Dagblaðið - 29.07.1981, Blaðsíða 20
20
r
K
DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 29. JÚLÍ1981.
Stórsókn undirbúin að marki andstæðingsins. Varnarmenn þyrpast að
framlinumanninum, sem hefur boltann. Hér eru Völsungar framtfðarínnar á
æfingu.
Það er töggur í krökkum á Húsa-
vík. Þeir lögðu hart að sér i hlaupum,
stökkum og fótbolta. Einbeitnin og
keppnisskapið skein úr hverjum
andlitsbjór.
Blaðamenn stöldruðu um stund við
á íþróttavellinum á Húsavík og
fylgdust með krökkum á leikjanám-
skeiði. Veður var hlýtt, milt og nota-
legt. Útiveran átti vel við ungviði
Húsvíkinga.
Guðrún Kristinsdóttir, iþrótta-
kennari frá Hafnarfirði, og Anna
Vilhjálmsdóttir, nemi í íþrótta-
kennaraskólanum að Laugarvatni,
leiðbeindu krökkunum i leikjum.
Þær létu suma sparka bolta, aðra
stökkva langstökk, enn aðra hlaupa
60 metra sprett f kappi við
miskunnarleysi skeiðklukkunnar.
12.3 og 12.4 sekúndur var tíminn hjá
þeim sem fyrst þutu í markið á
meðan við stóðum við.
Leikir og undirstöðuatriði íþrótta-
Fyrstur i mark 160 metra spretti.
Timinn var 12.3 sekúndur.
Svifió inn til lendingar f langstökkinu.
Guðrún Kristinsdóttir iþróttakennarí
frá Hafnarfirði leiðbeindi krökkunum.
Með henni var Anna Vilhjálmsdóttir
fþróttakennaranemi. Einnig leiðbeinir
Jóhanna Guðjónsdóttir fþrótta-
kennaranemi húsvfskum krökkum i
sumarleikjunum.
DB-myndir: Sig. Þorri.
iðkunar eru kennd ungu fólki i flokk-
um. Skipt er í hópa eftir aldri og þeir
elztu byrja á morgnana. Aldurinn
iækkar þegar líður á daginn. Sumir
taka aftur til við að sparka bolta á
kvöldin á æftngum hjá yngri
flokkum Völsungs. Húsvikingar
þurfa ekki að kvíða framtíðinni.
Þarna eru að vaxa úr grasi stjörnur í
frjálsum íþróttum og fótbolta.
- ARH
ATLI RUNAR
HALLDÓRSSON
LJOSMYNDIR:
SIGURDUR ÞORRI
SÍGURDSSON
Hlaupiðr
stokkið,
á Húsavík
sparkað
„Hér rekur tre og tre”
—bisað við rekaviðardrumba í Presthólahreppi með
Kjartani á Brekku
„Þeir á Sléttunni nýta aðallega reka-
viðinn. Hér rekur bara tré og tré. Það
stafar víst af óhagstæðum straumum
úti fyrir,” sagði Kjartan Jónsson á
Brekku í Presthólahreppi, skammt frá
Kópaskeri. DB-menn hittu hann á
Áskrrftarsími
Eldhúsbókarinnar
er 2-46-66
förnum vegi í Oxarfirði. Kjartan var að
tína rekaviðardrumba upp á vagn.
Sunnanmenn, vöðvalinir af kyrrsetu í
skrifborðsstólum, mynduðust við að
hjálpa til. Það átti að rífa rekann í girð-
ingarstaura til að girða af tún og mat-
jurtagarða. Annars nagar búfénaður-
inn að rót allt er að kjafti kemur.
Kjartan baðst undan þvi að vera
nefndur bóndi.að Brekku. Hann kvaðst
bara búa þar ásamt bróður og bróður-
sonum og hafa verið þar alla tíð.
Á Melrakkasléttu eru bændur að
mestu hættir að búa með kýr.
Sauðfjárbúskapurinn er í fyrirrúmi.
Rekinn er lika búbót hjá mðrgum en
selveiðin gefur minna í aðra hönd en
áður var.
„Það borgar sig ekki lengur að hirða
selinn,” sagði Kjartan á Brekku.
„Fólk vill ekki sjá selkjötið, hvað þá
borða það. Fyrir skinnin fæst lítið sem
ekkert.”
Vorið var erfitt á þessum norðlægu
slóðumj með þeim kaldari sem komið
hafa lengi. Ánum var gefið langt fram í
júní. Einhverjar kindur bættu sér upp
vorkuldann með því að gera at i Kópa-
skersbúum. Þær réðust til atlögu við
blómagarða í þorpinu og ekki nóg með
það: „Kópasker sefur ekki á nóttunni
fyrir rollujarmi,” sagði Kjartan.
Við hlógum góða stund að því og
kvöddum svo. Sá hlær þó bezt er síðast
hlær. Enda stendur til að girða Kópa-
sker svo fólkið fái að eiga blóm í friði
og sofi i næði á nóttunni.
Við sýndum Kjartani að við værum að sunnan og tókum tveir undir annan enda
drumbsins á möti honum einum á hinum endanum. Uppá vagninn fór drumbur og
Kjartan glotti. Hann blés ekki úr nös þó komumenn gengju upp og niður af mæði.
DB-mynd: Sig. Þorri.
-ARH.