Dagblaðið - 05.07.1980, Síða 2

DAGBLAÐIÐ. LAUGARDAGUR 5. JÚLÍ 1980.
2
f
öll cigum \ið hclui Þingvalla sameiginlega, segir lesandi.
Óaölaðandi
aökoma að
Þingvöllum
Ferðalangur hringdi:
Óaðlaðandi var aðkoman í aðal-
þjóðgarð okkar íslendinga á Þing-
völlum núna i vikunni. Þar virðast
vera miklar breytingar að gerast og
fannst okkur þreyttum ferðalöngum,
sem -komum frá hinni yndislegu
kirkju í Skálholti, margt minna á út-
lent yfirbragð á staðnum. Væri æski-
legt að þjóðgarðsvörður," ásamt öðru
góðu fólki, hjálpaði til við að koma
persónulegum íslenzkum blæ á Þing-
velli. Öll eigum við helgi Þingvalla
sameiginlega og því ætti að rífa
staðinn upp úr þeirri niðurniðslu sem
hann er í.
Raddir
lesenda
V
Á AÐ FRAMFYLGJA
REGLUGERDINNIUM
HUNDAHALD EÐUR El
Borgari skrifar:
Samkvæmt 65. grein lögreglusam-
þykktar Reykjavíkur er hundahald
bannað í Reykjavík. Þar segir m.a.
..Skyldur er hver hundeigandi að hafa
helsi á hundi sínum með áletruðu
Reykjavík og tölu. Bæjarsjóður út-
vegar merkisspjöld, en lögreglustjóri
afhendir þau eigendum hunda gegn
greiðslu andvirðis þeirra, sem rennur
í bæjarsjóð. Hver hundur, sem ekki
ber slíkt helsi eða fylgir utanbæjar
manni, er réttdræpur, ef eigandinn
hirðir hann ekki og greiðir áfallinn
kostnað innan viku eftir að hundur-
inn hefur verið auglýstur.” Þá segir
að grimma hunda, og hunda sem
hafa þann vana að ónáða menn og
hræða með glefsi eða urri eða gelti,
eða sem eru óvenjulega stórir, beri
eigendum að binda eða mýla, tryggi
lega að viðlagðri sekt samkvæmt 96.
grein.
Nú langar mig til að spyrja, hvort
lögreglan á að fylgja fram þessari
reglugerð eða ekki. Eða þarf að bíða
eftir stórslysi til að eitthvað verði
gert?
Bjarki Elíasson yfirlögregluþjónn
sagði við DB að ákvæðum lögreglu-
samþykktarinnar hefði verið fram-
fylgt. Þegar kvartað væri yfir
Hunda á að hafa i hclsi segir i reglugeró Revkjavikur um hundahald
hundum, færi lögreglan á staðinn og
skrifaði skýrslu um málið. Síðan
væri eigandi kvaddur fyrir dómstól-
ana og greiddi sekt, sem væri 1000
krónur. „Við höfum ekki lagalegan.
rétt til að fara inn i hús og ná i
hunda,” sagði Bjarki. Hann sagði
ennfremur að ef um flækingshunda
væri að ræða, væru þeir venjulega
aflífaðir.
Broddgaltarafbrigðið
vinsælt í Borgarnesi
Afbrigði í skákbyrjunum eru nefnd
ýmsum nöfnum sem eiga sér margvis-
legan uppruna. Algengast er að þau
séu nefnd eftir þeim skákmeistara er
fyrstur hóf þau til vegs og virðingar
og fyrir kemur að þau séu nefnd eftir
þeim stað, eða þeirri borg, þar sem
þeim var fyrst beitt. Sum eru meira
að segja nefnd eftir peðastöðunni,
eins og ,, grjótgarðsafbrigðið” i holl-
enskri vörn, sem þykir óvinnandi
vigi.
Flest afbrigði eiga það sameiginlegt
að nöfn þeirra eiga við einhver rök að
styðjast, þó sum þeirra hljómi
torkennilega i fyrstu. Eitt þeirra er
afbrigði í enska-leiknum, sem mjög
hefur verið í sviðsljósinu undanfarið
og nefnt er „broddgaltarafbrigðið”.
í fyrstu er erfitt að hugsa sér skýringu
á þessari nafngift, en við nánari
aðgæslu kemur í ljós að ekkert nafn
hæftr afbrigðinu betur.
Áður en lengra er haldið er rétt að
lítaábyrjunarleikina:
1. c4 c5 2. Rf3 Rf6 3. g3 b6 4. Bg2
Bb7 5. 0—0 e6 6. Rc3 Bg7 7. d4 cxd4
8. Dxd4 d6 9. Hdl a610. b3 Rbd7 11.
Bb2 0—0.
Uppbygging svarts hefur alla eigin-
leika broddgallarins og í þvi liggur
skýringin á nafngiftinni. Þeir eru
ósköp friðsælar skordýraætur, en sé
hönd á þá lögð geta þeir átt það til að
stinga. Þegar á broddgöltinn er ráðist
vindur hann sig tiefnilega upp í kúlu
og broddarnir standa í allar áttir.
Eins er um þetta afbrigöi. í byrjun
er svartur í varnarstöðu og í upp-
byggingu hans er hvergi snöggan blett
að sjá. Fari hvítur of geyst í sakirnar í
sókninni gæti hann stungið sig, en
sýni hann hins vegar einhverja lin-
kind tekst broddgeltinum oft að rétta
úr kútnum og hlaupast á brott —
með vinninginn á bakinu.
Þetta skemmtilega afbrigði var í
tísku á helgarskákmótinu í Borgar-
nesi og staðan sem sýnd er á stöðu-
myndinni kom upp í þremur skákum.
í einni var leikið 12. Rg5, en í hinum
12. De3. Framvinda mála í skákun-
um gefur nokkuð góða mynd af þeim
möguleikum og jafnframt þeim
hættum sem í stöðunni leynast og þvi
er ekki úr vegi að líta aðeins nánar á
þær.
á
Hvítt: Ásgeir Þ. Árnason
Svart: Helgi Ólafsson
12. Rg5
Fjölmargir leikir hafa verið reyndir
i stöðunni, svo sem 12. Rd2, Rel,
Dd2, Hacl og jafnvel 12. h3. Vinsæl-
ast er þó 12. e4 og algengast í Borgar-
nesi var 12. De3.
12. — Bxg2 13. Kxg2 Db8 14. Rge4
Hd8 15. f3?
En hér er hyggilegast aö fara í upp-
skiptin á f6, þótt svartur hafi mátt vel
við una í skákinni Kovacevic-Ljuboj-
evic (Júgóslavíu 1978) eftir 15. —
Bxf6! 16. Dxd6 Db7 + 17. Kgl Re5
18. Da3 Rc6 19. Re4 Be7 20. Rd6 Dc7
21. c5 bxc5 22. Rc4Rd4.
15. — Re8!
Broddgölturinn hniprar sig saman
og fer von bráðar aö stinga.
16. Hd2 b5 17. cxb5 d5! 18. Rf2 axb5
Það er einkennandi fyrir þetta
afbrigði að aðeins örlitla ónákvæmni
þarf af hvíts hálfu til þess að svarta
staðan springi út.
19. e4 b4 20. Ra4é51
Þetta hafði hvítur vanmetið. Peðið
á d5 er friðhelgt — ef 21. Dxd5, þá
21. — Rf6ogHd2erívanda.
21. Dd3 d4
inni lokið. Hótunin er Rc7—b5—c3
svo hvítur verður að gripa til við-
eigandi ráðstafana.
22. a3 bxa3 23. Bxa3 Bxa3 24. Hxa3
Rc7 25. Hal Rc5 26. Dc4 R7e6 27.
Hb2 Hc8 28. De2 Db4 29. Rd3 Rxd3
30. Dxd3 g6 31. Habl Rc5 32.
Dd2 Dxd2 + 33. Hxd2 Rxa4 34. bxa4
Hxa4
Hvítur hefur „sloppið” út í hróks-
endatafl með peði minna og er það
vel af sér vikið miðað við stöðuna
eftir 21. leikinn. Hafa ber í huga orð
vitringsins, sem sagði að öll hróks-
endatöfl væru jafntefli.
35. Hb5 He8 36. Hc2 He6 37. g4 Ha8
38. H2c5 Hae8 39. g5 Kg7 40. Hd5 h6
41. h4 hxg5 42. hxg5 f6 43. gxf6 +
Kxf6 44. Kg3 Hh8 45. Hb7 Hhl 46.
Hd8 Kg5 47. Hf8 Hel 48. Hd7 He3
49. Hh7 Hf6 50. Hxf6 Kxf6 51. Hd7
He2 52. Hd6+ Kf7 53. Hd5 Ke6 54.
Hd8
Ásgeir átti nú aöeins um minútu
eftir af umhugsunartíma sínum til
loka skákarinnar, en Helgi 20 mín.
og að auki valdaðan frelsingja á mið-
borði. Þá gerðist undrið:
54. — d3?? 55. Hxd3
Helgi sýndi af sér íþróttaanda og
bauð jafntefli sem Ásgeir þáði.
Óskiljanlegur afleikur.
Síðar i mótinu sat Helgi hinum
megin við borðiö og sýndi hvernig
meðhöndla skal hvítu stöðuna:
Hvitt: Helgi Ólafsson
Svart: Jóhann Hjartarson
12. De3
Rýmir d4-reitinn fyrir riddarann
og eftir 12. — Db8 13. Rd4 Bxg2 14.
Kxg2 Db7 + er hægt að leika 15. Df3
Svartur hefur yfirburðastöðu og
frá sjónarhóli byrjunarinnar er skák-
JÓN L. ÁRNAS0N
SKRIFAR UM SKÁK
og komast í hagstæðara endatafl,
eins og Karpov gegn Gheorghiu i
Moskvu 1977. íslandsmeistarinn
hefurannan háttinná.
12. — Hc8 13. Rd4 Bxg2 14. Kxg2
He8 15. h3 Dc7 16. Hacl Bf8 17. Kgl
Db8 18. Df3 g6?!
Hyggst flytja sig yfir á löngu ská-
linuna, en hvað með peðið á d6?
Hyggst flytja sig yfir á löngu
skálínuna, en hvað með peðið á d6?
19. Ba3! Bg7 20. Re4 Rxc4 21. Dxe4
b5?
Missir þolinmæðina. Betra er 21.
— Rc5.
22. cxbS axb5 23. Rc6!
Auðvitað. Svartur tapar nú liði og
eftirleikurinn reynist auðveldur.
23. — Da8 24. Bxd6 Kh8 25. Df3 f5
26. Re7 Hxcl 27. Hxcl Dxa2 28. Dc6
Rf6 29. Dxb5 Dd2 30. Bf4! Svartur
féll á tíma.
Síðasta orðið í Borgarnesi átti
Friðrik Ólafsson stórmeistari. Frá
stöðumyndinni tetldi hann á óvenju-
legan hátt. í stað þess að hringsóla
fram og aftur eins og gert er, hóf
hann þegar kóngssókn, sem bar riku-
legan ávöxt.
Hvítt: Friflrik Ólafsson
Svart: Ásgeir Þ. Árnason
12. De3 Dc7 13. Hacl Hfe8 14. h3
Bf8 15. Df4 Had8 16. g4!?
Hugmynd Friðriks. E.t.v. má
endurbæta hana og íeika drottning-
unni til f4þegar í 12. leik?
16. — Re5 17. Dg3 Rxf3+ 18. Bxf3
h6?
Leiðir til þess að h-línan opnast,
sem kann ekki góðri lukku að stýra.
19. a4 Db8 20. h4 Da8 21. g5 hxg5 22.
hxg5 Re4 23. Dh4!
Svartur hefur ratað í ógöngur. Ef
23. — Rxc3 24. Hxc3 g6, þá 25. Bxb7
Dxb7 26. Dh8+! Kxh8 28. Hh3 +
Kg8 29. Hh8 mát.
23. — Rc5
Eini möguleikinn til að verjast
skjótu máti er 23. —d5 24. Kg2 Bc5
25. Hhl Kf8, en varla bjargar það
skákinni.
24. Kg2!
Gegn hótuninni 25. Hhl er ekkert
svar og þvi gafst svartur upp. Ef 24.
— g6, þá 25. Rd5! og vinnur.

V