Dagblaðið - 12.01.1981, Side 28

fm
Valfteir Sigurðsson, eigandi Cockpit Inn, rabbar við viðskiptavin.
Cockpit Inn er meðal 52 beztu veitingahúsanna
í Luxembourg:
Vinsælasti rétturinn er
hraunsteikt stórlúða
— Rætt við eigandann Valgeir Sigurðsson og
Sigurvin Gunnarsson matreiðslumann
Bjórinn er afgreiddur úr benslndœlu af
fjöRurra hreyfla flugvél. Hér athugar
eftirlitsmaður hvort útkoman sé hin
eina sanna. DB-myndir: Valgeir Sig-
urðsson ogfleiri.
,AÐIÐ. MÁNUDAGUR 12. JANÚAR 1981.
Gervasoni-
hljómleikar?
Heyrzt hefur að stuðningsmenn
Gervasonis séu nú að undirbúa tón-
leika til stuðnings honum. Yrðu þeir
haldnir í Sigtúni. Er ætlunin að
nokkrar þekktar hljómsveitir komi’
þar fram, s.s. Þursaflokkurinn og
Utangarðsmenn. Einnig hafa Kjarn-
orkublúsararnir úr Keflavík verið
nefndir.
Árni íMenn-
ingarsjóð?
Árni Bergmann, ritstjóri Þjóðvilj-
ans, mun nú um það bil að láta af
störfum á blaðinu. Verður sjónar-
sviptir að Áma, sem örugglega er
einn færasti penni á ritstjórastóli i
þessu landi. Ekki er mjög langt síðan
Árni fékk starfssviði sínu á blaðinu
breytt því hann sagði að sér leiddust
mannaforráð. Hefur hann að mestu
setið við skriftir síðan.,
Sagan segir að Árna biði starf hjá
Menningarsjóði, sem hann eigi þá að
stjórna.
Hvers
vegna er
sjórinn saltur?
„Hva, heldurðu að við Hafn-
firðingar séum allir algjör fífl?
Heldurðu að ég hafl ekki séð þegar
þeir strá saltinu á göturnar?
Heldurðu að ég viti ekki að þegar
snjórinn bráðnar þá rennur saltið, af
götunum með vatninu út í sjó?”
í Luxembourg eru yfir tvö þúsund
veitingahús. Þó eru landsmenn ekki
nema um 350 þúsund. Árlega kemur
út bók þar í landi með umsögnum um
52 beztu húsin. í þeirri nýjustu er
fjallað um hinn nýja veitingastað
Valgeirs Sigurðssonar, Cockpit Inn.
Meðal annars er honum lýst sem upp-
götvun ársins fneðal erlendra
veitingahúsa í Luxembourg.
,,Ég get ekki neitað því, að ég er
mjög ánægður með að okkar er getið
í bókinni. Le Tour de Luxembourg
Castron-omique. Það er mikill
heiður að komast i hana,” sagði
Valgeir er blaðamaður DB rabbaði
við hann og Sigurvin Gunnarsson
matreiðslumann á Cockpit Inn.
Valgeir rak áður staðinn Loch Ness,
en seldi hann fyrir nokkru og opnaði
nýja staðinn formlega þann 4.
október síðastliðinn.
Sjávarrétta
sérstaklega getið
í leiðbeiningabókinni um veitinga-
hús i Luxembourg er sérstaklega
minnzt á sjávarrétti þá sem boðið er,.
upp á í Cockpit Inn. Valgeir var að
því spurður hvað þar væri helzt á
borðum?
„Vinsælasti rétturinn er tvimæla-
laust stórlúða, steikt á hrauni.
Aðferðin er þannig að við setjum
hraunmola á rist og hitum þá upp
með gasi,. Síðan er lúðan þurrsteikt á
hrauninu. Þessi réttur hefur mælzt
mjög vel fyrir og margir koma aftur
og aftur og panta hann.
Þá bjóðum við jafnframt upp á
blandaða íslenzka sildarrétti og
reykta síld frá Siglufirði, svo að eitt-
hvað sé nefnt. Einn eftirrétturinn
nefnist ís og eldur, en ég held að ég
lýsi honum ekki nánar, nema hvað
hann er borinn fram logandi.”
Gamlir f lugvélahlutar
í hávegum hafðir
Cockpit Inn er innréttaður á mjög
frumlegan hátt. Gamlir flugvélahlut-
ar eru notaðir á praktiskan hátt í inn-
réttingunni. Hringbar hússins
stendur á púströri þotuhreyfils og
gamall hreyfill af DC-6 flugvél frá
Icecargo sér um að loftið sé á hreyf-
ingu. Bensíngjöf úr flugvél er notuð
til að dæla bjór í bjórkrúsirnar.
Öskubakkarnir eru legur úr flugvéla-
hreyflum og til að barborðið slitni
sem minnst hefur verið komið fyrir
sex þúsund tíu króna peningum í
plötunni. Valgeir segir að hann hafi
sennilega ekki getað fengið ódýrari
|og endingarbetri borðplötu, því að
:hún er því sem næst óslítanleg. — En
skyldi hugmyndin að Cockpit Inn
vera nýtilkomin?
Fékk hugmyndina
fyrir mörgum árum
„Nei, mér datt þetta í hug fyrir
'mörgum árum,” sagði Valgeir. „Ég
var þá á heimleið með Icecargo-vél.
Hún var fullhlaðin af varningi svo aö
ég varð að vera I stjórnklefanum.
Þetta var að nóttu til og allir mælar
og tæki í klefanum voru upplýst.
Fyrir leikmann var þetta mjög sér-
kennileg sjón og þá laust niður í huga
mér þeirri hugmynd hvort ekki væri
sniðugt að nota bensingjöfina til að
dæla bjór. Síðan hlóðst utan á þessa
hugmynd smám saman.
Staðurinn er ekki allur innréttaður
í þessum flugvélastíl,” sagði Valgeir
ennfremur. „Matsalurinn er eftirlík-
ing af gömlum borðsal I skipi. Á
veggjunum hanga um þrjú hundruð
myndir af flugvélum og skipum frá
ýmsum tímum.”
Islenzkar konur I Luxemborg komu nýverið saman á Cockpit Inn og stofnuðu
málfreyjufélag. Myndin vartekin viðþað tœkifæri.
Sigurvin Gunnarsson matreiðslumaður á Cockpit Inn og bandarlsk starfsstúlka,
Linda Hendrix.
mmmmsmmmæsiímœwmi*
■Fótur hringbarsins var áðurpúströr áþotu, en hefur nú.llkt og sumaryngriflug-
freyjur Flugleiða, verið grándaður.
Segir af
frímúrverki
Eitt af því sem nýja árið ber í
skauti sér er útkoma ritverks Úlfars
Þormóðssonar fyrrum rekstrar-
stjóra og blaðamanns á
Þjóðviljanum um Frímúrararegluna.
Þar á að lyfta hulunni af þeim
umtalaða félagsskap þar sem allir
viðburðir eru leyndó.
Sagan segir að Úlfar hafi leitað
fyrir sér um útgefanda fyrir verkið en
enginn treysti sér til að kalla yftr sig
bölvun frímúrara með því að leggja
nafn sitt við það. Niðurstaðan varð
sú að Úlfar ákvað að gefa verkið út
sjálfur, og nú er það orðið svo mikið
að vöxtum að helzt er útlit fyrir að
bindi bókarinnar verði frekar tvö en
eitt!
Hörð samkeppni
í litlu landi með aðeins um 350
þúsund íbúa og yfir tvö þúsund veit-
ingahús hlýtur samkeppnin að vera
hörð. Valgeir Sigurðsson og Sigurvin
Gunnarsson sögðu aðsvoværi.
„Okkur hefur þó vegnað mjög vel
hingað til,” sagði Sigurvin. „Þegar
við byrjuðum varð eins og sprenging.
Við vorum þá með skozka skemmti-
krafta og fólk flykktist að til að
kynna sér staðinn og sjá skemmti-
atriðin. Matsalurinn tekur um
hundrað manns í sæti og á barnum
rúmast um 100—150 manns. Þegar
flest hefur verið af gestum voru þar
um þrjú hundruð manns, en þá var
líka vel troðið.”
„Já, samkeppnin meðal veitinga-
húsanna í Luxembourg er mjög
hörð,” bætti Valgeir við, „og verð-
lagið lágt. Þarna hefur almenningur
efni á að fara oft út að borða. Það er
ekki eins og hér heima að það sé
meiri háttar fyrirtæki að borða á
veitingastað. Verð á víni í Luxem-
bourg er líka mjög lágt og Belgar og
Þjóðverjar koma iðulega yfir landa-
mærin til að kaupa sér vínföng.”
-ÁT-