Dagblaðið - 22.09.1980, Qupperneq 2

DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 22. SEPTEMBER 1980.
ER MORGUNBLABB MED HER-
FÖR GEGN FORMANNISUS?
NLITÍIVIA
jASSDAllETT
Nú hefjum vift nútíma jassballett til vegs og virðing-
ar hérlendis. Nýr jassballettskóli, Dansstúdíó,
býður ykkur velkomin um borð, og skuldbindur sig
til þess að kenna einungis það allra besta sem gerist
í jassballettheiminum í dag.
Áhersla er liigð á leiktimi og jassballett við nútima-
tónlist auk þess sem sérstaklega verða kenndir
sviðs- og sýingadansar fyrir bæði hópa og
einstaklinga.
INNRITUN
Reykjavik: Alla virka daga ki. ld-17 í síma 75326.
Keflavík: Alla virka daga kl. 9-12 í sima 92-1395.
KENNSLA
Kennt verður jafnt að degi sem kvöldi. 1 Reykjavík
tvo daga i viku og í Keflavík aðra tvo daga. Allir
aldurshópar frá 6 ára aldri.
Velkomin i nýjan og ferskan jassballettskóla, sem
miðlar þekkingu og reynslu undanfarinna ára við
hám og kennslu á erlendum vettvangi.
dANSSTÚdíÓ
Sóley Jóhannsdóttir
Simar 91-75326 og 92-1395 tt
Ekki er ónýtt að geta í þeim efnum
notið liðsstyrks 15 menninganna.
Tíminn frá því að búið er að lesa
Morgunblaðið og þar til það er undir-
búið til prentunar þann sama dag er
nokkuð stuttur til að skrifa langa
svargrein. En slík grein er i Morgun-
blaðinu 19. sept.
Virðist það ekki ljóst að ritstjórn
Morgunbl. hafi þegar leitað til 15
menninganna og afhent grein for-
manns SUS áður en hún var birt
til þess að láta skrifa gegn henni?
Svargrein sú, sem birt er í Morgun-
bl. 19. sept., er skrifuð af Einari K.
Guðfinnssyni sem er einn af 15 menn-
ingunum. Þar er ráðizt persónulega á
formann SUS. Er ætlunin að allir
hinir Mkomiáeftir?
Sjálfstæðismaður skrifar:
Laugardaginn 13. sept. sl. birti
Morgunbl. tvær ályktanir. Önnur frá
framkvæmdastjórafundi SUS 8.sept.
þar sem harmað er að ekki sé ætlað
að ráða Ragnar Kjartansson framkv-
stj. Sjálfstæöisflokksins eins og með-
mæli hafi legiö fyrir um.
Hin ályktunin er frá stjórn SUS 11.
sept. — eftir að samþykkt var að
ráða Kjartan Gunnarsson framkvstj.
Sjálfstfl. Sú ályktun lýsir yfir rétt-
mæti ályktunarinnar frá 8. s.m. en
jafnframt er lýst yfir að stjórn SUS
muni vinna af einhug með nýráðnum
framkvæmdastjóra flokksins og
skorar á forustumenn Sjálfstæðis-
flokksins að jafna deilur sinar sem
fyrst.
Ekki virtust þessar ályktanir vera
að skapi ráðamanna blaðsins þvi þær
voru ekki birtar einar og athuga-
semdalaust. Með þeim fylgdi undir-
skrift 15 ungra sjálfstæðismanna þar
' 1
Þessi mynd er ekki frá útrýmingarbúðum nasista heldur sýnir hún „afrek” Rauðu khmeranna i Kambódiu 1975. Fjær sjást
hauskúpur i snyrtilegri röð.
MENNTUN, STOLT OG
GREIND FYRIRBYGGJA
EKKIHRYLUNGINN
sem þeir lýsa furðu og vanþóknun
sinni á að framkvæmdastjórn ungra
sjálfstæðismanna skuli leyfa sér að
hafa sjálfstæða skoðun varðandi
ráðningu framkvæmdastjóra Sjálf-
stæðisflok ksins.
Föstudagskvöldið 12. sept. var
„Rauði zarinn” sýndur í sjónvarp-
inu, í þeim þætti kom fram hvernig
flokksmenn beygðu sig í duftið fyrir
þeim er valdið hafði, létu ekkert
tækifæri ónotað til að klappa fyrir
hátigninni og hrópa um fullkomleika
hennar. Ekkert var það til sem þeir
voru ekki tilbúnir að framkvæma
fyrir foringjann, föður Stalín.
Það var þvi köld gusa
að opna Morgunblaðið á laugar-
dagsmorguninn og sjá undirskrift 15
ungra þægra manna. Gat það virki-
lega verið aö á vissum sviðum væri
ekki lengra en þetta milli Rússlands
rauða zarsins og lslands í dag?
En er í rauninni ástæða til að hafa
áhyggjur? Ef í röðum ungra sjálf-
stæðismanna finnast aðeins 15, sem
hafa skapgerð til að skrifa undir hvað
þaðsemaf valdhöfum er fyrir þá lagt,
þá er hinn fjölmenni hópur ungra
sjálfstæðismanna það vel skipaður
að af þeim má þjóðin vænta hins
bezta þegar þeirra tími kemur.
Þegar athuguð eru nöfn 15 menn-
inganna kemur i Ijós að 9 af þeim eru
núverandi eða fyrrverandi starfs-
menn Morgunblaðsins.
Hvaðan skyldi undirskriftaplaggið
vera runnið?
Fimmtudaginn 18. sept. birtist í
Morgunblaðinu grein frá formanni
SUS — þar sem hann á mjög skil-
merkilegan og hógværan hátt — gerir
grein fyrir sjónarmiðum sínum varð-
andi ráðningu framkvstj. Sjálf-
stæðisflokksins.
Það má glögglega sjá að greinar-
höfundur er ekki í náðinni hjá blað-
stjórninni, það sýnir sú mynd, sem
fylgir greininni. Ekki er birt mynd af
greinarhöf. eins og hann lítur út í
dag, leitað er í myndasafni blaðsins
þar til fundin er gömul mynd þegar
hártízka ungra manna var önnur en
er í dag. Gott er meðan ekki þarf
meira til en fara í myndaleik til að
hugga hrjáða ritstjórnarmenn. En
myndavalið sýnir að greinarhöf undur
er ekki undir verndarvæng ritstjórn-
armanna, heldur í þeirra hópi sem
herja skal gegn.
Huldu Jensdóttir skrifar:
Fimmtudaginn 11. þ.m. skrifar
Helgi Geirsson í Dagblaðið um sjón-
varpskvikmyndina Helförin.
Meðhöndlun mannsins á efni mynd-
arinnar hlýtur að vekja furðu. Helgi
segir:.....eins berrassaður áróður
og Helförin er, á ekkert erindi inn I
islenzka fjölmiðla . . .”
Hrokinn og virðingarleysið, sem
flest í fyrri hluta þessarar setningar
fyrir mannlegri niðurlægingu og
kvöl, getur tæplega átt sinn líka, en
svo gerist það undarlega, að allt i
einu snýr þessi harði maður við blað-
inu og er ekkert nema samúðin með
tveim saklausum manneskjum, sem
„voru aflífaðar á almannafæri i
Saudi Arabíu,” eins og hann orðar
það.
Hann heldur áfram og dregur ekki
af, að þarna sé sko ekki áróður á
ferðinni heldur alvöruharmleikur,
orðrétt: „sem íslendingar hafa rétt á
Forráðamenn LMF:
Pósthólfið ykkar
er í Breiðholti
Þorgelr Ingvason útibússtjóri
hringdi:
Mig langar að spyrja forráðamenn
Landssamtaka mennta- og fjöl-
brautaskóla einnar spurningar vegna
V ...................
lesendabréfs í DB 17. september:
Getur það verið að þeir viti ekki af
pósthólfi því sem samtökin hafa hér í
póstútibúinu í Breiðholti?
að kynnast.” Helgi segir áfram:
,, . . . en hún (Helförin) er einfaldur
áróður fyrir einfalt fólk, sem leggur
ekki á sig að leita staðreynda . . .”
Aftur stingur hrokinn, miskunnar-
leysið og virðingarleysið upp kollin-
um, og ekki vantar sjálfsöryggið, þvi
auðvitað tilheyrir Helgi Geirsson
ekki þessu einfalda fólki „sem leggur
ekki á sig að leita staðreynda" eða
getur það hugsazt, að hann sé einmitt
þetta „einfalda fólk”, sem hvorki
nennir né vill leita staðreynda eða
hlusta á þær, það skyldi þó aldrei
vera?
Mér er það mikil ráðgáta, að
maður, sem getur haft svo mikla
samúð með ungmennunum i Dauða
prinsessu, skuli geta talað með slíkri
fyrirlitningu um milljónir, sem var
tortímt á hroðalegasta hátt í harmleik
mun ægilegri en Helförin sýnir og
hver efast um að í þeim milljónum
hafi verið saklaus ástfangin ung-
menni? Þessvegna get ég ekki látið
hjá líða að benda Helga Geirssyni á,
að hann þarf ekki svo ýkja langt að
fara til að leita staðreynda, er sanna
að sjónvarpskvikmyndin Helförin
segir frá atburðum, sem eru sann-