, enda er skipun ráðherra í síöðu yfirborgarfógeta stórlega vítaverð, þótt ekki yrði af slíku spilverki til viðbótar. S0GULEGT SAMTAL HLERAÐ — Pentagon, hvað er hægt að gera fyrir yður? — Góðan dag. Þetta er hjá Utanríkismálanefnd öldungadeild- arinnar, senator Briggs óskar eftir samtali við Gommy hershöfðingja. Það er mjög áríðandi. — Andartak, ég skal athuga hvort hershöfðinginn er viðlátinn. —Takk. — Halló — Gommy hershöfðing; talar. — Sæll Gommy, Briggs hér. Heyrðu nú er Ijótt mál í uppsiglingu, mál sem ég vil fá tæmandi skýrslu um strax í dag, brennheitt helviti sem þolir enga bið. — Ja, hver röndóttur. Láttu það koma. — Heyrðu, einn af mínum mönnum hjá CIA fullyrðir að eitthvert smáriki sem er með okkur í NATO fái hvergi keypta olíu nema hjá Rússum og hafi verið upp á þá komið í fleiri ár, CIA heldur því einnig fram að kommar séu þar i stjórn og hafi verið í langan tíma. Þú gerir þér fulla grein fyrir því hvað þetta þýðir, ef einhver fótur er fyrir þessu, það verður hlegið að okkur um allan heim og þetta gæti haft hroðalegar afleiðingar — þú skilur — skítt meðNATO — þú gerir þér ljóst að þetta gæti þýtt það að Alli vinur okkar Haig næði ekki út- nefningu sem forsetaefni. Ég vil fá skýrslu um þetta mál frá A til Z fyrir klukkan 8 í kvöld, hvað sem það kostar og í öllum bændum reyndu að forða frá því að blöðin fái einhverja nasasjón af þessari athugun. —Ég skal byrja á þessu tafarlaust og hef samband við þig um áttaleytið hvort sem mér tekst að upplýsa máhð eða ekki. Blessaður. — Það kemur ekkert andskotans ,,ef” til greina í þessu máli — þú hef- ur skýrsluna klára klukkan átta. Að öðrum kostí máttu búast við að stóll- inn bráðni undan botninum á þér og vertu blessaður. — Kvöldvakt Öldungadeildar, borð 3. — Pentagon hér, mjög áriðandi símtal, Gommy hershöfðingi þarf að ná taU af senator Briggs. Briggs mun hafaátt von á símtalinu. — Eitt andartak. Senator Briggs er á skrifstofu sinni. Ég gef yður samband. — Briggs hér. Láttu mig heyra skýrsluna Gommy, ég þykist vita að þú sért með hana tilbúna. — Gott kvöld senator. Ég er búinn að kanna máUð eins og hægt er á svona stuttum tíma. Ég er hinsvegar smeykur um að málið sé bæði flókn- ara og alvarlegra en það virtíst í upphafi. — Já, svona ekkert kjaftæði — láttu það koma. — Við héldum fyrst að þetta gætí verið Gíbraltar, en svo er ekki. Þetta ríki heitir ísland, og er eitt af ríkjum NATO — pínulítið kríli rétt hjá- Norðurpólnum. Við höfum herstöð þarna, það kom reyndar ekki í ljós fyrr en i dag, að við höfum í minni deild ekki vitað betur en að ísland væri hliðarbækistöð við Thule bas- ann og þar rétt steinsnar frá — þú skilur — á Grænlandi. Það eina sem við vissum um ísland var að það er ein af bösunum, sem við geymum bomburnar, þú veizt hvaða bombur ég meina, enda hefur þetta aldrei falUð undir mína deild. — Nú áfram með smjörið maður, hvað með olíuna? — Ja,. . . eins og ég sagði þá er þetta víst dálítið alvarlegt mál. Þeir þarna á íslandi en það er 200 þúsund hræður, strákarnir hérna á hæðinni fyrir neðan fullyrða að þetta séu ekki eskimóar heldur indíánar og nýrikir í þokkabót, þeir hafa sérstaka samninga í gildi við Rússa um að sjá þeim fyrir öUu eldsneyti, hvort sem er á friðar eða striðstímum — og þeú hafa fengið allt sitt eldsneyti frá þeim í fleúi ár og geta nú ekki fengið það nokkurs staðar nema frá Rússum. En það er nú ekki. . . — Hvað ertu að segja maður og þeir eru einn hlekkurinn í NATO — veit Jobbi Lúns um þetta? Til hvers and- skotans er sá maður á okkar launa- skrá? Gerið þið ykkur grein fyrú því þarna í Pentagon hvað þetta þýðir — hvar hafið þið lært ykkar herfræði — á Ítalíu kannski? — Eins og ég sagði, þá er máUð býsna alvarlegt, ég var búinn að vara þig við. En. . — Sko, General Gommy, ef þú ætlar að fuUvissa Utanríkismálanefndina um að varnir NATO byggist að einhverju leyti á rússneskri olíu þá skaltu búa þig undir næstu Watergate nema nú verður það Penatagon fyrir framan og þá getur þú bölvað þér upp á það að einhverjú fara fyrr á eftúlaun af ykkur þessum tindátum þarna én reiknað var með. —Ég get ósköp vel skilið að þú sért æstur Briggs, en ég hef bara ekki komist að til þess að segja þér alla söguna. Þessir viUimenn þarna á- fslandi skiptu um bensín í tönkunum okkar í herstöðinni, notuðu okkar fína bensrn á ráðherrabUa, dældu rússnesku skítabensíni í tankana okkar í staðinn. — Guð minn almáttugur. Ætlarðu að segja mér að bandaríski herinn hafi verið akandi um á rússnesku eldsneyti, hvernig í helv. . . ? — Þetta suU eyðilagði vélarnar í skriðdrekunum okkar svo við urðum að hætta að hafa skriðdreka á íslandi og það sem verra er — skriðdrekarnú voru einu farartækin sem herinn gat notað því íslenzku kommarnir leyfðu okkur aldrei að byggja neina vegi, heldur ekki hafnir og engar brýr. Styákarnú í skyndi- rýmingardeUdinni segja, ofan á allt hitt, að engin leið sé að verja þessa þjóð, það þurfi ekki að sprengja upp nema eina brú við höfuðborgina, þá sé hægt að svælaallt pakkið úini eins og meúakka í greni. Tómstunda- deUdin segist hafa verið í vandræðum með þennan basa því hermennirnir hafi aldrei þorað út fyrir girðinguna umhverfis basann — þeir eru svo hræddir við þessa viUimenn. Og. . . . Kjallarinn Leó M.Jónsson — Stopp. Stopp. Stopp. Ég vil ekki heyra meúa — ég þoU ekki meira. Ég hef aldrei heyrt annað eins. Við erum búnir að vera pólitískt, það verður hlegið að okkur um alla Evrópu, og Rússadjöflarnir, Gommy, sérðu ekki fyrú þér glottið á Bresnef, Malakoff og hvað þeir heita þessir naglar. — Það er margt fleúa svakalegt i skýrslunni, en það getur beðið. Ég er ekki viss um að þetta þurfi að verða pólitískt hneyksli, — sko ég var svo Ijónheppinn að hitta Henry gamla Kissinger hérna frammi á gangi rétt áðan og setti hann inn í málið — þú veizt að hann hefur ekkert að gera núna. Hann sagðist hafa lausn á þessu sem forðaði okkur frá meúi háttar látum þótt NATO kynni að fá skeU og það er bara gott á þessa van- þakklátu hunda þarna í Brussel. Kiss vill snúa þessu þannig að Bandaríkjastjórn hygðist nú endur- skoða rekstur hemaðarstöðva sinna í kommúnistalöndum, það er á Kúbu og á íslandi, og fyrst mætti segja að setja ætti basana Guatanamo og Keflavík undir sameiginlega stjóm. Þetta sýndi hvað við emm snjalUr að geta haft herstöðvar í svona löndum, hitt máUð mundi hverfa í skugg- ann. . . — Þetta er smart. Ég hef alltaf sagt að Kiss væri maður með viti. Um leið getum við hnýtt svolitið í helvítið hann Castro og . . . — hvað heitú einræðisherrann á íslandi? — GeneraUssimo Gwendo d’Sausages Jako. Leó M. Jónsson tæknifræðingur ^ „Ég er ekki viss um, að þetta þurfi að verða pólitískt hneyksli."

x

Dagblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið
https://timarit.is/publication/260

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.