Dagblaðið - 13.06.1981, Blaðsíða 16

DAGBLAÐIÐ. LAUGARDAGUR 13. JÚNÍ 1981.
Afeð kraftinn úr Heklu
gömlu í afturendanum
Torfærukeppnin á Hellu:
Flugbjörgunarsveitin á Hellu hélt
árlega torfæruaksturskeppni sína síð-
astliðinn laugardag að viðstöddu
miklu fjölmenni. Svo sem búast
mátti við fór keppnin vel fram að öllu
leyti og það eina sem hægt væri að
setja út á er að keppnin tók of langan
tíma, gekk of hægt fyrir sig. Keppnis-
bílunum var skipt í tvo flokka, stand-
ard bíla og breytta. Mismunandi
þrautir voru lagðar fyrir flokkana
svo að í rauninni var um tvær sjálf-
stæðar keppnir að ræða. Keppendur
voru alls sex og skiptust þeir jafnt i
flokkana.
Standardbílarnir hófu keppnina og
þurftu þeir að fara niður snarbratta
brekku, niður í gil, upp aflíðandi
brekku í hliðargili og síðan upp
nokkuð bratt barð. öllum keppend-
unum tókst að leysa þessa þraut af
hendi, en allir þurftu þeir að bakka
og laga stöðu jeppans áður en þeim
tókst að komast upp barðið.
Næsta þraut hjá standardbilunum
var dekkjagryfjan og áttu þeir að aka
langsum yfir hana, en nokkuð bratt
var ofan i gryfjuna. Sigurjón Eiríks-
son ók 302 cid. Bronco og fór hann
fyrstur. Ekki komst hann þó langt
því hann sat fastur á stuðaranum á
fremstu dekkjunum. Bjarna Magnús-
syni á 6 strokka 258 cid Willys og
Haraldi Magnússyni, einnig á Willys
með V8 304 cid vél, gekk aöeins
betur. Þeim tókst að komast að hin-
um bakka dekkjagryfjunnar en ekki
komust þeir upp úr henni.
Þriðja þrautin var hæðarklifur upp
sandbrekku. Haraldur var sá eini sem
komst upp hana og naut þar aflsins i
áttunni.
Síðasta þrautin sem lögð var fyrir
standardbílana var löng tímabraut
þar sem þeir þurftu að aka fyrst um
stórþýfða móa, niður barð, og síðan
langa vegalengd eftir ánni en alls lá
brautin fjórurn sinnum yfir ána. í lok
síðustu ferðarinnar yfir ána þurftu
jepparnir að brölta upp snarbrattan
árbakkann. í þessari þraut náði
Sigurjón á Broncónum langbezta
tímanum, 1. mín. 52,2 sek. og var
það mun betri tími heldur en breyttu
jepparnir náðu, en þeir fóru þessa
sömu braut. Sennilega hafa breiðu
dekkin undir þeim veitt of mikið við-
nám í vatninu. Bjarna tókst að
komast tímabrautina en Haraldur sat
fastur, hálfur niðri í ánni, þar sem
hann átti að klifra upp úr henni í sið-
asta skiptið.
Úrslitin í standard flokknum urðu
þau að Haraldur sigraði og hlaut
hann 955 stig. Sigurjón varð annar
með 650 stig og Bjarni þriðji með
530 stig.
Flokkur
breyttra jeppa
í keppnina mættu þrír keppendur á
sérbyggðum og -útbúnum jeppum.
Þeir voru Halldór Jfóhannesson,
Bergþór Guðjónsson og Karl Ólafs-
son. Halldór kom frá Akureyri með
jeppann sin.., AMC Jeep. í honum er
401 cid AMC vél og er Halldór búinn
að fikta heilmikið í henni auk þess
sem hann er búinn að styrkja og sér-
byggja allt gangverkið og undirvagn-
inn í jeppanum. Þessar breytingar
valda því að jeppinn hans er töluvert
þyngri en hinir bílarnir. Bergþór
keppti á gömlum Willys jeppa árg.
’47. I honum var 4 strokka B-20
Volvo vél en á hana var búið að setja
afgasforþjöppu svo að vélin vann
alveg ótrúlega vel. Gamli jeppinn var
alveg fisléttur og sennilega hefur
hann haft flest hestöfl á hvert kíló af
bílunum í keppninni. Karl keppti á
Jeep með 327 cid Chevrolet vél, en
allir keppendurnir í þessum flokki
voru á mjög breiðum dekkjum, ýmist
terrum eða skófludekkjum.
Fyrsta þrautin sem lögð var fyrir
sérbúnu jeppana var i djúpu gili og
áttu þeir að aka þvert niður snar-
brattan gilvegginn og upp úr því hin-
um megin. Karl fór fyrstur og á leið-
inni upp gilið rann jeppinn til, snerist
á hlið og stöðvaðistá sandsteiniofar-
lega í gilbrekkunni. Björgunarsveit-
armenn brugðust skjótt við, stukku á
jeppann og héldu honum svo að hann
ylti ekki ofan í gilið, en hann var svo
dreginn upp. Halldóri og Bergþóri
gekk betur og tókst þeim báðum að
komastyfir gilið.
Næsta þraut var dekkjagryfjan, en
þar þurftu bílarnir að aka niður
brekku, yfir gryfjuna en báðum
megin við hana voru háir sandhólar,
auk þess sem mjög hátt og bratt var
upp úr gryfjunni. Þegar gryfjan var
að baki áttu þeir að aka upp sand-
brekku. í þessari þraut gekk Karli
bezt en honum tókst að komast vel
Karl Ólafsson hlifði jeppanum sinum
bratt barð með tilheyrandi látum.
upp í brekkuna. Halldór og Bergþór
komust ekki upp úr dekkjagryfjunni,
en í bröltinu á gryfjubakkanum braut
Bergþór framöxul.
Þriðja þrautin var tímabraut sem
lá yfír mýrlendi. Halldór fór fyrstur
og var hann ekki búinn að ná miklum
hraða þegar mýrin byrjaði. Sökk
jeppinn mjög í votlendinu enda
þungur. í miðri mýrinni drap jeppinn
á sér og var Halldór nokkra stund að
koma honum í gang aftur. Einhverjar
gangtruflanir voru í jeppanum og var
hann iðulega að drepa á sér í keppn-
inni en það kom sér oft mjög illa
fyrir Halldór. Tími hans var 1 mín.
48 sek. Karli gekk vel í þessari þraut
og var hans tími 48 sek. Bergþóri
tókst að skipta um öxul í framdrifinu
Kin tímabrautin lá ytir mýrlendi og gckk kcppendum misjafnlepa vel að halda uppi hraða jeppanna þar. Sukku sumir þeirra
vel i, en hér æðir Karl Ólafsson áfram á öllu útopnuðu með drulluslctturnar i allar áttir. DB-mvnd Jóhann Kristjánsson.
hvergi í keppninni og hér hrýzt hann upp
DB-mynd Jóhann Kristjánsson.
hjá sér og mætti á siðustu stundu í
starthliðið. Það var strax greinilegt
þegar hann kom í mýrina að hann
myndi ná langbezta tímanum í braut-
inni því gamli gosjeppinn flaug yfir
mýrina án þess að sökkva hið
minnsta í hana og eins og hann væri
með allan kraftinn úr Heklu gömlu í
afturendanum. Fór hann brautina á
35 sek.
Fjórða torfæran var hæðarklifur
upp sandbrekku en áður en í brekk-
una kom þurftu bílarnir að aka yfir
bakkaháan læk og eitt tilbúið sand-
barð. í þessari þraut gekk Halldóri
bezt og komst hann lengst upp brekk-
una. Karli gekk sæmilega en eitthvað
bilaði hjá Bergþóri og sýndist mér
sem hann hefði brotið annan öxul.
Fimmta þrautin var hæðarklifur
upp snarbratta sandbrekku, en jepp-
amir þurftu að leggja af stað með
afturhjólin i ánni. Karl fór fyrstur og
komst hann vel upp úr ánni. Bergþór
fór þessu næst og komst hann um 50
metra upp brekkuna. Halldór fór
síðastur en vegna þunga jeppans og
sandbleytu sem greinilega var komin
eftir bröltið í honum og hinum bílun-
um tókst honum ekki að komast upp
úr ánni.
Sjötta þrautin var drullugryfjan og
þar komst Bergþór lengst þótt ekki
tækist honum að komast alveg upp
úr henni. Karl og Halldór komust
niður í gryfjuna en ekki lengra.
Sjöunda og síðasta þrautin var svo
tímabraut, sú sama og standardbfl-
arnir fóru. Af sérbúnu bílunum náði
Bergþór bezta tímanum, 2 mín. 02,2
sek. Karl komst ekki upp úr ánni og
fékk þvi engan tíma. Halldór lenti í
miklum erfiðleikum með vélina í
sínum jeppa því hún drap fjórum
sinnum á sér í ánni. En honum tókst
þó að komast alla brautina og var
timi hans 3 mín. 29.1 sek.
Þegar stigin voru talin saman eftir
keppnina kom i ljós að Bergþór var
með langflest stig eða 1185. Í öðru
sæti varð Halldór Jóhannesson en
hann fékk 925 stig og Karl lenti í
þriðja sætinu með 755 stig.
Jóhann Kristjánsson.
Í sandbrckkunni sem byrjaði niðri í ánni lenti Halldór Jöhannesson í miklum erfiðleikum. Jeppinn var
svo þungur að hann sökk í sandble.vtuna í hotni árinnar og tókst Halldóri ekki að komast upp úr henni.
DB-mynd Jóhann Kristjánsson.
Drullupytturinn í keppninni var mjög erfiður. Sigurvegarinn, Bergþór Guðjónsson, reynir hér að
komast upp úr gryfjunni en án árangurs. Þó komst hann lengst keppendanna í þessari þraut.
DB-mynd Jóhann Kristjánsson.